Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
284 Σείριοϲ: ὁ ἀϲτρῷοϲ κύων. Αἰλιανόϲ· λοιμῶν δὲ ἐπιδημίαν [*](Δ) ἔϲβεϲε ὅδε ἀνὴρ καὶ τὴν ἀμφὶ τὸν κύνα Σείριον πρωτίϲτην ἐπιτολὴν [*](Ε) καὶ τὴν ὁρμὴν τὴν ἔμπυρον ἡμερῶϲαι τοῦ ἄϲτρου. καὶ Σείρ, [*](Δ) ϲειρόϲ, ὁ ἥλιοϲ.
285 Σείριον: τὸν κύνα, ὁτὲ δὲ καὶ τὸν ἥλιον. Ἴβυκοϲ δὲ πάντα [*](Σ) τὰ ἄϲτρα ϲείρια λέγει.
286 Σειρομάϲτηϲ: εἶδοϲ ἀκοντίου, λόγχη.
[*](Σ)287 Σειροφόροϲ καὶ Ἄζυξ: ὁ λεγόμενοϲ κέληϲ ἵπποϲ.
288 Σειροί: αἱ ἐπαύλειϲ. ἢ ὀρύγματα εἰϲ ἀπόθεϲιν ϲίτου.
[*](Σ)289 Σειϲάχ θεια: χρεωκοπία δημοϲίων καὶ ἰδιωτικῶν, ἣν εἰϲηγήϲατο [*](Σ) Σόλων. εἴρηται δέ, παῤ ὅϲον ἔθοϲ ἦν Ἀθήνηϲι τοὺϲ ὀφείλονταϲ τῶν πενήτων ϲώματι ἐργάζεϲθαι τοῖϲ χρήϲταιϲ· ἀποδόνταϲ δὲ οἱονεὶ τὸ ἄχθοϲ ἀποϲείϲαϲθαι· ὡϲ Φιλοχόρῳ δὲ δοκεῖ, ἀποψηφιϲθῆναι τὸ ἄχθοϲ.
290 Σεῖϲαι: τὸ ϲυκοφαντῆϲαι, ἀπὸ τῶν τὰ ἀκρόδρυα ϲειόντων. [*](Σ) Τηλεκλείδηϲ Ἀμφικτύοϲιν· ἄλλωϲ πάντων δὲ τῶν λῷϲτοι ϲεῖϲαι καὶ [*](281 ═ P 282 ═ Ambr. 228, Ps. Herodian. 126 cf. Zon. 1636 283 Harp. ═ P; Lycurg. fr. 28 284 — κύων cf H v. Σειρίου κ. λοιμῶν — ἄϲτρου Aelian. fr. 105 285 ═ P v. Σίριον cf. H, Theo Smyrn. p. 146 Hiller, sch. Lyc. 397, sch. Ap Rh. 2, 517 (unde Et. M. 710, 29), Ps. Herodian. 126; Ibyc. fr. 3 283 ═ Ba 363, 1 cf. H, Zon. 1633 288 — ἐπαύλειϲ ═ P, Ba 362, 34, H 289 ═ P cf. An. Ox. 2, 261, 1 (unde Et M. 710, 31), H, Moer. 200, 14; Philoch. fr. 57, FHG 1, 393 290 ═ P; — ϲειόντων ═ Ba 363, 2, H; Telecl. fr. 2 Ar. fr. 219) [*](284 Aelian. cf. v. Ι 73; extr. cf. 276 287 cf. v. Α 604 288 ὀρύγματα sq. cf. 479) [*](1 ϲτρουθίων A 2. 3 ϲτρουθὸν λέγει τὸν παῤ ἡμῖν ϲτρ. ὄρνεον V A(GFVM) κείνου τῶν Σειρήνων G ὀνόματα — 6 Ἀνθεμούϲα mg. M: om. rell.: ἐγὼ δέ φημι Σειρῆναϲ τὰϲ ἡδονὰϲ ᾀδούϲαϲ μὲν γλυκὺ τῇ προϲκαίρῳ ἐπιθυμίᾳ παραπεμπούϲαϲ, τελευτώϲαϲ δὲ εἰϲ θάνατον post gl. add. GI 8 Σειρήνιον GF, Ps. Herodian. 9 Σείριον ϲείριον M Σείριον οὕτωϲ G cf. Harp. Phot. 14 δὲ AV: δὲ καὶ GM 15 Αἰλιανόϲ — 10 ἥλιον om. F 16 τὴν] τὰ V 17 καὶ Σείρ — 19 ἥλιον om. G 285 non nov. gl A 22 καὶ] ὁ καὶ dubitanter Bhd. 24 χρεοκοπία AFV, Phot. 26 ἀποδίδονταϲ V 27 ἀποψηφίϲαϲθαι V 29 ἄλλωϲ—τῶν] ἀλλ᾿ πάντων ἀϲτῶν Pors.; ζήτει post ἄλλωϲ add. G, ss. M)
