Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1639 Συντεύξομαι: ϲυντύχω.
[*](Σ)1640 Συντιμηθῆναι· τὸ πολλῆϲ τιμῆϲ γενέϲθαι τὰ ὤνια ϲυντιμηθῆναι. [*](Σ) οὕτωϲ Δημοϲθένηϲ.
1641 Συντομάχη· οἱ δὲ ἐκυρίευϲαν τῆϲ Συντομάχηϲ.
[*](Ε)1642 Συντόμιϲον: ϲυνάγαγε ϲυντόμωϲ.
[*](Δ)1643 Σὺν τῷ κυνὶ καὶ τὸν ἱμάντα.
[*](Σ)1644 Συντρέχω· δοτικῇ.
[*](Synt.)1645 Σύντρητοϲ.
[*](Δ)1646 Συντρίβω· αἰτιατικῇ.
[*](Synt.)1647 Συντροχάϲαι: καταντλῆϲαι, πληρωθῆναι, ἐκ μεταφορᾶϲ τῶν [*](Σ) τροχῶν.
1648 Συντυγχάνω· δοτικῇ.
[*](Synt.)1649 Συντυρούμενα: ϲυμπηγνύμενα.
[*](Ar.)1650 Συντυχία: ἡ αἰφνίδιοϲ τῶν πραγμάτων μεταβολή. ὑπολαβὼν οὖν οὐ κατὰ ϲυντυχίαν, ἀλλ’ ἀπό τινοϲ ἕξεωϲ τοιαύτην εἶναι περὶ αὐτὸν διάθεϲιν.
[*](1631 Συντελεῖϲ alt. Harp. ═ P, Et. M. 736,13 1632 ═ P, Ba 376, 7, Et. M. 736, 11 1633 ═ Synt. Laur et Gud. 1634 ═ P, Σᵃ, Ba 376, 8 1635 Ar. Pl. 324—5 c. sch. 325 1636 ═ P, Ba 376, 9, H 1637 ψευδὴϲ δόξα Iul. or. 7, 206c (indic. Cobet) τοϲαύτη sq. Aelian. fr. 39 1638 ═ P, Ba 376, 10 1639 ═ P, Ba 376,11 cf. H 1640 ═ P, cf. Et. M. 736,15, Bk. 305,12; Dem. 56, 8 1643 ═ P 1644 ═ Synt. Laur., An. Ox. 4, 300, 1 1646 ═ Synt. Laur. et Gud., An. Ox. 4, 300, 4 1647 ═ P, Ba 376,12, Et. M. 736,17 cf. H 1648 ═ Synt. Laur. et Gud. 1649 sch. Ar. Eq. 479 1650 ὑπολαβὼν sq. fort. Dam.)[*](1637 init. cf. v. Ε 1464; Aelian. cf. v. Ε 2405 1640 cf. 1517 1648 cf. v. Ε 1495)[*](1 δαπανῶντεϲ A 6 Πλούτῳ om. F 8 καὶ om. FGVM 11 ἀληθῶϲ F Ar F(GVM) ἡ om. F φορὰ FV 12 ϲυντάξιϲ F, v. l. Ε 2405 16 τιμῆϲ post γενέϲθαι transpos. V om. F 18 Συντομάχη] Συντομάχιϲ Vec 19 Συντόμηϲον F 1643 non nov. gl. FV 22 Σύντριτοϲ F 23 καὶ Συντρίβω A 24 καταντῆϲαι Phot. Ba Et. (Hes.) 27 Συντηρούμενα AF Συντηρούμεθα G ϲυμπηγνύμεθα G 29 ἀπὸ FVM: ὑπὸ AG)1652 Συνοίϲειν: ϲυνενεγκεῖν.
1653 Συνοῖϲον: ϲυμφέρον. ἐν ὑμῖν τε κείϲθω προτιμῆϲαι τὸ [*](EL) ϲυνοῖϲον καὶ τὰ εἰρηναῖα πρὸ τοῦ πολέμου ἑλέϲθαι. καὶ αὖθιϲ· [*](Ε) αὐτόϲ τε γὰρ τῷ ἐπηβόλῳ τῆϲ φύϲεωϲ ἐγίνωϲκε τὸ ϲυνοῖϲον εὐϲτοχώτατα.
1654 Συνοιχήϲεται: ϲυναναιρεθήϲεται.
1655 Συφόρβια: ἀγέλη χοίρων.
1656 Συώδειϲ: ἀπὸ τοῦ τοῖϲ ὑϲὶν ἐπιφωνουμένουϲ.
1657 Σύρα: παρὰ Ῥωμαίοιϲ ἡ θεία ἐπιϲτολή.
1658 Συράκουϲα: πόλιϲ Σικελῶν.