Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

1002 Ὄφειϲ παρείαϲ: τοὺϲ ἐπηρμέναϲ ἔχονταϲ τὰϲ παρειάϲ.: δοκοῦϲι δὲ ἤπιοι εἶναι καὶ μὴ ἀδικεῖν ἀνθρώπουϲ· ἐϲθίειν δὲ τοὺϲ [*](Δ) ἔχειϲ καὶ εἶναι τῶν μυϲτηρίων ἱεροί. καὶ Ὀφείδιον, ὑποκοριϲτικώϲ. [*](On.) λύϲιϲ ὀνείρου· ὄφειϲ πατεῖν τὰ κέντρα τῶν ἐχθρῶν λύει

[*](Δ)

1003 Ὀφφικιάλιοϲ: Ῥωμαικὴ λέξιϲ.

[*](Δ)

1004 Ὀφιόδηκτοϲ: ὁ ὑπὸ ὄφεωϲ δηχθείϲ.

[*](Σ)

1005 Ὀφιομάχηϲ: εἶδοϲ ἀκρίδοϲ, μὴ ἔχον πτερά

1006 Ὀφιόπουϲ γυνή: ἕρπουϲα.

[*](994 vs. 3 ὄφελον—4 ϲου Ps. 118, 5 cf. Ps. Herodian. 270, Lex. de sp 995 l. ═ Lex. de sp. — εὐγενεῖϲ Ar. Eccl. 53 c. sch. τοῦ sq. Aelian. fr. 83 996 ═ Ambr. 676, sch. A 510 cf. Apion, H, Ps. Herodian. 104, Et. M. 643, 55 997 in Z 20, cf. Ambr. 663, Zon. 1488 998 ═ Ambr. 675, Zon. 1489 999 — χρεώϲτηϲ ═ H κάτοιϲθ᾿ sq. Soph. Ai. 589— 90 c. sch 1000 ═ Ps. Herodian. 104; χρέοϲ Ambr. 668, Ps. Herodian. 227, Lex. de sp., Et. M. 644, 3 cf. H. Ὀφείλημα ὁμοίωϲ ═ Ambr. 671 1001 — χρεωϲτῶ ═ Ps. Herodian 104 cf. sch. Λ 685. πρὸϲ δοτικήν cf. Synt. Laur et Gud. ὁπόϲοιϲ ὀφείλω Ar. Nu. 20 1002— ἱεροί ═ P cf. Bk. 286, 29, Lex. Patm. 145, sch. Ar. Pl. 690 Ὀφείδιον Ambr. 675, Zon. 1489 ὄφειϲ πατεῖν sq. Astramps. 1003 ═ Ambr. 661 cf. H 1004 ═ Ambr. 662 1005 ═ P, Ba 323, 3 cf. H (in Levit 11, 22))[*](994 ὅτι Ὀφέλλα sq. ex v. Δ 431 995 Ar. cf. 738 Aelian. cf. v. K 2098 996 cf. Ω 270 998 ex 1002 999 cf. v. Κ 1125 1002 init. cf. v. Π 585. Ὀφείδιον, hinc 998)[*](A(GFVM))[*]( 1 ἀπαιδεύτων om. G εὐκτικῶν ἐπίρρημα G εὐκτικοῦ ἐπιρρήματοϲ V ἀείθε AFV: αἴθε GM 2 ἀπαρεμφάτων V cp. A ἐϲτί] εἰϲί G 3 ὄφελον — 4 ϲου om. A(F)V 4 ὅτι—6 Πτολεμαίου om. A(F) mg. V 4 ὅτι om. G 7 τε] γε V 998 om. AF; ὑποκοριϲτικῶϲ ex 1002 add. G 14 Σοφοκλῆϲ — 17 ὁμοίωϲ om. F 15 ἔτι om. AV 20 ἐπηρμένουϲ AFV 21 ἤπιον AFV 22 καὶ μυϲτηρίων εἶναι G καὶ Ὀ. ὑποκοριϲτικῶϲ om. F 23 λύϲιϲ—λύει om. A mg. M post 1007 V λύϲιϲ ὀνείρου om. G, nov. gl. 1003 om. G 26 ἔχων VM)
597

1007 Ὄφιϲ· ἀπὸ τοῦ ἰόϲ, ὄϊϲ ἐν ὑπερθέϲει· καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ φ [*](Ecl.) ὄφιϲ. ζήτει ἐν τῷ Ἀργόλαι.

1008 Ὀφθαλμία: ἡ πήρωϲιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ταύτηϲ ἀπαλλάξειν [*](Ar.) ϲε τῆϲ ὀφθαλμίαϲ· ἰδίωϲ ὀφθαλμίαν τὴν πήρωϲίν φηϲιν.

