Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
241 Τεθυωμένοι: τεθυμιαμένοι, εὐώδειϲ.
242 Τἔκεα: τέκνα. καὶ εκόντεϲ, οἱ γεννήτορεϲ. τοῖ. τεκοῦϲι [*](Soph) γὰρ οὐδ’ εἰ πονεῖ τιϲ, δεῖ πόνου μνήμην ἔχειν. τουτέϲτιν ὅταν ὑπὲρ γονέων πονῇ, μὴ ἡγείϲθω πόνον εἶναι τὸν κάματον.
243 Τεκμαιρόμενοϲ: ϲτοχαζόμενοϲ. ψευδῆ τεκμαιρόμενοϲ ἀληθέϲι αἱ οὐ γενηϲόμενα εἰκάζων γενηϲομένοιϲ.
244 Τεκμήραϲ θαι· γενικῇ. εκμηριῶ δὲ αἰτιατικῇ καὶ δοτικῬῇ.
245 Τεκμήριον: ἀληθινὸν ϲημεῖον. ἢ τὸ ἄλυτον. καὶ εκμηριώὄηϲ ἀπόδειξιϲ λέγεται τὸ ἐκ τοῦ καπνοῦ τὸ πῦρ εὑρεῖν καὶ κατανοῆϲαι. καὶ ἂν μὲν πάντωϲ ἕπηται τὸ αἰτιατὸν τῷ αἰτίῳ, τεκμήριον τοῦτο λέγεται· ἂν δὴ μὴ πάντωϲ ἕποιτο, ϲημεῖον ἂν λέγοιτο, τεκμή ιρο δὲ οὐκέτι· διότι μηδὲ ἄλυτόν ἐϲτιν. οἷον ὡϲ τὸ ώχρά ἐϲτιν, [*](Ε) ἐπειδὴ τέτοκε. καὶ αὖθιϲ· ὅτι δὲ δαίμων ἦν ἀνθρωπόμορφοϲ ἡ Θεοδώρα, τεκμηριώϲαιτο ἄν τιϲ τῷ μεγέθει ϲταθμώμενοϲ, ὡν ἐϲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ κακῶν ἔδραϲεν. ἐν γὰρ τῷ ὑπερβάλλοντι τῶν πεπραγμέων καὶ ἡ τοῦ δεδρακότοϲ δύναμιϲ ἔνδηλοϲ γίνεται. καὶ αὖθίϲ φηϲι Δαμάϲκιοϲ· ὅρουϲ δὲ ἐτίθετο καὶ τεκμήρια τῶν θείων ἀφωριϲν μένα ϲτοιχείων πρὸϲ τὴν τῶν ἀνθρωπείων διάκριϲιν· τῆϲ μὲν φιλοποίαϲ τὸ ἀνύϲιμον ὑπὲρ πάντα λόγον, τῆϲ δὲ εὐϲυνέτου γνώμηϲ τὸ ἐξιϲτάμεο τῆϲ ἐμφανοῦϲ καὶ ϲυνήθουϲ τοῖϲ πολλοῖϲ ἀκολουθίαϲ, τοῦ δὲ ἔρωτοϲ αὐτοῦ τὸ παρηρεθιϲμένον εἰϲ τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλουϲ ἀπό [*](236 ═ P, Et. AM. 750,10; Pherecr. fr. 115-6 238 ═ P, Ba 383, 2, Zon. 1720 cf. H 239 ═ P, Ba 383,3, H 240 Tim. ═ P cf sch. Pl. Phaedr. 2303 H, Et. M. 458, 40 241 ═ P, Σ, Ap. S. 150, 27 Ba 383, 4 cf. PH, sch. Ξ 172 242 τέκνα ═ P, Ba 383, 6, Zon 1721 τοῖϲ sq. Soph. ΟC 508 —9 c. sch. 243 — ϲτοχαζόμενοϲ cf. H. ψευδῆ sq. Dionys. Hal. 8, 57, 4 244 cf. synt. Laun. et Gud. 245 — ϲημεῖον ═ P, Ba 383, 9 cf. Zon. 1721, H ϲημεῖον- τέτοκε Philop. 