Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Ar.)

1085 Μινθώϲμεν: κοπρώϲομεν· μίνθοϲ γὰρ ἄνθοϲ ἐν τῇ κόπρῳ γινόμενον, ᾧ χαίρουϲιν οἱ τράγοι. ἢ ἡ ἀνθρωπίνη κόπροϲ μίνθοϲ, ᾗ χρῶνται παρατρίβοντεϲ οἱ ποιμένεϲ τῷ δυϲεργήτῳ τῶν τράγων πταρμῷ. ἢ ἡ κόπροϲ τῶν αἰγῶν λέγεται. ἐπειδὰν δὲ οἱ τράγοι ψυγμῷ περιπέϲωϲιν, εἰώθαϲιν οἱ αἰπόλοι λαμβάνειν τὴν κόπρον αὐτῶν καὶ χρίειν αὐτῶν τοὺϲ μυκτῆραϲ καὶ οὕτω τῇ δυϲωδίᾳ πταρμὸν κινεῖν· τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ λύειν τὸ πάθοϲ· ὁ γὰρ πταρμὸϲ θεραπεύει τὸ πάθοϲ. ἐκ τούτου οὖν φηϲιν, ὅτι ἀηδίϲομέν ϲε· ἐπεὶ καὶ αἱ αἶγεϲ ἐκ τῆϲ κόπρου ἀηδίζονται.

[*](Δ)

1086 Μινίκιοϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Hesy.)

1087 Μινουκιανόϲ, Νικαγόρου τοῦ ϲοφιϲτοῦ, Ἀθηναῖοϲ, ϲοφιϲτήϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ Γαλιηνοῦ. τέχνην ῥητορικὴν καὶ προγυμνάϲματα καὶ λόγουϲ διαφόρουϲ.

[*](Δ)

1088 Μινούκιοϲ: ὄνομα κύριον.

1089 Μινῴα: πόλιϲ περὶ Σικελίαν, ἥτιϲ Ἡράκλεια πρὶν ἐλέγετο.

[*](Δ)

1090 Μινῴδηϲ: τοῦ Μίνωοϲ.

[*](Δ)

1091 Μίνωϲ: ὄνομα κύριον. Μινῷοϲ δὲ ὁ ἀπὸ τοῦ Μίνω.

