Suidae lexicon

809 Σοφία. ὅτι ἀπὸ τοῦ πλευροῦ τῆϲ ἁγίαϲ Σοφίαϲ ϲτῆλαι ἀφῃρέθηϲαν Ἑλληνικαὶ υκζ΄ θεῶν Ἑλληνικῶν καὶ Κάρου πατρῳοῦ [*](800 Zos 3, 15, 5 contulit Gsf. ms. 801 cf. Steph. Byz. Σούϲινον sq. cf H, Zon. 1662, Et. M 722, 24 et 27, Ath. 15, 689d 802 ἔθνουϲ cf Steph. Byz.; τὸν sq. ad Memnonem recte rettulit Gsf ms., et Strab. 15 p. 728 init. contulit Bhd., fort. Nic. Dam. 803 cf. H, gl. sacra 804 cf. Ambr. 619 805 — νοῦν Ba 368, 3, P cf. H, Erotian. 78,12 ἅπαξ sq. cf. sch. A (Aristonic., non ap Friedlaender) in 0 412, Eust. l.1023,9 806 — ἀϲπαζόμενοϲ Laert. prooem. 13 807 Laert. 3, 63 808 ═ Paroem. ed. Gsf. 104 n. 850 809 l. ═ Ambr. 639 ὅτι sq. cf. Preger 26, 4 sqq. (═ 140, 2 et 201, 16)) [*](A(GFVM)) [*](1 ἐνέτυχε V 3 εἶδοϲ G ἀπαγγέλουϲαν A ἐπαγγέλλουϲαν GM 4 Λαχάρουϲ A 6 ἐπεὶ om. V ἀνὴρ— ὅϲγε] ἦν ἀνὴρ ὁ Λ. διὸ καὶ V 800 om. F post 801 V 9 ὄνομα τόπου] τόποϲ A καὶ om A, nov. gl. Σούϲῖον (o: in ω corr.) A Σούνιον F 11 ὄνομα ἔθνουϲ] ἐθ(νοϲ) A τὸν— 13 'Iνδίᾳ om F. 15 κοινῶϲ— φρόνηϲιν om. F V 16 τὸν] ἡ τὸν G M 17 τοῦ AFV; λέγων τοῦ GM; praepositionem desiderabat Bhd. 806 non nov. gl FM 21 Σοφία] nov. gl. V 22 ἰδιώτατα V 23 ἣν περὶ θεόν φηϲιν καὶ ψ. ϲώματι A 24 ἰδίαν GF 25 ϲοφίαϲ G, Laert. 808 om. F mg M ante 805 G 809 post 804 GM 28 πλευρᾶϲ F πατρὸϲ F cf. Preger 140, 4)

810 Σοφίζω· αἰτιατικῇ.

811 Σοφιϲτεία.

812 Σοφιϲτήϲ: ἀπατεών. παρὰ τὸ ϲοφίζεϲθαι, ὅ ἔϲτι λόγοιϲ ἀπατᾶν. [*](Σ) λέγεται δὲ ϲοφιϲτὴϲ καὶ ὁ διδάϲκαλοϲ, ὡϲ ϲοφίζων. τὸ δὲ πα λαιὸν ϲοφιϲτὴϲ ὁ ϲοφὸϲ ἐκαλεῖτο. ὀδύναιϲ τε καὶ νόϲοιϲ γενέϲθαι [*](Ε) ϲοφιϲτὴν ἄκρον. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ λέγει ϲοφίζῃ, ἀντὶ τοὺ τεχνάζῃ. [*](Ar.) ϲοφίαϲ γὰρ καὶ ϲοφίϲματα τὰϲ τέχναϲ ἔλεγον.

813 Σοφιϲτήϲ: πᾶϲ τεχνίτηϲ. καὶ ὁ τὸ λεκτικὸν ἠϲκηκώϲ· καὶ ὁ [*](Σ) ἐπηρεάζων ἑκὼν ἐν τοῖϲ λόγοιϲ.

