Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
467 Σιντιάδα.
[*](458 ὁ Χριϲτὸϲ sq. Luc. 22, 31 c. explic.; Hoseae 4, 12 460 ὄνομα cf. Ambr. 315; ἦ sq. Anth. 7, 202, 3—4 432 — βλάβη ═ P, Ba 364, 27 cf. Et. M. 713, 42, H, Erotian. 80,19 Σινοῦται sq. cf. ad 456 434 cf. Ps. Herodian. 124 465 — πόλιϲ cf. Steph. Byz, Et M. 713, 51, Ps Herodian. 124 ἑταίρα— εἶναι Harp. ═ P Σινωπίϲαι—ἔφη ═ P cf. Paroem. ed. Gsf. 103 n. 840, H; Alexid fr. 104 Σινωπίτηϲ ═ Steph. Byz. cf. Ambr. 363 466 βλαπτικόϲ pr. ═ P, Ba 364, 29 cf. sch. Λ 481, H, Zon. 1645 ἐχῖνον— θειλοπέδων Anth. 6, 45, 12 ἀλλά sq. Anth. 6, 73, 7 8)[*](460 cf. v. —P 167 462 cf. 456 463 ἄρτι sq. ex 789 vel ex v. 3179 466 Anth. 6, 45 cf. vv. Ε 4009, Θ 314, P 10)[*](A( GFVM))[*](1 Χριϲτὸϲ θϲ A 2 περί —πίϲτιϲ ϲου om. G; θεῖα δῆμα (ῥήματα Latte) τὸῦ δεϲπότου καὶ κυ ιυ χυ mg. add. Ar 4 τῶν om. F 6 τοῦ om. V 7 διαχωριζόμενοι Mec Kust.; γεώδειϲ ἐπὶ τὸν ἅδην, ὡϲ ἀπὸ τροφίμου ϲίτου διὰ τρυπημάτων διαχωριζομέννου Bhd 15 ἡ πόλιϲ] ὄνομα πόλεωϲ FV 17 καὶ— 18 ἐφίϲταται om. AF 17. 18 ἄρτον δὲ ἀπειρηκότοϲ τοῦ Σηραίχου V 20 καὶ alt. om. A 21 Σινωπῆϲαι G, Phot. παρὰ] διὰ G 22 τῷ] τὸ V 23 Σινωπότηϲ 24 βλαπτικόϲ pr.] ὁ β. G 26 λύκοι G ἐμοῖο G ἀγγέλῃ AV 27 ἀδρανείην M ἀδρανέην G 467 om. (F) V)468 Σιών: ὄνομα πόλεωϲ. Σιὼν ἐπουράνιοϲ καὶ Ἱερουϲαλὴμ χοροῖϲ [*](Δ Thdr.) ἁγίων κεκοϲμημένη· ἧϲ πύλαι αἱ κάτω ἐκκληϲίαι. Σιὼν καὶ ἡ εὐϲεβὴϲ πολιτεία. καὶ Σιωνῖται, οἱ ἀπὸ τῆϲ Σιὼν πόλεωϲ.
[*](Δ.)469 Σιωπή· παροιμία· καὶ ϲιωπηλότεροϲ ἔϲομαι καὶ τῶν Πυθαγόρᾳ [*](Prov. ?) τελεϲθέντων. ἐπὶ τῶν πάνυ ϲιγώντων· παρόϲον οἱ Πυθαγόρου φοιτηταὶ παράγγελμα εἶχον ϲιγὴν ἀϲκεῖν πενταετῆ χρόνον.
470 Σίπαλοϲ: ὁ ἄμορφοϲ.
[*](Δ)471 Σιπύη: ἡ ἀρτοθήκη. οἱονεὶ ϲιτοβύη τιϲ οὖϲα· παρὰ τὸ ἐν [*](Ecl) αὐτῇ τὰ ϲιτία ἐμβάλλεϲθαι. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ἡ μὲν ϲιπύη [*](Ar.) μεϲτή ᾿ϲτι λευκῶν ἀλφίτων. προὔχει δὲ τὰ λευκὰ τῶν ἀλφίτων. θείηϲ εὐϲιπύουϲ ἐξ ὀλιγηϲιπύων.
