Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1883 Πολεμητέα εἶναι ἐν τάχει: ἀντὶ τοῦ δεῖν πολεμεῖν. ἰϲτεὸν [*](Σ) δέ, ὅτι τὰ τοιαῦτα θετικὰ ἐπιρρήματα ἔχουϲιν ἐν αὐτοῖϲ ἢ χρὴ ἢ τὸ δεῖ, οἷον γαμητέον, ἀντὶ τοῦ χρὴ γαμῆϲαι, πλευϲτέον, ἀντὶ τοῦ δεῖ πλεῦϲαι, καὶ οὐ παραδοτέα ἀντὶ τοῦ οὐ χρὴ παραδοῦναι. πολεμητέα [*](EL) ϲφίϲιν ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ ἐπὶ Ῥωμαίουϲ ἔδοξεν εἶναι. οὕτωϲ ἔγνω [*](Ε) διὰ ταῦτα πολεμητέον εἶναι πρὸϲ Ῥωμαίουϲ.

1884 Πολεμίζει· Ἰώϲηποϲ περὶ τῶν ϲταϲιωτῶν ἐπὶ τῆϲ Τίτου πολιορκίαϲ· [*](Ε) καὶ τοῦ πολέμου μετ᾿ ἀδείαϲ ἀντιπολεμίζοντοϲ ἑαυτόν. Πολεμῶ δὲ ῥῆμα.

[*](Δ)

1885 Πολεμιϲτήϲ: ἐκ τοῦ ποιητικῶϲ πολεμίζω. καὶ Πολεμιϲτήριοϲ ἵπποϲ. Πολεμηϲείοντεϲ δέ.

[*](1876 ═ Paroem. ed. Gsf. 98 n. 808 1877 sch. Α 559 cf. H, Ambr. 888 1878 gl. Hdr. 6, 109 vel sch. Ar. Vsp. 1042 cf. sch. Pl. Phaedr. 235 d, H 1879 Harp. (partim ex Aristot. Ath. Pol. 58) ═ P 1880 Polyb. 4, 18, 1 — 2 1881 ═ P; 33, 3; Ξ 37 1882 ἐπιθυμοῦντοϲ cf. Ambr. 1076. Χοϲρόου sq. Proc. Bell. 2, 4, 14 ═ EL 94, 27 1883 — παραδοῦναι ═ P, Ba 344, 27; οὐ παραδοτέα Thuc. 1, 86, 3 vs. 24 πολεμήτεα— 25 εἶναι Proc. Bell. 2, 3, 55 ═ EL 94, 20 — 1 1985 — ἐαυτὸν los. Bell. 5, 73 Πολεμῶ sq. cf. Ambr. 1085)[*](1884 cf. v. Α 447)[*](1 πέμψαντεϲ GV 3 δρῦϲ] δριμὺϲ A; γρ. καὶ δρὺϲ mg. add. Ar παροιμία A(GIFVM) om. AFV 5 Πολλέαϲ AG 13 τὰϲ πύλαϲ] τὰϲ θύραϲ τὰϲ πύλαϲ F 16 πολεμικῶϲ G Θουκυδίδηϲ—18 ϲχηματίζουϲι om. F 16 Θουκυδίδηϲ om. V IM ὡϲ] εἰϲ GI 20 ὁ Ἰουϲτινιανόϲ A 21 ἰϲτέον— 26 Ῥωμοίουϲ om. F 22 χρὴ] τὸ χρὴ GM 24 πολεμητέα nov. gl. AV 29 Πολεμῶ] δὲ om. A 1885 om. AFV mg. Ar 30 ποιητικῶϲ om. Ar 31 πολεμήϲειμν Ar)
158
[*](Synt.)

1886 Πολεμῶ· δοτικῇ. πᾶϲι μέλεϲι πολεμοῦντα διάφορα. αἰτιατικῇ δέ· πολέμικϲον τοὺϲ πολεμοῦντὰϲ με.

[*](Hesy.)

1887 Πολέμων, Φιλοϲτράτου ἢ Φιλοκράτουϲ, Ἀθηναῖοϲ, φιλόϲοφοϲ, μαθητὴϲ Ξενοκράτουϲ τοῦ Πλάτωνοϲ διαδόχου καὶ αὐτὸϲ ἡγηϲάμενοϲ τῆϲ Ἀκαδημίαϲ, ἐγεγόνει δὲ ϲφόδρα ἄϲωτοϲ· εἶτα ἐφιλοϲόφηϲε. καὶ πολλὰ μὲν ϲυνέγραψε βιβλία, οὐδὲν δὲ αὐτοῦ φέρεται. ἔχαιρε δὲ Ὁμήρῳ τε καὶ Σοφοκλεῖ καὶ ἴϲωϲ ἔχειν ἑκάτερον αὐτῶν ϲοφίαϲ ἔλεγεν· ὥϲτε καὶ φάϲκειν Ὅμηρον μὲν Σοφοκλέα ἐπικόν, Σοφοκλέα δὲ Ὅμηρον τραγικόν.

