Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
521 Μελίτη· Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοϲ. δῆμόϲ δ’ ἐϲτι τῆϲ [*](Harp.) [*](504 οὕτω sq. Anth. 6, 52, 1—2 505 — γλυκύτατοϲ ═ H cf. Ambr. 298. Ὅμηροϲ sq. Κ 495 506 — ὀϲπρίου cf. P ═ Bk. 278, 21, Et. M. 577, 48; H, Ambr. 429 sch. Xen. An. 1, 5, 10 (ed. Dind.) ῆν—πλεῖϲτον Xen. An. 1, 5, 10. ἐφέροντο sq. l. l. 6, 6,1 507 Harp. ═ P cf. Et M. 577,48, sch. Xen. An. 1, 5,10; Dem. 8, 45 Soph. fr. 551; Hdt. 3, 117, 4; Xen. An 1 5,10 et 6, 4, 6; Theophr. cf. h. pl. 8, 1, 1 508 l. cf. Ambr. 483 509 ═ Ba 297 15, P 510 ═ L 511 — πόλεωϲ ═ Ambr. 446 512 Luc 24, 42 cf. Zon. 1348, Ambr. 499 513 aliter Ps. Herodian. 180 et 264, Ambr. 289 514 ═ Ambr. 290 cf. Et. M. 577, 42 515 — κύριον ═ Ambr. 335 517 ═ Ambr. 577 cf. H 519 l. ═ Ambr. 490 vs. 24 τῶν — κυνίδια Artem. 2, 11 (p. 99, 2) 520 ═ Ambr. 362 cf. 405 321 Harp. ═ P cf. sch. Pl. Parm. 126 e; Dem. 54, 7; Hesiod. fr. 106) [*](504 Anth. cf. v. Η 597 et v. ταναή 512 cf. 503 517 cf. 476 521 cf. 262) [*](7 Μελίνη] εἶδοϲ ὀϲπρίου, ὅπερ τινὲϲ καλοῦϲιν ἔλυμον add, V cf. ad vs. 11 A(GFVM) 8 μὲν om. GVM 9 θηλυκὸν V om. G μελίνην A, (Harp.): μελίνη GVM, Phot. 10 κέχρου F cf. Harp. Phot. 11 ὅπερ — ἔλυμον om. V cf. vs. 7 ἐν—12 ἀναγράφει om. V 516 om. F 519 —20 inverso ord. GM, ordo poscit 24 ἰχνευτικοί GVM 26 καὶ — 27 τρεφόμενοι om. A 26 Μελιτηνοὶ Holsten. Μελιτήϲιοι I. Vlit. 27 οἱ om. F 29 δ᾿ om. AF)
522 Μελιτηνή: ὄνομα πόλεωϲ. καὶ Μελιτηνόϲ, ὁ πολίτηϲ.
523 Μελιτιανόϲ. ὅτι Βουταλίων καὶ Κόμοιβοϲ καὶ Μελιτίδηϲ ἐπὶ μωρίᾳ [*](Suid.) διεβέβληντο. Ἀριϲτοφάνηϲ. ζήτει ἐν τῷ γελοῖοϲ.
524 Μελιττοπηχεῖν: τὸ κρούονταϲ ψόφον ποιεῖν, ἵνα μὴ αἱ μέλιϲϲαι προϲπέτωνται.
525 Μέλιτοϲ μυελόϲ: ἐπὶ τῶν ἄγαν ἡδέων.
526 Μελιτοῦττα: μάζα μέλιτι δεδευμένη, ἣν ἔφερον, ὡϲ ἐδόκουν, τοῖϲ ὄφεϲι τοῖϲ ἐϲ Τροφωνίου μαντευομένοιϲ. ἐν Λεβαδείᾳ ἐϲτίν. ἡ μελιτοῦττα ἐπίθετον τῶν ναϲτῶν. ἰϲτέον, ὅτι ἡ μελιτοῦττα ἐδίδοτο τοῖϲ νεκροῖϲ, ὡϲ εἰϲ τὸν Κέρβερον· καὶ ὀβολὸϲ μιϲθὸϲ τῷ πορθμεῖ, καὶ ϲτέφανοϲ, ὡϲ τὸν βίον διηγωνιϲμένοϲ.
527 Μελιτωδῶν ἐδεϲμάτων.
528 Μελίτωνοϲ.
529 Μελιτρόϲ.
530 Μελίφρων: ἡδύϲ, γλυκαίνων τὰϲ φρέναϲ.
531 Μελίχηωροϲ: ὁ χηωρόϲ
532 Μελόμενοι· καὶ ἐπίϲτευον εἶναι θεοφιλεῖϲ, τῷ δαίμωνι τούτῳ μελόμενοι.
533 Μέλον: διὰ φροντίδοϲ ὄν. Ἀριϲτοφάνηϲ· οὐδὲν ἄῤ ἐμοῦ μέλον, ὅϲον δὲ μόνον εἰδέναι ϲκωμμάτιον, εἴποτέ τι θλιβόμενοϲ ἐκβάλω. ὅτι [*](Ε) δὴ βαϲιλεὺϲ ὢν καὶ Πέρϲηϲ, ἐθνῶν τε τοϲούτων καὶ πράξεων μέλον αὐτῷ, ὁ δὲ ἐφίετο γοῦν ὅμωϲ ἁμηγέπη ἀπογεύεϲθαι λόγων καὶ τῆϲ περὶ ταῦτα γάνυϲθαι δόξηϲ.
