Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

301 Λεπυρόν: ὀξυτόνωϲ. ϲημαίνει δὲ ἢ τὸ τοῦ ᾠοῦ ἢ τὸ τῆϲ ῥοιᾶϲ ἐπικκάλυμμα.

[*](Σ)

302 Λέρνη θεατῶν: ἀντὶ τοῦ κακῶν θέατρον. Κρατῖνοϲ. οἱ μὲν διὰ τὴν Ὕδραν, οἱ δὲ διὰ τὸ τοὺϲ Ἀργείουϲ τὰ καθάρματα ἐκεῖ ἀποφέρειν· ὁ γὰρ Δαναὸϲ ἐν τῇ Λέρνη τὰϲ κεφαλὰϲ τῶν Αἰγυπτιαδῶν ἀπέθετο, καὶ ὡϲ εἰκὸϲ ἐφʼ ὕβρει ἐκέλευϲε τὰ δυϲοιώνιϲτα ἐκεῖ [*](Prov.) ῥίπτειν. οἱ δὲ Λέρνη κακῶν.

[*](Δ)

303 Λερόν: τὸ λεῖον.

[*](Δ)

304 Λϲβιοϲ: ὁ ἀπὸ τῆϲ Λέϲβου νήϲου.

[*](Σ)

305 Λεϲβίων ἄξια: παροιμία ἐπὶ τῶν ἀπράκτων.

[*](Σ)

306 Λεϲβίϲαι: μολῦναι τὸ ϲτόμα. Λέϲβιοι γὰρ διεβάλλοντο. ἐπὶ [*](Ar.) αἰϲχρότητι. Ἀριϲτοφάνηϲ· μέλλουϲαν ἤδη λεϲβιεῖν τοὺϲ ξυμπόταϲ.

[*](Hesy.)

307 Λεϲβώναξ, Μιτυληναῖοϲ, φιλόϲοφοϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ Αὐγούϲτου, πατὴρ Ποτάμωνοϲ τοῦ φιλοϲόφου. ἔγραψε πλεῖϲτα φιλόϲοφα.

[*](Harp.)

308 Λέϲχαι· λέϲχαϲ ἔλεγον δημοϲίουϲ τινὰϲ τόπουϲ, ἐν οἷϲ ϲχολὴν ἄγοντεϲ ἐκαθέζοντο πολλοί. Ὅμηροϲ· οὐ θέλειϲ εὕδειν χαλκήιον ἐϲ δόμον ἐλθών, ἠέ που ἐϲ λέϲχην. Κλεάνθηϲ δέ φηϲιν ἀπονενεμῆϲθαι τῷ Ἀπόλλωνι τὰϲ λέϲχαϲ, ἐξέδραιϲ δὲ ὁμοίαϲ γίνεϲθαι. καὶ αὐτὸν δὲ [*](Hesy.) τὸν Ἀπόλλω παῤ ἐνίοιϲ Λεϲχηνόριον ἐπικαλεῖϲθαι. Λέϲχαι καὶ ποιήματα Ἡρακλείδου τοῦ Ποντικοῦ, μέτρῳ Φαλαικίῳ ἤτοι Σαπφικῷ γραφέντα.

[*](Σ)

309 Λέϲχη: πολλὴ ὁμιλία, φλυαρία. τὸ δὲ παλαιὸν αἱ καθέδραι καὶ οἱ τόποι, ἐν οἷϲ εἰώθεϲαν ἀθροιζόμενοι φιλοϲοφεῖν, λέϲχαι ἐκαλοῦντο. [*](Ε) οὕτω φηϲὶ καὶ Ἱεροκλῆϲ ἐν α΄ Φιλοϲοφουμένων. Ἡρόδοτοϲ· καίτοι Anth. γενομένηϲ λέϲχηϲ, ὃϲ γένοιτο αὐτῶν ἄριϲτοϲ. ἐμνήϲθην, ὁϲάκιϲ ἀμφότεροι ἥλιον ἐν λέϲχῃ κατεδύϲαμεν. ἀλλὰ ϲὺ μέν που, ξεῖν᾿ [*](298 ═ P, Ba 289, 18, H (in Eur Andr 831) 300 Tact. 63 302 — ῥίπτειν P, cf. H, Zen. IV 86; Cratin. fr. 347 Λέρνη κακῶν cf. H, Zen IV 86 303 cf. Orion. 91, 13, ex quo Et. M. 361. 52; sch. Lyc. 159 304 cf. H; l. ═ Ambr. 311 305 ═ P cf. Zen. IV 88 H 306 διεβάλλοντο ═ P cf. Ael. D fr. 246 ap. Eust. l. 741,14 ἐπὶ sq. Ar. Vsp. 1346 c. sch. 308 — ἐπικαλεῖϲθαι Harp. ═ P cf. An. Ox. 2,497, 6; ϲ 327 —8 309 —Φιλοϲοφουμένων ═ P, Ba 289, 19 cf. H, Ap. S. 108, 15, Ps. Herodian. 75, Byz Zt. 16, 63, 17; Hierocl. fr. 2 καίτοι —ἄριϲτοϲ Hdt. 9, 71, 3 ἐμνήϲθην — p. 253, 1 ἀηδόνεϲ Anth. 7, 80, 2—5, Call. ap Laert. 9, 17) [*](300 cf. post litt Ψ 308 extr. cf. v. Η 463) [*](A (G F V M)) [*](1 Λεπτόμιτι V 299 om. A F V 4 ἀντὶ] ἀντὶ τοῦ F ἀν A γίνονται G F M 5 τὸ pr. om. A 7 κακὸν G cf. Phot. 9 ὁ γὰρ] οἷον F 16 Ἀριϲτοφάνη ξυμπόταϲ om. F ϲυμπόταϲ V 24 Ἡρακλείδου ed. pr.: Ἡρακλείου omnes cf. v. H 463 Φαλαικείῳ G Vec Mec 27 εἰώθαϲιν F, Ba 28 α΄ A, Phot.: πρῴτω G V M, Ba 29 γινομένηϲ G VM)

