Suidae lexicon

382 Ὄνοϲ ἄγων μυϲτήρια: ἐπὶ τῶν παῤ ἀξίαν τι πραττόντων. [*](Prov.) τοῖϲ γὰρ μυϲτηρίοιϲ ἐξ ἄϲτεοϲ εἰϲ Ἐλευϲῖνα διὰ τῶν ὄνων [*](Ar.) ἔφερον τὰ εἰϲ τὴν χρείαν. ὅθεν ἡ παροιμία, διὰ τὸ κακοπαθεῖν μάλιϲτα τοὺϲ ὄνουϲ ἀχθοφοροῦνταϲ. ὡϲ ἂν οὖν ὅμοια πάϲχων τῷ πιεζεῖϲθαι τῷ ἐπικειμένῳ ἄχθει τὴν παροιμίαν μίγνυϲιν Ἀριϲτοφάνηϲ.

383 Ὄνοϲ ἄγων μυϲτήρια: ἐπὶ τῶν παῤ ἀξίαν τι πραττόντων. [*]() τότε γὰρ θλίβονται μᾶλλον τὰ πρὸϲ τὴν χρείαν ἀγόμενα βαϲτάζοντεϲ. [*](Σ) Δήμω ἐπὶ τοῦ μύλου γενέϲθαι φηϲίν, ὅτι ϲτεφανοῦϲιν αὐτὸν τότε.

384 Ὄνοϲ ἀκροᾷ ϲάλπιγγοϲ· Εὔπολιϲ Ταξιάρχαιϲ.

385 Ὄνοϲ πρὸϲ αὐλόν: παροιμία ἐπὶ τῶν μὴ ϲυγκατατιθεμένων μηδὲ ἐπαινούντων· διὰ τὸ παντελῶϲ ἀναίϲθητον τοῦ ὄνου.

386 Ὀνόϲανδροϲ, φιλόϲοφοϲ Πλατωνικόϲ. Τακτικά, Περὶ ϲτρατηγημάτων, [*](Hesy.) Ὑπομνήματα εἰϲ τὰϲ Πλάτωνοϲ Πολιτείαϲ.

387 Ὀνόϲαιτο: ἐκφαυλίϲοι.

388 Ὄνοϲ ἐν μελίτταιϲ· Κράτηϲ Τόλμαιϲ. καί, ὄνοϲ ἐν μύρῳ. [*](Σ) παροιμία.

389 Ὄνοϲ εἰϲ ἄχυρα: παροιμία ἐπὶ τῶν παῤ ἐλπίδαϲ εἰϲ ἀγαθὰ [*](Σ) ἐμπιπτόντων καὶ τούτοιϲ ἀπολαυϲτικῶϲ χρωμένων.

