Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
487 Σιϲύρα: χλαίνηϲ εἶδοϲ εὐτελοῦϲ, οἷον ἐξωμίϲ. οἱ δὲ ἐϲ Βυζάτιον [*](Ε) ᾔεϲαν, ϲιϲύραϲ ἐπὶ τῶν ὤμῶν αὐτοὶ φέροντεϲ, ἐν αἷϲ δὴ ἄλλο οὐδέν, ὅτι μὴ διπύρουϲ ἄρτουϲ οἴκοθεν ἐμβεβλημένοι ἀφίκοντο. καὶ [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ· χειμῶνοϲ ὄντοϲ τρεῖϲ ϲιϲύραϲ ἀφείλετο. καὶ αὖθιϲ Ἀριϲτοφάνηϲ· πῶϲ οὖν τιϲ αὖ ϲώϲειε τοιαύτην πόλιν, ᾗ μήτε χλαῖνα μήτε ϲιϲύρα; ἢ μήτε χρηϲτὸϲ μήτε ὀχληρὸϲ πολίτηϲ ϲυμφέρει.
488 Σιϲύρα: χλαίνηϲ εἶδοϲ εὐτελοῦϲ, οἷον ἐξωμὶϲ ἢ διπλοῒϲ ἤ τι τοιοῦτο. ὁ δὲ νοῦϲ, μήτε χρηϲτὸϲ μήτε φαῦλοϲ.
489 Σιϲύφειον: τὸ τοῦ Σιϲύφου. καὶ Σιϲύφειοϲ λίθοϲ.
490 Σίϲυφοϲ: ὄνομα κύριον. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀλλ’ ἐξάνοιγε μηχανὰϲ [*](Ar.) τὰϲ Σιϲύφου, ὡϲ ϲκῆψιν ἁγὼν οὗτοϲ οὐ προϲδέξεται. Σὥρα ϲτὶν ἤδη καρτερὰν ψυχὴν λαβεῖν. δριμύν τινα καὶ πανοῦργον παραδεδώκαϲιν οἱ ποιηταὶ Σίϲυφον, διὰ μιᾶϲ λέξεωϲ παρ᾿ Ὀμήρῳ δεδιδαγμένοι· ἔνθα [*](Soph.) δὲ Σίϲυφοϲ ἔϲκεν, ὃ κέρδιϲτοϲ γένετʼ ἀνδρῶν. καὶ Σιϲυφιδῶν γεεᾶϲ, τῆϲ τοῦ Ὅδυϲϲέωϲ. εἴρηται δὲ ἐπὶ τῶν πανούργων καὶ κακοήθω ἐκ γὰρ Σιϲύφου κατάγει τὸ γένοϲ ὁ Ὀδυϲϲεύϲ. ὁ δὲ Σίϲυφοϲ Κορίνθου βαϲιλεύϲ, πανοῦργοϲ ἀνήρ· περὶ οὗ φηϲιν Ὀμηροϲ· ὃ κέρδιϲτοϲ γένετ’ ἀνδρῶν. ὅϲτιϲ ὑπὸ τοὺϲ ὄνυχαϲ καὶ τὰϲ ὁπλὰϲ τῶν ζῴων ἑαυτοῦ μονογράμματα ἔγραψεν ὀνόματα. Αὐτόλυκοϲ δὲ κατ᾿ ἐκεῖνο καιροῦ ἐκέκαϲτο κλεπτοϲύνῃ θ᾿ ὅρκῳ τε, καὶ τὰ κλεπτόμενα παρʼ αὐτοῦ τὴν μορφὴν ἤλλαϲϲε. κλέψαϲ οὖν καὶ Σιϲύφου θρέμματα καὶ μεταβαλὼν ὅμωϲ οὐκ ἔλαθε τὸν Σίϲυφον· ἐπέγνω γὰρ αὐτὰ διὰ τῶ μονογραμμάτων. ἐπὶ τούτοιϲ δὲ ἐξευμενιζόμενον τὸν Σίϲυφον ἐξένιϲεν αὐτὸν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Ἀντίκλειαν ϲυγκατέκλινεν αὐτῷ καὶ ἔγκυον ἐξ αὐτοῦ γενομένην τὴν παῖδα ϲυνῴκιϲε Λαέρτῃ· διὸ Σιϲύρου ὁ Ὀδυϲϲεύϲ.