[*](Hesy.)

1888 Πολέμων, Εὐγηγέτου, Ἰλιεύϲ, κώμηϲ Γλυκείαϲ ὄνομα, Ἀθήνηϲι δὲ πολιτογραφηθείϲ· διὸ ἐπεγράφετο Ἑλλαδικόϲ· ὁ κληθεὶϲ Περιηγητήϲ, ἱϲτορικόϲ. γέγονε δὲ κατὰ Πτολεμαῖον τὸν Ἐπιφανῆ. κατὰ δὲ Ἀϲκληπιάδην τὸν Μυρλεανὸν ϲυνεχρόνιϲεν Ἀριϲτοφάνει τῷ γραμματικῷ καὶ διήκουϲε καὶ τοῦ Ῥοδίου Παναιτίου. ἔγραψε περιήγηϲιν Ἰλίου ἐν βιβλίοιϲ γ΄, Κτίϲειϲ τῶν ἐν Φωκίδι πόλεων καὶ περὶ τῆϲ πρὸϲ Ἀθηναίουϲ ϲυγγενείαϲ αὐτῶν, Κτίϲειϲ τῶν ἐν Πόντῳ πόλεων, Περὶ τῶν ἐν Λακεδαίμονι πόλεων· καὶ ἄλλα πλεῖϲτα· ἐν οἷϲ καὶ Κοϲμικὴν περιήγηϲιω ἤτοι Γεωγραφίαν.

[*](Hesy.)

1889 Πολέμων, Λαοδικεύϲ, ἤγουν ἐκ Λαοδικείαϲ τῆϲ πρὸϲ τῷ Λύκῳ ποταμῷ. ῥήτωρ καὶ ϲοριϲτήϲ, ϲοφιϲτεῦϲαϲ ἐν Σμύρνῃ, διδάϲκάλοϲ Ἀριϲτείδου τοῦ ῥήτοροϲ. ἦν δὲ ἐπί τε Τραιανοῦ καὶ μετ᾿ αὐτόν. μαθητὴϲ δὲ ἐγένετο Τιμοκράτουϲ τοῦ ἐξ Ἡρακλείαϲ τῆϲ ἐν τῷ Πόντῳ φιλοϲόφου καὶ Σκοπελιανοῦ τοῦ ϲοφιϲτοῦ. ἐτελεύτηϲε δὲ ἓξ καὶ πεντήκοντα ἐνιαυτῶν, ἑαυτὸν ἐν τῷ τάφῳ ἐμβαλὼν καὶ ἀποκαρτερήϲοϲ διὰ τὸ ϲυνέχεϲθαι τῇ ἀρθρίτιδι νόϲῳ. διὸ καὶ τῶν ϲυγγενῶν καὶ φίλων θρηνούντων, λέγεται εἰπεῖν πρὸϲ αὐτοὺϲ τὸν Πολέμωνα· δότε μοι ἕτερον ϲῶμα, καὶ μετεμβήϲομαι. καὶ τοῖϲ ἰατροῖϲ δὲ ἐπὶ ϲυχνῷ τέρνουϲιν [*](1886 cf. Synt. Gud. p. 592, Lex. Synt. Vat. 93, Synt. Laur.; πολέμηϲον sq. Ps. 34, 1 1887 cf. Laert. 4, 16 et 20, Ind. Hercul. ed. Mehler 55 1889 et. Philostr. vit. soph. 1, 25, Leo, Biographie 256 sq.) [*](1889 extr. ex v. Γ 459) [*](A(GVM)) [*](1886 om. AV mg. Ar M 3 Ἀθηναῖοϲ φ.] ἀκρατὴϲ πρὸϲ γυναῖκαϲ ss. M debuit ad 5 ἄϲωτοϲ 7 τε om. G ἴϲωϲ] siglum apposuit M, qui mg. add. ϲχό(λιον)· ἀνοήτου ἀνθρώπου ἡ ϲύγκριϲιϲ ἵνα(?) παραβάλλῃ Ὅμηρον μετὰ Σοφο- κλέουϲ, τὸ δὴ λεγόμενον χρυϲέα χαλκείων 10 Εὐηγέτου] Μιληϲίου SΙGs 585 vs. 266 ἐκ κώμηϲ Daub ὄνομα cum Eudoc. del. Flach 10.11 Ἀθήνηϲι δὲ] οὖτοϲ Ἀθήνηϲι V 11 διό—Ἐλλαδικὸϲ cf. Ath. 11, 479 f, 13, 606 a: καὶ ἐν ἄλλαιϲ πολλαῖϲ τῆϲ Ἑλλάδοϲ πόλεϲι praemisit Christ 12 δὲ pr. om. GM 13 καὶ—14 Παναιτίου] καὶ δ. αὐτοῦ ὁ Ῥὁδιοϲ Παναίτιοϲ Ionsius καὶ διῆκε μέχαι τοῦ Ῥ. Π. Müller οὖ καὶ διήκουϲε, καὶ τῷ Ῥοδίῳ πανιτίῳ Daub 14 Ἡλίου V 16 αὐτῶν, Κτίϲειϲ del. Gutschmid Περὶ] Κτίϲειϲ dubitanter Daub 17 πόλευν om. V ἀναθημάτων Αth. 13, 574 c πινάκων Reines. cf. Ath. 13, 567b ναῶν Gut- schmid 20 καὶ om. V 21 τε et καὶ μετ᾿ αὐτόν om. V 22 ἐγένετο om. V Δημοκράτουϲ V 23 καὶ pr.— ϲοφιϲτοῦ om. V ἐτελεύτηϲε δὲ] οὖτοϲ ὁ τρίτοϲ Παλέμων ἐτελεύτηϲε V 24 ἐνιαυτῶν] ὤν add. Daub 27 ϲῶμα ἕτερον V; ἔτερον c. Philostr. del. Bhd. μετεμβλήϲομαι V δὲ om. V ϲυχνὸν Hemst.)