814 Σοφιϲτήϲ. κομιεῖ τοῦτον ϲοφιϲτὴν δεξιόν. οὕτωϲ ἔλεγον πάν [*](Ar.) ταϲ τοὺϲ πεπαιδευμένουϲ. οἱ δὲ παλαιοὶ ϲοφίαν ἔλεγον, καὶ ϲοφιϲτὰϲ τοὺϲ περὶ μουϲικήν. καὶ Φιλόϲτρατοϲ ὁ Λήμνιοϲ· ϲοφοὶ μὲν ὑμεῖϲ, ἀλλ’ οὐ πάντα ϲοφιϲταί. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· πλείϲτουϲ ὁτιὴ βόϲκουϲι ϲοφιϲτάϲ. τοὺϲ μετεωρολέϲχαϲ νῦν λέγει, καταχρηϲτικῶϲ [*](Ar.) δὲ καὶ πάνταϲ τοὺϲ ἀπὸ τῶν μαθημάτων ὁρμωμένουϲ. καὶ θαυμαϲτὸν οὐδέν, ὅπου μηδὲ τοὺϲ αὐλητὰϲ προϲαγορεύειν ὤκνηϲεν οὕτω. Πλάτων γοῦν ὁ κωμῳδιοποιὸϲ ἐν δράματι Σοφιϲταῖϲ καὶ τὸν Ὀπούντιον ποιητὴν Βακχυλίδην εἰϲ τοὔνομα κατέταξε τῶν ϲοφιϲτῶν. ϲοφιϲταὶ δὲ πάντεϲ, ὅϲοι πεπαιδευμένοι. καταχρηϲτικῶϲ δὲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἐπὶ πάϲηϲ τέχνηϲ ἔλαβε τὸ τῶν ϲοφιϲτῶν ὄνομα. ὅτι ϲοφιϲτὴϲ ἐϲτιν [*](Suid.) ὁ δυνάμενοϲ ἀπὸ φαινομένηϲ ϲοφίαϲ χρηματίζεϲθαι· καὶ ζήτει ἐν τῷ δύναμιϲ.

815 Σοφοκλῆϲ, Σωφίλου, Κολωνῆθεν, Ἀθηναῖοϲ, τραγικόϲ, τεχθεὶϲ [*](Hesy.) κατὰ τὴν ογ’ Ὀλυμπιάδα, ὡϲ πρεϲβύτεροϲ εἶναι Σωκράτουϲ ἔτη ιζ΄, οὗτοϲ πρῶτοϲ τριϲὶν ἐχρήϲατο ὑποκριταῖϲ καὶ τῷ καλουμένῳ τριτα γωνιϲτῇ, καὶ πρῶτοϲ τὸν χορὸν ἐκ πεντεκαίδεκα εἰϲήγαγε νέων, πρότερον δυοκαίδεκα εἰϲιόντων. προϲηγορεύθη δὲ Μέλιττα διὰ τὸ γλυκύ. [*](810 Synt. Gud. et Laur., An. Ox. 4, 299, 20 811 ═ Ambr. 637 812 — ἐκαλεῖτο ═ P, Ba 368, 5 cf. H, sch. Greg. ed. Puntoni 21 (indic. Wentzel), Et M 722. 19, sch. Luc 92, 3 ὁδύναιϲ— ἄκρον Aelian. fr. 105 ϲοφίζῃ sq. sch. Ar. E 299 813 ═ P cf. Ba 368, 8, Et. M 722, 23, Phot. Amphil. Herm. 26, 249 814 κομιεῖ πεπαιδευμένουϲ sch Ar. Nu. 1111 Φιλόϲτρατοϲ non inventum πλείϲτουϲ ὄνομα Ar. Nu. 331 c. sch. 815 cf. vita Westerm. 1) [*](812 Aelian. cf v. 73 814 init. cf v. Δ232 815 cf. v. T 1012; hinc Ps Hesych. 61) [*](1 τῶν] τῷ M 6 δὲ pr. om. TV 8 καὶ om. V Ἀριϲτοφάνηϲ λέγει A(GFVM) om. F 9 ϲοφία A ϲοφίϲμαϲι F 13 οἱ— 15 ϲοφιϲταί om. G 14 καὶ — 20 ϲοφιϲτῶν om F 15 ὑμεῖϲ A; ἡμεῖϲ V M πάντεϲ V ϲοφιϲτάϲ A 16 μετεωρολέϲχουϲ V 18 ἀθλητὰϲ V 19 κωμῳδοποιὸϲ GV 20 τὸν ϲοφιϲτὴν Aac 22 ὅτι — 23 δύναμιϲ om. AFV mg. Ar 22 ὅτι om. G 24 Σοφίλου G. Planud. in Anth. 7, 21,1 cf. Ambr. 616 sed vid. 881, S0lG4 962,185 298,20 cett., Σοφίλλου Marm. Par. Anth. 7, 21, 1 cett. 27 πρῶτον G νέων]· νέοϲ ὤν V Volkmann ἀνδρῶν vel νέον Daub προϲώπων Dind. ϲυγκείμενον Usener)