390 Ὄνοϲ εἰϲ Κυμαίουϲ: ἐπὶ τῶν παραδόξων καὶ ϲπανίων. διότι [*](Prov.) παρὰ Κυμαίοιϲ ἐδόκει φοβερὸϲ εἶναι ὁ ὄνοϲ. καὶ κατὰ τουτουϲὶ [*](Ε) τοὺϲ καιροὺϲ πάντεϲ ἦϲαν Κυμαῖοι, ϲειϲμοῦ καὶ χαλάζηϲ φοβερώτατα [*](380 cf. Et. M. 626, 32, H 381 gl. Hdt. 8, 31 cf. H 382 et 383 — πραττόντων cf. Greg. Cypr. 3, 19 382 τοῖϲ sq. sch. Ar. Ran. 159 cf. H, Paroem. ed. Gsf. 85 n. 706 383 τότε sq. cf. P 384 ═ P; Eup. fr. 261 387 cf. Ap. S. 121, 17, unde H; sch. Δ 539 388 ═ P; Cratet. fr. 36 389 ═ P cf. Ath. 2, 52 e; Phryn. 10, 1 390 καὶ κατὰ — p. 542, 1 ἡγούμενοι fort. Aelian.) [*](385 cf. 391) [*](1 εἶδεν—6 καλοιωνίϲτουϲ om. F 2 πῶϲ] πῆ S 5 τινεϲ G 7 Ὀνούολφιϲ A(GFSM) G Ὀνόουλφοϲ FMec, v. Α 3968 κύριον om. S 11 τι om. F 12 τοῖϲ — 18 τότε om. F 14 οὖν om. S ὅμοια GSM: ὁμοιότητα A ὁμοιότατα Bhd. ὅμοιόν τι sch. 383 non nov. gl. SM 18 φηϲίν ed. pr., Phot.: φαϲίν omnes 19 ἀκροᾶται ed. pr., Phot. Ταξιαρχίαιϲ GM 385 om. AF; καὶ ὄνοϲ π. αὐλόν rel. omissis post vs. 22 Ὀνόϲανδροϲ S 22 Τακτικά] ἔγραψε Τ. G Τακτητικά F 23 τὰϲ om. GM 25 καὶ om. A, nov. gl. 26 παροιμία om. A 27 παροιμία om. AS 30 Κυμ. φοβερὸϲ ἐδόκει ὁ ὄνοϲ G 31 πάντεϲ] ἐν παντὶ Wyttenbach φοβερώτατον G cp. A φοβερώτερον ed. pr.)

391 Ὄνοϲ λύραϲ· Μένανδροϲ Ψοφοδεεῖ. ἡ δ᾿ ὅλη παροιμία, ὄνοϲ λύραϲ ἤκουε καὶ ϲάλπιγγοϲ ὗϲ. λέγεται ἐπὶ τῶν μὴ ϲυγκατατιθεμένων [*](Suid.) μηδὲ ἐπαινούντων. ὅτι Ἀμμωνιανῷ τῷ γραμματικῷ ϲυμβέβηκεν ὄνον κεκτῆϲθαι, ϲοφίαϲ ἀκροατήν. καὶ ζήτει ἐν τῷ Ἀμμωνιανόϲ.

392 Ὄνοϲ ϲτύπαξ: τὸ ϲτύπαξ, ὅτι ϲτυπιοπώληϲ.

393 Ὄνοϲ τὰ ὦτα κινῶν: ἐπὶ τῶν ἀναιϲθήτων κατὰ ἀμφότερα. τό τε γὰρ ζῷόν ἐϲτι νωχελέϲ· τὸ δὲ τὰ ὦτα κινεῖν, οἱονεὶ πρὸ τοῦ λαλῆϲαί τινα πάνυ τοῦτο ἀκηκοέναι προϲποιεῖϲθαι· ὅπερ ἐϲτιν ἀναιϲθηϲίαϲ. πῶϲ γὰρ ἂν γένοιτο τινι πάντα ἐγνωκέναι καὶ πρὸ τοῦ λαληθῆναι αὐτῷ, κἂν ὦτα μεγάλα ἔχῃ καθάπερ ὄνοϲ.

394 Ὄνοϲ ὕεται: ἐπὶ τῶν μὴ ἐπιϲτρεφομένων. Κηφιϲόδωροϲ Ἀμαζόϲι· ϲκώπτειϲ μʼ· ἐγὼ δὲ τοῖϲ λόγοιϲ ὄνοϲ ὕομαι. Κρατῖνοϲ Δραπετίϲιν· οἱ δὲ πυππάζουϲι περιτρέχοντεϲ, ὁ δ᾿ ὄνοϲ ὕεται.

395 Ὀνοτοί: ψεκτοί, μεμπτοί.

396 Ὄνου θανάτουϲ: ἐπὶ τῶν ἀλλόκοτα διηγουμένων.