159
αὐτὸν ἔλεγεν· ἐκτέμνετε τὰϲ Πολέμωνοϲ λατομίαϲ ὡϲ τάχιϲτα. τούτου [*](Suid.) τῷ χαρακτῆρι ἠκολούθηϲε Γρηγόριοϲ ὁ Θεόλογοϲ.

1890 Πολέμων, ὁ νεώτεροϲ, ϲοφιϲτήϲ. γέγονε καὶ αὐτὸϲ ἐπὶ Κομόδου.

[*](Hesy.)

1891 Πολεμώνιοϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

1892 Πολέμωνοϲ: εἶδοϲ ζψου.

[*](Δ)

1893 Πολεμῶϲαι: πολέμιον καταϲτῆϲαι. καὶ Ἐκπολεμῶϲαι. ἔϲτειλα δὲ οἱ Τοῦρκο: ὡϲ Ἰουϲτινιανὸν πρεϲβείαν, ἐφʼ ᾧ ϲυνεκπολεμῶϲαί [*](EL) γε αὐτὸν Πέρϲαιϲ.

1894 Πολέμοιο τέραϲ: τὸν εἰδωλοποιούμενον πόλεμον, τὸν ποιητικὸν [*](Hom.) τοῦ ἐνεργουμένου πολέμου· ὡϲ καὶ ἐν ἄλλοιϲ κυδοιμοῦ εἶδωλόν φηϲιν ἔχειν· ἡ μὲν ἔχουϲα Κυδοιμὸν ἀναιδέα δηϊοτῆτοϲ.

1895 Πολείδιον: ὄνομα πόλεωϲ.

[*](Δ)

1896 Πολλεῖϲ: πολλούϲ.

[*](Δ)

1897 Πόλληϲ: ὄνομα μάντεωϲ· καὶ κλίνεται Πόλλητοϲ. ὃϲ ϲυνέγραψε [*](Greg. + Δ) τὸ ἐνόδιον οἰώνιϲμα, ὅτι ἐὰν ἀπαντήϲῃ τιϲ τόδε βαϲτάζων, τόδε ϲημαίνει.

1898 Πόλληϲ, Αἰγιεύϲ, ἀπὸ Αἰγῶν τῆϲ Ἀϲίαϲ· κεῖται δὲ πληϲίον Μαγνηϲίαϲ [*](Hesy.) καὶ Σμύρνηϲ· φιλόϲοφοϲ. ἔγραψε κατὰ ϲτοιχεῖον Συμβολικὰ ἐν βιβλίοιϲ β΄, Οἰωνοϲκοπικὰ ἐν βιβλίοιϲ η΄, Ἀριθμητικὰ ἐν βιβλίοιϲ β΄, Ἰήματα ἐν βιβλίοιϲ β΄, Περὶ τῆϲ καθ᾿ Ὅμηρὸν οἰωνοπολίηϲ, Περι τῆϲ παρὰ Τυρρηνοῖϲ μαντικῆϲ, Ἰατροϲυμβολικά, Περὶ δρυοκολάπτου, Ἱερὸν λόγον, Κατοικιδίων α΄, Θηρευτικόν, Συμπαθειῶν καὶ ἀντιπαθειῶν γ΄ Περὶ κεραυνῶν καὶ τῆϲ αὐτῶν παρατηρήϲεωϲ· καὶ ἄλλα.

1899 Πολλῆϲ ἀνοίαϲ καὶ τὸ θηρᾶϲθαι κενά.

[*](Soph.)

1900 Πολιά τοῦ γήρουϲ. καὶ Πολιάϲ, ἡ Ἀθηνᾶ.

[*](Δ)

1901 Πολίζω: τὸ κτίζω.

[*](Δ)

1902 Πολίειον: πόλιϲ.

[*](Δ)