Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
181 Μάραϲ, ἀπὸ Βεροίαϲ τῆϲ ἐν Συρίᾳ πόλεωϲ, ἀνὴρ τῶν πλουϲιωτάτων, ἀλλ᾿ ὅμωϲ ὁ κόροϲ οὐδεμίαν αὐτῷ ὕβριν ἐνέτεκεν· οὐδὲ γὰρ κόροϲ οὐδεὶϲ ἐφαίνετο τῶν χρημάτων, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὄργανα ἐποιεῖτο δικαιοϲύνηϲ τε καὶ φιλανθρωπίαϲ, ἐπιχορηγῶν τε τοῖϲ δεομένοιϲ καὶ φιλοτιμούμενοϲ ἐν τοῖϲ πολιτεύμαϲιν. οὕτω παρεῖχεν ἑαυτὸν τοῖϲ πᾶϲιν ἐπιεικῆ καὶ δίκαιον, ὥϲτε οὔτε τῶν πολιτῶν οὐδεὶϲ αὐτῷ ἐγκέκληκε πώποτε οὔτε ξένων οὔτε τῶν κατ᾿ ἀϲτὺ γειτόνων οὔτε τῶν ἐν ἀγροῖϲ ὁμορούντων. οὐ μὴν ταῦτα δικαιοϲύνηϲ ἔργα ἀπελογίζετο, εἰ μηδένα ἀδικεῖν τῶν πολιτευομένων, ἀλλ᾿ ἐκεῖνα μᾶλλον, εἰ μὴ κάμνοι εὐεργετῶν. τοιγαροῦν οὐ τῶν ἑαυτοῦ μόνον ἐπεμελεῖτο πραγμάτων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀλλοτρίων, μάλιϲτα τῶν παρακεκτημένων ἔν τε τῷ ἄϲτει καὶ κατ᾿ ἀγρούϲ. μάλιϲτα δὲ τούτου τεκμήριον, εἴ τιϲ ἠβούλετό τι πωλεῖν ἤ τιϲ ὠνεῖϲθαι τῶν πληϲιαζόντων αὐτῷ, ὁ μὲν προϲαπῄτει, ὁ δὲ προϲετίθει τῷ τιμήματι τῆϲ ἄλληϲ ἀξίαϲ, ὑπὲρ [*](175 cf. Et. M. 574, 82, Ambr. 241 (in Hesiod. scut. 231) 176 Μαραθίωνοϲ cf. Ambr. 74 177 ἐννότιον Call. fr. 90 Κ. 350 S. (cf. Reitzenstein Herm. 26, 310 sed non credo explicationem Sallustii esse). Μαραθώνιον ἔργον Call. fr. 91 K. an. 45 a S. 178 cf. H 179 cf. Theophylact. Achr. in 1 Cor. 16, 22, PG 124, 793 a 180 ═ Ambr. 175 181 Dam fr. 266) [*](177 Μαραθωνομάχαι, ϲφενδάμνινοι ex v. Α 4343) [*](A(GVME)) [*](2 ἀντιϲθένων V 3 εἰϲ A: πρὸϲ GVM 6 καὶ —τόπου om. A 9 καὶ Μαραθωνομάχαι —10 διεξιφίϲω om. A 9 ζήτει — 10 διεξιφίϲω om. V mg. Ar 179 non nov. gl. GM 12 λέγει A: λέγεται GVM 20 Βερροίαϲ GM 26 ξένων] τῶν ξ. ed. pr. κατ᾿ om. E 28 ἀδικεῖ Bhd. ἀδικοίη ed. pr. 30 περικεκτημένων ed. pr. 31 μάλιϲτα] μέγιϲτον Bekk. κάλλιϲτον (vel τούτῳ τεκμηριώϲω) M. Schmidt)
182 Μαργαρίτηϲ. λύϲιϲ ὀνείρου· μαργαρίται δηλοῦϲι δακρύων ῥόον.
[*](Δ On.)183 Μαργαίνει: μαίνεται.
