Suidae lexicon

1242 Περιπέτεια: προπέτεια, ἢ ϲύμπτωμα, ἢ ϲύμβαϲιϲ. πάντα [*](Σ) δ᾿ ἦν πλήρη ἀρχομένηϲ φαρμακείαϲ τῶν ῥιπτούντων ἑαυτοὺϲ εἰϲ τὰ [*](FV) φρέατα καὶ κατὰ κρημνῶν, ὥϲτε κατὰ τὴν παροιμίαν κἂν ἐχθρὸν ἐλεῆϲαι θεαϲάμενον τὴν τότε περιπέτειαν τοῦ ἀνθρώπου. τῶν καθ᾿ αὑτὸν δυναϲτειῶν ἐφάμιλλον ἐποίηϲε τὴν ἀρχὴν, οὐ τύχῃ τὸ πλεῖον ϲυνεργῷ χρώμενοϲ, οὐδὲ ἐκ περιπετείαϲ, ἀλλ᾿ ἀγχινοίαϲ καὶ φιλοπονίαϲ, ἔτι δὲ καὶ πράξεωϲ τῆϲ αὐτοῦ. τὸ δὲ περιπέττειν ἤτοι ἀπὸ τοῦ περιπετάϲματοϲ [*](Ar.) εἴρηται, ἢ ἀπὸ τῶν ζύμῃ τὰ ἄλφιτα περιλαμβανόντων καὶ τούτοιϲ περικαλυπτόντων τινά· εἰώθαϲι γὰρ τὰ καταλιμπανόμενα ἀφ᾿ ἑκάϲτου ἄρτου μιγνύντεϲ ποιεῖν ἄρτον.

1243 Περιπετείϲ: περιπίπτοντεϲ. ἀλλήλοιϲ περιπετεῖϲ γινόμενοι [*](Σ+ Ε) ἀπώλλυντο. καὶ αὖθιϲ· περιπετεῖϲ γίνονται βοτάνῃ τινὶ θαναϲίμῳ. ἀντὶ τοῦ ἀκουϲίωϲ περιπίπτοντεϲ.

1244 Περιπετῆ γενέϲθαι: περιπεπτωκέναι. πλήρη.

1245 Περιπέττουϲι: περικαλύπτουϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ὀνόματι [*](Ar.) περιπέττουϲι τὴν μοχθηρίαν. τουτέϲτιν εἰώθαϲι τῷ τοῦ ἵππου ὀνόματι καταχρῆϲθαι εἰϲ τὴν μοχθηρίαν. καὶ Μένανδροϲ· δεδιότεϲ [*](Ε + Ar.) καὶ διανοούμενοι μηχανᾶϲθαί τι Ῥωμαίουϲ καὶ προκαλύμματι ἀποδράϲεωϲ περιπέττειν ὅ τι ἂν εἴη αὐτοῖϲ τὸ πανούργημα. τουτέϲτι περικϲλύπτειν.

1246 Περιπεφθείϲ· τούτοιϲ τοῖϲ ῥηματίοιϲ περιπεφθεὶϲ ἄρχειν αἱρῇ [*](Ar.) ϲαυτοῦ.

1247 Περιπείρει: περικεντεῖ.

1248 Περιπηχύναντεϲ: περιπλεξάμενοι. παρὰ Καλλιμάχῳ.

1249 Περιπίπτω· δοτικῇ.

1250 Περιπλακῆναι· λύϲιϲ ὀνείρου· μητρὶ πλακῆναι καλὸν εἰϲ ὄναρ τόδε. [*](On.) εὔχρηϲτον ἀνδρὶ ϲυμπλακῆναι φιλτάτῳ· πᾶϲαί τε μίξειϲ πρόξενοι μακρῶν πόθων.

1251 Περιπλεγνύμενοϲ καὶ φιλῶν: ἀντὶ τοῦ περιπλεκόμενοϲ.

1252 Περίπλεων: πλήρη. καὶ Περίπλεωϲ.