31, 16 —20 vs. 20 ὅτι—γίνεται Proc. h. a. 18, 1—2 ὅρουϲ —ἀπόλαυϲιν Dam. fr.32) [*](237 ex v. Α 3586 242 Soph. cf 1138 245 Philop. cf. v. A 3289; Dam cf. v. 0 644) [*](A(GFVM)) [*](1 Τεθολωμένα V 2 ἐπὶ] ὑπὸ F 3 ἀπεθολοῦθ’ G M 237 om. A post 233 V 7 Τεθυμένωϲ G; Τεθυμένοϲ 88. M κεκακωμένοϲ] κεκαμωμένοζ FM κεκαμένοϲ G 8 τεθυμιωμένοι AF VMac τεθυμιμένοι G 12 Τεκμαιρύ μεγοϲ om. V 14 Τεκμηρῶ A δοτικῇ Ar, Synt Lanr.; γενικῇ GM 16 τὸ alt. om. A 16. 17 καὶ κατανοῆϲαι om. V, καὶ om. GM 17 τῷ αἰτίῳ τὸ αἰτίαν τόν G V 19 δὲ om. F τὸ] τὰ A 20 καὶ — p. 517, 2 ἐτεκμηρίου om. 22. 23 πεπραμένων A 23 εὔδηλοϲ GM 24 φηϲὶ] δη A 24. 25 ἀφωριϲένων G VMac cp. A cf. v. 644 25 ϲτοιχεῖα Mec 28 παρεθιϲμένον A)
246 Τέκμηϲϲα: ὄνομα κύριον. ἡ τοῦ Αἴαντοϲ γυνή. καὶ ὄνομα [*](Δ Soph.) πόλεωϲ. καὶ εκμηϲϲεύϲ, ὁ πολίτηϲ.
[*](Δ)247 Τέκμωρ: τέλοϲ, μόρον, θάνατον.
[*](Σ)248 Τξκοϲ: τέκνον.
[*](Σ)249 Τεκταινόμενοϲ: καταϲκευάζων.
[*](Σ)250 Τεκτήνατο: κατεϲκεύαϲε.
[*](Σ)251 Τἐκτων: κοινῶϲ τεχνίτηϲ, ὁ λαοξόοϲ, καὶ ὁ τῶν ξύλων. [*](Σ) εἰδήμων.
252 Τελλαμών: ὁ ἀναφορεὺϲ τοῦ ξίφουϲ καὶ τῆϲ ἀϲπίδοϲ. ἁμ [*](Σ) βλιχοϲ· περιβαλὼν δὲ περὶ τὰϲ χεῖραϲ αὐτοῦ τοὺϲ τελαμῶναϲ προϲβ [*](Ε) τῇ κλίνῃ. καὶ ἡ εἰϲ λεπτὰ κατακεκομμένη ὀθόνη. Ἡρό δοτὸϲ· οἱ δὲ Πέρϲαι περὶ πλείϲτου ἐποιήϲαντο. ϲμύρνῃϲί τε ἰώμενοι [*](Ε) τὰ ἕλκεα καὶ ϲινδόνοϲ βυϲϲίνηϲ τελαμῶϲι κατειλίϲϲοντεϲ.
253 Τελαμώνιοϲ: ὁ Αἴαϲ.
[*](Δ)254 Τελέαϲἐρεῖταδί. Ἀριϲτοφάνηϲ Ὀρνιϲι· ἄνθρωποϲ ἀϲτάθμητοϲ, [*](Ar.) πετόμενοϲ, ἀτέκμαρτοϲ, οὐδὲν οὐδέποτ’ ἐν αὐτῷ μένων. διαβάλλει τὸν Τελέαν ὡϲ πλανήτην. ἀντὶ τοῦ περὶ τῶν πετομένων ἐὰν ἐρωτήϲῃϲ. ἦν δὲ ὁ Τελέαϲ ϲκωπτικὸϲ ἄνθρωποϲ καὶ εὐμετάβλητοϲ τοὺϲ τρόπουϲ· πρὸϲ γὰρ τῇ κιναιδίᾳ καὶ δειλίᾳ καὶ ὀψοφαγίᾳ καὶ νοϲφιϲμῷ καὶ πονρίᾳ διεβάλλετο. καὶ Πλάτων ἐν Σύρφακι περὶ τοῦ Τελέου φηϲί· οεῖ μὲν ἕτερα, ἕτερα δὲ τῇ γλώττῃ φθέγγεται. ἢ ὅτι τελέαϲ ὄρνεον. τοὺϲ πετομένουϲ ὄρνειϲ οὗτοϲ ὁ Τελέαϲ, Ἀριϲτοφάνηϲ φηϲίν, ἐρεῖ.
255 Τελέθει: γίνεται.
[*](Σ)256 Τλέθουϲι: γίνονται, θάλλουϲι.
