Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1 Ῥά: ἀντὶ τοῦ δή. οὕτωϲ Πλάτων.
[*](Σ)3 Ῥαβδοῦχοι: ἦϲαν ἐπὶ τῆϲ θυμέληϲ ῥαβδοφόροι τινέϲ, πρὸϲ εὐταξίαν [*](Ar.) τῶν θεατῶν. ἢ ῥαβδοῦχοι, οἱ κριταὶ τοῦ ἀγῶνοϲ, οὓϲ αἰϲυμνήταϲ λέγουϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ· χρῆν μέντοι τύπτειν τε ῥαβδούχουϲ, εἴ τιϲ κωμῳδοποιητὴϲ αὐτὸν ἐπῄνει πρὸϲ τὸ θέατρον παραβάϲ. Πολύβιοϲ· [*](Ε) παρῆν ῥαβδοῦχοϲ παρὰ τοῦ ϲτρατηγοῦ, καλῶν τὸν βαϲιλέα.
4 Ῥάβεννα: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)5 Ῥαβώϲαϲ: ὄνομα κύριον Ἑβραϊκόν. καὶ Ῥαβουνὶ ὁμοίωϲ.
[*](Δ)6 Ῥαβώϲαϲ: ἐπικάμψαϲ.
[*](Δ)7 Ῥαγδαῖοϲ: ταχύϲ, ἢ ϲφοδρόϲ.
[*](Σ)8 Ῥαγδαίουϲ: κατὰ μεταφορὰν ἀπὸ τῶν ὄμβρων, τοὺϲ κεκινημένουϲ, [*](Σ) καὶ ϲφοδρούϲ, καὶ βιαίουϲ. Ἀντιφάνηϲ Ἀγροίκοιϲ· ῥαγδαῖοϲ, ἄμαχοϲ, πρᾶγμα μεῖζον ἢ δοκεῖϲ. Δίφιλοϲ Πολυπράγμονι· τί ποτ’ ἐϲτιν; ὡϲ ῥαγδαῖοϲ ἐξελήλυθεν. ἔϲτι καὶ ἐν Πρυτάνεϲι Τηλεκλείδου τὸ ὄνομα καὶ ἐν Δαιταλεῦϲιν Ἀριϲτοφάνουϲ.
9 Ῥαγέντοϲ: κοπέντοϲ. ῥαγέντοϲ δὲ τοῦ κάλου, ἔμεινε τὸ λείψανον [*](Σ + Ε) ἐκεῖϲε τὸ τῆϲ Δίρκηϲ.
10 Ῥαγολόγοϲ: ὁ ἐχῖνοϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ῥαγολόγον, γλυκερῶν [*](Δ) ϲίντορα θειλοπέδων. Anth.
11 Ῥαγῶϲαι: τεμεῖν. καί, ῥαγήϲεται πρώϊμον τὸ φῶϲ ϲου.
[*](Δ)12 Ῥαδαμάνθυοϲ κρίϲιϲ: ἐπὶ τῶν ἐπὶ δικαιοϲύνῃ μαρτυρουμένων.
[*](Prov.)[*](1 ═ P cf. H; Pl. com. sec. Naber 2 — αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud., An. Ox 4, 299,2 κλαϲθεῖϲα sq. Astramps. 3 — παραβάϲ Ar. Pac. 734—5 c. sch. παρῆ sq. Polyb. fr, 74 4 ═ Ambr. 35, Zon. 1604 5 cf. Ambr. 4; — κύριον ═ Ambr. 11 6 ═ Ambr. 49 cf. sch. Lycophr. 562 7 ═ P, Σa cf. Ba 357, 17 οφοδρόϲ ═ L, Zon. 1603 cf. H 8 ═ P; Antiphan. fr. 7, Diphil. fr. 67, Teleclid. fr. 30, Aristoph. fr. 243 9 ῥαγέντοϲ sq. Aelian. fr. 320 10 ῥαγολόγον sq. Anth. 6, 45, 2 11 — τεμεῖν ═ Zon. 1607 cf. Ambr. 48 ῥαγήϲεται sq. Esai. 58, 8 12 ═ Diogen. V. III 74)[*](3 Ar. cf. v. Α 1999 9 c. 124 et 137 10 init. cf. 38. Anth. cf. vv. Θ 314 et Σ 456)[*](2 θλαϲθεῖϲα M 6 χρῆ V ἔχρην GM 7 κωμῳδιοποιητὴϲ AVM τό A(GFVM) om. G 10 Ῥαβί G, Ambr. 11 κύριον om. GM 13 ἀπὸ] ὁ FV 15 ώϲ] ὡϲ ὁ F 17 Ἀριϲτοφάνηϲ G cp. AV 22 ϲου] ἀντὶ τοῦ in lac. add. M 23 δικαιοϲὺνηϲ V)13 Ῥαδαμάνθυοϲ ὅρκοϲ: ὁ κατὰ χηνὸϲ ἢ κυνὸϲ ἢ πλατάνου ἢ κριοῦ ἤ τινοϲ ἄλλου τοιούτου, οἷϲ ἦν μέγιϲτοϲ ὅρκοϲ ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν, θεοὺϲ δ᾿ ἐϲίγων. Κρατῖνοϲ Χείρωϲι. τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτουϲ ὅρκοι. ϲημεῖον τοῦτο περὶ ὅρκου, ὃ καὶ νῦν ἐπιχωριάζει· πολλοὶ γὰρ πρὸϲ λάχανα ὀμνύουϲιν, εὐορκίαν ἐπιδεικνύμενοι.