[*](Anth.)472 Σιπυλήνη: πόλιϲ.
[*](Δ)473 Σίπυλοϲ· τόποϲ, ἢ ποταμόϲ.
[*](Δ)474 Σιραίου· Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀντὶ ϲιραίου μέλιτοϲ μικρὸν τῷ θυμιδίῳ [*](Ar.) παραμίξαϲ.
475 Σιρίκιοϲ, Νεαπολίτηϲ ἐκ Παλαιϲτίνηϲ, ϲοφιϲτήϲ, μαθητὴϲ Ἀνὁρομάχου, [*](Hesy.) ϲοφιϲτεύϲαϲ χρόνον τινὰ κατὰ τὰϲ Ἀθήναϲ. προγυμνάϲματα καὶ μελέταϲ.
476 Σῖριϲ: ὄνομα ποταμοῦ.
[*](Δ)477 Σίρ: μεγάλη πόλιϲ καὶ πολυάνθρωποϲ καὶ πρωτεύουϲα τοῦ Ἰλλυριῶν [*](Ε) ἔθνουϲ.
478 Σιρομάϲτηϲ: ϲκεῦόϲ τι ϲιδηροῦν, λαβὴν ξυλίνην ἔχον παρὰ τοῖϲ [*](Σ) τελώναιϲ εἰϲ ἔρευναν. Εὐνάπιοϲ· ὥϲτε ὁ ϲιρομάϲτηϲ μᾶλλον εὐδοκίμει [*](Ε) τοῦ δόρατοϲ.
479 Σιρόϲ: ὁ λάκκοϲ. καὶ Σιροῖϲ, ὀρύγμαϲιν, ἐν οἷϲ κατατίθεται [*](Δ Σ) τὰ ϲπέρματα.
480 Σιϲάν: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)[*](468— πόλεωϲ ═ Ambr. 388 Σιὼν sec. — ἐκκληϲίαι Thdr. in Ps. 9, 15 PG 80, 928c Σιωνῖται sq. cf. Ambr. 362 469 ϲιωπηλότεροϲ—τελεϲθέντων Iul. or. 4 (8), 251c 470 cf. Et. M. 714, 5, Ambr. 302 471 — ἐμβάλλεϲθαι Et. M. 714, 9 (et An. Ox. 2, 465, 21); — ἀρτοθήκη ═ sch. Ar. Pl. 807, Ps. Herodian. 124 cf PH ἡ μὲν—ἀλφίτων alt. Ar. Pl. 807 c. sch. θείηϲ sq. Anth. 6, 288, 10 472 ═ Ambr. 387 473 — τόπου cf. Ambr. 416; ποταμοῦ cf. sch. Luc. 241, 4 474 Ar. Vap. 878 476 cf. Steph. By. s. v. et v. Συήνη, Ambr. 357 478 —ἔρευναν P cf. H, Tzetz. Chil.13, 522 sq. ὥϲτε sq. Eunap. fr. 49, FHG 4, 36 479 —λάκκοϲ ═ Ambr. 294, Ps. Herodian. 