Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
561 Τί δαί: τί δή; καὶ οὕτωϲ λέγουϲιν τὸ τί δή. Ἀριϲτοφάνηϲ [*](Σ) Πλούτῳ· τί δαί; τὰϲ τριήρειϲ οὐ ϲὺ πληροῖϲ; εἰπέ μοι. ἔϲτι δὲ ϲύνδεϲμοϲ [*](Ar.) ἐρωτηματικὸϲ διὰ τὴν ἔκταϲιν διὰ διφθόγγου γραφόμενοϲ. καὶ Ὅμηροϲ· τίϲ δαίϲ; τίϲ δαὶ ὅμιλοϲ; ἐν Ὀδυϲϲείᾳ.
562 Τί δαί· εἰπόντοϲ τοῦ δανειϲτοῦ, ληρῶ· τὰ χρήματ᾿ ἀπολαβεῖν εἰ [*](Ar.) βούλομαι; τοῦ δὲ Στρεψιάδου ἀντιφήϲαντοϲ· οὐκ ἔϲθ’ ὅπωϲ ϲύ γ’ αὐτὸϲ ὑγιαίνειϲ· ἐπέφερεν ὁ δανειϲτήϲ· τί δαί;
563 Τί δῆτα θεῶν ϲτρέφῃ: ἀντὶ τοῦ τί ἐνδιατρίβειϲ;
[*](Σ)564 Τί δῆτ᾿ ἂν ἀλγοίηϲ ἐπʼ ἐξειργαϲμένοιϲ: ἀντὶ τοῦ ἐπὶ [*](Soph.) τετελεϲμένοιϲ καὶ ἴαϲιν οὐκ ἔχουϲιν. οὔτε γὰρ γένοιτ’ ἂν ταῦθ᾿ ὅπωϲ οὐχ ὧδ᾿ ἔχειν. ὅπωϲ τοῦ μὴ οὕτωϲ ϲχοίη· κατὰ τὸ τοῦ Σιμωνίδου· τὸ γὰρ γεγενημένον οὐκέτ᾿ ἄρεκτον ἔϲται.
565 Τί δῆτά ϲοι: τί ϲοι;
[*](Σ)566 Τί ἐϲτι τὸ ἐν τοῖϲ Δημοϲθένουϲ Φιλιππικοῖϲ, καὶ τὸ θρυλούμενόν [*](Harp.) ποτε ἀπόρρητον ἐκεῖνο, Θεόπομποϲ ἐν λά δεδήλωκε· φηϲὶ γάρ· καὶ πέμπει πρὸϲ Φίλιππον πρεϲβευτάϲ, Ἀντιφῶντα καὶ Χαρίδημον, πράξονταϲ καί περὶ φιλίαϲ· οἳ παραγενόμενοι ϲυμπείθειν αὐτὸν ἐπεχείρουν ἐν ἀπορρήτῳ ϲυμπράττειν Ἀθηναίοιϲ, ὅπωϲ ἂν λάβωϲιν Ἀμφίπολιν, ὑπιϲχνούμενοι Πύδναν. οἱ δὲ πρέϲβειϲ οἱ τῶν Ἀθηναίων εἰϲ μὲν τὸν δῆμον οὐδὲν ἀπήγγελον, βουλόμενοι λανθάνειν τοὺϲ Πυδναίουϲ, ἐκδιδόναι μέλλοντεϲ αὐτούϲ· ἐν ἀπορρήτῳ δὲ μετὰ τῆϲ βουλῆϲ ἔπραττον.
567 Τίη: διατί δή;
[*](Δ)568 Τί ἱκανόν: τί ὄφελοϲ;
[*](Σ)569 Τιθαϲεύει· αἰτιατικῇ. ἡμεροῖ, πραΰνει. καὶ Ἀτίθαϲϲον.
[*](Σ Suid.)570 Τιθαϲόν: ἥμερον.
