Suidae lexicon

2773 Κύρνοϲ: ὄνομα κύριον.

2774 Κῦροϲ: ἐπιτυχία. Σοφοκλῆϲ· πολλῶν ὑπάρξει κῦροϲ ἡμέρα καλῶν. ἐπιτευκτικὴ καὶ κυρία.

2775 Κῦροϲ: ἐξουϲία.

2776 Κῦροϲ, Πανοπολίτηϲ, ἐποποιόϲ. γέγονεν ἐπὶ Θεοδοϲίου τοῦ νέου βαϲιλέωϲ, ὑφʼ οὗ καὶ ἔπαρχοϲ πραιτωρίων καὶ ἔπαρχοϲ πόλεωϲ προεβλήθη· καὶ γέγονεν ἀπὸ ὑπάτων καὶ πατρίκιοϲ. Εὐδοκία γὰρ ἡ Θεοδοϲίου γαμετή, βαϲιλὶϲ οὖϲα, ὑπερηγάϲθη τὸν Κῦρον, φιλοεπὴϲ οὖϲα. ἀλλὰ αὐτῆϲ ἀποϲτάϲηϲ τῶν βαϲιλείων καὶ εἰϲ ἀνατολὴν ἐν Ἱεροϲολύμοιϲ διατριβούϲηϲ, Κῦροϲ ἐπιβουλευθεὶϲ ἐπίϲκοποϲ τῶν ἱερῶν γίνεται ἐν Κοτυαείῳ τῆϲ Φρυγίαϲ καὶ παρέτεινε μέχρι Λέοντοϲ τοῦ βαϲιλέωϲ. οὖτοϲ κτίζει τὸν νάον τῆϲ θεοτόκου τὸν λεγόμενον τὰ Κύρου.

2777 Κῦροϲ, ὁ βαϲιλεύϲ, πατρὸϲ μὲν δὴ λέγεται γενέϲθαι Καμβύϲεω Περϲῶν βαϲιλέωϲ· ὁ δὲ Καμβύϲηϲ οὗτοϲ τοῦ Περϲειδῶν γένουϲ, οἱ δὲ Περϲεῖδαι ἀπὸ Περϲέωϲ κληΐζονται· μητρὸϲ δὲ Μανδάνηϲ. ἦν δὲ ἡ Μανδάνη Ἀϲτυάγουϲ θυγάτηρ τοῦ Μήδων γενομένου βαϲιλέωϲ. φῦναι δὲ ὁ Κῦροϲ λέγεται καὶ ᾄδεται ἔτι καὶ νῦν ὑπὸ τῶν βαρβάρων εἶδοϲ μὲν κάλλιϲτοϲ, ψυχὴν δὲ φιλανθρωπότατοϲ καὶ φιλομαθέϲτατοϲ, ὥϲτε πάντα μὲν πόνον ἀνατλῆναι, πάντα δὲ κίνδυνον ὑπομεῖναι τοῦ ἐπαινεῖϲθαι ἕνεκα. Κῦροϲ δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ τῆϲ βαϲιλείαϲ παιδιὰν διαπραττόμενοϲ ϲὺν μειρακίοιϲ τὸ κῦροϲ εἰληφέναι. οὗτοϲ ὁ Κῦροϲ [*](EV) φιλοϲοφίαϲ, εἰ καί τιϲ ἄλλοϲ, ἔμπειροϲ ἦν, ἥντινα παρὰ τοῖϲ μάγοιϲ [*](2768 Metaphr. PG 116, 473c 2770 Harp. ═ P 2771 Ar. Th. 428 —9 c. sch. cf. P, H, Erotian. 55,1 2772 sch. Ar. Av. 430 cf. Et M. 548, 45, sch Ε 488, Ap. S. 105, 26, H 2773 cf. L 2774 Soph. El 919 c. sch. 2775═ P, Σa, Ba 285, 30, Ps. Herodian. 73, H 2776— vs. 20 βαϲιλέωϲ cf. Chron Pasq. 588 [Prisc fr. 3 a] FHG 4, 73 2777— vs. 28 ἕνεκα Χen. Cyr. 1, 2, 1 ═ EV 2, 46, 8—15 vs. 29 ὁ—p. 221, 2 ἀρίϲτοιϲ Nic. Dam F Gr Hist 90 fr. 67 EV 1, 345, 1417) [*](2772 cf. 2756 2776 cf. v Θ 145) [*](A(GFVM)) [*](2768 om. A post 2763 V 2770 post 2780 GM, ordo poscit, sed Κυρθίλοϲ Harp. ep. 4 προὐτρέπετο] κατέθετο V 5 τοῦτο AF 6 ἀμωϲγέπωϲ] διόλου ss. V 7 ἐπίταγμα A 11 ἐπιτακτικὴ A Κῦροϲ δὲ ἡ ἐξουϲία, ἐξ οὖ καὶ ἀκυρότατοϲ mg add. V 14 πόλεωϲ V; cp A πόλεων GM 20 οὖτοϲ— Κύρου om. V mg. A 23 κληΐζονται om V 23, 24 ἦν δὲ ἡ A; ἡ δὲ add. ἦν post Ἀϲτυάγουϲ GVM 29 διαπραττόμενον A ὁ Κῦροϲ ex A solo)

