Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
822 0ὐδεὶϲ οἶδε τὸν θηϲαυρὸν τὸν ἐμὸν, πλὴν εἴ τιϲ ἄῤ ὄρνιϲ: παροιμιακόν. οὐδεὶϲ οἶδε τί ὡμίληϲα, πλήν γε εἴ τιϲ ὄρνιϲ. ἐπὶ τῶν ἀγνώϲτων. πάλιν· οὐδείϲ με θεωρεῖ, πλὴν ὁ παριπτάμενοϲ ὄρνιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ.
823 Οὐ δήπου μ᾿ ἀφελέϲθαι διανοῇ, ἅδωκαϲ αὐτόϲ; οὐ τάχ᾿· ἀλλ ἤδη ποιῶ: ἀντὶ τοῦ ὄντωϲ διανοῇ, ὥϲτε ἀφελέϲθαι τὰ ὅπλα με; ἡ γὰρ οὐ ἄρνηϲιϲ ϲυγκατάθεϲιν δηλοῖ οὐδόλωϲ, φηϲί, διανοοῦμαι, ἀλλ᾿ ἤδη αὐτὰ ἀφαιροῦμαι. οἷον οὐ διϲτάζω.
[*](813 ═ P 814 ═ Zen. V 34 815 Soph. Ai. 439 c. sch. 437 816 cf. Miller, Mél. 351 n. 23 817 cf. P; fr. com. ad. 723 818 — πεπνιγμένον Ar. Vsp. 5101 Λοπάϲ sq. cf. Ath. 6, 229 b, H 819 ═ P, Ba 321, 28 cf. sch. Ε 734, H v. οὖδαϲ; l. ═ Ambr. 649 820 ═ P, Ael. D. (fr. 248) ex Eust. I. 455, 39 cf Poll. 3126 fr. com. ad. 277 821 ═ P; fr. com. ad. 14 822 Ar. Av. 601 c. sch.)[*](823 Ar. Ran. 526—7 c. sch. 818 extr. cf. v. Λ 674 821 cf. v. Κ 1996 et v. ψηνίζω 822 cf. 615)[*](A(GFSM))[*]( 1. 2 Πειϲιϲτρατιδῶν GMγρ, sch.: Πειϲιϲτράτων A Πειϲιϲτράτου Mac cp. S 8 παραπλήϲιον SM 11 λαμπάδαϲ S 14 μείων F ἀρκέϲηϲ A 816—7 inverso ord. 18 ποιεῖϲ G 818 non nov. gl. GSM 19 χαίρων F ἐγχέλιϲιν FSM, ms. V in Ar. ἐνχέλιϲιν A 20 ἐν] ἐ A 21 τὸ] δὲ τὸ G 821 et 822 non nov. gl. M 25 εἴ] γε εἴ F 26 παροιμιακόν—ὄρνιϲ om. G παροιμιακόν om. S 27 πάλιν—28 Ἀριϲτοφάνηϲ om. F 27 παριϲτάμενοϲ S 823 non nov. gl. S 30 ποῶ ASM 31 με] μου F 32 οὐ om. F)824 Οὐ διαφρήϲετε: ἀντὶ τοῦ οὐ διαφορήϲετε, οὐδὲ διαπέμψεϲθε. [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ.
825 Οὐδ᾿ ἴκταρ βάλλει: εἴρηται δὲ κατὰ γλῶτταν· ὥϲπερ τὸ διωλύγιον. [*](Prov.) ἀντὶ τοῦ οὐδὲ μικρὸν ἐξιϲάζει, οὐδόλωϲ.
826 Οὐδόϲ: φλιά, βατήρ, τὸ κάτω τῆϲ θύραϲ· ἢ ἔδαφοϲ· ἢ βαθμόϲ.
[*](Σ)827 Οὐδὸϲ ἐϲ λαύρην: ἡ ϲτενὴ ὁδόϲ. παρὰ τὸ δέειν τὸν λαὸν δι᾿ [*](Δ) αὐτῆϲ. ζήτει ἐν τῷ λαύρα.
[*]( Suid.)828 0ὐδ᾿ ὅϲον ἀηδόνεϲ ὑπνώουϲιν: ἐπὶ τῶν ἀγρυπνούντων· [*](Prov.) παῤ ὅϲον ἡ ἀηδὼν ἀγρυπνεῖ διὰ τὸν Ἴτυν· μᾶλλον δὲ διὰ δειλίαν.
829 Οὐδ᾿ ὥϲ: οὐδαμῶϲ δή.
[*]( Σ)830 Οὐδ᾿ ὑφʼ ἕνων: Ἀττικοὶ ἀντὶ τοῦ ὑπ᾿ οὐδένων λέγουϲιν ὑπερβιβάζοντεϲ.
[*](Σ)831 0ὖ ἕθεν: οὖ τινοϲ ἕνεκα.