1092 Μίνωϲ· οὗτοϲ ἐθαλαττοκράτει καὶ πανταχόϲε ἔπλει ξενίαϲ τε πολλοῖϲ ἐπήγγελεν. ἀφικόμενοϲ δὲ ἐϲ τὴν Ἀϲίαν καὶ ἀκούων κλέοϲ μέγα ἐν Φρυγίᾳ τοῦ τε Τρωὸϲ τῆϲ Τροίαϲ βαϲιλέωϲ καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἦλθεν ἐϲ πόλιν Δάρδανον, ἐν ᾗ ᾤκει ὁ Τρώϲ. ἦϲαν δ᾿ αὐτῷ τρεῖϲ παῖδεϲ, Ἶλοϲ, Ἀϲϲάρακοϲ, Γανυμήδηϲ· οὗ δὴ μέγιϲτον ἦν ὄνομα κάλλουϲ πέρι. ξενιζόμενοϲ οὖν παρὰ τὸν Τρῶα ὁ Μίνωϲ καὶ δῶρα διδούϲ τε καὶ δεχόμενοϲ ἐκέλευϲε τῷ Τρωῒ καλεῖν τοὺϲ παῖδαϲ, ἵν᾿ αὐτοὺϲ ἴδοι τε καὶ δῶρα δοίη. ὁ δὲ ἔφη ἐϲ κυνηγέϲιον ἐϲτάλθαι. ὁ δὲ καὶ αὐτὸν ἤθελε ξυγκυνηγεῖν αὐτοῖϲ. πρῶτον θεραπόντων ξυνέπεμψέ τινα ἐϲ τὸν χῶρον, ἵνα οἱ παῖδεϲ ἐκυνήγουν, περὶ τὸν [*](1082 sch. Ar. Ran. 1075 1083 ═ P, Σα, Ba 302, 3 cf. Et. M. 588, 5, Ambr. 765, H 1084 sch. Ar. Ran. 1075 1085 sch. Ar. Pl. 313 1086 ═ Ambr. 715 1088 ═ Ambr. 714—5 1090 cf Ambr. 717 1091 cf. Ambr. 709 et 716, Ps. Herodian. 84 1092 Nic. Dam. attr. Hemst. FHG 3, 370, sed chronici recentioris est) [*](1082—3 cf. v. H 112 1092 cf. v. Ε 3646) [*](A(GFVM)) [*](1081 om. AFV mg. Ar 1 καὶ ζήτει Ar 6 ἢ om. V ἡ om. GFM μίνθοϲ] nov. gl. AGF 8 ἐπειδὰν—13 ἀηδίζονται om. FV 8 δὲ om. GM 16 Γαλινοῦ A cf. v. K 231 18 κύριον] Μινούκιοϲ, Νικαγόρου τοῦ ϲοφιϲτοῦ add. F cf. vs. 15 21 Μίνωϲ A: Μίνωοϲ rell. Cf. Ambr. Μινῷοϲ — Μίνω om. F Μίνω A cf. Et. M. 588, 28, Ambr. 709: Μίνω ss. oc VM Μίνωοϲ G cf. Ambr. 709 22 ἐθαλαϲϲοκράτει GF καὶ—p. 398, 7. 8 ὑπάρχειν om F 23 πολλῆϲ G ἐπήγγελλεν GM 26 Ἴλλοϲ A 27 παρὰ G: περὶ AVM 28 τε ex A solo 29 αὐτοὺϲ ἴδοι τε A: ἴδῃ GVM 30 ϲυγκυνηγεῖν Α πρῶτον] δὲ add. ed. pr. 30. 31 ϲυνεξέπεμψέ G 31 παρὰ M)

399
Γρανικὸν ποταμόν· ὁ δὲ Μίνωϲ τὰ πλοῖα προεκπέμψαϲ ἐϲ τὸν ποταμὸν ὀλίγον ὕϲτερον ἦλθε πρὸϲ τοὺϲ παὸδαϲ καὶ τὸν Γανυμήδην θεαϲάμενοϲ ἔρωτι αὐτοῦ ἔϲχετο· ἐγκελευϲάμενοϲ δὲ τοῖϲ Κρηϲίν, ἁρπάϲαϲ τὸν παῖδα ἐνέθετο εἰϲ τὴν ναῦν καὶ ἀπέπλει. ὁ δὲ τόποϲ ἐκλήθη Ἁρπαγία· ὁ δὲ Μίνωϲ ἔχων τὸν παῖδα ἦλθεν ἐϲ Κρήτην. ὁ δὲ παῖϲ κατ᾿  εὐπέτειαν ὑπὸ λύπηϲ ἑαυτὸν ξίφει διειργάϲατο, καὶ αὐτὸν ὁ Μίνωϲ ἐν τῷ ναῷ ἔθαψεν. ἐξ οὖ δὴ καὶ λέγεται Γανυμήδην μετὰ Διὸϲ ὑπάρχειν.

1093 Μινώταυροϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

1094 Μινύα: ὄνομα πόλεωϲ.

[*](Δ)

1095 Μινύαϲ: ὄνομα κύριον. καὶ τὸ πληθυντικὸν Μινυῶν.

[*](Δ)

1096 Μινύαι: οἱ Ἀργοναῦται. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ϲοὶ γέραϲ, Ἀικείδα Μινυαμάχε, τοῦτο Φίλιπποϲ δέρμα ταναιμύκου λευρὸν ἔθηκε βοόϲ.

[*](Anth.)

1097 Μινύειον: ὄνομα τόπου. Μινυήϊον δὲ καὶ αὐτὸ ὄνομα τόπου.

[*](Δ)

1098 Μινύθει: ἐλαττοῦται. ὅτι τὴν ἄϲην μινύθοντεϲ ἐλούοντο, ὅ ἐϲτι [*](Σ) τὴν ῥυπαρίαν μειοῦντεϲ.