397 Ὄνου παρακύψεωϲ: ἐπὶ τῶν καταγελάϲτωϲ ϲυκοφαντουμένων εἴρηται ἡ παροιμία. φαϲὶ γάρ, ὅτι κεραμεύϲ τιϲ, οἱ δὲ κοροπλάθοϲ, ἔπλαττε πολλὰϲ ὄρνιϲ ἐν τῷ ἐργαϲτηρίῳ. ὄνοϲ δὲ παριών, ἀκολουθοῦντοϲ ἀμελῶϲ τοῦ ὀνηλάτου, παρακύψαϲ διὰ τῆϲ θυρίδοϲ ἀνέτρεψε τὰϲ ὄρνιθαϲ καὶ τὰ ἐν τῷ ἐργαϲτηρίῳ ϲυνέτριψε ϲκεύη. ὁ τοίνυν κύριοϲ τοῦ ἐργαϲτηρίου ἐπὶ κρίϲιν ἤγαγε τὸν ὀνηλάτην. ἐρωτώμενοϲ δὲ ἐκεῖνοϲ ὑπὸ τῶν ἀπαντώντων, τίνοϲ κρίνοιτο, ἔλεγεν, ὄνου παρακύψεωϲ.

398 Ὄνου παρακύψεωϲ: ὄνου παρακύψαντοϲ, ὄρνιθεϲ πτοηθεῖϲαι ἱϲτὸν ἀνέρρηξαν. ὁ δὲ δεϲπότηϲ τοῦ ἱϲτοῦ τῷ τοῦ ὄνου δεϲπότῃ ἐνεκάλεϲεν· ὅθεν ἡ παροιμία.

399 Ὄνου πόκαι: ἐπὶ τῶν ἀνηνύτων καὶ μὴ ὄντων λέγεται ἡ [*](390 ὅτι τὸ sq. Ios. Ant. 18, 356 (indicav. Gsf. ms.) 391 — ἐπαινούντων ═ P; Men. com. fr. 527 392 sch. Ar. Eq. 129 cf. H 393 cf. Zen. V 42, P v. ὄνῳ τιϲ 394 ═ P; Cephisod. fr. 1 (1, 800 K.), Crat. fr. 52 395 cf. H, sch. Ap. R. 4, 91 396 ═ P 397 cf. Zen. V 39 398 ═ P 399 — p. 543, 4 ἀποκείροντα ═ P; Crat. fr. 348) [*](391 init. cf. 385. Ἀμμωνιανῷ sq. ex v. Α 1639 399 init. cf. v. Π 1776 (partim hinc) hinc vv. Α 4176, ΕΙ 284, χύτραν π. extr.) [*](A(GTFSM))[*]( 1 ἐπ᾿] ὑπ᾿ Gsf. ὄνον GT, Ios. φέρεϲθαι ed. pr. γυμνὸν om. GT 3 δ᾿, ὅλη Pors. (sch. Pl. Rep. 563d contulit Gsf.): ἢ δοχὴ omnes, Phot. παροιμία om. F 4 λέγεται AF, Phot.: ἢ λ. GTSM καταϲυντιθεμένων SM 5 ὅτι — 6 Ἀμμωνιανόϲ om. ATFS 5 ὅτι Ἀμμ. M: Ἀμμ. γὰρ G 7 ϲτύππαξ coll. sch. et Hes. Kust. ϲτυπειοπώληϲ (G) SM 9 τὸ δὲ] τό τε ss. M τὰ om. F 10 τινα] τί τινα Bhd. 11 ἂν om. S 12 αὐτῷ καὶ ὦτα μέϲον ἔχει G 13 Κηφιϲόδωροϲ Phot.: Κυφιϲόδωροϲ F Κουφιϲόδωροϲ A Κηφιϲίδωροϲ Mec Κυφιϲίδωροϲ GMac Κυφιϲέδωροϲ S 14 ϲκώπεϲ S δὲ om. S 15 πιπτάζουϲι S 17 θάνατοϲ F, Phot. 21 ἀνέτρεψε T, ed. pr.: ἀνέϲτρεψε rell. 24 ἀπαντώντων GM: ἀπάντων ATS, Zen. 29 ἀνηνύτων] ἀνοήτων GT)