1009 Ὀφθαλμιάϲαι: φθονῆϲαι· ἢ ἐπιθυμητικῶϲ ϲχεῖν· ἢ καὶ τοὺϲ [*](Σ) ὀφθαλμοὺϲ πάϲχειν. οἱ δὲ πολλοὶ ὀφθαλμιῶντεϲ ἐπὶ τοῖϲ χρήμαϲι [*](Ε) παντοδαπὰϲ ἐπινοίαϲ εἶχον περὶ αὐτοῦ.

1010 Ὀφθαλμὸν ἐπιβάλλειν: τὸ περιέργωϲ θεάϲαϲθαι. οὕτωϲ [*](Σ) Ἄλεξιϲ.

1011 Ὀφθαλμόϲ· διαπορεῖ Ἀριϲτοτέληϲ, εἰ ἡ αἴϲθηϲιϲ τῶν αἰϲθητῶν [*](Phil.) ἐϲτιν ἀντιληπτική, αἰϲθητὰ δὲ καὶ τὰ αἰϲθητήρια δἰ ὧν αἰϲθανόμεθα, διὰ τί οὐχὶ ἑκάϲτου τούτων ἡ αἴϲθηϲιϲ ἀντιλαμβάνεται, καὶ μηδενὸϲ ἔξωθεν παρόντοϲ. οἷον διὰ τί ὁ ὀφθαλμὸϲ οὐχ ὁρᾶ ἑαυτὸν ϲυγκείμεοϲ ἐκ τούτων ἅ ἐϲτιν ὁρατά, λέγω δὴ τῶν ϲτοιχείων· τίϲ οὖν ἡ λύϲιϲ; διότι ἡ αἴϲθηϲιϲ δυνάμει μέν ἐϲτι τοῦτο ὅπερ ἐϲτί, πᾶν δὲ τὸ δυνάμει προάγεται εἰϲ ἐνέργειαν ὑπό τινοϲ ἐνεργείᾳ ὄντοϲ· σὐκοῦν καὶ ἡ αἴϲθηϲιϲ δυνάμει οὖϲα προάγεται εἰϲ ἐνέργειαν ὑπὸ τοῦ αἰϲθητοῦ, αἰϲθητοῦ δὲ τοῦ ἔξωθεν καὶ ἐνεργείᾳ ὄντοϲ. ἀλλ᾿ εἰ ὑπὸ τοῦ αἰϲθητοῦ προάγεται εἰϲ ἐνέργειαν, αἰϲθητὸν δὲ καὶ τὸ αἰϲθητήριον, ἐν ᾦ ἡ αἴϲθηϲιϲ, διὰ τί μὴ καὶ ὑπὸ τούτου προάγεται εἰϲ ἐνέργειαν; ἄλλωϲ τε εἰ μὴ οἵα τέ ἐϲτιν ἡ αἴϲθηϲιϲ τοῦ οἰκείου αἰϲθητηρίου ἀντιλαμβάνεϲθαι αἰϲθητοῦ γε ὄντοϲ, τί δήποτε τῶν ὑπερβολῶν αὐτοῦ ἀντιλαμβάνεται; τῆϲ μὲν γὰρ κατὰ φύϲιν θερμαϲίαϲ τῆϲ ἐν τῷ παντὶ ϲώματι ἡ ἁπτικὴ αἴϲθηϲιϲ οὐκ ἀντιλϲμβάνεται· ἐπειδὰν μέντοι εἰϲ ἀμετρίαν ἡ ἐν ἡμῖν θερμότηϲ ἐκπέϲῃ, ὡϲ ἐπὶ τῶν πυρετῶν, τὸ τηνικαῦτα αἰϲθάνεται ταύτηϲ. καὶ ἡ ὄψιϲ ὁμοίωϲ τοῦ μὲν ὀφθαλμοῦ κατὰ φύϲιν ἔχοντοϲ οὐκ ἀντιλαμβάνεται, οἷον ποῖόν ἐϲτι τὸ τῶν ὑγρῶν, τὸ τῶν χιτώνων χρῶμα· ἐπειδὰν μέντοι παρὰ φύϲιν τι πάθῃ, ὡϲ ἐπὶ τῶν ἰκτεριώντων, τῆϲ ἐπὶ τῷ ὀφθαλμῷ ὠχριάϲεωϲ αἴϲθηϲιν ἴϲχει· διὸ οἴονται πάντα ὠχρὰ εἶναι. ὁμοίωϲ καὶ εἰ ἄλλοϲ τιϲ χυμὸϲ ἐνϲκήψει ἐν τῷ κρυϲταλλοειδεῖ, καὶ τοῦ χρώματοϲ καὶ τοῦ ϲχήματοϲ αὐτοῦ ἀντιλαμβάνεται. ὅθεν καὶ ἐν ταῖϲ ἀρχαῖϲ τῶν ἐπιχύϲεων, πρ\ὶν τελείωϲ κωλυθῇ ἡ ἐνέργεια τῆϲ κόρηϲ ϲκεπαϲθείϲηϲ, δοκοῦϲιν ὁρᾶν κώνωπαϲ καὶ τινα τοιαῦτα.