253
Ἁλικαρνηϲεῦ, τετράπαλαι ϲποδίη· αἱ δὲ τεαὶ ζώουϲιν ἀηδόνεϲ. Λέϲχη [*](Δ) δὲ παρὰ Ἡϲιόδῳ ἡ κάμινοϲ.

310 Λεϲχηνεία: ὕβριϲ. καὶ Λεϲχηνώτηϲ, ὁ ὑβριϲτήϲ.

[*](Δ)

311 Λεϲχίδηϲ, ἐπῶν ποιητήϲ· ὃϲ ϲυνεϲτράτευϲεν Εὐμένει τῷ βαϲιλεῖ· [*](Ε) ὃϲ ἦν ἐπιφανέϲτατοϲ τῶν ποιητῶν. ϲυνῆν δὲ τούτῳ καὶ Πυθίαϲ ὁ ϲυγγραφεὺϲ καὶ Μένανδροϲ ἰατρόϲ.

312 Λευγαλέαϲ: ὀλεθρίουϲ, χαλεπάϲ. ὡϲ ϲε μετ’ εὐχωλαῖϲ ἐκαλέϲατο [*](Δ + Anth.) λευγαλέαϲ τοι κῆραϲ ἀπ’ ὠδίνων τῆλε βαλεῖν λοχίων. καὶ [*](Δ) Λευγαλέοϲ, ὁ χαλεπόϲ.

313 Λευί: ὄνομα κύριον. οὖ ἡ φυλὴ ἱερατείαϲ τάξιν ἐπλήρου. [*](Δ |) καὶ Λευίτηϲ, ὁ ἱερεύϲ.

[*](Δ)

314 Λευιαθάν: δράκων. νοῦϲ δέ· μέγαϲ Ἀϲϲύριοϲ, αἱ ἐναντίαι δυνάμειϲ. τῇ καρδίᾳ τῆϲ γῆϲ ἐμφωλεύοντα· ὃν ἕλκει τῷ τῆϲ θεότητοϲ ἀγκίϲτρῳ, τῷ κεκρυμμένῳ ϲώματι οἷά τινι ϲκώληκι.

315 Λευκανία: ὁ λαιμόϲ.

[*](Δ)

316 Λευκαρίωνοϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

317 Λευκάϲ: νῆϲόϲ ἐϲτι πρὸ τῆϲ Ἠπείρου κειμένη.

[*](Harp.)

318 Λευκαὶ φρένεϲ: μαινόμεναι, ἢ λαμπραί· καὶ ἀγαθαί, ἢ ἥμεροι.

[*](Σ)

319 Λύκη· Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτηϲιφῶντοϲ· τοὺϲ ἐϲτεφανωμένουϲ [*](Harp.) τῷ μαράθρῳ καὶ τῇ λεύκῃ. ἐϲτέφοντο δὲ οἱ τὰ Βακχικὰ τελούμενοι τῆ λεύκῃ διὰ τὸ χθόνιον μὲν εἶναι τὸ φυτόν, χθόνιον δὲ καὶ τὸ τῆϲ Περϲεφόνηϲ Διόνυϲον. τὴν δὲ λεύκην πεφυκέναι φηϲὶ πρὸϲ τῷ Ἀχέροντι, ὅθεν καὶ Ἀχερωίδα καλεῖϲθαι αὐτὴν παῤ Ὀμήρω.

320 Λεύκη: παρὰ Ἡροδότῳ πάθοϲ τι περὶ ὅλον τὸ ϲῶμα.

[*](Hdt.)