Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

462 Ὅπλα φωτόϲ: ὁ Ἀπόϲτολοϲ, αἱ τῶν ἀρετῶν ἐργαϲίαι.

[*](Σ)

463 Ὁπλαί: αἱ πυξίδεϲ, τῶν ἵππων οἱ ὄνυχεϲ.

[*](Σ)

464 Ὁπλή: ὁ κυκλοειδὴϲ ποῦϲ τῶν κτηνῶν, οἷον βοῶν, προβάτων καὶ τῶν λοιπῶν τῶν ἐχόντων μικροὺϲ ὄνυχαϲ ἐν τοῖϲ τῶν ποδῶν [*](Ar.) ὀπιϲθίοιϲ. κυρίωϲ δὲ ἐπὶ ἵππων. Ἀριϲτοφάνηϲ δὲ ἐπὶ τῶν χοίρων ὁπλὴν εἴρηκε. καὶ Σιμωνίδηϲ· ὁπλὰϲ ἐκίνει τῶν ὀπιϲθίων ποδῶν. καὶ Ἡϲίοδοϲ ἐπὶ βοῶν ὁπλάϲ. καὶ τὸ ἐναντίον ἐπὶ ἵππου· νύϲϲοντεϲ χηλῇϲι.

465 Ὁπλιϲτήϲ: ὁ ἐκ τῶν ὅπλων. πάντα τὸν ὁπλιϲτὰν κόϲμον [*](Anth.) ὀλωλεκότα.

[*](Tact.)

466 Ὁπλῖται, πελταϲταί, ψιλοί, τῆϲ πεζικῆϲ εἰϲι καὶ μαχίμου δυνάμεωϲ, ἔχουϲι δὲ διαφοράϲ· ὁπλῖται μὲν γὰρ λέγονται οἱ βαρυτάτῃ κεχρημένοι ὁπλίϲει κατὰ τὸν Μακεδονικὸν τρόπον ἀϲπίϲι περιφερέϲι καὶ δόραϲι περιμηκεϲτέροιϲ, ψιλοὶ δὲ οἳ κουφοτάτῃ κέχρηνται, τόξῳ καὶ ἀκοντίῳ καὶ λίθοιϲ ἐκ ϲφενδόνηϲ ἢ ἐκ χειρόϲ· οἱ δὲ πελταϲταὶ μέϲῃ πωϲ κέχρηνται ϲκευῇ· ἥ τε γὰρ πέλτη μικρά τίϲ ἐϲτιν ἀϲπιδίϲκη καὶ κούφη· καὶ τὰ δόρατα πολὺ τῶν ὁπλιτῶν λειπόμενα. εἰϲὶ δὲ καὶ [*](Ar.) τῆϲ ὀχηματικῆϲ δυνάμεωϲ τρεῖϲ διαφοραί. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· τὸν θυμὸν κατάθου κύψαϲ παρὰ τὴν ὀργὴν ὥϲπερ ὁπλίτηϲ. οἷον ὅπλα μὴ ἔχων, θυμῷ πολέμει μόνον.

[*](Σ)

467 Ὁπλιτεύειν: ὁπλίζεϲθαι.

[*](Thuc.)

468 Ὁπλίτηϲ: ὡϲ μὴ ἐρέϲϲων παραλαμβάνεται παρὰ Θουκυδίδη· ὁ δὲ ναύτηϲ ὡϲ κοινωνὸϲ τῆϲ εἰρεϲίαϲ ἀναλαμβάνεται.

[*](Hom.)

469 Ὁπλότεροϲ: κατʼ ἄμφω τίθεται παῤ Ὁμήρῳ, καὶ ϲυγκριτικῶϲ καὶ ἀπολελυμένωϲ. Χαρίτων δὲ ὁπλοτεράων, ἐπειδὴ δύο γενέϲειϲ Χαρίτων ὑποτίθεται Ὄμηροϲ, πρεϲβυτέραν καὶ νεωτέραν. διὸ ϲυγκριτικῶϲ λέγει ὁπλοτεράων.

