Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2271 Κωμῶν: τῶν χωρίων. ἡ εὐθεῖα κώμη.
[*](Δ)2272 Κῶμοι: ᾠδαί, ἢ ὀρχήϲειϲ μετὰ μέθηϲ.
[*](Σ)2273 Κωμύδριον: τὸ μικρὸν χωρίον.
[*](Δ)2274 Κώμυθα: δέϲμην χόρτου. οἱ δὲ ξυνδήϲαντεϲ τοὺϲ καλάμουϲ [*](Σ) καλῳδίοιϲ τε καὶ τολύπαιϲ κώμυθαϲ πολλὰϲ ἀπειργάϲαντο. ἡ εὐθεῖα [*](Ε) ὁ κώμυθοϲ.
[*](Δ)2275 Κωνειαζομέναιϲ: θανάϲιμον φάρμακον πινούϲαιϲ. Κώνειον [*](Σ) γὰρ θανάϲιμον δηλητήριον.
2276 Κωνῆϲαι πίθον.
[*](Δ)2277 Κωνοειδέϲ: ϲχῆμα τοιοῦτον, οἷον ϲτροβιλοειδέϲ. καὶ ἐν [*](Σ) Ἐπιγράμμαϲι· κἐν ϲτέρνοιϲ ἔτι κεῖνα τὰ λύγδινα κώνια μαϲτῶν ἑϲτήκε.
[*](Anth.)2278 Κᾦνον: καὶ οἶνον. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ· κᾦνον ἀνεκεράννυ [*](Ar.) γλυκύτατον.
2279 Κωνοφόροι: θυρϲοφόροι. κῶνοϲ δὲ λέγεται ὁ βοτρυοειδὴϲ τοῦ ϲτροβίλου καρπόϲ, ὃν ἔφερον αἱ γυναῖκεϲ βαϲτάζουϲαι ἐν ταῖϲ τοῦ Διονύϲου τελεταῖϲ, ἐπειδὴ ὅμοιον τῷ ϲχήματι τὸν κῶνον τῇ τοῦ ἀνθρώπου καρδίᾳ, ἐπιϲτάτην δέ φαϲιν Ἕλληνεϲ τῆϲ τῶν ἀνθρώπων καρδίαϲ τὸν Διόνυϲον. οἰκείῳ οὖν τινι μυϲτηρίῳ τοῦτο ἐποίουν. καὶ θύρϲου χλοερὸν κωνοφόρον κάμακα.
[*](Anth.)2280 Κωνώπη: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Δ)2282 Κωνϲιϲτώριον: παρὰ Ῥωμαίοιϲ οὕτω λέγεται τὸ ϲυνέδριον καὶ τὸ ϲύϲτημα, ἔνθα περὶ τῶν ἐπειγόντων βουλεύονται.
2283 Κῶνϲοϲ: ὄνομα κύριον.
[*](Δ)[*](2268—ἐμπαίγματα ═ P, Σᵃ, Ba 286, 21, sch. Luc. 215, 2 2270 Ar. Vsp. 1318 2272 ═ P, Ba 286, 20, sch. Pl. Rep. 573c cf. sch. Luc. 214, 27, H 2273 l. ═ Ambr. 2058 2274 — χόρτου ═ H, P, sch. Luc. 215, 2 cf. Ambr. 1969 ═ Et. M. 532, 6 οἱ—ἀπειργάϲαντο Agath. 5, 21 p. 325, 21 κὠμυθοϲ cf. Ambr. 1969 et 1996 2275 ═ P, Ba 286, 22—3. Κώνειον sq. cf. H 2276 cf. Ambr. 2064 2277 — ϲτροβιλοειδέϲ ═ P, Ba 286, 24 cf. H, Et. M. 551, 43, Ps. Herodian. 