291 Σειϲμόϲ: πνεύματοϲ εἰϲ τὰ κοιλώματα τῆϲ γῆϲ ἐγκαθειρχθέντοϲ. [*](Ε) εἶναι δʼ αὐτῶν τοὺϲ μὲν χαϲματίαϲ, τοὺϲ δὲ βραϲματίαϲ. Αἰλιανόϲ· Suid. ϲειϲμοί τε ἐπεπόλαϲαν καὶ πολλὰ ἀνέτρεπον. Ἀριϲτοφάνηϲ· γηγενεῖ φυϲήματι· ἀντὶ τοῦ μεγάλῳ, ὥϲτε ϲειϲμοὺϲ ποιεῖν· ἀρχαία γὰρ ὑπόνοια τὸ ὑπό πνευμάτων κατεχομένην ϲείεϲθαι τὴν γῆν. ζήτει εἴδη ϲειϲμῶν ἐν τῷ ἐκτιναγμόϲ ζήτει ἐν τῷ Δίκτυϲ. Σιϲμὸϲ δὲ ὁ ποιὸϲ ἦχοϲ ϲιδήρου πεπυρακτωμένου εἰϲ ὕδωρ βληθέντοϲ· ἐκ τοῦ ϲίζω, τὸ ποιὸν ἦχον ἀποτελῶ.
292 Σείω: ῥῆμα. Σεῖο δέ, ἀντὶ τοῦ ϲοῦ.
293 Σεῖϲτρον· ὁ δὲ ξυρεῖ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ γένειον, λαθεῖν θέλω καὶ ϲκευὴν Αἰγυπτίαν ἀναλαβών, ἥνπερ οἱ τῆϲ Ἴϲιδοϲ θεραπευτῆρεϲ ἤϲθηνται, καὶ ϲεῖϲτρον ἐπιϲείων ἠλᾶτο.
294 Σηγώρ: ὄνομα πόλεωϲ. ἐν ᾗ διεϲώθη Λώτ, φεύγων τὸν τῶν Σοδομιτῶν ἐμπρηϲμόν.
295 Σήθ: υἱὸϲ Ἀδάμ. περὶ τούτου εἴρηται· καὶ εἰϲῆλθον οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ πρὸϲ τὰϲ θυγατέραϲ τῶν ἀνθρώπων. ἤτοι τὰϲ ἀπὸ τοῦ Κάϊν. θεὸν γὰρ τὸν Σὴθ οἱ τότε ἄνθωποι προϲηγόρευον διὰ τὸ ἐξευρηκέναι τά τε Ἑβραϊκὰ γράμματα τάϲ τε τῶν ἀϲτέρων ὀνομαϲίαϲ· καὶ πρὸϲ τούτοιϲ τὴν πολλὴν εὐϲέβειαν αὐτοῦ θαυμάϲαντεϲ. ὅϲ γε καὶ πρῶτοϲ ἐπικαλεῖϲθαι θεὸϲ καὶ ὀνομάζεϲθαι. καθὰ καὶ τῷ Μωϋϲεῖ λέγει κύριοϲ· θεὸν δέδωκά ϲε τῷ Φαραῴ. καὶ περὶ τῶν ἐναρέτων καὶ πνευματικῶν καὶ τῶν κριτῶν ἔφη· θεοὺϲ οὐ κακολογήϲειϲ καὶ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ ϲου οὐκ ἐρεῖϲ κακῶϲ. εἰκότωϲ οὖν οἱ τοῦ Σὴθ καὶ Ἐνὼϲ καὶ Ἐνὼχ παῖδεϲ υἱοὶ θεοῦ ἢ υἱοὶ τῶν θεῶν κατὰ Σύμμαχον νοείϲθωϲαν, οἵτινεϲ ἁλόντεϲ ἀκολαϲίᾳ πρὸϲ τὰϲ θυγατέραϲ Κάϊν εἰϲῆλθον, ἐξ ὧν οἱ τῆϲ καταλλήλου μιαιγαμίαϲ γίνονται γίγαντεϲ, διὰ μὲν τὸν δίκαιον ἰϲχυροὶ καὶ μέγιϲτοι, διὰ δὲ τὸν ἄδικον καὶ βέβηλον πονηροὶ καὶ κάκιϲτοι.
296 Σήθοντεϲ: κοϲκινίζοντεϲ.
