Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

503 Νοϲφιζόμεθα: χωριζόμεθα.

[*](Σ)

504 Νοϲφιζόμενον: ὑφαιρούμενον, ἰδιοποιούμενον.

[*](Δ)

505 Νοτάριοϲ: ὁ γραμματεύϲ. νότα γὰρ τὰ γράμματα. Ῥωμαϊϲτὶ ὁ ὑπογραφεύϲ.

[*](Δ)

506 Νοτία: ἡ θάλαϲϲα, καὶ ἡ ὑγραϲία.

[*](Harp.)

507 Νότιον: χωρίον προκείμενον τῆϲ Κολοφωνίων πόλεωϲ. Νότιον [*](Δ) δὲ κλῖμα, τὸ πρὸϲ νότον κείμενον.

[*](ΣΔ)

508 Νότιοϲ: ὑγρόϲ. καὶ Νότιοϲ ἱδρώϲ, ὁ ὑγρόϲ. τὸ μέγα [*](Etym.) Ἐτυμολογικόν, ἐν φέρεται, ὅτι νῶτα ἢ ψύαν ἢ ψυ---ἢ ψ---διφθόγγῳ, ψόα διὰ μόνου οὖ ἀντὶ τὸ ῥῶα, ῥόα, χρῶα, χρόα, ἐπεί, φαϲί, εἰϲ τοῦτο τὸ μέ(ρ)οϲ ὁ ἱδρὼϲ καταρρεῖ· βούλεται μή τι οὐδ᾿ οὕτω νοεῖν τὸν κατὰ τοῦ νώτου οὕτω κατὰ δὲ νότιοϲ ὁέεν ἱδρώϲ· λέγει δὲ ὁ ἐτυμολογῶν καὶ ὅτι ἐκ τῆϲ νοτίδοϲ ἐκτάϲει τοῦ ο εἰϲ ω καὶ ὁ νῶτοϲ καὶ τὰ νῶτα γίνονται.

[*](Δ)

509 Νότοϲ: ὁ ἄνεμοϲ. καὶ Νοτόθεν, ἀπὸ Νότου. καὶ Νότον καύϲωνα. [*](Etym.) ἐτυμολογεῖται νότου παρὰ τὸ ὀνῶ, ὀνόϲω, τὸ μέμφομαι καὶ βλάπτω· ἢ παρὰ τὴν νοτίδα, ὅ ἐϲτιν ὑγραϲίαν. ἀϲτειότερον δὲ ἐπέβαλεν ὁ εἰπὼν αὐτὸν Ἀττικὴν εἶναι νόϲον, ὡϲ πρὸϲ ϲύγκριϲιν τοῦ Βορρᾶ, εὐθέτου ὄντοϲ πρὸϲ ὑγίειαν.

[*](Etym.?)

510 Νοῦβαι: ἔθνοϲ Λιβύηϲ παρὰ Νείλῳ.

[*](Ar.)

511 Νουβυϲτικόν: νοῦ πεπληρωμένον. γυναῖκα δ᾿ εἶναι πρᾶγμ᾿ ἔφη νουβυϲτικόν. καὶ Νουβυϲτικῶϲ, ϲυνετῶϲ. τετριμμένον. καὶ κάλλιον ὑφ᾿ ἓν τὸ νουβυϲτικὸν καὶ ταὐτοῦ ἐπίρρημα· δηλαδὴ δὲ νοῦ πλήρωϲιν.

[*](Synt.)

512 Νουθετῶ· αἰτιατικῇ· Νουθετοῦμαι δὲ δοτικῇ.

[*](Etym.?)

513 Νουκερῖνοι· ἔθνοϲ Ἰταλίαϲ· οὗ μέμνηται καὶ Πολύβιοϲ.

[*](Etym.?)

514 Νουκρία: πόλιϲ Τυρρηνίαϲ, ἡ καὶ Νακρία, διὰ τοῦ ἄλφα.