816 Σοφοκλῆϲ, Ἀρίϲτωνοϲ, υἱωνὸϲ δὲ τοῦ προτέρου Σοφοκλέουϲ πρεϲβυτέρου, Ἀθηναῖοϲ, τραγικόϲ. ἐδίδαξε δὲ δράματα μ΄, οἱ δέ φαϲιν ια΄· νίκαϲ δὲ εἷλεν ζ΄. ἔγραψε καὶ ἐλεγείαϲ. ὅτι Ἀπολλώνιοϲ ἐϲ ϲωφροϲύνην ὑπερεβάλλετο τοῦ Σοφοκλέουϲ· ὁ μὲν γὰρ λυττῶντα ἔφη καὶ ἄγριον δεϲπότην ἀποφυγεῖν, ἐλθόντα ἐϲ γῆραϲ· ὁ δὲ Ἀπολλώνιοϲ ὁ Τυανεὺϲ ὑπ’ ἀρετῆϲ τε καὶ ϲωφροϲύνηϲ οὐδ’ ἐν μειρακίῳ ἡττήθη τούτων, ἀλλὰ καὶ νέοϲ ὢν καὶ τὸ ϲῶμα ἐρρωμένοϲ ἐκράτει τε καὶ λυττῶντοϲ ἐδέϲποζεν. ἀλλ’ ὅμωϲ ϲυκοφαντοῦϲί τινεϲ ἐπ’ ἀφροδιϲίοιϲ αὐτόν, ὡϲ διαμαρτίᾳ ἐρωτικῇ χρηϲάμενον καὶ διὰ τοῦτο ἀπενιαυτίϲαντα ἐϲ τὸ Σκυθῶν ἔθνοϲ· οὔκουν οὐδὲ Εὐφράτηϲ ποτὲ ἐϲυκοφάντηϲεν ἐπ’ ἀφροδιϲίοιϲ τὸν ἄνδρα, καίτοι ψευδῆ γράμματα κατ᾿  αὐτοῦ ξυυθείϲ· διεφέρετο γὰρ πρὸϲ τὸν Ἀπολλώνιον, ἐπειδὴ πάνθ’ ὑπὲρ χρημάτων αὐτὸν πράττοντα ἔϲκωπτεν οὗτοϲ καὶ ἀπῆγε τοῦ χρηματίζεϲθαι καὶ τὴν ϲοφίαν καπηλεύειν.

817 Σοφοκλῆϲ, Ἀθηναῖοϲ, τραγικὸϲ καὶ λυρικόϲ, ἀπόγονοϲ τοῦ παλαιοῦ. γέγονε δὲ μετὰ τὴν Πλειάδα, ἤτοι μετὰ τοὺϲ ζ΄ τραγικοὺϲ οἵτινεϲ ὠνομάϲθηϲαν καὶ Πλειάϲ. δράματα αὐτοῦ ιε΄.

818 Σοφονίαϲ: ὄνομα κύριον.

819 Σοφόϲ: ὁ θηρεπῳδόϲ. Δαβίδ· φαρμακοῦται φαρμακευομένη παρὰ ϲοφοῦ. ὡϲ τό, ϲοφοί εἰϲι τοῦ κακοποιῆϲαι. καί, ποῦ ϲοφόϲ, ποῦ γραμματεύϲ; οὐ γὰρ τοὺϲ ὡϲ ἀληθῶϲ ϲοφοὺϲ ὀνομάζει, ἀλλὰ τούϲ τιϲι εἶναι δοκοῦνταϲ.

820 Σοφὸϲ Σοφοκλῆϲ, ϲοφώτεροϲ δ’ Εὐριπίδηϲ, ἀνδρῶν δὲ πάντων [*](Ar.) Σωκράτηϲ ϲοφώτεροϲ.

821 Σόφων, Σόφωνοϲ: ὄνομα ὄρουϲ.

822 Σοφώτατε: ἀντὶ τοῦ κλεπτίϲτατε. καὶ τοὺϲ κλέπταϲ γὰρ ϲοφοὺϲ [*](Ar.) ἔλεγον.

823 Σοφοὶ τύραννοι τῇ τῶν ϲοφῶν ϲυνουϲίᾳ.

824 Σῷ: μονοϲυλλάβωϲ οἱ ϲῷοι· καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ. οἱ δὲ ϲυνηθέϲτερον [*](Σ) γράφουϲι ϲῷοι. καὶ Σῶν, μονοϲυλλάβωϲ, ἀντὶ τοῦ ϲῳζομένων, [*](Δ) ὑλοκλήρων. ὁλόκληρόν τε καὶ ϲῶν καὶ ἀρτεμῆ ἐργαϲάμενον.

825 Σωβάλ.

826 Σωγάνη: ὄνομα πόλεωϲ.

827 Σᾠζω· αἰτιατικῇ.

828 Σωκλῆϲ: ὄνομα κύριον.