400 Ὄνου ϲκιὰ καὶ Περὶ ὄνου ϲκιᾶϲ· Σοφοκλῆϲ Κηδαλίωνι· ὅ [*](Σ) τι ἄν τι γίνηται, τὰ πάντ᾿ ὄνου ϲκιά. Ἀριϲτοφάνηϲ Δαιδάλῳ· περὶ τοῦ γὰρ ὑμῖν ὁ πόλεμοϲ νῦν ἐϲτι; περὶ ὄνου ϲκιᾶϲ. Ἀριϲτοτέληϲ δ᾿ ἐν Διδαϲκαλίαιϲ καὶ δράματόϲ τινοϲ φέρει ἐπιγραφὴν Ὄνου ϲκιάν. οἱ δὲ πρῶτον φθέγξαϲθαι τοῦτο Δημοϲθένην, ἀπολογούμενον ὑπέρ τινοϲ ἐπὶ μεγάλαιϲ αἰτίαιϲ κρινομένου, ὡϲ ἑώρα θορυβοῦνταϲ τοὺϲ ἀκροωμένουϲ. παρακαλέϲαϲ γὰρ αὐτοὺϲ μικρὰ προϲέχειν ἤρξατο διηγεῖϲθαι, ὡϲ Μεγαράδε ἀπιὼν μιϲθώϲαιτο ὄνον, καύματοϲ δὲ ἐν τῇ ὁδῷ γενομένου, ὑπὸ τὴν ϲκιὰν τοῦ ὄνου βουληθείη ἀναπαύϲαϲθαι, οὐ παρεῖναι γὰρ οὔτε δένδρον οὔτ᾿ ἄλλο τοιοῦτον οὐδέν· τὸν δὲ ὀνηλάτην κωλύειν φάϲκοντα, ὄνον αὐτῷ μεμιϲθωκέναι μόνον, οὐ μὴν καὶ ϲκιάν· ὥϲτε διατριβὴν αὐτοῖϲ καὶ φιλονεικίαν πολλὴν περὶ τούτου γενέϲθαι. ταῦτα δʼ εἰπών, ὡϲ εἶδε τοὺϲ Ἀθηναίουϲ προϲέχονταϲ ϲφόδρα καὶ ἡδομένουϲ καὶ ποθοῦνταϲ τὰ ἐξῆϲ ἀκοῦϲαι, ἐπέπληξεν αὐτοῖϲ, εἰ περὶ ὄνου μὲν ϲκιᾶϲ ἀκροᾶϲθαι δέονται καὶ παρακαλοῦϲιν, ὑπὲρ δὲ ἀνδρὸϲ περὶ τοῦ ζῆν κινδυνεύοντοϲ οὐκ ἐθέλουϲιν ἀκούειν. δῆλον δὲ ὅτι λεγομένῳ τούτῳ ἐχρήϲατο Δημοϲθένηϲ. διόπερ καὶ ἐν τοῖϲ Φιλιππικοῖϲ παρῳδῶν τὴν παροιμίαν φηϲὶ διαφέρεϲθαι τοὺϲ Ἀθηναίουϲ περὶ τῆϲ ἐν Δελφοῖϲ ϲκιᾶϲ.

401 Ὄνου ϲκιά: ἐπὶ τῆϲ οὐθενείαϲ. φαϲὶ γάρ, ὅτι νεανίϲκοϲ Ἀθήνηθεν [*](Prov.) εἰϲ Δελφοὺϲ ὄνον ἐμιϲθώϲατο· μεϲημβρίαϲ δὲ λαβούϲηϲ, ϲτήϲαϲ τὸν ὄνον ὑπέδυ τὴν ϲκιάν.