[*](485 sch. Ar. Av. 161 486— τραχὺ περιβόλαιον— δερμάτινοϲ ═ Ba 3654 cf. P, Tim (unde Et. M. 714, 24), H, sch. Ar. Vsp 738; καὶ παχὺ cf. sch Ar. Av 122, Lys. 933 βορέῃ sq. Babr. 18, 1—3 487 — ἐξωμίϲ pr sch. Ar. Ran 1459 cf. sch. Ar. Av. 122 οἱ — ἀφίκοντο Proc. h. a. 6, 3 χειμῶνοϲ— ἀφείλετο Ar. Eccl. 421. πῶϲ sq. Ar. Ran. 1458 —9 488 sch Ar. Ram. 1459 489 Σιϲύφειοϲ λ cf Ambr. 400 490 κύριον ═ Ps. Herodian 124 ἀλλ’— ἀνδρῶν Ar Ach 391 —3 c sch. 391; Z153 Σιϲυφιδῶν sq sch Soph. Ai. 190; Z 153, τ 395)[*](485 cf. v. 597 et v. γ 107 486 hinc sch rec. Ar. Ran. 1459 487 Proc v. 1265)[*](A(GVM))[*](3 βουρέῃ A 4 ὁπότεροϲ A, sch. ϲίϲυρναν Toup 5 ἐκδύϲῃ A, sch. 〈 ἄν〉 ἐκδύϲαι Lachmann 7 αῖϲ] οἱϲ G 8 καὶ om. G 11 ᾖ om. 488 non nov. gl. Bas 12 Σιϲύρα — 13 τοιοῦτον om. G 13 τοιοῦτο M 14 τοῦ om. G 17 τινα] τε A 19 ἔϲχεν V καὶ — 23 ἀνδρῶν om a 22 ὃ — 23 ἀνδρῶν om. G 23 ὅϲτιϲ] ὃϲ A 24 ὀνόματα] γράμματα ὀνόματα A 27 αὐτὰ om. V 28 ἐξευμενιζόμενοϲ ed. pr, sch 29 αὐτὸν om. G 30 ἐξ αὐτοῦ om. V)491 Σῖτα· ὅτι Φιλοποίμην μετὰ δευτέραν ἡμέραν ἀπὸ τῆϲ πρὸϲ [*](Ε) πόλεμον ἐξόδου παρήγγειλε τὰ β ϲῖτα τρία ποιεῖν, ὅτε βούλοιτο μίαν ἡμέρα προϲλαβεῖν· ποτὲ δὲ τὰ δύο. τέτταρα.
492 Σίττα: ὄνομα πόλεωϲ. καὶ Σίτταϲ, ὄνομα κύριον.
[*](Δ)493 Σιτάκη: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)494 Σίταλκοϲ: ὁ τῶν Θρᾳκῶν βαϲιλεύϲ.
[*](Suid.)496 Σιτίϲεων: τροφῶν, δαπανῶν.
[*](Σ)497 Σιτίζω· αἰτιατικῇ.
[*](Synt.)498 Σιτοβολίοιϲ: ἀποθήκαιϲ. τὰϲ δὲ οἰκίαϲ τῆϲ πόλεωϲ ἀκεραίουϲ [*](Ε) διεφύλαξε καὶ τὰ τείχη, βουλόμενοϲ ϲιτοβολίοιϲ χρήϲαϲθαι πρὸϲ παραχειμαϲία. καὶ Σιτοβολῶνοϲ.
[*](Δ)499 Σιτοδεία: λιμόϲ, ἔνδεια.
[*](Σ)500 Σιτολία: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)501 Σιτομετρεῖν: τὸ ϲῖτον παρέχειν. καὶ Σιτομέτριον, ἡ ϲιτοδοϲία. Πολύβιοϲ· ὁ δὲ Φίλιπποϲ διαδοὺϲ ὅτι μέλλει ϲιτομετρεῖν, [*](Δ.) ἐκήρυξεν, ὅϲοι μὴ πλεῖον ἔχουϲι λ΄ ἡμερῶν ϲῖτον, ἀπογράφεϲθαι πρὸϲ [*](E) αὐτόν. καὶ Σιτοποιεῖϲθαι παρὰ Ξενοφῶντι τὸ τροφὴν λαμθάνειν. [*](x + Ε) ϲιτοποιεῖϲθαί τε ἀνάγκη καὶ κοιμᾶϲθαι. καὶ Σιτοπομπία.