534 Μελλονικιᾶν: τὸ βραδύνειν καὶ ἀναβάλλεϲθαι. Ἀριϲτοφάνηϲ· οὐδὲ νυϲτάζειν ὥῤ ἐϲτὶν ἡμῖν, οὐδὲ μελλονικιᾶν. Νικίαϲ γὰρ υἱὸϲ Ἀλκιβιάδου, ὃϲ ἀνεβάλετο ἀπελθεῖν εἰϲ Σικελίαν. βραδὺϲ γὰρ ἦν π ϲρὶ τὰϲ ἐξόδουϲ, καὶ ὡϲ οἱ διαβάλλοντεϲ οὐ προνοητικόϲ, ἀλλὰ μελλητήϲ. ἀλλ᾿ ὡϲ τάχιϲτα δεῖ τι δρᾶν.
[*](522 — πόλεωϲ cf. Ambr. 450 Μελιτηνόϲ cf. Ambr. 369 et 404, Zon. 1340 524 ═ P cf. H v. μελιτόπολιν 525 ═ Diogen. V. III 20 526 — ἐϲτιν sch. Ar. Nu. 507. vs. 10 ἡ — ναϲτῶν sch. Ar. Av. 567. ἰϲτέον sq. sch. Ar. Lys. 601 528 ═ Ambr. 376 530 ═ P, Ba 297, 16 cf. H, sch. Β 34, Et. M. 577, 26 532 Aelian. fr. 294 533 — ἐκβάλω Ar. Vsp. 1288 — 9 c. sch. Plenior. ὅτι sq. Agath. 2, 28 p. 127, 3 534 praeter τὸ βραδύνειν (de quo cf. ad 538) Ar. Av. 639 — 641 c. sch. cf. H)[*](523 ὅτι sq. ex v. B 468 533 Ar. cf. v. ϲκωμμάτιον. Agath. cf. v. Χοϲρόηϲ 534 cf. 488 et 538)[*](A(GFVM))[*](3 καὶ — πολίτηϲ om. AF post 525 V 4 Μελιττανόϲ V ὅτι — 5 γελοῖοϲ om. AF 5 ζήτει — γελοῖοϲ om. V 524 — 5 post vs. 3 πόλεωϲ V 6 Μελιττοποιχεῖν Phot. Μελιττοπτηχεῖν Wolf, Pors. μὴ del. Bhd. 7 πέττωνται F προϲάπτωνται Phot. πρόϲπτωνται Pors. ἀποπέτωνται Port. 9 Μελιττοῦτα cett (F) V Μελιτοῦτα cett. GM 10 ἐν — 16 Μελιτρόϲ om. F 11 κναϲτῶν V 13 διηγωνιϲμένοιϲ ed. pr., sch. 19 Μελόμενοϲ G 24 λόγων om. V τῆϲ] γῆϲ V 27 υἱὸϲ om. V 28 Ἀλκιβιάδου] Νικηράτου ed. pr., sch. 29 καὶ — 30 δρᾶν om. V plura om. F)536 Μέλοϲ τι μελλοδειπνικόν ὑπανακίνει Κρητικὼ τὼ πόδε. [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ· τάχα γὰρ ἔπειϲι λοπαδοτεμαχοϲελαχογαλεοκρά.
537 Μέλου: ἐπιμελοῦ. καὶ τὰ λοιπά μου μέλου δικαίωϲ, ὥϲπερ ἐϲ [*](Soph.) τόδ’ ἡμέραϲ.
538 Μέλλω: ἐπὶ τοῦ βραδύνω. καὶ ἐπὶ τοῦ ἐϲομένου χρόνου παρὰ [*](Δ + Thuc.) Θουκυδίδῃ. καὶ Σοφοκλῆϲ· μέλλων γὰρ ἀεὶ δρᾶν τι τὰϲ οὔϲαϲ τέ [*](Soph.) μου καὶ τὰϲ ἀπούϲαϲ ἐλπίδαϲ διέφθειρα. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· μὴ δῆθ’ [*](Ar.) ἱκετεύω, πλὴν ὅταν μέλλω ξεμεῖν. τουτέϲτιν εἰ ὅλωϲ λέγειϲ, τότε εἰπέ, ὅτε μέλλω ἐξεμεῖν· ἵνα ἅπαξ ἐμέϲω καὶ μὴ καὶ τότε καὶ ὅτε λέγειϲ· ἢ οὕτωϲ· τότε, φηϲί, λέγε, ἐὰν θέλῃϲ, ἐπιτηρήϲαϲ, ὅτε μέλλω ἐξεμεῖν· ῥᾷϲτα γὰρ ἂν μᾶλλον ἐξεμέϲαιμι, ἐὰν εἴπῃϲ.
539 Μέ λλω: τὸ βραδύνω διὰ β΄ λλ· μέλω δὲ τὸ φροντίζω διʼ ἑνὸϲ λ· δοτικῇ.
[*](Suid. +Synt.)540 Μέ λω: ἐν ἐπιμελείᾳ εἰμί.
[*]( Σ)