Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

141 Ὦ περὶ πάντ᾿ ἐπὶ πᾶϲί τε πράγμαϲι δωροδόκοιϲιν ἐπ᾿ ἄνθεϲιν [*](Ar.) ἵζων· εἴθε φαύλωϲ, ὥϲπερ εὗρεϲ, ἐκβάλοιϲ τὴν ἔνθεϲιν. ᾄϲαιμι γὰρ ἂν τότε μόνον, πῖνε, πῖν᾿ ἐπὶ ϲυμφοραῖϲ· τὸν ουλίου τ᾿ ἂν οἶμαι γέροντα πυροπίπην, ἡϲθέντ᾿ ἰηπαιωνίϲαι καὶ βακχέβακχον ᾆϲαι: ὁ Ἀριϲτοφάνηϲ· πρὸϲ Κλέωνα ὁ λόγοϲ. ὦ ἐπὶ πάϲῃ προδοϲίᾳ ἐξεταζόμενε καὶ κακίᾳ. μεταφορικῶϲ δὲ εἶπεν ἅπαν τὸ νόημα ἀπὸ τῶν μελιϲϲῶν· ὥϲπερ αἱ μέλιϲϲαι, φηϲί, πάντων. οὗπερ ἐκ τοῦ ῥᾴϲτου καὶ εὐχερῶϲ ἔτυχεϲ· ἐπεὶ μηδὲ ἤλπιϲαϲ εἰϲ τοῦτο δόξηϲ προελθεῖν· ἔδοξε γὰρ εὐδοκιμεῖν ἐκ τοῦ περὶ Πύλον κατορθώματοϲ· οὕτω καὶ ἀποβαλεῖϲ. καὶ τότε ᾄϲαιμι τὸ Σιμωνίδου· πῖνε, πῖν᾿ ἐπὶ ϲυμφοραῖϲ. γέροντα δὲ πυρροπίπην, ὡϲ παιδεραϲτὴϲ οὗτοϲ ὁ πρεϲβύτηϲ διεβάλλετο· ἢ τοῦ ἐν πρυτανείῳ φυλάϲϲοντοϲ τὸν ϲῖτον. βακχέβακχον ᾆϲαι, ἀντὶ τοῦ εὐφημῆϲαι τὸν Διόνυϲον· Βάκχοϲ γὰρ ὁ Διόνυϲοϲ.

142 Ὦπεϲ: οἱ ὀφθαλμοί.

[*](Δ)

143 Ὦπιϲ: ὄνομα πόλεωϲ.

[*](Δ)

144 Ὦ πλεῖον ἵλωϲ αἱμύληϲ ἀλώπεκοϲ: παροιμία.

[*](Prov.)

145 Ὡπόϲ᾿ αἴϲχιϲτ᾿ ἐν ἀνθρώποιϲ ἔργα γίνεται.

[*](Soph.)

146 Ὦπται: ὡράθη.

[*](Σ)

147 Ὠπτημένοϲ. καὶ Ὠπτῆϲθαι.

[*](Δ)

148 Ὤπυεν: ἐγεγαμήκει.

[*](Δ)

149 Ὡρα: κάλλοϲ, καιροῦ τροπή, εὐμορφία. ψιλῶϲ δὲ φροντίϲ. [*](Σ) [*](135 — ϲύ ═ Ba 421, 32, Tim. cf. H ὦ tert. sq. Soph. Ai. 89 c. sch. 136 cf. Ambr. 133 138 Ar. Nu. 374 c. sch. 139 ═ L 140 Soph. Ai. 550 —51 141 Ar. Eq. 402—8 c. sch. 142 ═ Ambr. 137, H, Zon. 1889 143 cf. Ambr. 139, Zon. 1889 145 Soph. OR 1407 146 ═ Ba 421, 33 147 cf. Ambr. 141, Zon. 1460 et 1889 148 ═ sch. N 429 cf. Ambr. 142, H 149 —ἔχοντα ═ Ba 421, 34, H cf. Ps. Herodian.102, Philop. diff., Zon. 1890, Et. M 823, 7, Lex. de sp.; Πλάτων com. fr. 2) [*](141 cf. vv. B 52, 1360 et 3675, Π 3230, φαύλωϲ 149 καιροῦ cf. 152 — 3 156, 166, 181, φροντίϲ cf. 150, 158, v. 0 165) [*](1 Αἶαν] Αἶαϲ ss. M 4 ποιεῖν] εἰϲ add. S 13 et 20 πυροπίνην AS Ar(GSCM) 13 τ᾿ ἡϲθεντ᾿ S ἡϲθέντεϲ G ἰηπαϲῶν νῆϲαι S; γρ. ἰὴ παιᾶν᾿ ἆϲαι mg. add. A γρ. ἰηπαίων ἆϲαι ss. M cf. Ar. 14. 15 ἐξεταζόμενοϲ S 16 οὗπερ] ἴϲωϲ ὧνπερ ἢ ὥϲπερ ss. M 20 δὲ om. S 21 τοῦ ἐν ASM: ἐν τῷ G πρυτανίο S φυλάϲϲοντεϲ G 22 Βάκχοϲ — Διόνυϲοϲ om. S (non C) 24 πό λεωϲ] κύρ(ιον) S 144 om. post 148 S 25 ἵλωϲ] ἥλωϲ ed. pr., εἰδὼϲ coni. Gsf. παροιμία om. S 26 αἰϲχίϲταιϲ S 30 ῥοπή A)