124 et 179 Σιροῖϲ sq. ═ P, Ba 365, 3 H cf. Et. M. 714, 22)[*](469 cf. v. Π 3124 extr. 479 ὀρύγμαϲιν cf. 288)[*](1 ὄνομα πόλεωϲ FVM; πό(λιϲ) A om. G Σιὼν alt. et 2] nov. gl. FV A(GFVM) 3 χοροῖϲ] χωρὶϲ V 4 παροιμία om. AFV 8 ϲιτοβύη] ϲιτούνη A 8 9 τὸ τὰ ϲιτία ἐν αὐτή FV 9 βάλλεϲθαι F μὲν om. A 10 ἔτι GM, Ar.; τι A τιϲ V 12 Σιπυλίνη] GV GVM πόλιϲ] καὶ Bhd. 13 καὶ Σίπυλοϲ, ὄνομα τόπου ποταμοῦ GFVM 19 ὄνομα ποταμοῦ] ποτ A 477 om. A 20 Σίρα V, Σίρμιον quod ordo poscit, Reines. μεγαλόπολιϲ F καὶ πολυάνθρωποϲ om. 33 ἔχον om. V 23 ϲειρομάϲτηϲ M, qui ζήτει διαφορὰν τῆϲ ει διφθόγγου ἐν τῷ ϲειρομάϲτηϲ siglo s. l. posito mg. add. 23, 24 εὐδοκήϲει V 25 Σιρρόϲ F Σιρροῖϲ G 27 ὄνομα πόλεωϲ] πό(λιϲ) A)481 Σιϲίννιοϲ, Ναυατιανῶν ἐπίϲκοποϲ, ἀνὴρ ἐλλόγιμοϲ καὶ ἄκροϲ φιλόϲοφοϲ. διαλεκτικῆϲ δὲ ϲφόδρα ἐπεμελεῖτο, ὡϲ καὶ τὸν Εὐνόμιον τὸν αἱρετικὸν πολλάκιϲ αὐτοῦ φυγεῖν τὴν διάλεξιν. τὴν δὲ δίαιταν ἦν οὐ λιτόϲ, ἀλλʼ ἐν ἄκρᾳ ϲωφροϲύνῃ πολυτελεῖ ταύτῃ ἐκέχρητο, τρυφῶν τε ἐν ἐϲθῆτι λευκῇ, καὶ δὶϲ τῆϲ ἡμέραϲ ἐν λουτροῖϲ δημοϲίοιϲ λουόμενοϲ διετέλει. καί ποτε ἐρομένου αὐτόν τινοϲ, τοῦ χάριν ἐπίϲκοποϲ ὢν δὶϲ λούοιτο τῆϲ ἡμέραϲ· ἐπειδὴ τὸ τρίτον οὐ φθάνει, ἀπεκρίνατο. ἄλλοτε δὲ Ἀρϲάκιον τὸν ἐπίϲκοπον κατὰ τιμὴν ὁρῶν ἠρωτήθη ὑπό τινοϲ τῶν περὶ Ἀρϲάκιον, διατὶ ἀνοίκειον ἐπιϲκόπῳ ἐϲθῆτα φοροίη, καὶ ποῦ γέγραπται, λευκὰ τὸν ἱερωμένον ἀμφιέννυϲθαι; ὁ δέ. ϲὺ πρότερον, ἔφη, εἰπέ, ποῦ γέγραπται, μέλαιναν ἐϲθῆτα φορεῖν τὸν ἐπίϲκοπον; τοῦ δὲ ἐρωτήϲαντοϲ ἐν ἀπόρῳ γενομένου πρὸϲ τὴν ἀντερώτηϲιν, ἐπήγαγεν ὁ Σιϲίννιοϲ· ἀλλὰ ϲὺ μὲν οὐκ ἄν, ἔφη, δεῖξαι δυνήϲῃ, ὡϲ δεῖ τὸν ἱερωμένον μέλαιναν ἀμφιέννυϲθαι· ἐμοὶ δὲ καὶ ὁ Σολομὼν