[*](291 — βραϲματίαϲ Laert. D. 7, 154 ϲειϲμοί — ἀνέτρεπον Aelian. fr. 173 Σιϲμὸϲ sq. cf. Zon. 1633 292 — ῥῆμα cf. Ps. Herodian. 126 (═ 249). Σεῖο sq. cf. H; gl. Hom. 293 l. ═ Ps. Herodian. 126 cf. Ambr. 223 ὁ sq. Aelian. fr. 121 294 — πόλεωϲ cf. Zon. 1637, Ambr. 288 295 Georg. 43, 14; 44, 216 Gen. 6, 2, Exod. 7, 1 et 22, 28 296 cf. Ambr. 289 ═ Ps. Herodian. 125 et 245 Et. M. 710, 40)[*](291 Ἀριϲτοφάνηϲ—γῆν ex v. Γ 226. Σιϲμὸϲ sq. cf. 483 293 cf. vv. Α 211 Θ 228, Π 2900 295 cf. v. Μ 1037 296 cf. 346)[*](A(GFVME))[*](1 προϲκαλέϲανταϲ G προϲκαλέϲαϲθαι Eac, Pors. παύϲαϲθε Pors. 2 ᾔτουν] εἰτ᾿ οὖν A πάλιν] πάλαι F om. G, Bergk, ante ἐϲυκοφάντουν transpos. Kust. 5 ἐπεπόλευϲαν AFV Mac ἐνέτρεπον F Ἀριϲτοφάνηϲ— 9 ἀποτελῶ om. AF; 7 ζήτει—9 ἀποτελῶ mg. Ar; Σιϲμὸϲ δὲ ὁ ἦχοϲ τοῦ ϲ. τοῦ πεπυρακτωμένου rell. omissis V 7 ζήτει— 8 Δίκτυϲ mg. M om. G 8 ζήτει— Δίκτυϲ om. Ar Σιγμὸϲ GM 9 ὕδωρ GM: πῦρ Ar ποιὸν om. Ar 292 extra ord. 10 Σεῖο] Σεῖοϲ G Σοῖο F 12 θέλω V 14 ὄνομα πόλεωϲ] πό(λιϲ) A 16 οἱ om. GFV 19 ἀϲτέρων] ἀνθρώπων FV cf. vs. 18 23 θεοὺϲ οὐκ ἀλογήϲειϲ (-ϲηϲ G cf. Georg) GVM 25 ἢ AVM, Georg.: καὶ G 29 Σήθοντεϲ] δὲ add. GM, gl. post 297 transposita)298 Σήϊνοϲ: ὄνομα κύριον.
[*](Δ)299 Σήκαθεν: ὡϲ εἰϲ ϲηκὸν κατεκλείϲθηϲαν· τουτέϲτι μάνδραν. [*](Δ) καὶ Σηκαϲθένταϲ, ὡϲ ἐν ϲηκῷ περικλειϲθένταϲ. καὶ γὰρ ἐν κύκλῳ Δ + Ε μὲν ὥϲπερ ϲηκαϲθένταϲ ἐδεδίει, μὴ διὰ πλῆθοϲ βιάϲαιντο ϲφᾶϲ, ἐϲ ἓν τὸ ἀϲθενέϲτατον τῆϲ κυκλώϲεωϲ ἐντείναντεϲ. καὶ αὖθιϲ· ἔκ ποτέ τιϲ Anth. φρικτοῖο θεᾶϲ ϲεϲοβημένοϲ οἴϲτρῳ.
300 Σηκίδεϲ: τὰ οἰκογενῆ παιδιϲκάρια. κυρίωϲ δὲ ϲηκύλη καὶ ϲηκίϲ, [*](Σ) ἡ ἐν ἀγρῷ ταμιεῖον φυλάττουϲα.
301 Σηκοκόροϲ: ὁ τοῦ ϲηκοῦ ἐπιμελούμενοϲ.
[*](Δ)302 Σηκόϲ: ὁ ἐνδότεροϲ οἶκοϲ τοῦ ἱεροῦ, ναόϲ, οἶκοϲ, τάφοϲ. [*](Σ) παραγενόμενοι δὲ εἰϲ τὸν ϲηκὸν τῶν αἰχμαλώτων ἐκέλευον κηρύττειν. [*](Ε + Σ) ἀντὶ τοῦ εἰϲ τὸν οἶκον. τάττουϲι δὲ τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ ἐλαίαϲ· [*](Harp.) λέγει γὰρ Λυϲίαϲ· ὃϲ δύο ἔτη ἐγεώργηϲεν οὔτε ἰδίαν ἐλαίαν οὔτε μυρίαν οὔτε ϲηκόν. μήποτε οὖν τὰϲ μὲν ἰδιωτικὰϲ ἐλαίαϲ καλοῦϲι, τὰϲ δὲ δημοϲίαϲ μορίαϲ. ϲηκὸν δέ, ὡϲ ἔοικε, καὶ μορίαν ὀνομάζουϲι τὴν αὐτήν.