71 κἐν sq. Anth. 5, 12, 3—4 2278 Ar. Ran. 511 c. sch. cf. Et. M. 551, 26 2279 vs. 24 καὶ sq. Anth. 6, 165, 4 2280 ═ Ambr. 2032 2281 sch. Ar. Pl. 538 aliter Ambr. 2011)[*](2272 cf. 2265 2274 cf. v. τολυπεύειν 2275 cf. 2034 2277 cf. v. Λ 768 2279 Anth. cf. v. Θ 613 2282 cf. 2050)[*](2 ἡ] καὶ Bhd. 3 Κωμῳδοποιόϲ FV Κωμωδιοπόϲ GM 2270—1 inverso A(GFVM) ord. V 4 Κωμῳδολογχων Aec Κωμῳδολειχῶν V cf. Ar. 4 5 κ᾿ Ἀριϲτοφάνηϲ A 6 εὐθεῖα| ἡ add. F 7 ἢ om. GVM 9 Κώμυθον AecG(Vec)Mec cf. Ambr. 10 κωμύθουϲ GacMec 15 ϲχῆμα—16 ἕϲτηκε om. V; καὶ—16 ἕϲτηκε om. F 16 κώνεια A cf. v. Λ 766 17 Βατράχοιϲ om. F 22 Ἕλληνεϲ om. V 23 καρδίαϲ om. V 27 Κωνϲιϲτόριον FV)2284 Κωνϲταντῖνοϲ ὁ μέγαϲ· οὗτοϲ ἐξ ἀφανῶν τίκτεται τῷ βαϲιλεῖ Κωνϲταντίῳ, γνωριϲθεὶϲ δὲ τῷ πατρὶ κατά τιναϲ γνωρίμουϲ τρόποϲ· ὃϲ κατά τινα τύχην ἔγνω τοὺϲ τόπουϲ καταλιπεῖν, ἐν οἷϲ διέτριβε, ἐξορμῆϲαι δὲ πρὸϲ τὸν πατέρα Κωνϲτάντιον, ἐν τοῖϲ ὑπὲρ τὰϲ Ἄλπειϲ ἔθνεϲιν ὄντα καὶ Βρεττανίᾳ ϲυνεχέϲτερον ἐνδημοῦντα. θεαϲάμεοϲ δὲ αὐτὸν ὁ πατὴρ χειροτονεῖ βαϲιλέα τοὺϲ ἐκ τῆϲ Θεοδώραϲ υἱεῖϲ καταλιπών, ἰδὼν αὐτὸν εὖ ἔχοντα ϲώματοϲ. δύο δὲ καὶ ξ΄ καὶ τ΄ ἀπὸ τῆϲ Αὐγούϲτου Καίϲαροϲ μοναρχίαϲ διεληλυθότων ἐνιαυτῶν, Κωνϲταντῖνοϲ τὴν νέαν Ῥώμην ἀνίϲτηϲι.
2285 Κωνϲταντῖνοϲ, ὁ μέγαϲ βαϲιλεύϲ. περὶ οὗ ἔγραψεν Ἐὐνάπιοϲ φληνάφουϲ καὶ παρῆκα αὐτὰ αἰδοῖ τοῦ ἀνδρόϲ.
2286 Κωνϲταντῖνοϲ, βαϲιλεὺϲ Ῥωμαίων, υἱὸϲ Λέοντοϲ τοῦ Εἰκονομάχου τοῦ Ἰϲαύρου, ἐκ λέοντοϲ ἀνεφύη ποικιλότροποϲ πάρδαλιϲ, ἐκ ϲπέρματοϲ ὄφεωϲ ἀϲπὶϲ δεινὴ καὶ ὄφιϲ πετόμενοϲ, ἐκ Δὰν Ἀντίχρϲτοϲ. οὗτοϲ τὴν πατρῴαν βαϲιλείαν τε καὶ ἀϲέβειαν διαδεξάμενοϲ καὶ ἀϲελγείαιϲ καὶ δαιμόνων ἐπικλήϲεϲι καὶ ἄλλοιϲ πονηροῖϲ ἐπιτηδεύμαϲ χαίρων καὶ ϲχολάζων, ἐξαίρετον ὄργανον καὶ λίαν ἐπιτήδειον τοῦ πατρὸϲ αὐτοῦ καὶ διδαϲκάλου γέγονε διαβόλου. καὶ γὰρ εἰϲ τοϲαύτη ἀπόνοιαν καὶ παραπληξίαν ἐξώκειλεν, ὡϲ καὶ θεϲμὸν ἐπὶ λαοῦ καθολικὸν ἐκθέϲθαι, μὴ λέγεϲθαί τινα τῶν θεραπόντων κυρίου τοπαράπαν ἅγιον, ἀλλὰ καὶ τὰ λείψανα τούτων εὑριϲκκόμενα διαπτύεϲθαι καὶ μηδὲ πρεϲβείαν αὐτῶν ἐξαιτεῖν· οὐδὲν γὰρ ἰϲχύουϲιν. εἶτα προϲθεὶϲ ὁ παμβέβηλοϲ λέγει, μηδὲ τῆϲ Μαρίαϲ ἐπικαλείϲθω τιϲ πρεϲβείαν· οὐ γὰρ δύναται βοηθεῖν τινι· μηδ᾿ αὖ πάλιν θεοτόκοϲ αὕτη ὀνομαζέϲθω. καὶ δὴ λαβὼν ἐν χειρὶ βαλάντιον πλῆρεϲ χρυϲίου καὶ ὑποδείξαϲ αὐτὸ πᾶϲι ἤρετο, τίνοϲ ἄξιόν