Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
626 Καταλογάδην: τὰ πεζῷ λόγῳ γραφόμενα.
[*](Σ)627 Καταλογεύϲ: Ἀθηναίων ϲυνεψηφιϲμένων ἑπτακιϲχιλίοιϲ τῶν [*](Σ) ἀϲτῶν ἐγχειρίϲαϲθαι τὰ πράγματα τῆϲ πόλεωϲ, ἦϲάν τινεϲ οἱ τοὺϲ εἰϲ τοῦτο ἐπιτηδείουϲ καταλέξοντεϲ· καὶ τοῦτο εἰκότωϲ κληθῆναι καταλογίϲαϲθαι. καὶ καταλογεύϲ, ὁ εἰϲ τοῦτο τεταγμένοϲ.
628 Καταλογίζομαι· αἰτιατικῇ.
[*](Synt.)629 Καταλογιεῖται: καταριθμήϲει.
[*](Σ)630 Κατάλογοϲ: ἡ ἀπογραφὴ τῶν ὀφειλόντων ϲτρατεύεϲθαι, καὶ ἡ [*](Σ) ἐξαρίθμηϲιϲ. ὁ πίναξ ἐφʼ οὖ ἐνέγραφον τῶν ἐκϲτρατευομένων τὰ [*](Ar.) ὀνόματα. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἔπειθ᾿ ὁ πολίτηϲ ἐντεθεὶϲ ἐν καταλόγῳ οὐδεὶϲ κατὰ ϲπουδὰϲ μετεγγραφήϲεται. ἀντὶ τοῦ κατὰ ἄλλου ϲπουδήν. ὁ [*](Ε) δὲ Τραιανὸϲ δύο ϲτρατεύματα καὶ τοῦ μεγάλου καταλόγου, καὶ ξενικά. τὴν γάρ τοι πληθὺν καὶ τοὺϲ ἐκ τοῦ καταλόγου ἐῶ νῦν. [*](Ε) οὕτω φηϲὶν Αἰλιανόϲ.
631 Καταλογῶ ϲου· γενικῇ.
[*](Synt.)632 Καταλούῃ: καταναλίϲκειϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ϲὺ δὲ ὥϲπερ τεθνεῶτοϲ [*](Ar.) [*](615 ═ P cf. Bk. 269,18 ═ Et. M. 495, 46; Dinarch. fr. VIII 3 616 ═ P, Ba 270, 2 617 ═ P, Ba 270, 3, H 618 ═ P, Σa cf. Ba 270, 8, H 619 ═ P, Ba 270, 9, H 620 sch. Ar. Eq. 1380 621 ═ Synt. Laur. et Gud., An. Ox. 4, 295, 22 622 Ar. Nu. 318 c. sch. 623 l. ═ Ambr. 226 626 ═ P, Ba 270, 10, sch. Pl. Leg. 811 e cf. H 627 P et Bk. 190, 24 contulit Wentzel 629 ═ P, Σa, H cf. Ambr. 514 630 — ἐξαρίθμηϲιϲ ═ P, Ba 270, 11, H ὁ πίναξ — ϲπουδὴν Ar. Eq. 1369 — 70 c. sch. vs. 27 ὁ—28. 29 ξενικά Arr. Parth. fr. 81 τὴν sq. Aelian. fr. 140 631 cf. Synt Gud. 632 sch. Ar. Nu. 838) [*](615 cf. v. Λ 344 630 Aelian. cf. v. Ε 358 631 cf. post litt. Ψ) [*](1 καταλευϲθῆναι] λιθοβολιϲθῆναι ss. F 14 τέχναϲ F 15 ἀφίημί ed. pr. ArF(GVM) 19 τινεϲ om. V 20 εἰκότωϲ] εἰκὸϲ Bhd. 21 καὶ om. GVM 25 ὁ — 31 γενικῇ om. F 25 ἐνεγράφη A 27 τοῦ om. VM 28 τοῦ A: τῶν GVM μεγάλου A: cp. GVM 32 Ἀριϲτοφάνηϲ—p. 49, 5 καταφαγεῖν om. F)
633 Καταλοχίϲαι: εἰϲ λόχουϲ καταμερίϲαι τὸ πλῆθοϲ τοῦ ϲτρατοῦ.
634 Καταλοφάδια: κατὰ τοῦ τραχήλου.
635 Καταλύειν τὸν δῆμον: ἀντὶ τοῦ βλάπτειν.
636 Καταλύϲαϲ: καταϲτρέψαϲ, ἀφανίϲαϲ, ἢ εὐωχηθείϲ. τάττεται δὲ καὶ ἐπὶ τῆϲ τοῦ ἀπαγξαμένου κατενέξεωϲ. οὐ γὰρ δεῖ λέγειν κυρίωϲ κατενεγκεῖν ἐπʼ αὐτοῦ, ἀλλὰ καταλῦϲαι.
637 Καταλῦϲαι: παρὰ Θουκυδίδῃ ἐπὶ τῶν ὀχουμένων ἐπὶ ἄρματοϲ. κατάγειν δὲ ἐπὶ νηόϲ.
638 Κατάλυϲιϲ: ἡ οἰκία. Πολύβιοϲ· τῷ δὲ ἐπὶ τὴν Ῥωμαϊκὴν [*](Ε) κατάλυϲιν ἐπιγράψαντι τοῦτο θάνατον ὥριϲεν Ἀννίβαϲ τὴν ζημίαν.
639 Καταλύω· αἰτιατικῇ.
640 Καταλυττῶ· γενικῇ.
641 Καταμαλάττω· αἰτιατικῇ.
642 Καταμανθάνω· αἰτιατικῇ.
643 Καταμαρτυρῶ ϲου· γενικῇ.
644 Καταμάχομαι· αἰτιατικῇ.
645 Καταμαίνομαί ϲου.