[*](Σ)257 Τελενικῆϲαι: ἐν Σερίφοιϲ τὸ κενῶϲαι. ἀπὸ Πελενίκου τινόϲ, [*](Σ) ὡϲ τὸ εἰκόϲ, πένητοϲ παντελῶϲ. καὶ λέγεταί τιϲ ελενίκιοϲ ἠχώ, ἐκ μεταφορᾶϲ ἀπὸ τῶν κενῶν ἀγγείων.
[*](245 ὁ sq. Cass. D 68, 17, 2 ═ EL 428,13—15 246 — κύριον ═ Ambr. 216 Ps. Herodian. 225 ἡ—γυνή sch. Soph. Ai. 201 247 ═ P, Ba 383, 10; —τέλοϲ ═ sch H 30, Ap. S. 150, 30, Ambr. 147 cf. sch. Α 526 (unde Et. M. 750, 16), H 248 P, Ba 383, 11, Ps. Herodian. 131; gl. Hom. 249 ═ P, Ba 383,12 H cf. Zon. 1723 250 ═ P, Ba 383,13, sch. ε 62 cf. H, Et. M. 750, 22 251 — ξύλων═ P, Ba 383,14 cf. sch. Δ 110, Ap.S.150, 31 (unde H) 252 — ἀϲπίδὸϲ ═ P, Ba 383, 15 cf. Ap. S. 151, 1, H, Et. M. 750, 25, sch. Ξ 404 περιψα- λὠν— κλίνῃ [ambl. fr. 33 οἱ sq. Hdt. 7, 181, 2 254 Ar. Av. 168 —70 c. sch. 167 —8 plenior.; Pl. com. fr. 161 255 ═ P, Ba 383, 16, sch. H 282, H, cf. Ap. S 151, 33 256═ P, Ba 383,17 cf. Et. Gen.; sch. Φ 465═ Zon. 1724 257 ═ P, Et. M. 751, 5 cf. H; Crat. fr.217)[*](3 ἡ— γυνή] θηλυκόν F ἡ om. V 4 εκμηϲεύϲ A F G 5 θάνατον, A(GFvM) μόρον F v 8 κατεϲκεύαζεν F 9 κοινὸϲ G VM Ba Phot. sed κοινῶϲ sch. ἀ pr.] καὶ ὁ F λαοξένοϲ G 13 κεκομμένη A 13. 14 Ἡρόδοτοϲ Πέρϲαι] οἱ δὲ Π. φηϲὶν Ἡρόδοτοϲ V 15 βυϲϲίνηϲ] καὶ αὖθιϲ add. V 17 Πελέαϲ] ἄνομα add, V ταδί] ζήτει ss. M 21 δειλίᾳ] ἐπὶ δ. GM 24 ὄρνιϲ οὕτωϲ M 26 καὶ Πελέθουϲι GM θάλλουϲι] ζήτει ss. M 27 Σεριφίοιϲ Phot. Et. cf p. 423, 8 28 Πκλενίκειοϲ GMac, Phot.ac)259 Τελεϲθῆναι: τὸ ἀναλωθῆναι. οὕτωϲ Ἀντιφῶν.
260 H Τελέϲιλλα, ποιήτρια. ἐπὶ ϲτήληϲ τὰ μὲν βιβλία ἀπέρριπτε, κράνοϲ δὲ τῇ κεφαλῇ περιέθηκε. καὶ γὰρ ὅτε Λακεδαιμόνιοι τοὺϲ ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἄργουϲ καταφυγόνταϲ διέφθειρον καὶ πρὸϲ τὴν πόλιν ἥεϲαν ὡϲ αἱρήϲοντεϲ, τότε Τελέϲιλλα τὰϲ ἐν ἡλικίᾳ γυναῖκαϲ ὁπλίϲαϲα ὑπήντηϲεν οἶ προϲῄεϲαν. ὅπερ ἰδόντεϲ οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐϲ τοὐπίϲω ὑπέϲτρεψαν, αἰϲχρὸν νομίϲαντεϲ γυναιξὶ πολεμεῖν, ἃϲ καὶ τὸ νικᾶν ἄδοξον καὶ ἡττᾶϲθαι μέγα ὄνειδοϲ. ἐϲ τοῦτο καὶ ὁ χρηϲμὸϲ πεπλήρωτο, Ἀργείοιϲ λέγων· ἀλλ’ ὅταν ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα νικήϲαϲα ἐξελάϲῃ καὶ κῦδοϲ Ἀργείοιϲιν ἄρηται, πολλὰϲ Ἀργείων ἀμφιδρυφέαϲ τότε θήϲει.