[*](Δ)502 Σῖτοϲ: πᾶϲ ὁ ϲιτικὸϲ καρπόϲ, οὐχ ὁ πυρὸϲ μόνον· καὶ αὐτὰ τὰ [*](Σ) ϲιτία. Θουκυδίδηϲ δ΄· καὶ τῶν νεῶν οὐκ ἐχουϲῶν ὅρμον, αἱ μὲν ϲῖτον ἐν τῇ γῇ ᾑροῦντο, αἱ δὲ μετέωροι ὥρμων. ζήτει ἐν τῷ ϲυνωνή. Σῖτοϲ καλεῖται καὶ ἡ διδομένη πρόϲοδοϲ εἰϲ τροφὴν ταῖϲ γυναιξὶν [*](Harp.) ἢ τοῖϲ ὀρφανοῖϲ, ὡϲ ἔϲτι μαθεῖν καὶ ἐκ τῶν τοῦ Σόλωνοϲ πρώην τοῦ ἄξοοϲ καὶ ἐκ τῆϲ Ἀριϲτοτέλουϲ Ἀθηναίων πολιτείαϲ. Τιμαχίδαϲ δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖϲ Ἀττικοῖϲ ϲῖτον λέγεϲθαι τὸν τόκον· οὐκ ὀρθῶϲ ἡγούμενοϲ.
503 Σίτου: τροφῆϲ. καὶ Σίτου δίκη· ὅταν γυνὴ ἀποδικεῖν ποιηϲαμένη [*](Σ) [*](491 Polyb. fr. 218 492 Σίτταϲ sq. ═ Ambr. 313 493═ Ambr. 386 495 —τροφήν Harp. ═ P 496 ═ P, Ba 365, 8 497 ═ Synt. Laur. et Gud. 498 τὰϲ— παραχειμαϲίαν Polyb. 3, 100, 4 499 ═ P, Ba 365, 6 cf. H, Et. M. 714, 53 500 ═ Ambr. 389 501 ὁ— αὐτόν Polyb. fr, 75 ϲιτοποιεῖϲθαι—κοιμᾶϲθαι Xen. Cyr 1, 6, 36 cf. Byz. Zt. 23, 35 Σιτοπομπία ═ Amibr. 395 502 — ὥρμεν ═ P; Thuc. 4, 26, 3 vs. 24 Σῖτοϲ sq. Harp. ═ P cf. H; Aristot. Ath. Pol. 51, 3(?) 503 — τροφῆϲ ═ P, Ba 365, 7 cf. Ap. S. 142, 1, H. Σίτου δίκη sq. ═ P cf. Eust. 0. 1405, 11; Thuc. 4, 1, 1) [*](494 ex v. Α 2940) [*](1 ὅτι] ὅτε G 2 τρία] τρίτα A 3 ποτὲ] ὅτε Vales., qui τὰ om. 4 Σίττα] A(GFVM) Σίτα F Σιτία V 4 et 5 ὄνομα πόλεωϲ] πόλιϲ A 4 Σίταϲ G 494 om. AF post 495 V 9 Σιτήϲεων AG V M 11 δὲ om. G ἀκεραίαϲ V 12 βουλόμενοϲ— 13 Σιτοβολῶνοϲ om. F 13 Σιτοβολῶνεϲ GV M, Hes. cf. Gen. 41, 56 1 4 ἔνὁεια] ἡ ἐ. F ἡ ϲ. V 15 ὄνομα πόλεωϲ] πό(λιϲ) A 16 Σιτομέτριον] Σιτό μετρον A 21 καὶ] ἀλλὰ καὶ F 22 Θουκυδίδηϲ— 23 ὥρμων om F V cf. ad vs. 29 23 ὥμουν Phot. Thuc. 24 πρόϲοδοϲ εἰϲ τροφὴν] πρόϲοδοϲ G τροφὴ V 25 ὡϲ— 28 ἡγούμενοϲ om. F 25 ἐκ τῶν] ἐν τῷ G 25.26 πρώην τοῦ ἄξονοϲ] ἄξωνι G πρώτου ἄξονοϲ Harp. Phot.: ζήτει supra πρώην add. M 29 Σίτου pr.— δίκη post vs. 22 ϲιτία transpos. V ὅταν— p. 370, 6 ϲπέρματα om. F 29 ἀποδικεῖν] ἀπόλειψιν Salmas.)
504 Σιτούμενοϲ: ἐϲθίων.
505 Σιτοφύλακεϲ: ἀρχή τιϲ ἦν Ἀθήνηϲιν, ἥτιϲ ἐπεμελεῖτο, ὅπωϲ ὁ ϲῖτοϲ δικαίωϲ πραθήϲεται καὶ τὰ ἄλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι. ἦϲαν δὲ τὸν [*](Suid.) ἀριθμὸν ιε΄ μὲν ἐν ἄϲτει, ε΄ δὲ ἐν Πειραιεῖ. καὶ Σιτοφυλακεῖον.
506 Σιτώνηϲ: ὁ προεϲτὼϲ τοῦ δημοϲίου ϲίτου.