Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
422 Τετύφωμαι: ἀντὶ τοῦ ἐμβεβρόντημαι, ἔξω τῶν φρενῶν γέγονα· [*](Harp.) ἤτοι ἀπὸ τῆϲ βροντῆϲ, ἢ ἀπὸ τῶν ἐπὶ τὸν υφῶνα καταφερομένων ϲκηπτῶν, ἢ ἀπὸ τῶν τυφωνικῶν καλουμένων πνευμάτων, ὃ δὴ καὶ αὐτὰ ἐξίϲτηϲιν ἀθρόωϲ καταρραγέντα. καὶ γὰρ Ἀλκαῖόϲ φηϲι· πάμπαν δ’ ἐτύφωϲ, ἐκ δ’ ἐλέγετο φρέναϲ.
423 Τευθήν: ὁ κατάϲκοποϲ.
[*](Δ)424 Τευθίδεϲ: ϲηπίαι. καὶ ευθίϲ, ἰχθύδιον εὐτελέϲ. καί [*](Σ Δ) φηϲιν Ἀριϲτοφάνηϲ περὶ Ἀντιμάχου· Ἀντίμαχον τὸν Ψεκάδοϲ, ὡϲ μὲν [*](Ar.) ἁπλῷ λόγῳ, κακῶϲ ἀπολέϲειεν ὁ Zεύϲν ὅϲ γ’ ἐμὲ τὸν τλήμονα ἄδειπνον ἀπέλυϲεν· ὃν ἔτʼ ἴδοιμι τευθίδοϲ δεόμενον· ἡ δ’ ὠπτημένη ϲίζουϲα πάραλοϲ ἐπὶ τραπέζηϲ κειμένη ὀκέλλει· κᾆτα μέλλοντοϲ λαβεῖν αὐτοῦ, κύων ἁρπάϲαϲ φάγοι. τοῦτο μὲν αὐτῷ κακὸν ἕν.
425 Τευθρανία: ὄνομα τόπου.
[*](Δ)426 Τεῦκροϲ, ὁ Κυζικηνόϲ, ὁ γράψαϲ Περὶ χρυϲοφόρου γῆϲ, Περὶ [*](Hesy) τοῦ Βυζαντίου, Μιθριδατικῶν πράξεων βιβλία ε΄, Περὶ Τύρου ε΄, Ἀραβίκων ε΄, Ἰουδαῖκὴν ἱϲτορίαν ἐν βιβλίοιϲ Ϛ΄, Ἐφήβων τῶν ἐν Κυζίκῳ ἄϲκηϲιν γ΄· καὶ λοιπά.
427 Τευκτῆρι: ποιητῇ, καταϲκευαϲτῇ.
[*](Σ)428 Τευκτόν χειροποίητον.
[*](Σ)429 Τευμηϲία: περὶ τῆϲ ευμηϲίαϲ ἀλώπεκοϲ οἱ τὰ Θηβαῖκὰ γεγραφότεϲ [*](Σ) ἱκανῶϲ ἱϲτορήκαϲι, καθάπερ Ἀριϲτόδημοϲ· ἐπιπεμφθῆναι μὲν γὰρ ὑπὸ θεῶν τὸ θηρίον τοῦτο τοῖϲ Καδμείοιϲ, διότι τῆϲ βαϲιλείαϲ ἐξέκλειο [*](419 ═ P, Ba 385, 27, Zon. 1726 cf. sch. Α 467; Et. AM 755,15 ═ Et. Gen. 420 ═ P, Ba 385, 28, Ap. S. 151, 17 (unde H), Zon. 1726 cf. sch. Δ 84 421 ἐπqρθην cf. H, Zon. 1724, ετυφώμενοϲ cf. Ambr. 730 Τετυφῶϲθαι sq. P, Ba 385, 29, Et. Gen., Et. M. 755,12, H cf. Theognost. 24, 31, Bk.308,10 Psell. Boisson. An. 3, 226 422 Harp. ═ P; — καταρραγέντα ═ Et. Gen. cf. Et. M 755, 8, An Ox. 2, 499, 19; Alc. fr. 68 424 — ϲηπίαι ═ P, Ba 385, 30 cf. H ἰχθύδιον cf. H Ἀντίμαχον sq. Ar. Ach. 1150—264 425 cf. Ambr. 244 427 ═ P, Ba 385, 31 cf. H 428 ═ P, Σa cf. H, Zon. 1720 429 ═ P, Et. Gen.; Aristodem. fr. 5, FHG 3, 309) [*](420 cf. 375, 433, 435 424 Ar. cf. v. Σ 387 et v. ψεκάϲ 429 Apost. M VI 42) [*](1 κατεϲκευάζοντο A cf. vs. 2, sch. 2 παρεϲκεύαϲται V 3 καὶ alt. om. F, A(GFVM) nov. gl. 5 ἀντὶ τοῦ om G 6 Tυφεδῶνα A 9 δ’ ἐτύφωϲ] τε τυφῶϲ F δ᾿ ἐλέγεται G δ’ ἕλετο Pors. 10 Πευθήν coll. Hes. v. πευθῆνεϲ Kust. 11 ἰχθύον F 12 Ἀντίμαχον] Ἀντέμαχον A om. F τὸν] τῶν F Ψκκάδα G Ψεκάδων F cp. A M 13 ὁ Ζεύϲ] ὀξέωϲ F 17 ὄνομα τόπου] τόπ(οϲ) A 18 ὁ alt.—γῆϲ T. Babylonio attr. Gutschmid 19 Μιθριδατινῶν V 19.2 20 Ἄραβικῶν ε’ om. G 20 ουδαϊκὴν] Χαλδαϊκὴν Muller, frustra 21 καὶ] καὶ τά V 23 Τευκτήν A (corr. rec , Zon. 24 ευμηϲία Reines. Phot Et.; Τευμηϲίω A (υ in λ corr A ) F Πελμηϲία G V M cf. p. 534, 5 Πελμηϲίαϲ AG V M 25 ἱκανῶϲ om. F V Et. Χριϲτόδημοϲ A Χρηϲτόδημοϲ F, Apost. ἐπιπεμφθῆναι— p.5 534, 6 κύκλου om. F 26 τοῦτο om. A)
430 Τεὐξομαι· γενικῇ.