614
ἔνθεν ὀλίγωρον λέγομεν τὸν ὀλίγην φροντίδα ἔχοντα. Πλάτων· [*](Ε) ὁδῶ καί· περὶ τῶνδε πλευρῶν οὐδεμίαν ὤραν ἔχειϲ. Αἰλιανόϲ. γυνὴ τὴν ὥραν διαπρεπήϲ, ϲώφρων τὸν τρόπον.

[*](Δ)

150 Ὠρα: ἡ φροντίϲ. Αἰλιανόϲ· ἀνδρὶ ἐπιόρκῳ καὶ τὰ θεῖα ἐν [*](Ε) μηδεμιᾷ ὤρᾳ τιθεμένῳ, ἀπάταιϲ δὲ καὶ ψευδολογίαιϲ ϲυμβιοῦντι καὶ οὐδὲν οὐδέποτε λέγοντι ὑγιὲϲ καὶ ἐντεῦθεν πλουτοῦντι πλοῦτον ἐπίρρητον.

[*](Ecl.)

151 Ὥρα: τὸ δωδέκατον τῆϲ ἡμέραϲ. ἀπὸ τοῦ διορίζειν τὰ διαϲτήματα τῆϲ ἡμέραϲ.

[*](Δ)

152 Ὥρα γάμων: ἀκμή, γάμων καιρόϲ.

[*](Σ)

153 Ὥρα ἔτουϲ: τὸ ἔαρ, καὶ τὸ θέροϲ. καιρὸϲ ἔτουϲ.

[*](Synt.)

154 Ὡραΐζω· δοτικῇ.

[*](Σ)

155 Ὡραϊϲμένη: κεκαλλωπιϲμένη.

[*](Δ + Ε)

156 Ὥρα: καιρὸϲ ἐπιτήδειοϲ. εἰ μὲν εἰρήνηϲ ἐπιθυμοῦϲιν, ὥρα αὐτοῖϲ παραδοῦαι τὰ ὅπλα. καὶ ὁ Θεολόγοϲ· ὥρα ϲοι καὶ βαϲιλείαν οὐραῶν ἀτιμάζειν, ὅτι κόκκῳ ϲινάπεωϲ ἀπεικάζεται. καὶ αὖθιϲ Προκόπιοϲ· [*](Ε) ὥρα ϲοι μὴ περιϊδεῖν ἐμὲ μὲν πρὸϲ τῇ τῆϲ οἰκίαϲ διαφθορᾷ καὶ χρημάτων ἐϲτερημένον τοϲοῦτον πλῆθοϲ.

[*](Σ)

157 Ὡρακιάϲαϲ: ἐκλυθείϲ, ἐκκαυθείϲ· ἢ ὠχριάϲαϲ· ὡϲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν τῇ Εἰρήνῃ.

[*](Ar.)

158 Ὡρακιάϲαϲ Κρατῖνοϲ: ἀντὶ τοῦ λειποψυχήϲαϲ· εἰϲ οἰνοφλυγίαν δὲ ὁ Κρατῖνοϲ διαβάλλεται. ἢ ὠχριάϲαϲ· ἢ ὑπὸ ἐκλύϲεωϲ ϲκοτωθείϲ, ᾧ ἕπεται τὸ ὠχριᾶν· τοιοῦτοι δὲ οἱ λειποψυχοῦντεϲ· τρέπεται γὰρ αὐτῶν πρῶτον ἡ χροιά. Ἀριϲτοφάνηϲ· οὐ γὰρ ἐξηνέϲχετ᾿ ἰδὼν πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων. Ὡρακιάϲαι λέγουϲι τὸ ὑπὸ φόβου ὠχριάϲαι, θλιβομένηϲ τῆϲ καρδίαϲ· τοῦτο δὲ πολλοῖϲ γίνεται· παρὰ τὸ τὴν ὥραν αἰκίζεϲθαι, ὅ ἐϲτι τὴν μορφήν. ἢ ὡρακιῶ, ὠχριῶ, φροντίζω· ὥρα γὰρ ἡ φροντίϲ· Ἡϲίοδοϲ· ὤρη γάρ τ᾿ ὀλίγη πέλεται νεικέων. [*](Δ) ἐκ δὲ φροντίδοϲ ἐκλύεταί τιϲ. Ὠρακίζω γὰρ τὸ ῥῆμα.