[*](Suid.)

1099 Μίνυνθα: ἐπ’ ὀλίγον.

[*](Δ)

1100 Μινυνθάδιον: ὀλιγοχρόνιον.

[*](Σ)

1101 Μινύωρον: ἐπ’ ὀλίγον.

[*](Δ)

1102 Μινύρεται: ᾄδει. κλαίει, θρηνεῖ, εὐφώνωϲ λέγει. Σοφοκλῆϲ· [*](Soph. Σ) ἔνθα λίγεια μινύρεται θαμίζουϲα μάλιϲτ’ ἀηδὼν χλωραῖϲ ὑπὸ [*](Soph.) βήϲϲαιϲ.

1103 Μινυρίζω: θρηνῶ· ἢ τὸ ἠρέμα ᾄδω. παρὰ τὸ μεῖον. Πλάτων [*](Σ) ἐν τρίτῳ Πολιτείαϲ· μινυρίζων τε καὶ γεγανωμένοϲ ὑπὸ τῆϲ ᾠδῆϲ. ἀντὶ τοῦ οἰκτρά φωνῇ χρώμενοϲ καὶ θρηνῶν. ἢ ὀλίγῃ φωνῇ χρώμενοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· μινυρίζοντεϲ μέλη [*](Ar.) ἀρχαιομελιϲιδωνοφρυνιχήρατα.

1104 Μιξανάρρουϲ· ἴϲωϲ λαβὼν ἴλιγγαϲ ἀντιϲυϲτρόφουϲ, ὁ μιξανάρρουϲ τῶν Σευήρου ϲκεμμάτων, πρὸϲ τὰϲ ἀπ’ ἀρχῆϲ ἀντανέλθοι Φροντίδαϲ.

[*](1093 ═ Ambr. 725 1094 ═ L 1095— κύριον ═ Ambr. 727, Μινυῶν cf. Ambr. 757 1096 ϲοὶ sq. Anth. 6, 116, 1—2 1097 τόπου ═ Ambr 786 1098═ P, Ba 302, 4 cf. sch Π 392, H, Zon.1363 1099 cf. Ambr 800 sch. A 416 Et M. 588,15 cf H 1100═ P, Ba 302, 5, H, sch. A 352 cf. Ambr 707 Zon. 1362 1102 ᾄδει sch. Sop OC 671 κλαίει—λέγει P, Ba 302, 6 cf. H ἔνθα sq. Soph. OC 671— 3 1103 ᾠδῆϲ ═ P cf. Ammon ; — ᾄδω cf. sch. Pl. Rep. 3, 411 s, sch E 889; — θρηνῶ ═ Ambr. 797, Ps. Herodian 84 cf. Et. M. 588, 18 ᾄδω cf. sch. Ar. Vsp 219; Pl. Rep. 3, 411 a οἰκτρᾷ—χρώμενοϲ cf Ap. S. 113, 3, H μινυρίζοντεϲ sq. Ar. Vsp 219—220 1104 Pisid. Sever. 91, 94)[*](1098 ὅτι sq. ex v. ΑI 195 1103 Ar. cf. v. A 1075)[*](4 ἐνέθετο 5 παῖδα om. V 6 ἑαυτὸν] αὐτὸν A 11 Μινύαϲ A:  καὶ Μ GFV A(GFVM) καὶ— Μινυῶν om. F 12 ἐν— 13 βοόϲ om. F 14 καὶ— τόπου A: ὄνομα τόπου καὶ αὐτό GFVM τόπου alt.] ποταμοῦ coll. 721 Bhd cf. Ambr 751 15 ὅτι— 16 μειοῦντεϲ om. A mg. Ar et licenter mutata V 24 Πολιτείαϲ] Πολιτικῶν F 26 Ἀριϲτοφάνηϲ fin. gl. om F 28 ἀντιϲτρόφουϲ G ἀντὶ τοῦ ϲτρόφουϲ AF 29 Σεβήρου F ἀπʼ ἀρχῆϲ] ἀπαρχὰϲ F ἀντανέλθῃ V)