431 Τευτάζειν: πραγματεύεϲθαι ἢ ϲκευωρεῖϲθαι ἢ ϲτραγεύεϲθαι, καὶ πολύ διατρίβειν ἐν τῷ αὐτῷ. Λυκόφρων οὕτω καὶ Δίδυμοϲ, προϲθείϲ. ὅτι ἐνίοτε ϲημαίνει καὶ τὸ φροντίζειν. Ἡρακλέων δὲ καταμεμψάμενοϲ Λυκόφροά φηϲιν εἶναι τὸ ἐπιϲτρεφῶϲ τι πράττειν. καὶ Ἀρτεμίδωροϲ τὸ φροντίζειν. Φρύνιχοϲ Μύϲταιϲ· μάϲτιγα δ’ ἐν χερϲὶν ἔχων τευτάϲθαι. Πλάτων Ξάνταιϲ· ἦν δὴ θόρυβοϲ τευταζόντων. ἀντὶ τοῦ πραγματευομένων, ἢ διατριβόντων. καὶ ἐν ιμαίῳ· τῷ μὲν οὖν περὶ τὰϲ ἐπιθυμίαϲ ἢ φιλονεικίαϲ τετακότι. οἷον διατετριφότι. γράφεται καὶ τευτακότι. Τηλεκλείδηϲ· πάντεϲ δὲ τευτάζουϲιν οἱ διάκονοι. ἀντὶ τοῦ πραγματεύονται, ϲκευωροῦνται. Φερεκράτηϲ· ὁ δὲ παῖδα καλεῖ καὶ τευτάζει τούτῳ δεῖπνον παραθεῖναι. ϲημαίνει καὶ τὸ ϲπουδάζειν, Πολιτείαϲ ζ΄, καὶ τὸ ἡϲυχάζειν. καὶ ευτάζων, τὸ αὐτὸ ἀεὶ λέγων, καὶ φλυαρῶν. τουτέϲτι τὸ αὐτὸ καὶ αὐτὸ λέγειν.
432 Τεύχεο: ὅπλα, ϲκεύη. εὑρίϲκουϲι δὲ ἀμφορέαϲ, καὶ ἄλλα [*](Ε) τεύχη κεραμαῖα κρεῶν μεϲτὰ τεταριχευμένων.
433 Τεὐχοντεϲ: καταϲκευάζοντεϲ.
434 εὑχοϲ: ἀγγεῖον.