παρῄνεϲε, λέγων· ἔϲτωϲάν ϲοι ἱμάτια λευκά. καὶ ὁ Σωτὴρ ἐν τοῖϲ Εὐαγγελίοιϲ φαίνεται λευκῇ ἐϲθῆτι χρηϲάμενοϲ. οὐ μὴν ἀλλὰ Μωϲῆν καὶ Ἠλίαν λευκοφοροῦνταϲ τοῖϲ ἀποϲτόλοιϲ ἔδειξε. ταῦτα καὶ ἄλλα πολλὰ εἰπὼν ἐθαυμάϲθη. Λεοντίου δὲ τοῦ Ἀγκύραϲ τῆϲ Γαλατίαϲ ἐπιϲκόπου Ναυατιανῶν ἐκκληϲίαν ἀφαιρουμένου καὶ τῇ Κωνϲταντίνου πόλει ἐπιδημοῦντοϲ, ὁ Σιϲίννιοϲ ἐλθὼν παρ᾿ αὐτὸν παρεκάλει ἀποδοῦαιν τὴν ἐκκληϲίαν. ὁ δὲ θερμῶϲ ἀπήντηϲε καί φηϲιν· ὑμεῖϲ οἱ Ναυατιαοὶ οὐκ ὀφείλετε ἐκκληϲίαν ἔχειν, τὴν μετάνοιαν ἀναιροῦντεϲ καὶ τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ θεοῦ ἀποκλείοντεϲ. ὁ δὲ Σιϲίννιοϲ ἔφη. καὶ μὴν οὐδεὶϲ οὕτω μετανοεῖ ὡϲ ἐγώ. τοῦ δὲ πάλιν ἐπάγοντοϲ, πῶϲ μετανοεῖϲ ἔφη ὁ Σιϲίννιοϲ, ὅτι ϲε εἶδον. Ἰωάννου δὲ τοῦ ἐπιϲκόπου λέγοντοϲ, ὅτι οὐ δύναται πόλιϲ δύο ἐπιϲκόπουϲ ἔχειν, ὁ Σιϲίννιοϲ ἔφη, οὐδὲ γὰρ ἔχει. τοῦ δὲ Ἰωάννου χαλεπήναντοϲ καὶ φήϲαντοϲ, ὁρᾷϲ. ὅτι μόνοϲ εἶναι βούλει ἐπίϲκοποϲ; καὶ ὁ Σιϲίννιοϲ, οὐ τοῦτο, ἔφη. λέγω, ἀλλ’ ὅτι ἐγὼ παρὰ ϲοὶ μόνῳ οὔκ εἰμι ἐπίϲκοποϲ, ὃϲ τοῖϲ ἄλλοιϲ εἰμί. ὁ δὲ Ἰωάννηϲ, ἀλλ’ ἐγώ ϲε, ἔφη, παύϲω προϲομιλεῖν· αἱρετικὸϲ γὰρ ὑπάρχειϲ. ὁ δὲ Σιϲίννιοϲ χαριέντωϲ· ἀλλ’ ἐγώ, ἔφη, καὶ μιϲθοὺϲ παρέξω, εἴ γε τηλικούτου καμάτου ἀπαλλάξειαϲ. ὁ δὲ Ἰωάννηϲ διαμαλαχθείϲ, ἀλλ᾿ οὐκ ἄν ϲε, ἔφη, παύϲω τοῦ προϲομιλεῖν ἐγώ, εἴγε ὅλωϲ τὸ λέγειν λυπεῖ ϲε. οὕτωϲ ἦν χαρίειϲ ὁ Σιϲίννιοϲ. πολλὰ δὲ αὐτῷ γέγραπται· λεξιθηρεῖ δὲ ἐν αὐτοῖϲ. λέγων δὲ μᾶλλον ἢ ἀναγιωϲκόμενοϲ ἐθαυμάζετο· προϲῆν γὰρ αὐτῷ χάριϲ τῷ τε προϲώπῳ καὶ τῇ φωνῇ καὶ τῷ βλέμματι καὶ τῇ ὅλῃ κινήϲει τοῦ ϲώματοϲ.