1012 Οφθαλμὸϲ βαϲιλέωϲ: ἀντὶ τοῦ μέγα δυνάμενοϲ παρὰ βαϲιλεῖ. [*]( Ar.) [*](1007 φ ═ Et. M. 644, 7 1008 Ar. Pl. 115 c. sch. 1009 — πάϲχειν cf. Σa, P, Ba 323, 1, H, Zon. 1490 1010 ═ P cf. Bk. : 110, 15; Alexid. fr. 238 1011 Philop. 291, 2—33 1012 sch. Ar. Ach. 92) [*](1009 cf. v. E 2821) [*](1 ὑπερθέϲει] ὑπερβιβαϲμῶ M (fort. e seq.) 2 ὄφιϲ om. A ζήτει — A(GFVM) Ἀργόλαι om. AFV ss. M 4 φηϲιν] φαϲιν G δηλοῖ V 5 Ὀφθαλμιῶϲαι G φθονέϲαι AFVMac ἤ et ϲχεῖν om. FV cf. Phot. Σa Ba 1011—2 inverso ord. V 10. 11 αἰϲθητῶν] αἰϲθητικῶν A 11 αἰϲθητὰ—34 τοιαῦτα om. F 16 ὑπό — 20 ἐνέργειαν om. V 18 αἰϲθητοῦ alt.— 19 ἐνέργειαν om. A 18 καὶ M: om. G 28 πάθοι AGM 29 τῶν ὀφθαλμῶν V 30 καὶ] δὲ καὶ G)

598
οὕτωϲ δὲ ἐκάλουν τοὺϲ ϲατράπαϲ, δἰ ὧν πάνταϲ ὁ βαϲιλεὺϲ ἐπιϲκοπεῖ· ὡϲ βαϲιλέωϲ ὦτα τοὺϲ ὠτακουϲτάϲ, δἰ ὧν ἀκούει τὰ πραττόμεα ἑκάϲτῳ πανταχοῦ.

[*](Σ)

1013 Ὀφλεῖν: ἀντὶ τοῦ ἡττᾶϲθαι ἐν δικαϲτηρίῳ.

[*](Σ)

1014 Ὀφλημα: χρεώϲτημα.

[*](Δ)

1015 Ὀφλῆϲαι: χρεωϲτῆϲαι.

[*](Ar.)

1016 Ὀφλήϲειν: καταδικαϲθῆναι. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ. μέλλων ὀφλήϲει, μὴ παρόντων μαρτύρων. τοῖϲ γραψαμένοιϲ καὶ μὴ ἀποδεικνύουϲιν ἐπεβάλλετο χρηματικὴ ζημία. καὶ εἰ μὴ κατὰ τὸ ὡριϲμένον ἐξέτιϲε ὑπερήμεροϲ γενόμενοϲ, ἐξετίννυε τετραπλοῦν. οἱ δὲ μή ἔχονπεϲ ἐκτίϲαι καθείργνυντο ἐν τῷ δεϲμωτηρίῳ. πολλοὶ δὲ τοῦτο πεπόθαϲι, καὶ ὁ τοῦ ῥήτοροϲ Ἀριϲτογείτονοϲ πατήρ.

[*](Σ)

1017 Ὀφληϲιϲ: χρέοϲ, ὀφειλή.

[*](Σ)

1018 Ὀφλίϲκουϲι καὶ Ὀφλουϲι: χρεωϲτοῦϲι. καὶ [*](Δ) Ὀφλιϲκάνω.

[*](Δ)

1019 Ὄφλων: χρεωϲτῶν. καὶ Ὄφλοι· μὴ διαβάλοι αὐτὸν πρὸϲ [*](Ε) τοὺϲ Ἀχαιοὺϲ καὶ κακότητα ὄφλοι. οὗ μ᾿ ἐχρῆν ϲορὸν πρίαϲθαι, [*](Ar.) τοῦτ᾿ ὄφλων ἀπέρχομαι. ἐπὶ γερόντων ἐν δίκαιϲ ἀναϲτρεφομένων.

[*](Δ)

1020 Ὀφνεί: ὄνομα κύριον.

[*](Σ)

1021 Ὄφρα: ὅπωϲ, ἢ μέχρι, ἢ ἕωϲ, ἢ ἵνα.