[*](430 ═ Synt. Latur. et Gud. 431 — φλυαρῶν ═ P cf. Lex. rhet. in Et. M 755, 38, Et. Gen., sch. Pl. Phileb. 56e, Phot. Amphiloch. Herm. 26, 253, Ba 3865 sch. in Syrian. Comm. Aristot. 6, 1, 94 (ad vs. 14) H, Tim., Ps. Didym. Miller. Mel. 399; Didym. p. 46 sq. Schmidt; Phryn. com. fr. 36, Pl. com. fr 89, Pl. Tim 90b, Telecl. fr. 36, Pherecr. fr. 184, Pl Rep. 521 e. Τευτάζων sq cf. ad 1172 432 — ϲκευή ═ P, Ba 386, 9 cf. Ap. S. 151, 20 (unde plenius H), sch. 89, Et. M 755, 36, Zon. 1723 εὑρίϲκουϲι sq. cf. Χen An. 5, 4, 28 433 ═ P, Ba 386,10, H cf. sch. Λ 623, Zon. 1726 434 ═ Ba 386, 11 cf. Et M. 755, 37 Erotian 84, 27, H, P)[*](431 Τευτάζων sq. cf. 1172 433 cf. 375, 420, 435)[*](A(GFVM))[*](2 διέφυγε AG 3 ὅϲ] ὡϲ G Πρόκνην G Πρόκνον A Πρόκριν Phot Et Apost. 5 ευμηϲὸνPhot. Et.(Eust.): Τελμηϲὸν AV Τελμηϲϲὸν GM cf. p.533,24 6 Ἐπικοῦ in ἑνικοῦ corr. A. 8 Πευτάζειν] καὶ τευτακότι ss. V f. vs. 16 ϲτρατεύεϲθαι G V, Et. Phot, v. 1. Phot. Amphiloch; v. Η 85 contulit Κust c porro vv. l 744, Κ 2740; ϲτραγγεύεϲθαι e sch. Pl. Bhd. 9 20 Λυκόφρωνλέο γειν] ἢ φροντίζειν ἢ φρυαρεῖν(!) V ; 9 Λυκόφρων 18 παραθεῖναι] λέγεται δὲ καἰ ϲκευωρία F 12 Μύϲιοϲ G χεροῖν Ruhnxen 12.13 τευτάϲαι vel τευτάζε Kust. τευτάζεται Ruhnken ἐτεύταϲεν Bergk 13 Ξαντρίαιϲ recte. Bhd. 15 τε τευτακότι Phot. 16 τετουτακότι Phot. Et. τεταυτακότι Pors. 17 ϲκευοφθ· ροῦται G 19 Πολιτείαϲ ζ om. G FF 20 τουτέϲτι—λέγειν om. G καὶ αὐτὸ om. M λέγων ed. pr. 21 ἀμφορίαϲ V 22 τεύχη] ϲκεύη ex vs. 21 κεράμεια G V M μετα -V ταριχευμένων F)435 Τεὐχω: τὸ καταϲκευάζω· γενικῇ. αἰτιατικῇ δέ. ἔνθα δέ τοι κλυτὰ δώματα [*](Synt) τετεύχαται βένθεϲι λίμνηϲ.
436 Τέφρα: ἡ κόνιϲ.
[*](Δ)437 Τέφρα: εἶδοϲ τέττιγοϲ. καὶ γὰρ τέφρα καὶ μέμβραξ καὶ ἄλλοϲ δακέτταϲ καὶ κέρκωψ ἕτεροϲ. καὶ ἀχέταν τινὰ λέγουϲι καὶ ἀκανθίαν ἕτερον· ἀκοῇ παρεδεξάμην ταῦτα ἀκούϲαϲ. ὅτῳ δὲ καὶ πλείω τῶν προειρημένων εἰϲ γνῶϲιν ἀφίκετο, λεγέτω ἐκεῖνοϲ. ἀχέταϲ καὶ [*](Suid) ἀλανθίαϲ οὐκ εἴδη τεττίγων. ἀλλ’ ἐπίθετα τέττιγοϲ. ἀπὸ τοῦ ἠχεῖν ἐν ἀκάν ἀκάνθαιϲ.
438 Τεφρώϲαϲ: ἐμπρήϲαϲ, ϲποδώϲαϲ. καὶ παροιμία· Μὴ τὴν [*](Σ) τέφρ αν φεύγων εἰϲ ἀνθρακιὰν πέϲῃϲ.
[*](Prov)439 Τεχνάζειν: τὸ πανούργωϲ τι διαπράττεϲθαι. τὸ πρᾶγμα κομ [*](Ar.) ψὸν καὶ ϲφόδρ ἐκ τοῦ ϲοῦ τρόπου· τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτεροϲ ὁ πυραμοῦϲ. εἶδοϲ πλακοῦντοϲ ὁ πυραμοῦϲ οὖτοϲ δὲ ἐτίθετο τοῖϲ διαπαννυχίζουϲιν ἔπαθλον, καὶ ὁ ἐγρηγορὼϲ ἕωϲ πρυΐαϲ ὡϲ νικῶν αὐτὸν ἐλάμβανε. μεταφορικῶϲ οὖν αὐτῷ ἐχρήϲατο ὡϲ νικῶντοϲ αὐτοῦ πανουργίᾳ πάνταϲ.
440 Τεχνάϲμαϲι: δόλοιϲ, πανουργίαιϲ. τὰϲ ϲυμφορὰϲ γὰρ οὐχὶ τοῖϲ [*](Ar.) τεχνάϲμαϲι φέρειν δίκαιον, ἀλλὰ τοῖϲ παθήμαϲι. καὶ μὴν ϲύ γ, ὧ καταπῦγον, εὐρύπρωκτοϲ εἶ, οὐ τοῖϲ λόγοιϲιν, ἀλλὰ τοῖϲ παθήμαϲιν.