[*](458 sch. Greg. Ann. p. 95 459 cf. Ambr. 419 — 20; l. ═ Lex. de sp. 460 ═ P, Ba 319, 6 cf. sch. Θ 342 ═ Et. M. 628,14, Et. Gen. 462 praeter ὁ Ἀπόϲτολοϲ ═ P, Σa; Rom. 13,12 463 ═ P, Ba 319, 7 cf. H, An. Ox. 2, 462, 26 464 — ὀπιϲθίοιϲ ═ P, Ba 319, 8 cf. H κυρίωϲ sq. sch. (plenior.) Ar. Ach. 740 Simonid. fr. 28, Hesiod. 489 et Sc. 62 435 πάντα sq. Anth. 7, 230, 2 466 — διαφοραί Tact. 24—5 τὸν θυμὸν sq. Ar. Av. 401—2 c. sch. 467 ═ P, Ba 319,11 468 sch. Thuc. 7, 26, 1 469 ϲυγκριτικῶϲ cf. An. Ox. 1, 322, 7 unde Et. M. 628, 32; Ap. S. 121, 34 Χαρίτων sq. sch. A (Aristonic.) in Ξ 267)[*](466 Tact. cf. v. Ι 546, post litt. Ψ)[*](A(GFSM))[*]( 4 Ὀπίϲθατον S; τὸ add. F 10 Ἀριϲτοφάνηϲ 13 χηλῇϲιν om. F 12 καὶ pr.] Ὅμηροϲ καὶ add. V 14 ὁπλιϲτὴν G 19 δὲ om. A 28 ἀντιλαμβάνεται F παραλαμβάνεται G λαμβάνεται sch. 30 Χαρίτων — 32 ὁπλοτεράων om. F 30 ἐπειδὴ] ὁπλότεροϲ add. S 31 πρεϲβυτέραν Port.: cp. AS πρεϲβῦτιν GM)
549

470 Ὀπόϲ: τὸ τῶν δένδρων δάκρυον, καὶ τὸ ἀποϲτάλαγμα τοῦ γάλακτοϲ. [*](Σ) πρόκριτόϲ ἐϲτι, Φίλιννα, τεὴ ῥυτὶϲ ἢ ὀπὸϲ ἥβηϲ πάϲηϲ.

[*](Anth.)

471 Ὀπόϲ· καὶ διʼ αἰφνιδίου ὀπόϲ, τουτέϲτιν ἐνθουϲιαϲτικῆϲ

[*](Suid.)

472 Ὁπόϲην πλείϲτην· ϲτρατιὰν ἐκπέμπειν ὁπόϲην πλείϲτην ἐκ [*](Ε) τῶν ὑπαρχόντων ἂν οἷόϲ τε ᾗ.

473 Ὁπόϲον καὶ Ὁποϲοῦν καὶ Ὁποϲονοῦν, ἐπίρρημα. δέ.

[*](Δ Suid.)

474 Ὁπότεροϲ: ὁποῖοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ὁπότερα τὴν [*](Σ) γνώμην ἔχοι περὶ τῆϲ ἐμπίδοϲ. τουτέϲτι πῶϲ διαλογίζεται καὶ διανοεῖται [*](Ar.) περὶ τῶν ἐμπίδων. ἐμπίδεϲ δὲ οὓϲ ἡμεῖϲ κώνωπαϲ καλοῦμεν.

475 Ὁποτέρωθεν: ἀπὸ ποίου μέρουϲ.

[*](Σ)

476 Ὅπου γε δή.

[*](Σ)

477 Ὅπου αἱ ἔλαφοι τὰ κέρατα ἀποβάλλουϲι: τουτέϲτιν ἐν [*](Prov.) δυϲβάτοιϲ καὶ τραχέϲι τόποιϲ. φαϲὶ τὰϲ ἐλάφουϲ παρατριβούϲαϲ τὰ κέρατα ἀποβάλλειν πρὸϲ θάμνουϲ. ὅθεν ἐπὶ τῶν ἐργώδειϲ τὰϲ διατριβὰϲ ποιουμένων εἰρῆϲθαι τὴν παροιμίαν.

478 Ὀπούντιοϲ: οὗτοϲ ἐϲυκοφαντεῖτο ὡϲ πονηρὸϲ καὶ μονόφθαλμοϲ. [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀλλ᾿ ἔγωγ᾿ Ὀπούντιοϲ οὐκ ἂν γενοίμην ἐπὶ ταλάντῳ χρυϲίου. λέγει δέ, ὅτι οὐκ ἂν γενοίμην τυφλόϲ. τοὺϲ οὖν τυφλοὺϲ οὕτω φαϲίν.

479 Ὄπωπα: ἐθεαϲάμην.

[*](Σ)

480 Ὀπωπή: ἡ πρόϲοψιϲ.

[*](Δ)

481 Ὀπώρα. καὶ Ὀπωρίμων· τοὺϲ βαϲιλικοὺϲ παραδείϲουϲ [*](Δ) ἐξέτεμεν, οἳ δὴ πλέοι ὀπωρίμων δένδρων ἦϲαν. ϲημείωϲαι ὅτι οἱ διὰ [*](Ε) χρόνου ἐϲθίοντεϲ ὀπώραν πολλὴν βλάπτονται· ζήτει ἐν τῷ βληχωνία καὶ τὴν θεραπείαν καὶ ἐν τῷ διὰ χρόνου.