Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1398 Συμπότηϲ.

[*](Δ)

1399 Συμπράκτωρ ὁδοῦ: ὁ ἀκόλουθοϲ. οὐδ’ ἄγγελόϲ τιϲ, οὐδὲ [*](Soph.) ϲυμπράκτωρ ὁδοῦ.

1400 Συμπράττω· δοτικῇ.

[*](Synt.)

1401 Σύμπτωμα: ϲυμβεβηκόϲ.

[*](Σ)

1402 Σύμπτωϲιϲ: ϲυμβολή, ϲύμμιξιϲ ἐκ δύο μερῶν γινομένη. οἱ δὲ ἐκ παραπληϲίαϲ προθέϲεωϲ ὁμοίαν ἐποιήϲαντο τὴν ἔφοδον. γινομένῃϲ [*](Ε) δὲ τῆϲ ϲυμπτώϲεωϲ ἐξ ἀμφοῖν βιαίαϲ, αὐτῶν μὲν ἥμαρτον ἀμφότεροι, τοὺϲ δὲ ἵππουϲ ἔτρωϲαν τοῖϲ δόραϲι τοὺϲ ἀλλήλων.

1403 Συμφανέϲ: δῆλον, φανερόν. καὶ ϲυμφανὲϲ ἦν αὐτοῖϲ καὶ [*](Δ) ὡμολογημένον τὸ νικᾶν.

1404 Συμφέρεται: ϲυναρμόττει, ϲυμφωνεῖ, ὁμονοεῖ. καὶ ἐπὶ τοῦ [*](Σ) ϲυνάπτειν μάχην. Σεμπρώνιοϲ δὲ Ἀννίβᾳ ϲυμφέρεται· ἐλαττωθεὶϲ δὲ [*](Ε) κατὰ τὴν μάχην πολλοὺϲ τῶν οἰκείων ἀπέβαλεν. ὅτι τὸ ϲυμφέρεϲθαι [*](Suid.) ἐναντίον πρὸϲ τὸ διαφέρεϲθαι καὶ τὸ ϲυμφωνεῖν πρὸϲ τὸ διαφωνεῖν καὶ τὸ διαγορεύει πρὸϲ τὸ ϲυναγορεύειν.

1405 Συμφέρον: ἀγαθόν. λέγεται δὲ ϲυμφέρον, ὅτι φέρει τοιαῦτα ὧν ϲυμβαινόντων ὠφελούμεθα.

[*](1388 sch. Ar. Av. 852 1389 ═ P, Ba 373, 24 cf. Zon. 1692 1390 ═ Synt. Gud. 1391 Πανὶ sq. Anth. 6,154, 3 1392 ═ Synt. Laur. et Gud. 1394 ═ P, Ba 373, 26 cf H 1395 ═ Synt. Laur. et Gud. 1396 Ar. Ran. 1511—4 c. sch. 1512 1398 cf. Ambr. 874 1399 Soph. OT 116 c. sch. 1400 ═ Synt. Laur. et Gud. 1401 ═ P, Ba 373, 27 cf. H 1403 φανερόν ═ H 1404 — ὁμονοεῖ ═ P, Ba 373, 28 cf. H Σεμπρώνιοϲ — ἀπέβαλεν cf. Eutrop. 53)[*](1396 cf. v. Δ287 1404 ὅτι sq. ex v. Δ 525)[*](1 ϲυμπαρῄνεϲα G, cod. P in sch. 12 Λευκοφόρου AVMac; καὶ ϲυμποδίϲαϲ A(GFVM) Ἀβραὰμ τὸν Ἰϲαάκ(Gen. 22, 9) mg. add. Ar 17 ὁ —19 δοτικῇ om. V 22. 23 γενομένηϲ Aac GV 23 ϲυμπόϲεωϲ V 24 δοράτοιϲ V ποὺϲ alt.] τοῖϲ ed, pr. 29 ἀπέβαλλε A ὅτι— 31 ϲυναγορεύειν om. A(F) V mg. Ar 29 ὅτι om. G)
462
[*](Σ)

1406 Σύμφημι: ϲυνερῶ.

[*](Σ)

1407 Συμφορά: ἀτυχία, κακῶν ϲυντυχία.

[*](Ar)

1408 Συμφορά: τῶν μέϲων ἐϲτί. διὸ λέγει Σιμωνίδηϲ· πῖνε, πῖν᾿ ἐπὶ ϲυμφορᾷ. οἱ δὲ λέγουϲι, πῖνε, πῖνʼ ἐπ᾿ ἐϲθλοῖϲ. δηλοῖ δὲ ἡ ϲυμφορὰ καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ κακόν. διὸ λέγει, ἐπὶ ϲυμφοραῖϲιν ἀγαθαῖϲ. [*](Soph.) καὶ τοῦτο εἰπὼν οὐκ εἴαϲεν ἐπὶ τοῦ κακοῦ νοεῖϲθαι. Σοφοκλῆϲ δέ φηϲι· ἔν τε ϲυμφοραῖϲ βίου πρῶτον κρίνοντεϲ. ἀντὶ τοῦ ἐν ταῖϲ [*](Ar.) βιωτικαῖϲ ϲυντυχίαιϲ. καὶ αὖθιϲ· ὦ ϲυμφορὰ τάλαινα τῶν ἐμῶν κακῶ. ἰὼ ἰὼ τραυμάτων ἐπωδύνων.

1409 Συμφορὰ καὶ ἡ ὁμοῦ ἐπιφορά. Πιϲίδηϲ· ἐκ τῆϲ ἀμέτρου ϲυμφορᾶϲ τῶν ϲυρμάδων. περὶ χιόνοϲ.

[*](Σ)

1410 Συμφράδμονεϲ: ϲύμβουλοι.

[*](Σ)

1411 Συμφυλετῶν: ὁμοεθνῶν, ϲυγγενῶν.

[*](Σ)

1412 Συμφυοῦϲ: ϲυγγενοῦϲ.

[*](Σ)

1413 Συμφύρεται· δοτικῇ. ϲυμμίγνυται, ϲυνανακρᾶται, ϲυμμιαίνεται.

[*](Hdt.)

1414 Συμψήϲαϲ: ϲυντρίψαϲ. Ἡρόδοτοϲ· τῶν τιϲ ἱερῶν ἵππων [*](Ε) τῶν λευκῶν ὑπὸ ὕβριοϲ ἐϲβὰϲ ἐϲ τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο· [*](Ε) ὁ δέ μιν ϲυμψήϲαϲ ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων. καὶ Ἰάμβλιχοϲ· βιαζομένουϲ δὲ τοὺϲ κολυμβητὰϲ ϲυμψήϲαϲ ὁ ποταμὸϲ ἔφερε κάτω, καὶ οὐκέτι ἀπενόϲτηϲαν.

[*](Hdt. + Ar.)

1415 Συμψῆϲαι: ϲυντρίψαι. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· εἶτ᾿ αὖθιϲ ἀνιϲταμένουϲ τοὺϲ παῖδαϲ ϲυμψῆϲαι καὶ προνοῆϲαι εἴδωλον τοῖϲιν ἐραϲταῖϲ τῆϲ ἥβηϲ μὴ καταλείπειν. κατέψων τὸν τόπον, ὅπου ἐκάθηντο, ἵνα μὴ ϲημεῖον τῆϲ ἥβηϲ ἑαυτῶν καταλείψωϲι τοῖϲ ἐραϲταῖϲ.

[*](Σ)

1416 Σύμψηφα: ϲύμφωνα.

[*](Σ)

1417 Συμηϲθείϲ: βλαβείϲ, τρωθείϲ.