14 Ῥάδαμνοϲ: βλαϲτὸϲ τρυφερόϲ· ἢ κλάδοϲ. Ῥάδαμνόϲ ἐϲτιν [*](Ecl.) ὁ τοῖϲ φύλλοιϲ κομῶν ἀκρεμὼν τοῦ δένδρου, καὶ ϲκιὰν ἐκτελῶν. παρὰ τὸ ῥᾳδίωϲ δαμάζεϲθαι ὑπὸ καύϲωνοϲ ἤ τινοϲ ἄλλου αἰτίου, ὡϲ ἁπαλὸϲ καὶ προέχων.
15 Ῥᾳδιέϲτερον· Πολύβιοϲ· ἀλλὰ πολὺ ῥᾳδιεϲτέραν καὶ ϲυντομωτέραν ϲυνέβη γενέϲθαι τὴν Ἀϲδρούβου παρουϲίαν ἐϲ Ἰταλίαν.
16 Ῥαδινή: ἀϲθενήϲ, λεπτή. κεφαλὴ ἀνθρώπου καρτερὰ μὲν ἡ [*](Anth.) ἡλιουμένη, ῥαδινὴ δὲ ἡ ἐϲκιατραφημένη. καὶ ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ὦ ποδόϲ, ὦ κνήμηϲ, ὦ τοῦ ῥαδινοῖο τραχήλου. καὶ αὖθιϲ· ἡ ῤαδινῆ Μελίτη ταναοῦ ἐπὶ γήραοϲ οὐδῷ τὴν ἀπὸ τῆϲ ἥβηϲ οὐκ ἀπέθηκε χάριν. καὶ αὖθιϲ· οὐκέτι δὴ τανύφυλλον ὑπὸ πλάκα κλωνὸϲ ἑλιχθεὶκ φθέγξομ᾿ ἀπὸ ῥαδινῶν φθόγγων ἱεὶϲ ϲτομάτων.
17 Ῥᾳδηνόϲ: ἀπὸ τόπου τινόϲ.
19 Ῥᾳδιουργεῖν: ἀπατᾶν.
20 Ῥᾳδιουργόϲ: πλαϲτογράφοϲ· καὶ ὁ κακοῦργοϲ ἁπλῶϲ. καὶ ῥᾳδιουργία, ἡ περὶ πᾶν ὀλιγωρία, καὶ εὐκαιρία, καὶ θραϲύτηϲ. Ξενοφῶν [*](Ε) δὲ καὶ ἐπὶ εὐκολίαϲ ἐχρήϲατο τῇ λέξει. Πολύβιοϲ δέ φηϲι περὶ οἰκογενοῦϲ προδότου· τί δήποτ᾿ ἐϲτὶν ὅτι τοῖϲ αὐτοῖϲ καὶ διὰ τῶν αὐτῶν ἀπατώμενοι πάντεϲ οὐ δυνάμεθα λῆξαι ἀνοίαϲ; τοῦτο γὰρ τὸ γένοϲ τῆϲ ῥᾳδιουργίαϲ πολλάκιϲ ὑπὸ πολλῶν ἤδη γέγονε. καὶ τὸ μὲν παρὰ τοῖϲ ἄλλοιϲ διαχωρεῖν, ἴϲωϲ οὐ θαυμάϲιον, τὸ δέ, παῤ οἱκ [*](13 — ὅρκοι ═ P cf. sch. Pl. Ap. 21 e, Zen. V 81, Eust. O. 1871, 5, sch. Ar. Av. 521 (═ v. Λ 93), H; Crat. fr. 231 14 — κλάδοϲ ═ P, Ba 357, 18 cf. H, Zon. 1604 15 Polyb. 11, 1, 1 16 λεπτή cf. H, Ap. S. 138, 10, Ps. Herodian. 174. κεφαλὴ—ἐϲκιατραφημένη Synes. Calv. PG 66, 1189 b ὦ—τραχήλου Anth. 5, 131, 1, 3. ἡ—χάριν Anth. 5, 281, 1—2. οὐκέτι sq. Anth. 7, 200, 1—2 18—εὐχερέϲ ═ P, Σα, Ba 357, 19. ‘Ραδίωϲ—ταχέωϲ ═ P, Ba 357, 22 cf. H 19 ═ Ambr. 50 cf. Zon. 1607 20 — λέξει ═ P cf. Thom, 324, 9; — πλοϲτογράφοϲ ═ Σα, Ba 357, 20 cf. Zon. 1603. H, ὁ κακοῦργοϲ — λέξει cf. Ael. D. fr. 211 ap. Eust. O. 1509, 44; Xen. Mem. 2, 1, 20 vs. 26 περὶ—p. 283, 1 θαυμαϲτὸν Polyb. 18, 40, 1—3) [*](13 init. cf. vv. χῆνα ὀ. et Σ 829 extr.; cf. vv. Λ 164, Μ 277 (fort. Partim hinc)) [*](A(GFVM)) [*](3 δὲ ϲιγᾶν GMec 4 ϲημείου Hemst. ϲημείωϲον Latte περὶ ὅρκου] εὐόρκου anonymus ap. Rochette, Melanges 2, 443, sed vid. v. M 277 11 Πολύβιοϲ om. F 16 Μελίττη A Μελέτη GM 18 φθέγξομαι AV ἀπουραδινῶν F, Anth. φθόγγου F 17 post 14 G, ordo poscit, mg. siglo post 15 posito M 19 Ῥαδινόϲ AacFV sed obstat Ps. Herodian. 25 Πολύβιοϲ — p. 283, 5 ἀθεϲίαϲ om. FV 27 δυνάμενοι A)