[*](149 γυνὴ sq. Aelian. fr. 12 150 — φροντίϲ cf. Ambr. 179 ═ Σc; sch. Ar. Ran. 481 ἀνδρὶ sq. Aelian. fr. 106 151 cf. Et. M. 823, 9 (partim ex Orion. 172, 3), Ambr. 179 152 cf. Ambr. 181, H, Moer. 214, 24 153 ═ Ba 422, 3 H cf. Moer. 214, 19, sch. Thuc. 2, 52, 2 154 ═ Synt. Gud. 155 ═ Ba 422, 5 cf. H, Ps. Herodian. 102 156 καιρὸϲ ═ Lex. de sp., Ps. Herodian. 102 vs. 15 ὥρα—ἀπεικάζεται Greg. Naz. or. 39, PG 36, 353b vs. 17 ὥρα sq. Proc. h. a. 2, 8 157 ═ Ba 422, 7 cf. sch. Ar. Pac. 702, H, Et. M. 823, 35, Zon. 1892 Ambr. 207, Lex. de sp.; Ar. Pac. 702 158— πλέων Ar. Pac. 702—3 c. sch. Ὡχραϲαι—τιϲ sch. Ar. Ran. 481 pleniora cf. Orion 169,15, unde Et. M. 823, 33 Hesiod. 0. 30 Ὡρακίζω sq. cf. Lex. de sp.)[*](150 cf. v. 149, 158, v. 0 165 152 —3 cf. 149, 156, 166, 181, 185 156 cf. 149, 152—3, 166, 181 158 ὥρα — φρονπίϲ cf. 149—50, v. O 165)[*](Ar(GSM))[*]( 2 ὁδῶ καὶ] ὁδῶν καὶ ed. pr., Ἀδώνιδι Gsf. ὁ κωμικόϲ temere Cobet τῶνδε AS: τῶν GM 5 δὲ om. GM 6 λήγοντι S 10 ἡ ἀκμή, καιρὸϲ γάμων G 154 om. S 14 εἰ μὲν om. G 18 τοϲούτου G 157 post 158 A, iterat S 22 ἢ alt. om. A 24 αὐτῷ S Ἀριϲτοφάνηϲ post πίθον transpos. S 25 πλέων] καὶ add. G 26 τὸ om. S 29 γὰρ AS: δὲ GM)
615

159 Ὡραπόλλων, Φαινεβύθεωϲ, κώμηϲ τοῦ Πανοπολίτου νομοῦ, [*](Hesy.) γραμματικόϲ, διδάξαϲ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ, εἶτα ἐν Κωνϲτατιοπόλει ἐπὶ Θεοδοϲίου. ἔγραψε Τεμενικά, ὑπόμνημα Σοφοκλέουϲ, Ἀλκαίου. εἰϲ Ὅμηρον. λαμπρὸϲ μὲν ἐπὶ τῇ τέχνῃ ἄνθρωποϲ καὶ τῶν πάλαι λογιμωτάτων γραμματικῶν οὐδέν τι μεῖον κλέοϲ ἀπενεγκάμενοϲ. Αἰγύπτιοϲ, ἐπὶ Ζήνωνοϲ βαϲιλέωϲ. ζητῶν δὲ ὁ Νικομήδηϲ τὸν Ἁρποκρᾶν ἦν καὶ μὴ εὑρίϲκων αὐτόν. ὁ δὲ Ἰϲίδωροϲ ὁ φιλόϲοφοϲ τοῦτο μαθὼν πέμπει διὰ γραμμάτων δηλούντων τοὺϲ ἐπιόνταϲ. ἑάλω δὲ ὁ γραμματηφόροϲ καὶ ὡμολόγει τὸν πέμψαντα· καὶ τὸν Ὡραπόλλωνα καὶ τὸν Ἡραΐϲκον αἱροῦϲι καὶ νεύροιϲ ἀνακρεμάϲατεϲ ἀπὸ τῆϲ χειρὸϲ ἑκάτερον ἀπῄτουν τὸν Ἁρποκρᾶν καὶ Ἰϲίδωρον. ὁ δὲ Ὡραπόλλων οὐκ ἦν τὸ ἦθοϲ φιλόϲοφοϲ, ἀλλά τι καὶ ἐν βυθῷ τῆϲ περὶ θεοῦ δόξηϲ ὧν ἤδει ἀποκρυπτόμενοϲ. ὁ γὰρ Ἡραΐϲκοϲ προεῖπε ὡϲ αὐτομολήϲει πρὸϲ ἑτέρουϲ, καὶ καταπροήϲεται τοὺϲ πατρίουϲ νόμουϲ ὁ Ὡραπόλλων· ὃ καὶ ϲυνέβη γενέϲθαι. ἀπ᾿ οὐδεμιᾶϲ γὰρ ἀναγκαίαϲ τύχηϲ εἶναι δοκούϲηϲ αὐθαίρετον εἵλετο τὴν μεταβολήν, ἔτι ἐπὶ ἐλπίϲιν ἴϲωϲ ἀπλήϲτου τινὸϲ ἐπιθυμίαϲ. οὐ γὰρ ἄλλο τί ἐϲτι προχειρίϲαϲθαι ῥᾳδίωϲ εἰϲ ἀπολογίαν τῆϲ μεταϲτάϲεωϲ. ὡϲ ἔοικε, Χριϲτιανὸϲ ἐγεγόνει. ἢ καὶ ἀνάπαλιν ἴϲωϲ.

160 Ὠράτ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)