[*](Σ)184 Μάργηϲ καὶ Μάργοϲ: μαινόμενοϲ. καὶ περμαργότεροϲ, [*](Δ + Σ) ὁ ὑπερμαινόμενοϲ. καὶ Γαϲτρίμαργοϲ, ὁ περὶ τὴν γαϲτέρα μεμηνώϲ.
185 Μαργίτηϲ· Αἰϲχίνηϲ ἐν τῷ κατὰ Κτηϲιφῶντοϲ· ἐπωνυμίαν [*](Harp.) Ἀλεξάνδρῳ Μαργίτην ἔθετο. ἐκάλουν δὲ τοὺϲ ἀνοήτουϲ οὕτωϲ.
186 Μαργῶϲαν χεῖρα: μαινομένην χεῖρα.
[*](Σ)187 Μαργίτηϲ: ἀνὴρ ἐπὶ μωρίᾳ κωμῳδούμενοϲ. ὅν φαϲιν ἀριθμῆϲαι [*](Σ) μὲν μὴ πλείω τῶν ε΄ δυνηθῆναι· νύμφην δὲ ἀγόμενον μὴ ἅψαϲθαι αὐτῆϲ, ἀλλὰ φοβεῖϲθαι λέγοντα, μὴ τῇ μητρὶ αὐτὸν διαβάλῃ· ἀγνοεῖν δὲ νεανίαν ἤδη γεγενημένον καὶ πυνθάνεϲθαι τῆϲ μητρόϲ, εἴγε ἀπὸ τοῦ αὑτοῦ πατρὸϲ ἐτέχθη.
188 Μαρδόνιοϲ: ὄνομα κύριον.
[*](Δ)189 Μάρδονοϲ.
[*](Δ)190 Μαρδοχαῖοϲ: ὄνομα κύριον. ζήτει ἐν τῷ Ἀμὰν καὶ ἐν τῷ Εϲθήρ.
[*](Δ)191 Μάρδοι: ἔθνοϲ τὸ πᾶν λῃϲταί· καὶ οὔτ᾿ ἂν εὖ ποιῶν τιϲ αὐτοὺϲ [*](Ε) πιϲτοὺϲ κτήϲαιτο οὔτ᾿ ἂν κακώϲαϲ ἐϲ τοϲόνδε ταπεινώϲειεν, ὡϲ εἰ τοῦ φόβου ἀπαλλαχθεῖεν, μὴ ἂν παραυτίκα ἐπιθέϲθαι, οἷϲ πάλαι ὑπέδυϲαν.
192 Μάρδοι: ἔθνοϲ πολυάνθρωπον, τραχεῖαν γῆν ἐποικοῦντεϲ καὶ [*](Ε) μόλιϲ ἀφ᾿ ὧν γεωργοῦϲι τρεφόμενοι, ἄνιπποι καὶ πένητεϲ· ὡϲ καὶ τὴν πρώτην ἀπιϲτεῖϲθαι τύχην.
193 Μαραίνω· αἰτιατικῇ.
[*](Δ)194 Μαριανόϲ, Μάρϲου δικηγόρου, τῶν ὑπάρχων Ῥώμηϲ. Ῥωμαῖοϲ [*](Hesy.) μὲν τὸ ἀρχαῖον, μετοικήϲαντοϲ δὲ τοῦ πατρὸϲ Ἐλευθερόπολιν, μίαν τῶν τῆϲ πρώτηϲ Παλαιϲτίνηϲ, ἀπὸ ὑπάτων καὶ ὑπάρχων καὶ πατρίκιοϲ γεγονώϲ, τὸ ἐπιφανέϲτερον, κατὰ τὸν βαϲιλέα Ἀναϲτάϲιον. ἔγραψε βιβλία τοϲαῦτα· Μετάφραϲιν Θεοκρίτου ἐν ἰάμβοιϲ γρν΄, Μετάφραϲιν [*](182 Μαργαρίτηϲ ═ L μαργαρίται sq. Astramps. 183 ═ P, Ba 295, 15 cf. Ambr. 246, sch. Ε 882, Zon. 1337, H 184 Μάργηϲ μαινόμενοϲ ═ Ambr. 12 Μάργοϲ, μαινόμενοϲ P, Ba 295, 16 cf. H, Et. M. 574, 103 185 Harp. ═ P; Aesch. 3, 160 186 ═ P, Ba 295, 17, H cf. Zon. 1337, sch. Eur. Hec. 1128 187 ═ P, cf. Bk. 279, 12 188 ═ Ambr. 41 189 ═ Ambr. 92 190 ═ Ambr. 66 191 — 2 Arr. Parth. fr. 87 193 ═ Synt. Laur. et Gud.) [*](184 cf. v. ὑπερμαργότεροϲ 187 cf. v. Γ 118 191 cf. v. ὑπέδυϲαν) [*](1 ὑπὲρ del. M. Schmidt 2 καὶ ex A solo 182 om. F 186 post 187 GM, A(GFVM) ordo poscit 12 ἀριθμεῖται V 15 εἴγε — 16 ἐτέχθη post 15 γεγενημένον transtulit Bhd. 189 om. F 20 ποιῶν τιϲ] τριῶν V 23 ὑπέδηϲαν GVM 24 ἐπιοικοῦντεϲ A 25 ἄνιπτοι A ἄνηπτοι V ὡϲ om. A 193 om. A, qui Μαργοίνω post 191 add. (cf. Ambr. 246); mg. add. Ar 27 αἰτιατικῇ om. F 28 Μαριανόϲ] cf. Μαρίνου Euagr. h. e. 3, 42 29 μὲν AV: γὰρ GM 31 τῶν ἐπιφανεϲτάτων Gutschmid 32 Μετάφραϲιϲ A)
195 Μαριλάδηϲ: ὄνομα. τουτέϲτι γέρων Ἀχαρνικόϲ.
196 Μαρίλη: ἀμαυρὸν πῦρ. ὁ χνοῦϲ, καὶ τὸ λεπτότατον τῶν [*](Σ) ἀνθράκων. χαλκεὺϲ οἷά τιϲ γέμων καπνοῦ καὶ μαρίληϲ. καὶ Κρατῖνοϲ [*](Ar.) ἐν Ὥραιϲ· ἐφθάρη μαρίληϲ τὴν φάρυγγα πλέαν ἔχων. ἡ ἀπὸ τῶν ἀνθράκων ϲποδιά. Ἀριϲτοφάνηϲ· ὑπὸ τοῦ δέουϲ δὲ τῆϲ μαρίληϲ μοι ϲυχνὴν ὁ λάρκοϲ ἐπετίληϲεν, ὥϲπερ ϲηπία.
197 Μαρίνα.
198 Μαρῖνοϲ, Νεαπολίτηϲ, φιλόϲοφοϲ καὶ ῥήτωρ, μαθητὴϲ Πρόκλου του φιλοϲόφου καὶ διάδοχοϲ. ἔγραψε βίον Πρόκλου τοῦ αὑτοῦ διδαϲκάλου καὶ καταλογάδην καὶ ἐπικῶϲ· καὶ ἄλλα τινὰ φιλοϲόφων ζητήματα.
199 Μαρῖνοϲ· οὗτοϲ τὴν Πρόκλου διατριβὴν παραδεξάμενοϲ καὶ Ἰϲιδώρου τοῦ φιλοϲόφου τῶν Ἀριϲτοτέλουϲ λόγων καθηγηϲάμενοϲ, ἐλθόντι τὸ δεύτερον Ἀθήναζε, τοῦ κοινοῦ διδαϲκάλου τετελευτηκότοϲ, ἐπέδειξεν αὐτῷ ϲυγγεγραμμένον ὑπόμνημα πρὸϲ ἑαυτοῦ ϲτίχων παμπόλλων εἰϲ τὸν Πλάτωνοϲ Φίληβον, ἐντυχεῖν τε καὶ ἐπικρῖναι κελεύϲαϲ, εἰ ἐξοιϲτέον εἴη τὸ βιβλίον. ὁ δὲ ἀναγνοὺϲ ἐπιμελῶϲ οὐδὲν ἀπεκρύψατο τῶν αὑτῷ δοκούντων, οὐ μέντοι ἄμουϲον ἀφῆκε φωνὴν οὐδεμίαν, τοϲοῦτον δὲ ἔφη μόνον, ἱκανὰ εἶναι τὰ τοῦ διδαϲκάλου ὑπομνήματα εἰϲ τὸν διάλογον· ϲυνεὶϲ δ᾿ ἐκεῖνοϲ παραυτίκα διέφθειρε πυρὶ τὸ βιβλίον. ἤδη δὲ καὶ πρότερον δι᾿ ἐπιϲτολῆϲ ἐκοινώϲατο πρὸϲ αὐτὸν τὴν ἑαυτοῦ δόξαν τῶν εἰϲ Παρμενίδην ὑποθέϲεών τε καὶ ἐξηγήϲεων· τά τε ἐπιχειρήματα ϲυντάξαϲ ἔπεμψεν, οἷϲ ἐπείϲθη μὴ εἶναι τὸν διάλογον περὶ θεῶν ὁ Μαρῖνοϲ, ἀλλὰ περὶ εἰδῶν. ἐφ᾿ καὶ ὑπομπήματα κατεβάλετο, τοῦτον ἐξηγούμενα τὸν τρόπον τὰϲ Παρμενίδου διαλεκτικὰϲ ὑποθέϲειϲ. ὁ δὲ καὶ πρὸϲ ταύτην ἀντιγράφει τὴν ἐπιϲτολήν, μυρίαιϲ ὅϲαιϲ ἀποδείξεϲι καταβαλόμενοϲ, ἀληθεϲτάτην εἶναι τὴν θειοτέραν ἐξήγηϲιν τοῦ διαλόγου, ὥϲτε εἰ μὴ ἔφθη τὸ βιβλίον ἐκδεδομένον, τάχα ἂν καὶ τοῦτο διέφθειρεν. ἴϲωϲ δὲ αὐτὸν διεκώλυϲε καὶ ἡ ὄψιϲ τοῦ ἐνυπνίου· ὅτι θεάϲαϲθαί ποτε ἔλεγεν ὁ Πρόκλοϲ, ὡϲ ὑπομνημάτων εἰϲ Παρμενίδην αὐτοῦ Μαρίνου ἐϲομένων.
[*](195 sch. Ar. Ach. 609 196 — πῦρ sch. Ar. Ach. 609 ὁ χνοῦϲ — ἀνθράκων ═ H cf. P, Poll. 10, 111. χαλκεὺϲ — καὶ μαρίληϲ fr. com. ad. 443. ἐφθάρη — ἔχων Crat. fr. 257 vs. 8 ἡ ἀπὸ sq. Ar. Ach. 350—1 c. sch. 199 vs. 25 βίβλιον. Dam. fr. 42 cf. Phot. Bibl. 338a 19 sqq. ἤδη sq. Dam. fr. 275 196 extr. cf. v. Λ 124 198 cf. v. Π 2473)[*](A(GFVM))[*](1 ‚εχη΄ A: ‚εχκ GVM 6 καὶ] κατὰ F 7 καὶ pr.] τε καὶ Mein. 8 τὴν φάρυγγα ex A solo 9 ὑπὸ] ἀπὸ A 197 om. AFV mg. addito ὄνομα κύριον Ar 198 om. V 14 καταλογάδην — 15 ζητήματα] φιλοϲόφων ζ. καὶ ἀ. τ. καταλ. καὶ ἐπικῶϲ Fabric. 17 Ἰϲιδώρῳ τῷ φιλοϲόφῳ Bekk. 19 ὑπἑδειξεν A 24 ϲυνιεὶϲ Kust. 25 ἐπιϲτολὴν V 26 δόξαν] περὶ add. Kust.)