2778 Κῦροϲ· ὅτι διὰ τὴν ἐπίταξιν τοῦ φόρου ἔλεγον οἱ Πέρϲαι, ὡϲ [*](EV) Δαρεῖοϲ μὲν ἦν κάπηλοϲ, Καμβύϲηϲ δὲ δεϲπότηϲ, Κῦροϲ δὲ πατήρ. ὁ μέν, ὅτι ἐκαπήλευε πάντα τὰ πρήγματα· ὁ δὲ χαλεπόϲ τε ἦν καὶ ὀλίγωροϲ· ὁ δέ, ὅτι ἤπιόϲ τε καὶ ἀγαθά ϲφι τὰ ἐμηχανήϲατο.

2779 Κυρωνίδαι: γένοϲ ἐϲτὶν ὠνομαϲμένον ἀπὸ Κόρωνοϲ, ὃν νόθον [*](Harp.) ἀδελφὸν εἶναί φαϲι τοῦ Κρόκωνοϲ· παρὸ καὶ ἐντιμοτέρουϲ εἶναι τοὺϲ Κροκωνίδαϲ τῶν Κυρωνίδων. τριχῆ δὲ αὐτοὺϲ ὀνομάζουϲι, Κυρωνίδαϲ, Φιλιεῖϲ καὶ Περιθύδαϲ.

2780 Κυρϲάνιε: νεανία, ἔφηβε. ἢ εὐτελέϲτατε. κυρϲὸϲ γὰρ εὐτελὲϲ [*](Ar.) λάχανον. Κυρϲανίουϲ δὲ καλοῦϲιν οἱ Λάκωνεϲ τὰ μειράκια καὶ τοὺϲ εὐτελεῖϲ ἀνθρώπουϲ.

2781 Κυρτὴ καὶ κοίλη παράταξιϲ, καὶ ἐπικάμπιοϲ εἰϲ τοὐπίϲω τε [*](Tact.) καὶ πρόϲω, ἡ τὸ ϲτόμα κοῖλον ἔχουϲα ἢ κυρτὸν ἢ ἐπικαμπέϲ· καὶ τοῦτο, ὡϲ εἴρηται, ἢ εἰϲ τοὐπίϲω ἢ εἰϲ τὸ πρόϲω. ὥϲτε τὰ εἴδη αὐτοῦ γίνεται ἕξ, ἐκ τῆϲ τῶν τριῶν ἢ εἰϲ τοὐπίϲω ϲχηματιζομένηϲ ἢ εἰϲ τὸ πρόϲω.

2782 Κύρτωμα: ἡ λεγομένη καμάρα. κύρτωμα γὰρ τοῖϲ πάλαι [*](E) ἀνθρώποιϲ ὑπὲρ τῆϲ δεξαμενῆϲ ϲκιᾶϲ ἕνεκα ἐπεποίητο.

