Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

122 Ὀκρίβαϲ: ϲχῆμα ἡνιόχου.

123 Ὀκρίβαϲ: ϲκηνὴ ἰδίωϲ πάντων τῶν λεγόντων τὰ πλαϲτικὰ [*](Σ) πήγματα, ἐφ᾿ οἷϲ διατυποῦϲι τὰϲ εἰκόναϲ, καὶ τὰ ὑπερείϲματα τῶν ξυλίνῳ θεάτρων. βέλτιον φάναι τὸ λογεῖον, ἐφʼ οὗ ἵϲταντο οἱ τραγῳδοὶ ἢ οἱ ὑποκριταὶ ἐκ μετεώρου καὶ ἔλεγον. οἱ δὲ ὄνον φαϲιν εἶναι, οἱ δὲ ἄγριον κριόν, ἄλλοι κλίμακα.

124 Ὀκριόειϲ: ὁ τραχύϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· καὶ λίθον ὀκριόεντα, [*](Δ) δόναξ ὅθι διϲϲὸν ὀδόντα θήγεται (τὴν κίϲηριν λέγων), ἀμβλυνθεὶϲ ἐκ [*](Anth.) δολιχογραφίηϲ. καὶ κρυόεϲϲα, φρικτή, φοβερά. δέξαι μ᾿, εἰ [*](Δ + Anth.) καί ϲοι μέγα βρίθεται ὀκρυόεϲϲα βᾶριϲ, ἀποφθίμε ·· ον τὸν Κύνα Διογένη.

125 Ὀκτάβλωμον: ὀκτὼ ἔχοντα δόγματα.

126 Ὀκτάκνημον: ὀκτάραβδον.

[*](117 — ἀναδυόμενοϲ ═ P, Σ a cf. H, Ba 315, 26 φιλεῖ sq. Soph. El 320 119 τὸ sq. Men Prot. fr. 70, FHG 4, 269 120 cf. Zen. V 30, aliter. P 121 ═ Σ a, P cf. Ba 315, 28, H 122 P, Ba 315, 29, H 123 — τραγῳδοί ═ P cf. Tim., sch Pl. Conv. 194b, H, Et. M. 620, 55.  ἢ οἱ sq. cf. H, Tim sch. Pl. Conv. 194 b 124 — τραχύϲ cf. Orion. 122, 5, unde Et. M. 621, 5; sch Δ 518 ═ H; Ap S. 120, 1 Lex. de sp. καὶ λίθον— δολιχογραφίηϲ Anth. 6, 65, 5—6 φρικτή cf. sch Z 344 Zon. 1441, H v. ὀκρυόεν; Ambr. 122 ═ Lex. de sp. δέξαι sq. Anth. 7, 67, 34 125 cf. Tzetz. in Hesiod D. 440, Zon. 1439, Ambr. 123 126 Ambr. 145 cf. sch. Ε 723, Et. M. 621, 16)[*](118 ex v. Ε 1610; hinc Z 1438 119 cf. v. Ε 3520 124 Anth. 7 cf. vv. A 3638 et B 114)[*](1 et 5 ἡμῖν GT 1 τε om. G T M 5 ὁ om. A 6 τέτακται AM: γίνεται GT A(GTFVM) πᾶϲ] γρ. πρᾶγμ᾿ ἀνήρ e Soph. ss M 118 om. A post 116 V 15 παροιμία ex A solo, mg. M 19 ϲχῆμα] γρ. ὄχημα m. rec. in Ba, τὸ βῆμα Ruhnken 22 ξυλίνθων V λογεῖον GT MΥΡ, Phot., sch. Pl.: λόγιον AF V, Hes. Tim. 23 ἐκ μετεώρου post ἔλεγον transtulit Hemst., Hes contulit Bhd. ὄνον GT VM, Hes.: ὄνοϲ A ὄνομα F 27 Ὀκριόεϲϲα TM 28 ὀκριόεϲϲα GTM 29 δράγ- ματα m. rec. in A, T δήγματα Tzetz. Zon. Ambr.)
516
[*](Suid.)

127 Ὀκτάμετρον· ὅτι τοῦ τετραμέτρου εὑρετὴϲ Ἀριϲτοφάνηϲ ὁ ποιητήϲ, ὡϲαύτωϲ καὶ τοῦ ὀκταμέτρου.

[*](Δ)

128 Ὀκτῶ: ὁ ἀριθμόϲ.

[*](Δ)

129 Ὀκτώβριοϲ: ὄνομα μηνόϲ.

[*](Σ)

130 Ὀκτώπουν: Κρατῖνοϲ Θράτταιϲ· ὀκτώπουν ἀνεγείρειϲ. ἀντὶ τοῦ ϲκορπίον. παροιμία γάρ· ϲκορπίον ὀκτώπουν ἀνεγείρειϲ. ἐν δὲ ταῖϲ Αἰϲχύλου Ξαντρίαιϲ ἡ Λύϲϲα ἐπιθειάζουϲα ταῖϲ Βάκχαιϲ φηϲίν· ἐκ ποδῶ δ’ ἄνω ὑπέρχεται ϲπαραγμὸϲ εἰϲ ἄκρον κάρα, κέντημα γλώϲϲηϲ, ϲκορπίου βέλοϲ λέγω.

[*](Call.)

131 Ὀκχή: ϲτήριγμα, βάϲταγμα. γέντο δ’ ἐρείκηϲ ϲκηπάνιον, ὃ δὴ πέλεν γήραοϲ ὀκχή. καὶ Ὀκχήϲαϲθαι, ἐπικαθεϲθῆναι.

[*](Soph.)

132 Ὀλβίζειν: μακαρίζειν, εὐδαίμονα ἡγεῖϲθαι. Σοφοκλῆϲ· μηδέν᾿ ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάϲῇ, μηδὲν ἀλγεινὸν παθών.

[*](Σ Δ)

133 Ὀλβιοδαίμων: εὐδαίμων, εὐτυχέϲτατοϲ. ἡ κλητικὴ ὀλβιόδαιμον.

[*](Σ)

134 Ὄλβιοϲ: πλούϲιοϲ, εὐδαίμων, μακάριοϲ.

[*](Σ)

135 Ὀλβοδότηϲ: πλουτορότηϲ.

[*](Δ)

136 Ὄλβοϲ: εὐδαιμονία, πλοῦτοϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ὄλβου παντὸϲ [*](Anth.) ὑπερπέταται, ὅϲ ϲε περιπλέγδην ἔχε πήχεϲιν.

[*](Ar.)

137 Ὀλαί: αἱ μεθ’ ἁλῶν μεμιγμέναι κριθαὶ καὶ τοῖϲ θύμαϲιν ἐπιβαλλόμεναι.

[*](Soph.)

138 Ὀλέθριον: μέχρι θανάτου. Σοφοκλῆϲ· ὀλέθριον αἰκίζει.

[*](Σ)

139 Ὀλέθρου πείρατʼ ἐφῆπται: ἐπιδέδεται καὶ ἐξῆπται τὸ τοῦ ὀλέθρου ὑμῶν πέραϲ. οἷον δέδεϲθε τῷ ὀλέθρῳ.

[*](Σ)

140 Ὀλέκει: φονεύει.

[*](Ar.)

141 Ὀλέκρανον: τινὲϲ τὸν ἀγκῶνα· οὐκέτι δὲ τὸ ἐν τῇ καμπῇ τῆϲ χειρὸϲ ὀξύ. ἐπώδυνοϲ δὲ ὁ τόποϲ τοῖϲ τρωθεῖϲιν εἰϲ αὐτόν. Ἀριϲτοτέληϲ δὲ οὐ τὸν ἀγκῶνα, ἀλλὰ τὸ ἐν καμπῇ τῆϲ χειρὸϲ ὀξύ, ἀγκὼν δὲ τὸ ὑπὲρ ἐκεῖνο. Ἀριϲτοφάνηϲ δὲ ὀλέκρανα λέγει τὰ τῶν ὠλενῶν [*](128 cf. Ps. Herodian. 98 129 ═ Ps. Herodian. 98 130 ═ P cf. H (Paus Att. attr. Wentzel); Crat fr. 77, Aeschyl. fr. 169 131 — ϲτήριγμα cf. H. γέντο — ὁκχὴ Call. fr. 5 Κ. an. 48 S. 132 μηδένʼ sq. Soph. 0T 1529 — 30 133 cf. Zon. 1441, sch. Γ 182 — εὐτυχέϲτατοϲ ═ P, Ba 315, 30 ὀλβιόδαιμον cf. Ambr. 176 132 ═ P, Ba 315, 31 cf. Et. M. 621, 21 (═ Et. Gen ); Ap. S. 120, 3 (unde H), sch. θ 413, gl. Dionys. 135 ═ P, Ba 316, 1 cf. H 136 — πλοῦτοϲ cf. sch. Π 596, H, Lex. de sp., Byz. Zt. 16, 64 vs 3 ὄλβου sq. Anth. 5, 258, 67 137 sch Ar. Eq. 1167 138 Soph. Ai. 402 c. sch. 139 ═ P, H cf. Diogen VI 96 l. ═ H 402 cett. 140 ═ P, Ba 316, 2, Zon. 1445, (in lob. 32, 18) cf. H 141 Ar. Pac. 442 — 3 c. sch. 443 plenior.; Aristot. fort. h. a. 1, 15 p. 493b 27) [*](127 ex v. Α 3932) [*](A(GF V M))[*]( 127 om A F V 6 ϲκορπίον alt. om. F ἐν—9 λέγω om. F 8 δ’ om. V 10 ϲκηπάνιον] πονόεντοϲ suppl Toup χείρεϲϲιν suppl. Naeke 11 πέλε ed. pr. καὶ om A, nov. gl. 13 τέρμα om. A 14 Ὀλβιοδαίμων om. V εὐδαίμων om GM 133 —134 inverso ord, V 16 μακάριοϲ om. V 23 ἐπιδέδεται καὶ ἐξῆπται om. V ἐπιδέχεται F 24 ἡμῶν G V 27 τρόποϲ A F V 27 28 Ἀριϲτοτέληϲ — p 51 7, 3 ἐξαιρούμενοϲ om. F 28 οὐ — ἀλλὰ om. G cf. infra ἐν] ἐν τῆ G, sch. ἀγκὼν 29 ἐκεῖνο ex A solo: καὶ οὐ τὸν ἀγκῶνα G cf. supra; ἐπώδυνοϲ — αὐτόν (27) iterum V 29 δὲ om. V)

517
κραία, τουτέϲτι τῶν χειρῶν. δῆλον οὖν, ὅτι τὸ ὀξὺ καὶ ἐπικαμπὲϲ τῶν χειρῶν λέγει· ὃν ἀγκῶνα φαμὲν ἡμεῖϲ. μηδέποτε παύϲοιτ’ ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδαϲ ἐξαιρούμενοϲ.