1253 Περιπλεῖν καὶ διεκπλεῖν διαφέρει παρὰ Θουκυδίδῃ· τὸ μὲν γὰρ περιπλεῖν ἐν τῇ εὐρυχωρία καθίϲταϲθαι, οἷον χορευούϲηϲ καὶ ἀναϲτρεφομένηϲ ἐφ᾿ ὅπερ βούλεται τῆϲ νεώϲ. καὶ ἡ περι πρόθεϲιϲ αὐτὸ τοῦτο δηλοῖ, τὸ ἐν κύκλῳ περιθέειν. τὸ δὲ διεκπλεῖν, τὸ τεμόντα τὴν τάξιν τῶν ἐναντίων εἰϲ τοὐπίϲω γενέϲθαι.

1254 Περιπλείονοϲ: ἐπίρρημα. καὶ Περιπλείϲτου. περιπλείϲτου τὰϲ τρίχαϲ ποιούμενοϲ, ἐναλείφειν τε αὐτὰϲ καὶ διατιθέναι κατὰ βοϲτρύχουϲ.

1255 Περὶ πλήθουϲαν ἀγοράν: περὶ ὥραν τετάρτην ἢ πέμπτην [*](Ε) καὶ ἕκτην· τότε γὰρ μάλιϲτα πλήθει ἡ ἀγορά. πεδίον ἦν ἀχανέϲ· ἔνθα περὶ πλήθουϲαν ἀγορὰν ἠγείροντο μέν τινεϲ καὶ πρότερον θόρυβοι τῶν πολεμίων, ἐπιφερόμενοι ἄριϲτον αἰρουμένοιϲ.

1256 Περιπνευμονία: πάθοϲ τι.

1257 Περιπνέω· λεπτὴ δέ τιϲ αὖρα περιέπνει τούτουϲ.

1258 Περὶ πόδα: οἷον ἁρμόττον ϲφόδρα, ὡϲ τὰ ὑποδήματα τοῖϲ ποϲί. Πλάτων· ὡϲ ἐϲτί μοι τὸ χρῆμα τοῦτο περὶ πόδα. καὶ ἐν Σκευαῖϲ· καὶ τοῖϲ τρόποιϲ ἁρμόττον ὡϲ περὶ πόδα.

1259 Περίπολοϲ· Ἀριϲτοτέληϲ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ περὶ τῶν ἐφήβων λέγων οὕτωϲ φηϲί· τὸν δεύτερον ἐνιαυτόν, ἐκκληϲίαϲ ἐν τῷ θεάτρῳ γινομένηϲ, λαβόντεϲ ἀϲπίδα καὶ δόρυ παρὰ τοῦ δήμου, περιπολοῦϲι τὴν χώραν καὶ διατρίβουϲιν ἐν τοῖϲ φυλακτηρίοιϲ. παρατηρητέον δέ, ὅτι ὁ μὲν Ἀριϲτοτέληϲ ἕνα φηϲὶν ἐνιαυτὸν ἐν τοῖϲ περιπόλοιϲ γίνεϲθαι τοὺϲ ἐφήβουϲ, ὁ δὲ Αἰϲχίνηϲ δύο.

1260 Περιπόλουϲ: τοὺϲ φύλακαϲ, ἢ ζητητάϲ. ἀπὸ τοῦ περιπολεῖν. Ἀριϲτοφάνηϲ Ὄρνιϲιν· οὐκοῦν δῆτα περιπόλουϲ ἐχρῆν πέμψαι; τὸ δὲ [*](E) ἑξῆϲ, οὐκ ἐχρῆν περιπόλουϲ πέμψαι; ??Θουκυδίδηϲ· οἱ δὲ καὶ οἱ περίπολοι ἐνήδρευϲαν.

1261 Περιπόλων: φυλάκων, ζητητῶν. τῶν δὲ περιπόλων τιϲ περιθέων ἀποβάλλει χαλκῆν ἀϲπίδα ὕπερθεν τοῦ ὀρύγματοϲ. ἡ δὲ οὖϲα μὲν πλατεῖα, ἀλλὰ κυρτή, οὐ ϲτερεὸν ἐκτύπηϲεν, ἀλλὰ κοῖλον καὶ διάκοιλον. τάχα διάκενον.