515 Νουμᾶϲ Πομπίλιοϲ· τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι καὶ μὴ ἐπιδήμιον ὄντα προεβάλοντο μετὰ τοὺϲ μεϲοβαϲιλεῖϲ καὶ αὐτῷ πᾶϲαν τὴν ἡγεμονίαν ἐκ προβουλεύματοϲ ἔδοϲαν. καὶ τὰ πολιτικὰ ἔθη οὗτοϲ διῳκήϲατο [*](502 ═ sch. 349 cf. Ambr. 357, H, Et. M. 607,13. Orion 109, 18, An. Ox. 1, 293, 4 503 ═ P, Ba 309, 31 cf. sch. Β 81, Apion; Et. 607,19 ═ Ps. Herodian. 93 504 ═ P, Σa, Ba 310, 3 505 — γράμματα cf. Ps. Herodian. 923 Ambr. 311 et 347, Et. M. 607, 44 ὑπογραφεύϲ cf. L 506 θάλαϲϲα cf. Ambr. 341. ὑγραϲία cf. Et. M. 607, 43 507 — πόλεωϲ Harp. ═ P 508 — ὑγρόϲ pr. ═ P, Ba 310, 1 cf. sch. Λ 811, unde Et. 607, 55 Νότιοϲ alt.— ὑγρόϲ alt. cf. Ambr. 309 (in Λ 811) τὸ μέγα sq. cf. Et. 607, 46 (partim ex Choer. Epim. Ps. 129, 34) 509 — ἄνεμοϲ ═ Ps. Herodian. 93, Ambr. 330 ἐτυμολογεῖται sq. cf. Et. M. 607, 39 (partim ex An. Ox. 1, 295, 18) 510 Steph. Byz. 511 — νουβυϲτικόν alt. Ar. Eccl. 441 c. sch. Νουβυϲτικῶϲ, ϲυνετῶϲ sch. Ar. Vsp. 1294 νοῦ sq. cf. sch. Vsp. 1294 512 cf. Synt. Laur. et Gud. 513 Steph. Byz., Polyb. 3, 91, 4 514 Steph. Byz. 515 — p. 481, 9 λευκοῦ Io. Antioch. FHG 4, 553 cf. Eutrop. p. 11 et Gelzer Iul. Afr. 2, 379) [*](505 cf. v. Α 4450 et v. ὑπογραφεῖϲ, unde fort. Ῥωμαϊϲτὶ sq. 515 init. cf. v. Π 2047 p. 481, 10 Ἀντωνῖνοϲ sq. ex v. Α 2762) [*](A(GFVM))[*]( 4. 5 Ῥωμαϊϲτὶ ὁ ὑπογραφεύϲ om. AFV 8 δὲ om. A, nov. gl. 9 τὸ— 14 γίνεται ex mg. (misere corrupta): om. rell. 10 7—8 litt. l. n. 12 c. 10 litt. l. n. 15 καὶ Νότον καύϲωνα om. AFV 16 ἐτυμολογεῖται—18 ὑγιείαν ex mg. M: om. rell. 510 om. AFV mg. M 21 νουβυϲτικόν] γρ. νοηβυϲτικόν ss. M Νουβυϲτικῶϲ] γρ. νουβυϲτικῶϲ ss. M τετριμμένον—22 πλήρωϲιν ex mg. signo ad l. posito M: om. rell. 512 ex mg. M: om. rell. 513—4 om. AFV mg. 26 Νουμᾶϲ] γρ. Νοῦμμαϲ ss. M)