ἐϲτι, τῶν δὲ πολλοῦ εἰπόντων, κενώϲαϲ τὸ χρυϲίον πάλιν ἤρετο, τίνοϲ ἐϲτὶν ἄξιον· καὶ λέγουϲιν οὐδενόϲ. οὕτωϲ, ἔφη, καὶ ἡ Μαρία· οὐ γὰρ θεοτόκον ὀνομάζεϲθαι ὁ ἄθεοϲ ἠξίου. ἕωϲ μὲν γὰρ εἶχε τὸν Χριϲτὸν ἐν αὐτῇ, τετιμημένη ὑπῆρχεν· ἀφ᾿ οὗ δὲ τοῦτον ἀπέτεκεν, οὐδὲν τῶν λοιπῶν γυναικῶν διενήνοχε. φεῦ τῆϲ τολμηρᾶϲ δυϲφημίαϲ τοῦ Σαρακηνοπίϲτου καὶ Ἰουδαιόφρονοϲ. τὴν γὰρ Ἀφροδίτην ἐτίμα καὶ ἀνθρωποθυϲίαϲ ἀνέφερε πέραν τῆϲ πόλεωϲ, ἔνθα τῆϲ ἁγίαϲ Μαύραϲ ναόϲ· ὅνπερ ἐκδαφίϲαϲ καὶ φονευτήριον ποιήϲαϲ Μαύραν ὠνόμαϲε τὸν τόπον, ἐν ᾧ καὶ νύκτωρ ἐπετέλει θυϲία, καὶ παῖδαϲ κατέϲφαττε. καὶ μαρτυρεῖ τὸ πρὸϲ θυϲίαν ϲφαγιαϲθὲν [*](2284 — ϲώματοϲ cf. Herm. 20, 322 sqq. vs. 7 δύο sq. ═ Hesych. ap Preger 1, 3—7 2285 Εὐνάπιοϲ cf. de Boor, Byz. Zt. 23. 31; non in FHG 2286 Georg. 750, 15—752, 11 ═ EV 1, 154, 22—155, 20) [*](2284 extr. cf. 2287) [*](A(GFVM)) [*](1 τίκτεται om. V 2 γνωριϲθεὶϲ—9 ἀνίϲτηϲι om. F 7 υἱοὺϲ A 8 μονομαχίαϲ A 2285—6 inverso ord. A 10 ἔγραψεν F; ἔγρα A γράφει GM γρά V 11 αὐτὰ AF: αὐτὸν GVM 13 ἐκ pr.—p. 177, 2 ἐποίηϲεν om. F 13 ἀνεφάνη V 15 τε ex A, Exc. 16 17 ἐπιτηδεύμαϲι πονηροῖϲ A τοιούτοιϲ ἐ. V 18 καὶ pr.—177, 2 ἐποίηϲεν in brevius contr. V 20 τῶν] τὸν A 33 ἐδαφίϲαϲ GM)
2287 Κωνϲταντινούπολιϲ· ὅτι ἡ Κωνϲταντινούπολιϲ τοϲοῦτον τῶ ἄλλων ἁπαϲῶν μείζων, ὅϲον τῆϲ Ῥώμηϲ ἐλαττοῦϲθαι δοκεῖ· ἧϲ τὸ δευτέραν τετάχθαι μακρῷ βέλτιον ἔμοιγε φαίνεται ἢ τὸ τῶν ἄλλων ἁπαϲῶν πρώτην νομίζεϲθαι. ὅτι τριακόϲιοι ἑξήκοντα ἀπὸ τῆϲ Αὐγούϲτου Καίϲαροϲ μοναρχίαϲ διεληλύθειϲαν ἐνιαυτοὶ τῇ πρεϲβυτέρᾳ Ῥώμῃ, καὶ τῶν πραγμάτων αὐτῆϲ ἤδη πρὸϲ πέραϲ ἀφιγμένων Κωνϲταντῖνοϲ ὁ Κωνϲταντίου παῖϲ ἐπιλαβόμενοϲ τῶν ϲκήπτρων τὴν νέαν ἀνίϲτηϲι Ῥώμην. ἀπὸ δὲ κτίϲεωϲ τῆϲ νέαϲ Ῥώμηϲ μέχρι τῶν κατεχόντων τὰ ϲκῆπτρα Ῥωμαίων Βαϲιλείου καὶ Κωνϲταντίνου τῶν Πορφυρογεννήτων ἔτη ---
2288 Κωνϲτάντιοϲ καὶ Κώνϲταϲ καὶ Κωνϲταντῖνοϲ, οἱ υἱοὶ τοῦ μεγάλου Κωνϲταντίνου.
2289 Κῶνοι: ϲτρόβιλοι. καὶ τὸ ἀποϲκίαϲμα τῆϲ γῆϲ.
[*](Σ)2290 Κῷοϲ πρὸϲ Χῖον: ὁ μὲν γὰρ Χῖοϲ ἐδύνατο ἔνδον, ὁ δὲ [*](Prov.) Κῷοϲ ἔξω.