Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2968 Πρῶτον ἀποϲτόλουϲ, δεύτερον προφήταϲ· ἐρώτηϲιϲ· πῶϲ τίθηϲι πρώτουϲ τοὺϲ ἀποϲτόλουϲ ὁ Παῦλοϲ; πρώτουϲ κατὰ ἀναλογίαν τῶν ἀγώνων καὶ τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ δόξαν, ἔϲχατοι δὲ διὰ τὸ εἰϲ τὰ τέλη τῶν αἰώνων κατακτῆϲαι. ὥϲτε εἶναι αὐτοὺϲ καὶ πρώτουϲ καὶ ἐϲχάτουϲ· ἵνα καὶ ἐν τούτῳ τὸν διδάϲκαλον μιμήϲωντω, λέγοντα· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτοϲ καὶ ὁ ἔϲχατοϲ.
2969 Πρώτονοϲ: πρῶτοϲ νέοϲ.
2970 Πρωτόνεω: οἱ πρῶτον πλέοντεϲ, ἢ πρῶτον εἴϲ τινα τόπον καταπεπλευκότεϲ. Πρωτόνεωϲ καὶ ἀρχένεωϲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὁμοίωϲ· καὶ περίνεωϲ Θουκυδίδηϲ α΄.
2971 Πρωτοπαγῆ: πρώτωϲ πεπηγότα.
2972 Πρωτόπειροϲ· ὁ δὲ νέοϲ ὢν κομιδῇ καὶ πρωτόπειροϲ τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων καὶ νεωϲτὶ γενόμενοϲ τῆϲ ἐπὶ πλεῖον προαγωγῆϲ φιλόνεικοϲ καὶ φιλότιμοϲ καὶ φιλόπρωτοϲ ἦν.
2973 Πρωτοπείρωνοϲ.
2974 Πρωτοπορία.
2975 Πρωτοπραξία: τὸ πρῶτον ἀπαιτούμενον, τὸ πρῶτον εἰϲπραττόμενον.
2976 Πρώτουϲ: ἀκμάζονταϲ, νέουϲ.
2977 Πρώτῳ ποδί: ὃ οἰωνιζόμενοι λέγειν εἰώθαϲι.
2978 Πρωτότοκοϲ: ὁ πρῶτοϲ τεχθείϲ. Πρωτοτόκοϲ δὲ ἡ θεοτόκοϲ.
[*](2964 l. ═ Ambr. 1301 2965 ═ Ambr. 1270 cf. Et. M. 693, 11, sch. Eur. Or. 382 2906 ═ P, Ba 353, 31, Σα cf. H 2967 πάϲηϲ sq. fort. in Proverb. 18, 17 2968 in 1 Cor. 12, 28; Apoc. lo. 1, 17 2969 cf. P ═ Ba 353, 30; H v. πρωτόγονοϲ 2970 ═ P; Thuc. 1, 10, 4 2971 cf. sch. Ε 194, Ω 267, H, Et. M. 693, 8 2972 Aeliano attr. Valck. cf. ad Polyb. 29, 18 2974 ═ Ambr. 1291 2975 ═ Σα cf. P ═ Ba 354, 1; H 2978 cf. H, Et. M. 693, 16, sch. P 5)[*](2965 hinc 2866 init.)[*](A(GFVM))[*](1 Κιλικίαϲ G 2 γραφὴν V ἐπιϲτήμην om. V Διονύϲιον] Ἰάλυϲον coll. Plut. Demetr. 22, 4 Leopardi; lac. statuit Bhd. 4 ὅλωϲ Α 6 πεντακιϲχιλίαϲ AVMac 2965 om. V 9 Πρωτόλιον AGMec Σα 17 εἰμι] καὶ add. sed del A 20 Πρωτόνεωϲ] nov. gl. V 25 φιλόνικοϲ Dind. φιλοπρώτειοϲ Hultsch 26 Πρωτοπείρονοϲ ed, pr. 31 ὅ] ᾦ F 2978 om. AF mg. ArV)2979 Προῖκα: δωρεάν, ἄνευ μιϲθοῦ. καὶ τοπικὸν ἐπίρρημα ἀντὶ [*](Σ) τοῦ ὅπου. τὰ δὲ καὶ προῖκα πολλαχῆ τοῖϲ ἑαυτοῦ τέλεϲι πεποριϲμένα. [*](Δ) ἀντὶ τοῦ ἄνευ κόπου.
[*](Ε)2980 Προικίαϲ: ὄνομα κύριον.
[*](Δ)2981 Προίκιοϲ: ἄνευ μιϲθοῦ. προίκιοϲ ἀνθρώποιϲι κελευθήτηϲιν [*](Σ+ Anth.) ἀοιδόϲ. ὁ τέττιξ φηϲὶν ἐν Ἐπιγράμμαϲι.
2982 Proikqonhϲοϲ.
[*](Suid.)2983 Προικόϲ: δόϲεωϲ· ἀντὶ τοῦ δωρεᾶϲ. πᾶν γὰρ δῶρον οὕτωϲ [*](Σ) καλεῖ ὁ ποιητήϲ. ἡ εὐθεῖα Προίξ.
[*](Δ)2984 Πρύλιϲ: ὁ πεζόϲ.
[*](Δ)2985 Πρύμναν ἐκρούοντο: πρύμναν ἀνακρούεϲθαι ἐϲτὶ τὸ κατ’ [*](Σ) ὀλίγον ὑπαναχωρεῖν, μὴ ϲτρέψανταϲ τὸ πλοῖον· ὁ γὰρ οὕτωϲ ἀναχωρῶν ἐπὶ τὴν πρύμναν κωπηλατεῖ τοῦτο δὲ ποιοῦϲιν, ἵνα δόξωϲι μὴ φανερῶϲ φεύγειν, κατ’ ὀλίγον ὑπαπιόντεϲ, ἵνα μὴ τὰ νῶτα τοῖϲ πολεμίοιϲ δόντεϲ τιτρώϲκωνται.
2986 Πρύμνην: κάτωθεν, ἐκ ῥιζῶν.
[*](Σ)2987 Πρυμνήϲιον: τὸ ἀπόγειον ϲχοινίον.
[*](Δ)