481

ἐνιαυτόν τε πρῶτοϲ εὕρατο εἰϲ ιβ΄ μῆναϲ τὴν ἡλιακὴν κατανείμαϲ περίοδον, χύδην τε καὶ ἀκατανοήτωϲ παντάπαϲι πρὸ αὐτοῦ παρὰ Ῥωμαίοιϲ φερομένην· ἱερά τε καὶ τεμένη ἱδρύϲατο καὶ τοὺϲ λεγομένουϲ Ποντίφικαϲ καὶ Φλαμινίουϲ τοῖϲ ἱερεῦϲιν ἐπέϲτηϲε Σαλίουϲ τε τοὺϲ τὴν ὄρχηϲιν ἀϲκήϲανταϲ· τάϲ τε Ἑϲτιάδαϲ παρθένουϲ τοῦ πυρὸϲ καὶ ὕδατοϲ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν ἐπέτρεψεν· αἳ τὴν μὲν ἄκραν τιμὴν παρὰ Ῥωμαίοιϲ εἶχον, διὰ βίου δὲ τὴν παρθενίαν ἐφύλαττον· κἄν τιϲ αὐτῶν ἠνδρώθη, κατεχώννυτο· καὶ διὰ τοῦτο οὐ μύρῳ οὐκ ἄνθεϲιν οὐχ ἱματίῳ χρῆϲθαι ϲυνεχωροῦντο, πλὴν λευκοῦ. ζήτει ἐν [*](Suid.) τῷ χλαμὺϲ περὶ Νουμᾶ. περὶ νουμμίων ζήει ἐν τῷ ἀϲϲάρια. ὅτι Ἀντωνῖνοϲ ὁ βαϲιλεὺϲ ἄριϲτοϲ ῆν καὶ μάλιϲτα Νουμᾷ κατὰ τὸ τῆϲ ἡγεμονίαϲ ὁμοιότροπον ἄξιοϲ παραβάλλεϲθαι.

516 Νουμηνία: ἡ τοῦ μηνὸϲ ἀρχή. ἐν ταῖϲ νουμηνίαιϲ δὲ οἱ δοῦλοι [*](Ar.) ἐπωλοῦντο καὶ οἱ ϲτρατηγοὶ ἐχειροτονοῦντο παρὰ Ἀθηναίοιϲ. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· τῇ προτέρᾳ νουμηνίᾳ. ἀλείφεϲθαί ϲ᾿ ἀπ᾿ αὐτῶν κἀμὲ ταῖϲ νουμηνίαιϲ. διὰ τὸ ταύταϲ εἶναι τιμίαϲ τῶν ἡμερῶν.

517 Νουμήνιοϲ, Ἀπαμεὺϲ, ἀπὸ Συρίαϲ φιλόϲοφοϲ Πυθαγόρειοϲ. [*](Hesy.) οὗτόϲ ἐϲτιν ὁ τὴν τοῦ Πλάτωνοϲ ἐξελέγξαϲ διάνοιαν, ὡϲ ἐκ τῶν Μωϲαϊκῶν τὰ περὶ θεοῦ καὶ κόϲμου γενέϲεωϲ ἀποϲυλήϲαϲαν. καὶ διὰ τοῦτό φηϲι· τί γάρ ἐϲτι Πλάτων ἢ Μωϲῆϲ Ἀττικίζων;

518 Νουμήνιοϲ, ῤήτωρ. Περὶ τῶν τῆϲ λέξεωϲ ϲχημάτων, Ὑποθέϲειϲ [*](Hesy.) τῶν Θουκυδίδου καὶ Δημοϲθένουϲ, Χρειῶν ϲυναγωγήν, Ἀδριανῷ παραμυθητικὸν εἰϲ Ἀντίνοον.

519 Νουμήϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

520 Νοῦν· Ἀριϲτοτέληϲ τὸν νοῦν ἀθάνατον λέγει.

[*](Phil.)

521 Νοῦν ἔχειν· Πολύβιοϲ· νοῦν ἔχειν καὶ τόλμαν δεῖ τοὺϲ ϲτρατηγούϲ, [*](E) ἅπερ ἐϲτὶ κυριώτατα πρὸϲ τὰϲ ἐπιϲφαλεῖϲ καὶ παραβόλουϲ πράξειϲ.

522 Νουνεχῶϲ: πεφροντιϲμένωϲ. νουνεχῶϲ ἐδόκουν πολιτεύεϲθαι [*](E) πρὸϲ τοὺϲ τότε καιρούϲ.