Suidae lexicon

1467 Μύϲαντοϲ: καμμύϲαντοϲ. καὶ Ἔμυϲαϲ, ἀντὶ τοῦ ἐκάμμυϲαϲ. [*](Σ) ἀκμαίη πρὸϲ ἔρωτα καὶ ἡδέα Κύπριδοϲ ἔργα, Πατροφίλα, κανθοὺϲ [*](Σ + Anith.) τοὺϲ γλυκεροὺϲ ἔμυϲαϲ.

1468 Μῦϲ ἄρτι πίττηϲ γευόμενοϲ: ἐπὶ τῶν πρῴην μὲν τολμηρῶν καὶ ἀναιδῶ, ἀθρόον δὲ δειλῶν ἀναφανέντων. λύϲιϲ ὀνείρου· Μῦϲ δ’ αὖ φανεὶϲ [*](On.) ἔνδολοϲ ἐν τρόποιϲ πέλει.

1469 Μυϲάττομαι: ἀποϲτρέφομαι.

1470 Μυϲάχνη: ἡ πόρνη παρὰ Ἀρχιλόχῳ· καὶ ἐργάτιϲ καὶ δῆμοϲ [*](Σ?) καὶ παχεῖα. Ἱππῶναξ δὲ βορβορόπιν καὶ ἀκάθαρτον ταύτην φηϲίν, ἀπὸ τοῦ βορβόρου. καὶ ἀναϲυρτόπολιν ἀπὸ τοῦ ἀναϲύρεϲθαι· Ἀνακρέων δὲ πανδοϲίαν καὶ λεωφόρον καὶ μανιόκηπον· κῆποϲ γὰρ τὸ μόριον· Εὔπολιϲ εἰλίποδαϲ ἀπὸ τῆϲ εἱλήϲεωϲ τῶν ποδῶν τῆϲ κατὰ μίξιν.

1471 Μυϲὶ κανθαρίϲ: ἐπὶ τῶν μηδενὸϲ ἀξίων.

1472 Μυϲίων: Θρᾳκικῶν· μέρη γὰρ τῆϲ Θρᾴκηϲ πολλὰ περὶ τὴν [*](Soph.) Μυϲία. Τεῦκροϲ πάρεϲτιν ἄρτι Μυϲίων ἀπὸ κρημνῶν. τουτέϲτι χωρίων.

1473 Μύϲκελλοϲ· οὗτοϲ χρηϲμοῦ δοθέντοϲ, τὴν ὑγείαν τοῦ πλούτου [*](Ε) προκρίνει. ὁ δὲ χρηϲμὸϲ οὗτοϲ· χώρηϲ καὶ πόλεωϲ οἰκήτορα λαὸν ἔχοντεϲ, ἤλθετ’ ἐρηϲόμενοι Φοῖβον, τίνα γαῖαν ἵκηϲθε· ἀλλ’ ἄγε δὴ Φράζεϲθʼ, ἀγαθῶν πότερόν κεν ἕλοιϲθε, πλοῦτον ἔχειν κτεάνων ἢ τερπνοτάτην ὑγίειαν. καὶ ἀκούϲαντεϲ ὁ μὲν Ἀρχίαϲ πλοῦτον αἱρεῖται· πλούϲιοι γοῦν οἱ Συρακούϲιοι· ὁ δὲ Μύϲκελλοϲ ὑγείαν· καί εἰϲιν ἐρρωμένοι οἱ Κροτωνιᾶται.

