Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1113 Κάτων, ϲτρατηγὸϲ Ῥωμαίων· ὃϲ νέοϲ μὲν ἦν ἔτι πάμπαν, [*](EV) αὐϲτηρὸϲ δὲ καὶ φιλόπονοϲ, ϲυνέϲει τε γνώμηϲ καὶ δεινότητι λόγων ἀριπρεπήϲ, ὥϲτε αὐτὸν ἐπὶ τοῖϲ λόγοιϲ ἐκάλουν οἱ Ῥωμαῖοι Δημοϲθένην, πυνθανόμενοι τὸν ἄριϲτον ἐν τοῖϲ Ἔλληϲι ῥήτορα γενέϲθαι Δημοϲθένην. λέγεται Κάτωνα τὸν πρεϲβύτην, ἐρομένου τινόϲ, ἣν [*](Ε) ἔχοι γνώμην περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι πραγμάτων καὶ περὶ τοῦ Σκιπίωνοϲ, εἰπεῖν· οἶοϲ πέπνυται, τοὶ δὲ ϲκιαὶ ἀΐϲϲουϲιν.

1114 Κατωνάκη: ἱμάτιόν ἐϲτιν ἐκ τῶν κάτω μερῶν νάκοϲ, τουτέϲτι [*](Ar.) διφθέραν περιερραμμένον. δοκοῦϲι δὲ ἀμφιέϲαϲθαι τοῦτο, τῶν τυράννων ἐπαναγκαϲάντων τοὺϲ Ἀθηναίουϲ, ἵνα ὑπὸ εὐτελείαϲ μή κατίωϲιν εἰϲ ἄϲτυ οἱ πολῖται. μέχρι γὰρ τῶν γονάτων ἦν διῆκον. Ἀριϲτοφάνηϲ· οὐκ ἴϲθ᾿ ὅθʼ ὑμᾶϲ οἱ Λάκωνεϲ αὖθιϲ αὖ κατωνάκαϲ φοροῦνταϲ, ἐλθόντεϲ δορὶ πολλοὺϲ μὲν ἄνδραϲ Θετταλῶν ἀπώλεϲαν, πολλοὺϲ δ᾿ ἑταίρουϲ Ἱππία καὶ ξυμμάχουϲ. καὶ γὰρ καὶ τῶν Θετταλῶν οἱ πλεῖϲτοι ἐβοήθουν Ἱππίᾳ.

1115 Κατωνάκηϲ: δουλικὸϲ καὶ ἀνελεύθεροϲ χιτών. κατωνάκῃ τὸν [*](Ar.) χοῖρον ἀποτετιλμέναϲ. τὰϲ δούλαϲ φηϲί.

1116 Κατώρηϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

1117 Κατωρχήϲαντο: κατεχάρηϲαν, ἔπαιξαν.

[*](Σ)

1118 Κατωφαγᾶϲ: ὁ καταφαγᾶϲ. κωμῳδεῖται γοῦν ὡϲ πολυφάγοϲ [*](Ar.) ὁ Κλεώνυμοϲ, ὅτι κάτω νεύων ἔτρωγε. κατωφαγᾶϲ δὲ ὄρνεόν ἐϲτιν [*](1109 οἱ—ἀπώλλυντο Agath. 2, 2 p. 68, 2 vs. 4 κατωκάρα — 5 βουκολήϲεται Ar. Pac. 153 1110 Harp. ═ P. An. Ox. 2, 496, 25; Isae. fr. 23 1111 ═ P, Ba 274,12 1112 — ὤμων ═ P, Ba 274,13, H, Ambr. 557, sch. Ο 352 cf. Et. M. 497, 29 ὁ sq. Ios. Ant. 5, 305 1113 — 16 Δημοϲθένην App. lb. 39 ═ EV 2, 225, 26 — 226, 2 λέγεται sq. cf. Polyb. 36, 8, 7; κ 495 1114 — πολῖται cf. H; — περιερραμένον sch. Ar. Eccl. 724 οὐκ sq. Ar. Lys. 1150 — 1153 c. sch. 1152 1115 Ar. Eccl. 724 c. sch. 1116 l. ═ L 1117 ═ P, Ba 274, 15 cf. H 1118 sch. Ar. Av. 288) [*](1112 cf. v. Ε 1430 1113 extr. cf. v. Α 691) [*](3 πρανοῦϲ] ἤγουν κατωφεροῦϲ ss. V θάλαϲϲαν V 9 Ἰώϲηποϲ om. F ArF(GVM) 10 εἰϲ] ἐϲ FV 12 ὃϲ — 18 ἀΐϲϲουϲιν om. F 17. 18 Σκηπίωνοϲ A 19 Κατωνάγκη GM 20 διφθέραν] διαφρέναν F τῶν—26 Ἱππίᾳ om. F 23 ἴϲθ᾿ V, Ar.: οἶϲθ᾿ AGM 25 Ἱππία A: Ἱππίαν GM Ἱππείαν V 27 Κατανάκηϲ F 30 ἔπραξαν F 32 ὄρνεον] ὄνομα F)

80
οὕτω καλούμενον, ὀρύϲϲων τὰ ϲπέρματα. καὶ ὅτε μὲν βαρύνεται, ἐϲτὶ ἐπίθετον· ὅτε δὲ περιϲπᾶται, κύριον. ἴϲωϲ δὲ ἀπὸ τοῦ καταφαγεῖν.

[*](Synt.)

1119 Κατωφρυῶϲθαι· γενικῇ.

[*](Ε)

1120 Κατοικιδίουϲ: τοὺϲ ἐπʼ οἴκῳ ὄνταϲ. κατοικιδίουϲ δὲ καὶ ϲχολαίουϲ καὶ ἧττον ὡμιληκόταϲ πολέμοιϲ.

[*](Synt.)

1121 Κατοικτείρω· αἰτιατικῇ.

[*](Ε)

1122 Κατοικτίζετο: οἴκτου τυχεῖν ἠξίου, ἐλέουϲ κυρῆϲαι. ὁ δὲ ἐπὶ τὰ κοινὰ τῶν Βαβυλωνίων καταϲτὰϲ κατοικτίζετο. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ τῇ φωνῇ κατοικτιζόμενοϲ ἐλεῆϲαι ϲφᾶϲ παρεκάλει.

[*](Ε)

1123 Κατοιμώξαϲ: καταμεμψάμενοϲ. Πολύβιοϲ· καὶ πολλὰ μὲν αὐτὸν κατοιμώξαϲ, ὅτι παρὰ μικρὸν ἔλθοι τοῦ λαβεῖν τὸν Ἄτταλον ὑποχείριον. ἢ καταιτιαϲάμενοϲ, οἴμοι λέγων.

[*](Σ)

1124 Κατοιόμενοϲ: ὀνομάζων ἑαυτὸν μέγαν καὶ φυϲῶν ὑπερηφάνωϲ.

[*](Soph.)

1125 Κάτοιϲθα: γινώϲκειϲ, ἐπίϲταϲαι. Σοφοκλῆϲ· κάτοιϲθ’, ἐγὼ θεοῖϲ οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ᾿ ὀφειλέτηϲ ