Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
304 Ῥυϲά: ἡ μάρανϲιϲ, ἡ γήραϲιϲ. λέγεται καὶ Ῥυϲή.
305 Ῥυϲαί: ῥυτίδαϲ ἔχουϲαι.
306 Ῥῦϲαι: λυτρῶϲαι.
307 Ῥυϲήματα: τὰ ἐπὶ τῶν ὄψεων τῶν γεγηρακότων ϲπιλώματα.
308 Ῥύϲια: ἐνέχυρα. καὶ Ῥυϲιάζω. φαϲὶ δὲ τὸν νεανίϲκον [*](EV + Σ) ἀνελεῖν καὶ τὴν πόλιν ῥυϲιάζειν. ἀντὶ τοῦ ἐνέχυρα λαμβάνειν. [*](Ε) Ἰώϲηποϲ· πρῶτον μὲν γὰρ ῥύϲιον τῶν πολεμίων ἄγων καὶ πολὺ ϲυγκροτήϲαϲ ἱππικὸν ἐπαφίηϲιν αὐτοὺϲ περὶ Διόϲπολιν. ὅπωϲ ἔχοι τὸ ξόανον ῥύϲιον ἐν Ἰθάκῃ ὁ Ὀδυϲϲεύϲ. καὶ ἡ τραγῳδία· φόνου [*](soph.) δὲ ῥύϲιον τίϲω τάλαϲ.
309 Ῥύϲιον: λυτήριον. Ῥυπητήριον, καθαρτήριον.
310 Ῥύϲιϲ ὕδατοϲ: ῥεῦϲιϲ. ἐδεδίεϲαν τὴν τοῦ ὕδατοϲ ϲπάνιν, διὰ τὸ μηδαμῆ φαίνεϲθαι ὕδατοϲ ῥύϲιν ἁπλῶϲ.
311 Ῥυϲθήϲομαι: λυτρωθήϲομαι.
312 Ῥυϲμόϲ: κατὰ Ἀβδηριτικὴν διάλεκτον ϲημαίνει τὸ ϲχῆμα. καὶ ἑτέραιϲ δὲ λέξεϲιν οὐχ Ἑλληνικαῖϲ οἱ περὶ τὸν Ἀβδηρίτην Δημόκριτον χρῶνται· φαϲὶ γὰρ τροπὴν καὶ διαθηγήν. καὶ ϲημαίνει τούτοιϲ ἡ μὲν τροπὴ τὴν θέϲιν, ἡ δὲ διαθηγὴ τὴν τάξιν.
313 Ῥυϲτάζειν: ἕλκειν.
[*](303 vs. 1 ἀλλ᾿ sq. Ar. Ach. 17—19 c. sch. cf. sch. Ar. Lys. 377, Moer. 208, 27 304 — γήραϲιϲ ═ P, Ba 360, 5 Ῥυϲή cf. Ambr. 219 305 ═ P, Σᵃ, sch. Ι 499 cf. H, Et. M. 706, 49 306 cf. H; in Ρ 645 307 ═ P, Ba 360, 6 308 — ἐνέχυρα ═ P cf. sch. Λ 673 (unde Et. M. 706, 41), sch. Soph. Ph. 959, H φαϲὶ — ῥυϲιάζειν Diod. 8, 7, 6 ═ EV 1, 214,11—12 πρῶτον — Διόϲπολιν los. Bell. 1, 366 φόνου sq. Soph. Ph. 959 309 — λυτήριον cf. Ambr. 221, Ps. Herodian. 121, H (in Soph. OC 858); — καθαρτήριον cf. H v. ῥύτοραϲ 310 ἐδεδίεϲαν sq. Arr. attr. Roos Stud. p. 16, sed non in fr. 311 in Ps. 17, 30 312 Philop. 68, 3; 1113 313 cf. sch. π 109 (unde H), Ap. S. 139, 17, Et. M. 706, 53)[*](312 hinc v. Δ 562)[*](A(GFVM))[*](1 Ἀριϲτοφάνηϲ—3 ϲμήχομαι om. V 2 οὕτωϲ — ὀφρῦϲ] ἀντὶ τοῦ ϲμήχομαι ὑποκονίαϲ τὰϲ ὀφρῦϲ οὕτωϲ ἐδείχθηϲαν F 3 ἕπεϲθαι F 6 ῥύποϲ alt.] χρύποϲ sch., Bas., om. V 8 εἶπε] τὰϲ ὀφρῦϲ παῤ ὑπόνοιαν add. V κονίᾳ ϲμώμενοι Kust. 10 Ῥυϲϲά V, qui post gl. add Ῥύποϲ cf. p. 307, 27 11 Ῥυϲϲαί V 13 Ῥυϲϲήματα GVM 14 τὰ ἐνέχυρα FV 17 ἱππικὸν om. G παρὰ GF Διόϲπολιν] ῥυϲιάζειν add. F cf. vs. 15 18 ὁ om. A φόνου sq.] γρ. φόνου δ’ ἐρύϲιον ss. M 22 μηδαμῶϲ F ῥεῦϲιν FV 26 χρῶνται om. A)314 Ῥυτά: ϲυνεϲταλμένωϲ. εἶδόϲ ἐϲτι ποτηρίου. Δημοϲθένηϲ κατὰ [*](Harp.) Μειδίου. ἐκτεταμένωϲ, παῤ ἥβην λεγόμενα.
315 Ῥύτειρα: ἡ ϲῴζουϲα.
[*](Δ)316 Ῥυτῆρα: ἑλκτικόν· παρὰ τὸ ἐρύειν. καὶ φύλακα. καὶ πλείουϲ [*](Σ) ἵππουϲ παραλαβὼν ἀπὸ ῥυτῆροϲ ἑλκομένουϲ ἐπορεύετο. λέγεται [*](Ε) καὶ Ῥύτωρ. Πανὶ ὡραίων ῥύτορι βουκολίων. καὶ αὖθιϲ· τὶ εἶδοϲ, [*](Δ Anth.) ὠδίνων ῥύϲια δεξαμένη.
317 Ῥυτῆρεϲ: χαλινοί, ἡνίαι, ἱμάντεϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· χρυϲὸϲ [*](Σ) ὅλουϲ ῥυτῆραϲ, ὅλαϲ κληῖδαϲ ἐλέγχει.
[*](Anth.)319 Ῥύτορα: φύλακα. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· πορφύρεον χαίταϲ ῥύτορα [*](Anth.) κεκρύφαλον. καὶ αὖθιϲ· Ἀρχαιάναϲϲαν ἔχω τὴν ἑταίρην, ἇϲ καὶ ἐπιρρυτίδων ὁ γλυκὺϲ ἔζει᾿ ἔρωϲ.
320 Ῥυτόϲ: ἑλκυϲτικόϲ. καὶ Ῥυτῆρϲι.
[*](Δ)321 Ῥύτιον: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)322 Ῥυφῶ· αἰτιατικῇ.
[*](Synt.)323 Ῥυχάχετον: θόρυβον, ϲυρφετόν. Ἀριϲτοφάνηϲ· τὸν τῶν Ἀθηναίων [*](Ar.) γε μὴν ῥυχάχετον, τίϲ ἂν πείϲειε μὴ πλαδδιεῖν;