1474 Μύϲκελλοϲ: ὄνομα κύριον. καὶ χρηϲμὸϲ ἐχρῆν αἰθρίαϲ οὔϲηϲ [*](Ar.) ὕειν αὐτὸν. ὅπου ἂν αὐτὸν ἐξ αἰθρίαϲ ὑετὸϲ λάβῃ. ὁ δὲ ᾤετο οὐκ ἄν ποτε ὑφ’ ἑαυτοῦ κτιϲθήϲεϲθαι πόλιν, διὰ τὸ ἀδύνατον τοῦ χρηϲμοῦ. [*](1467 —καμμύϲαντοϲ═ P, Ba 304,28, Zon.1379 cf. H ἀκμαίη sq. Anth. 7, 221 1—2 1438 μῦϲ δ’ αὖ sq. Astramps. 1439 cf. H 1470 Ar. Byz. (p. 169 Nauck) cf. Eust. l. 575, 33; 1088, 37; 1329, 32; Sueton. ap. Miller, Mél. 414; H vv. γυναῖκεϲ ἐλίποδεϲ et ἐργατίϲ; Archil. fr. 184, Hipponact. fr. 110, Anacr. fr. 156—9, Eup. fr. 161 1471 ═ Diogen. Vl 49 1472 Soph. Ai. 720—1 c. sch. 1473 Aelian. fr. 346 1474 sch. Ar. Nu. 371) [*](1464 cf. v. O 253 1466 cf. v. O 680 1467 cf. 1425 1438 cf. 1477 1470 cf. 1112 et v. B 391; hinc v. Π 829 1473 cf. v. A 4104) [*](1434—5 post 1452 GM, ordo antistoech. poscit 2 θυγάτηρ] μήτηρ coll. v. O 253 A(GFVMT) Allatius 4 Μοιρώ Wil, 5 μύθουϲ] νόμουϲ μαιῶν καὶ διαταγὰϲ αὐτῶν, ἐπαοιδάϲ τε καὶ ἰατρίαϲ ἐντεινούϲαϲ ταῖϲ λεχοῖϲ καὶ μηπρικῶν ϲτροφῶν θεραπείμϲ add. Eudocia 1463 om 1468 om. AFV mg. Ar 11 ἀθρόωϲ ed. pr. 12 ἔνδολοϲ GM; ἔνδηλοϲ T ἔκδηλοϲ Ar 14 ἐργάτηϲ F δήμιοϲ temere Kust. 18 εἰλίποδα GFVM 19 καθαροῖϲ F 23 οὕτωϲ Aac G 27 γοῦν A cf. v. A 4104: γὰρ GVM 31 αὁτοῦ GM αὖ V)

1475 Μῦϲ λευκόϲ: οἱ κατοικίδιοι μύεϲ ἄγαν πρὸϲ τὴν ὀχείαν κεκίνηνται, καὶ μάλιϲτα οἱ λευκοί. οὗτοι δέ εἰϲι θήλειϲ. ἐπὶ τῶν ἀκρατῶν περὶ τὰ ἀφροδίϲια ἡ παροιμία εἴρηται.

1476 Μύϲοϲ: μίαϲμα.

1477 Μῦϲ πίϲϲηϲ γεύεται: ἐπὶ τῶν νεωϲτὶ ἀπαλλαϲϲόντων μετὰ κόπου. καὶ Ὅϲα μῦϲ ἐν πίϲϲῃ, ἀπὸ Μυὸϲ τοῦ Ταραντίνου, κακῶϲ Ὀλυμπίαϲιν ἀπαλλάξαντοϲ.

1478 Μυϲῶν λεία: παροιμία τίϲ ἐϲτι λαβοῦϲα τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῶν καταδρομῶν τῶν ἀϲτυγειτόνων τε καὶ λῃϲτῶν τῆϲ Μυϲίαϲ, κατὰ τὴν Τηλέφου τοῦ βαϲιλέωϲ ἀποδημίαν.

1479 Μυϲῶν λεία: ἐπὶ τῶν κακῶϲ διαρπαζομένων· οἱ γὰρ περίοικοι κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τοὺϲ Μυϲοὺϲ ἐληΐζοντο.

1480 Μύϲωνα τὸν Χηνέα.

1481 Μυϲταγωγεῖ· αἰτιατικῇ. μυϲτήρια ἐπιτελεῖ· ὡϲ μυϲτήρια ἄγει, ἢ ἐκδιδάϲκει.

1482 Μυϲταγωγόϲ: ἱερεύϲ.

1483 Μύϲτακα: τὸ χεῖλοϲ. Ἰωάννην τὸν Μυϲτάκωνα παρεϲτήϲατο, [*](Ε) καὶ χειροτονεῖ τὸν Λογγίβαρδον. ζήτει ἐν τῷ ἀπόνοια.

1484 Μυϲτήρ.

1485 Μυϲτήρια: τελεταί. Μυϲτήρια ἐκλήθη παρὰ τὸ τοὺϲ [*](Ar.) ἀκούονταϲ μύειν τὸ ϲτόμα καὶ μηδενὶ τοῦτα ἐξηγεῖϲθαι. μύειν δέ ἐϲτι τὸ κλείειν τὸ ϲτόμα.

1486 Μύϲτηϲ: ὁ τὰ μυϲτήρια ἐπιϲτάμενοϲ, ἢ διδάϲκων.