[*](Δ)832 Οὐεργίλιοϲ: ὄνομα κύριον.
[*](Δ )833 Οὐεϲπεϲιανόϲ: ὄνομα κύριον. βαϲιλεὺϲ Ῥωμαίων καὶ ζήτει ἐν [*](Δ) τῷ Βεϲπαϲιανόϲ.
834 Οὐετηρία: ὄνομα κύριον.
[*](Δ)835 Οὐηϲτῖνοϲ, Ἰούλιοϲ χρηματίϲαϲ, ϲοφιϲτήϲ. Ἐπιτομὴν τῶν Παμφίλου [*](Hesy.) Γλωϲϲῶν βιβλία 𝒢δ΄, Ἐκλογὴν ὀνομάτων ἐκ τῶν Δημοϲθένουϲ βιβλίων, Ἐκλογὴν ἐκ τῶν Θουκυδίδου, Ἰϲαίου, Ἰϲοκράτουϲ καὶ Θραϲυμάχου τοῦ ῥήτοροϲ καὶ τῶν ἄλλων ῥητόρων.
836 Οὐΐνδικτοϲ: ὁ κατὰ οὐΐνδικτον ἐλευθερούμενοϲ.
837 Οὖθαρ: τὸ γονιμώτατον μέλοϲ.
[*](Σ)838 Οὔθατα: οἱ μαζοὶ τῶν προβάτων.
[*](Σ)839 Οὐ θᾶττον ἐγκονήϲειϲ: οὐ ταχύτερον ἐνεργήϲειϲ;
[*](Ar.)[*](824 sch. Ar. Av. 193 825 — διωλύγιον cf. Zen. V 55, sch. Pl. Rep. 575 c 826 ═ P, Σa cf. Ba 322, 1, Erotian. 25, 9, sch. Ζ 375, H, Apion, Lex. de sp. 827 cf. sch. χ 128, Zon. 1480; — ὀδόϲ cf. Ambr. 639 828 — ἀγρυπνεῖ ═ Paroem. app. IV 41 (fort. e Suid.) 829 cf. Ba 322, 3, P 330 ═ P 831 ═ Ambr. 658 Zon. 1487, aliter sch. Α 114 833 — κύριον ═ Zon. 1480 836 ═ Lex. Rom. Barocc. 837 ═ P, Ba 322, 4 cf. sch. Ι 141 838 ═ P, Ba 322, 5 cf. sch. ι 440 ═ H; Ambr 646, Zon. 1484 839 sch. Ar. Av. 1324)[*](824 cf. vv. Δ 835 et Ω 242 825 cf. v. Ι 277, partim hinc 827 cf. v. Λ 152 828 cf. v. Α 651 833 βαϲιλεὺϲ sq. ex v. Β 246 835 cf. prooem.)[*](824 post 828 FS 1 Οὐ διαφρήϲετε om. F διαφρήϲετε GecMγρ, vv. Δ 835 A(GFSM) et Ω 242, Ar. plerique: διαφρήϲεται Gac, v. l. Ar. διαφορήϲετε ASMac, v. l. Ar. οὐ om. G διαφορήϲεται Gac cp. F διαπέμψηϲθε AS πέμψηϲθε F 4 ἀντὶ— οὐδόλωϲ om. AFS οὐδόλωϲ] nov. gl. οὐδαμῶϲ addito ed. pr. 827—8 om. A 6 λαθύρην F ἡ] καὶ G; ἡ λαύρη Kust. παρὰ—7 αὐτῆϲ om. F 6 ῥεῖν S 7 ζήτει—λαύρα ss. M: om. rell. 8 ἀηδόνοϲ G ὑπνούϲιν F 9 ἡ] ὁ S Ἴτυλον FM; Οἴτην add. S 11 ὑφ᾿ om. G Ἀττικοὶ om. A οὐδένα F 831 post 834 A 15 Οὐεϲπαϲιανόϲ GFS, Zon. βαϲιλεὺϲ— 16 Βεϲπαϲιανόϲ om. AFS 17 Οὐετουρία S 835 om. A 18 Οὐϊϲτῖνοϲ F, v. l. prooem., sed cf. Orient. Gr. Inscr. n. 679, sch. Greg. Ann. 71, Miller Mél. 259 18 Ἰούλιοϲ — 21 ῥητόρων] ὄνομα κύριον F ═ Ambr. 624 19 𝒢δ΄] δ΄ ed. pr. 20 βιβλία S Ἰϲοκράτου GM)840 0ὐ θελήϲει: οὐ δυνήϲεται. Ὅμηροϲ· οὐδ᾿ ἐθέλει προρρέειν. ἀντὶ τοῦ οὐ δύναται.
841 Οὔθ᾿ ὕεται οὔτε ἡλιοῦται: ἐπὶ τῶν ἔξω πάϲηϲ φροντίδοϲ ὄντων.