2783 Κυροῖ· κἀνήρετ’ ἐν τῷ πράγματοϲ κυροῖ ποτε. τὸ κυρῶ [*](Soph.) περιϲπωμέωϲ ἡ ϲυνήθεια καὶ Ἀττικοί. ἐν δὲ τοῖϲ εὐκτικοῖϲ βαρύνουϲιν αὐτὸ Ἀττικοὶ μετὰ ἐκτάϲεωϲ τοῦ υ, κύροι λέγοντεϲ, ἀντὶ τοῦ κυροίη. κεῖται δὲ καὶ ἀντὶ τοῦ κυρεῖ ὁριϲτικοῦ παρὰ Σοφοκλεῖ.

2784 Κύϲον με: φίληϲόν με. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· κύϲον με καὶ [*](Ar.) τὴν χεῖρα δὸϲ τὴν δεξιάν. ἐπὶ πίϲτει καὶ ϲυνθήκαιϲ διδόναι τὰϲ δεξιὰϲ ἀλλήλοιϲ εἰώθαϲιν. ὑπὲρ οὖν τοῦ πειϲθῆναι τὸν νεανίαν, ὁ πρεϲβύτηϲ ταύτην ἀξιοῖ παρ᾿  αὐτοῦ πίϲτιν λαβεῖν.

2785 Κύϲτιν: οὐρήθραν, ἐφήβιον, ὑπογάϲτριον. τὴν κοιλίαν, τὴν [*](Σ) φῦϲαν. εἴρηται δὲ φῦϲα ἀπὸ τοῦ πάϲχειν πεφυκέναι.

2786 Κύτταροϲ: τὸ πῶμα τῆϲ βαλάνου, ὅπου ἐγκάθηται ἡ βάλανοϲ. [*](Σ) ἡ τῆϲ βαλάνου πυελίϲ, ἢ τὸ προεξάνθημα τῆϲ ῥοιᾶϲ, ἢ ἡ ἐν [*](Ar.) τοῖϲ κηρίοιϲ τῶν μελιττῶν πυελὶϲ καὶ κατάτρηϲιϲ. ἢ τὸ ὑψηλότατον τοῦ οὐρανοῦ· λέγουϲι γὰρ κοῖλον εἶναι τὸν οὐρανόν, ὥϲπερ τοῦ ᾠοῦ τὴν λεπίδα. τὸ κοιλότατον καὶ μυχαίτατον.

2787 Κύτταροϲ: αἱ τῶν κηρίων καὶ ϲφηκῶν κατατρήϲειϲ. Θεόφραϲτοϲ δὲ κυρίωϲ λέγει κύτταρον τὴν προάνθηϲιν τῆϲ πίτυοϲ, ἥτιϲ ἐϲτὶ ὡϲ ϲτάχυϲ μικρὸϲ ἐκ μεγάλων πυρῶν, ξηραινόμενοϲ δὲ θυλακοῦται καὶ ἀποπίπτει. οἷον οὖν ἀγγειῶδέϲ φηϲι κύτταρον οὐρανοῦ. ὁ αὐτὸϲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν Θεϲμοφοριαζούϲαιϲ· πόϲθιον τῷ ϲῷ προϲόμοιον, ϲτρεβλὸν ὥϲπερ κύτταρον.

2788 Κυταία: πόλιϲ. καὶ Κυταιΐδοϲ.

2789 Κύταιον: τόποϲ τιϲ.

2790 Κύτη: ὄνομα πόλεωϲ.

2791 Κύτοϲ: ὄγκοϲ, χώρημα, βάθοϲ. πλάτοϲ καὶ Π Κερικυτώϲαντεϲ. [*](Δ Ε) τὸ δὲ κύτοϲ τῶν πλοίων κοντοῖϲ κατεϲτόρεϲε πρὸϲ εὐμαρῆ ϲτάϲιν τῶν ἵππων.

2792 Κυτωρίϲ: τόποϲ παραθαλάϲϲιοϲ.