[*](Σ)[*](560 Ar. Ach. 758 c. sch. plenior. 561 — δὴ alt. ═ P v. τί δέ cf. H τί δαί — μοι Ar. Pl. 172. ἔϲτι sq. sch. Ar. Pl. 156 plenius; α 225 562 Ar. Nu. 1274—5 563 Tim. ═ P; l. Pl. Phaedr. 236 e 564 Soph. Ai. 377—8 c. sch ; Simonid. fr. 69 565 ═ P, Ba 387,16 cf. H 566 Harp. ═ P cf. sch. Dem. 2, 6 ed. Dind.; Dem. 2, 6, F Gr Hist 115 fr. 30 567 cf. H, sch. Α 365 568 ═ P, Ba 387, 25, H (in Iob. 21,15) 569 — αἰτιατικῇ cf. Synt. Laur. et Gud. ἡμεροῖ, πραΰνει ═ P, Ba 387, 19, H cf. Zon. 1733 ═ Ps. Herodian. 132 Et. M. 758,14, H s. v ἀτίθαϲϲον 570 ═ P, Ba 387, 20, Ps. Herodian. 132)[*](569 Ἀτίθαϲϲον ex v. Α 4356)[*](1 λείπει mg. V 4 Πλούτῳ om. G ϲὺ πληρεῖϲ G ϲυμπληροῖϲ F ϲυμπληρεῖϲ A(GFVM) V εἰπέ μοι om. G δὲ] δὲ καὶ V 5 γραφόμενον AFVM 6 ἐν Ὀδυϲϲείᾳ praemisso καὶ post δαίϲ transpos. A 8 Τερψιάδου FV γ᾿ ] δ᾿ V 9 ἐπιφέρει Bhd. 10 θεῶν] τῶν θ. F ἔχων ex Pl. Ruhnken τί AM: τί δαὶ G om. FV, Phot. Tim. 12 ἂν ταῦθ᾿] αὖθ᾿ V 13 τὸ om. GV τοῦ alt. om. M 15 τί ϲοι om. G 16. 17 θρυλλούμενόν AGFV 17 λα΄] α΄ Schaefer, γ΄ dubitanter Jacoby φηϲὶ γάρ] εἰπών G 19 καὶ del. Bhd. 27 Τιθαϲϲεύει GFVM, Hes. cf. Et., Ps. Her., vs. 28 καὶ Ἀτίθαϲϲον om. AF 28 Τιθαϲϲόν GVM, Ps. Herodian. cf. ad vs. 27)572 Τίθεϲθαι· ὁ δὲ πρέϲβειϲ ἔϲτειλε πρὸϲ τοὺϲ Μεγαρέαϲ, παρακαλῶν ἔτι καὶ νῦν τίθεϲθαι τὰ πράγματα καὶ μὴ κινδυνεύειν τοῖϲ ὅλοιϲ. ἀντὶ τοῦ ϲυγκατατίθεϲθαι, διαπράττεϲθαι.
573 Τιθήναϲ: τροφούϲ. καὶ Τιθηνητήρ. πολλὰ τιθηνητὴρ ὠλοφύρατο [*](Anth.) χερϲὶν ἀμήϲαϲ ἀνδρομάχοιϲ δνοφερὰν κρατὸϲ ὕπερθε κόνιν. καὶ Τιθήνη.
574 Τιθηνόϲ: κυρίωϲ ἐπὶ γυναικὸϲ τῆϲ τιθηνούϲηϲ καὶ τρεφούϲηϲ, κατὰ μεταφορὰν δὲ λέγεται καὶ ἡ γῆ τιθηνόϲ.
575 Τιθηνούμενοϲ: τρέφων· τιθηνὸϲ γὰρ ἡ τροφόϲ.
576 Τίθηϲι: ποιεῖ.
577 Τιθίϲ, τιθίδοϲ. καὶ Τιθῶ· αἰτιατικῇ.
578 Τιθωνοῦ γῆραϲ: παροιμία. ἐπὶ τῶν πολυχρονίων καὶ ὑπεργήρων τάϲϲεται. ἱϲτορεῖται δὲ ὅτι ὁ Τιθωνὸϲ ἐπιθυμίᾳ τοῦ τὸ γῆραϲ [*](Ar.) ἐκδύϲαϲθαι εἰϲ τέττιγα μετέβαλεν. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἄνδρα Τιθωνὸν ϲπαράττων καὶ ταράττων καὶ κυκῶν.
579 Τίθραϲοϲ: τόποϲ τῆϲ Λιβύηϲ. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· Γοργόνεϲ Τιθράϲιαι. ἔνθα αἱ Γοργόνεϲ διέτριβον. ἀπὸ δήμου τῆϲ Ἀττικῆϲ πονηροῦ· διαβάλλουϲι γὰρ τὸν δῆμον τοῦτον ὡϲ κακοπράγμονα.
580 Τιθραύϲτηϲ: ὄνομα κύριον.