Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ Hom.)

1317 Κενεών: ὁ περὶ τὸν λαγόνα τόποϲ. κενὸϲ γάρ ἐϲτιν ὀϲτέων.

[*](Soph.)

1318 Κενῆϲ: ἐϲτερημένηϲ, κεκενωμένηϲ. μή τιϲ ὡϲ κενῆϲ ϲκύμνον λεαίνηϲ δυϲμενῶν ἀναρπάϲῃ. οἱ γὰρ κυνηγοὶ τηροῦϲι τὸν καιρόν, ὁπότε ἔρημοι τῶν μητέρων γένωνται οἱ ϲκύμνοι.

[*](Δ)

1319 Κενινήτηϲ: ἀπὸ τόπου.

[*](Δ)

1320 Κενθίππη.

1321 Κενοδοξία: ματαία τιϲ περὶ ἑαυτοῦ οἴηϲιϲ.

[*](Soph.)

1322 Κενόν: ἀνθρώπων ἔρημον. Σοφοκλῆϲ πρὸϲ Οἰδίπουν· ἀλλ᾿ εἴπερ ἄρξειϲ τῆϲδε γῆϲ, ὥϲπερ κρατεῖϲ, ξὺν ἀνδράϲι κάλλιον ἢ κενὸν κρατεῖν. ὡϲ οὐδέν ἐϲτιν οὔτε πύργοϲ οὔτε ναῦϲ ἔρημοϲ ἀνδρῶν μὴ ξυνοικούντων ἔϲω.

[*](Σ)

1323 Κενοτάφια: τινὰ εἰϲὶν ἑλιϲϲόμενα, ὡϲ τύποϲ νεκροῦ. μὴ ἔχοντα ἔνδον νεκρόν.

1324 Κενότεροϲ: ἐλαφρότεροϲ, ὁ κουφότεροϲ. τὸ κενώϲιμον τῆϲ ἰατρείαϲ, τὸ θεραπευτικόν.

[*](Synt.)

1325 Κενοῦμαι· γενικῇ.

[*](Σ)

1326 Κενοφωνίαϲ: ματαιοφωνίαϲ, ἀϲεβείαϲ, ἤγουν αἱρετικάϲ. καὶ [*](Δ) Κενοφωνῶ.

1327 Κενοϲπουδία: ματαία ϲπουδή. καὶ Κενόϲπουδοϲ, ὁ ἐπὶ ματαίοιϲ ϲπουδαῖοϲ.

[*](Σ)

1328 Κενῶν φάουϲ: τυφλῶν.

[*](Δ)

1329 Κένϲαι: ἐπιπλῆξαι.

[*](1312 ═ P, Ba 275,13 1313 cf. Ambr. 602 1314 sch Ar Av. 538 cf. Erotian. 49, 1, H, Ambr. 707 1315 ═ P, Ba 275, 15 cf. Ambr 717 et 749 Zon. 1196, Et. M. 503, 32 1316 — μάταιον cf. H, Ambr. 565. Κενόν: μάταιον ═ P, Ba 275, 14 cf. Ps. Herodian 62 πρὸϲ—ὑβριζέτω Soph. Ai. 971. οὐ— κούφη Soph. El. 403 c. sch. Κενεὸϲ sq. cf. Ambr. 565 1317 cf Et. Gen. Et. M 503, 28; sch. E 284 et 857. τόποϲ ═ P, Ba 275,16 cf. H, Erotian. 52, 11 1318 Soph. Ai. 986—7 c. sch. 1319 cf. L 1320 cf. Ambr. 660, Et. M. 503, 33 1322 Soph OT 54—7 c. sch. plenior. 55 1326— αἱρετικάϲ ═ P, Ba 275, 17 cf. H (in 1 Tim. 6, 20, 2 Tim. 2, 16) 1328 ═ P, Ba 275, 20; fr. trag. ad. 219 1329 cf. sch. Ψ 337, L)[*](1316 cf. 1171 1323 cf. 1176)[*](ArF(GVM))[*](1 Κένανδροϲ GVM 3 νεκριμαῖα] θνηϲιμαῖα F 4 τῶν ex A, sch. 7 καὶ αὖθιϲ om. A εἴη GVM κενή AceGacMac: κενόϲ AacFGecMec κενήοϲ V 8 κρύφη F 9 τὸν] τὴν A τόπον V 11 λακαίνηϲ A 12 γίνονται ed. pr, sch 16 Σοφοκλῆϲ—19 ἔϲω om. F 20 μὴ—24 γενικῇ om. F 21 ἐνδον A cf. 1176; ἕνα GVM 22 ὁ om. A 1327—8 inverso ord. ante 1323 AGM)
95

1330 Κενταυρικῶϲ: ἀγροίκωϲ. ἀκόϲμωϲ, ὑβριϲτικῶϲ· ὅτι καὶ οἱ [*](Σ) Κένταυροι ὑβριϲταί· οἱ δὲ ἀντὶ τοῦ μαλακῶϲ. εἰρωνεύεται γὰρ ὁ [*](Ar.) Ἡραλῆϲ. ὁ γὰρ Διόνυϲοϲ μαλακὸϲ καὶ τρυφηλόϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ· τίϲ τὴν θύραν ἐπάταξεν; ὡϲ Κενταυρικῶϲ ἐνήλατο. καὶ αὖθιϲ· οἵουϲ οὔτε τοὺϲ Κενταύρουϲ τοὺϲ τὸ Πήλιον ἔχονταϲ οὔτε [*](EV) τοὺϲ Λαιϲτρυγόναϲ τοὺϲ τὸ Λεοντῖνον πεδίον οἰκήϲανταϲ.

1331 Κέντει τὸν πῶλον περὶ τὴν νύϲϲαν.

1332 Κεντηνάριον.

[*](Δ)

1333 Κεντήματα.

[*](Δ)

1334 Κεντιλίων ϲχολῆϲ: εἶδοϲ ἀξιώματοϲ.

1335 Κέντοροϲ: τοῦ τοὺϲ ἵππουϲ κεντοῦντοϲ.

[*](Δ)

1336 Κεντῶ· αἰτιατικῇ.

[*](Synt.)

1337 Κεντών, κεντῶνοϲ: Ῥωμαϊϲτί. καὶ Κεν τώνιον.

[*](Δ)