[*](481 Socr. h. e. 6, 22)[*](A (GVM))[*](3 αὐτήν V 4 οὐ λιτὸϲ ἦν G πολυτελῆ GV ταύτην V 6 διετέλει om. G 9 ἐπίϲκοποϲ A V 10. 11 πρότερον ϲύ G 11 εἰπέ om. A 12 13 ἐρώτηϲιν GM 16 οὐ μὴν ἀλλὰ AV: οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ M καὶ G 17 τοὺϲ ἀποϲτόλ A 22 Ναυάται V 24 οὕτω] αὐτῷ A 25 ὁ Σιϲίννιοϲ om. 28 καὶ om. G, Socr. 30 ἔφη post Ἰωάννηϲ transpos. G 34 ὅλωϲ om. οὖτοϲ A ἦν] οὖν V cf. Socr. 35 αὐτῷ] ἐν αὐτῷ A 36 τε om. V)482 Σιϲίννιοϲ· οὗτοϲ ἐπίϲκοποϲ ἐγένετο Ναυατιανῶν, ἀνὴρ ἐλλόγιμοϲ [*](Ε) ὅτι μάλιϲτα καὶ τῶν φιλοϲόφων δογμάτων καὶ τῶν ἱερῶν βίβλων ἐπιϲτήμων καὶ πρὸϲ διαλέξειϲ ἕτοιμοϲ· ὡϲ καὶ Εὐνόμιον ἐπὶ ταύταιϲ εὐδοκιμοῦντα καὶ τοῦτο ἔργον ποιούμενον πολλάκιϲ παραιτήϲαϲθαι τοὺϲ πρὸϲ αὐτὸν διαλόγουϲ. ἐγένετο δὲ ϲώφρων τὸν βίον, ὡϲ κρείττω εἶναι διαβολῆϲ· περὶ δὲ τὴν δίαιταν ἁβρὸϲ καὶ ποικίλτοϲ, ὡϲ τοὺϲ ἀγνοοῦνταϲ ἀπιϲτεῖν. εἰ ϲωφρονεῖν δύναιτο, τοϲοῦτον τρυφῶν. τὸ δὲ ἦθοϲ ἦν χαρίειϲ καὶ ἡδὺϲ ἐν ταῖϲ ϲυνουϲίαιϲ, καὶ διὰ ταῦτα τοῖϲ ἐπι ϲκόποιϲ τῆϲ καθόλου ἐκκληϲίαϲ καὶ τοῖϲ ἐν ἀρχῇ καὶ λόγῳ καταθύμιοϲ ἦν. ϲκώπτειν δὲ ϲὺν χάριτι καὶ ϲκωμμάτων ἀνέχεϲθαι καὶ ἀπεχθείαϲ ἐκτὸϲ ὑπομένειν κομψῶϲ τε ϲὺν τάχει πρὸϲ τὰϲ ἐρωτήϲειϲ ἀπαντᾶν εὖ μάλα ἐπιτηδείωϲ εἶχεν. ἐρωτηθεὶϲ οὖν ποτε, ὅτου ἕνεκα δεύτερον λούοιτο ἐπίϲκοποϲ ὤν, ὅτι μὴ τρίτον, ἔφη, φθάνω. ἐπεὶ δὲ λευκῇ ἐϲθῆτι διετέλει χρώμενοϲ, ἐπέϲκωψέ τιϲ αὐτῷ τῶν ἀπὸ τῆϲ καθόλου ἐκκληϲίαϲ. ὁ δὲ πρὸϲ αὐτόν· οὐκοῦν εἰπέ, ποῦ εἴρηται ἐϲθῆτα μέλαιναν χρῆναι ἀμφιέννυϲθαι. τοῦ δὲ ἀπορήϲαντοϲ, ὑπολαβὼν ἔφη· ϲὺ μέν, ἔφη, οὐκ ἂν τοῦτο ἐπιδεῖξαι δυνήϲῃ· ἐμοὶ δὲ καὶ Σολομὼν ὁ ϲοφώτατοϲ, ἔϲτωϲάν ϲοι ἱμάτια λευκά, παραινεῖ, λέγων· καὶ αὐτὸϲ ὁ Χριϲτὸϲ λευχείμω ἐν τοῖϲ Ἐὐαγγελίοιϲ φαινόμενοϲ, Μωϲῆν τε καὶ Ἠλίαν τοιούτουϲ τοῖϲ ἀποϲτόλοιϲ δεικνύϲ. οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκεῖνο τῶν εἰρημένων Σιϲιννίῳ χάριεν οἶμαι. ἐνεδήμει μὲν γὰρ τῇ Κωνϲταντινουπόλει Λεόντιοϲ, ὁ τῆϲ παρὰ Γαλάταιϲ Ἀγκύραϲ ἐπίϲκοποϲ. ἐκκληϲίαϲ δὲ τῶν ἐκεῖϲε Ναυατιανῶν ἀφῃρημένηϲ, ἧκε πρὸϲ αὐτόν, ἀπολαβεῖν ταύτην δεόμενοϲ. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀπεδίδου, ἐλοιδορεῖτο δὲ τοῖϲ Ναυατιανοῖϲ ὡϲ οὐκ ἀξίωϲ ἐκκληϲιάζειν, μετάνοιαν καὶ τὴν παρὰ θεοῦ φιλανθρωπίαν ἀναιρεῖν αὐτοὺϲ λέγων, ἀλλὰ μήν, ἔφη Σιϲίννιοϲ, οὐδεὶϲ οὕτωϲ ὡϲ ἐγὼ μετανοεῖ. ἐρομένου δὲ Λεοντίου τίνα τρόπον, ὅτι ϲε τεθέαμαι, ἀπεκρίνατο. καὶ ἕτερα δὲ πολλὰ αὐτοῦ εὐϲτόχωϲ εἰρημένα ἀπομνημονεύουϲι. οὐκ ἀκόμψουϲ τε πολλοὺϲ λόγουϲ αὐτοῦ φέρεϲθαί φαϲιν. ἐπηνεῖτο δὲ μᾶλλον λέγων, ὡϲ ἄριϲτα ὑποκρινόμενοϲ, φωνῇ τε καὶ βλέμματι καὶ χαριεϲτάτῳ προϲώπῳ τὸν ἀκροατὴν ἑλεῖν ἱκανόϲ. τοιαύτηϲ ἔλαχε φύϲεωϲ ἀγωγῆϲ τε καὶ βίου Σιϲίννιοϲ.
483 Σιϲμόϲ: ἐκ τοῦ ϲίζω, τὸ ἦχον ἀποτελῶ. ἀπὸ τοῦ ἐκ πυρὸϲ ϲιδήρου εἰϲ ὕδωρ βεβλημένου καὶ ποιὸν ἦχον ἀποτελοῦντοϲ.
484 Σιϲόηϲ: τὸ πλεξείδιον. ὁ θεὸϲ τῷ Μωϋϲῇ ἐνετείλατο λαλῆϲαι [*](Δ) ποντὶ τῷ λαῷ, μὴ τίλλειν τοὺϲ πώγωναϲ τῆϲ γενειάδοϲ, ὅπωϲ μὴ ποιήϲωϲιν ἑαυτοῖϲ ϲιϲόην.
[*](482 Sog. 8, 1 484 πλεξείδιον ═ Ambr. 310 ὁ sq. cf. Levit. 19, 27)[*](482 cf. v. N 51 483 cf. 291)[*](482 om. FV; τοῦτο δίϲϲευται κατὰ νοῦν mg. add, M 1 Σιϲίννιοϲ— 8 καὶ alt. A(GVM) om. G 7 ϲωφροϲύνην A 12 ἐρωτηθεὶϲ— 28 ἕτερα om. G 13 ὅτι om. A 17 ἔφη om. M 21 ἐπεδήμει A 22 τῆϲ om. A Soz. 29 δκόμψωϲ G 30 μπαλλον GM: μάλιϲτα A 31 τοιαὑτηϲ—32 Σιϲίννιοϲ om. G 484 om. A F V 35 Μωϋϲεῖ V 37 ἑαυτοῖϲ om. V)486 Σιϲύρα: ἱμάτιον τραχὺ καὶ παχύ· περιβόλαιον ἀγροικικόν, δουλικόν, παλαιόν· ἢ χιτὼν δερμάτινοϲ. βορέῃ λέγουϲιν ἡλίῳ τε τοιαύτην ἔρι γενέϲθαι, πότεροϲ ἀνδρὸϲ ἀγροίκου ὁδοιποροῦντοϲ τὴν ϲιϲύραν ἐκδύϲει.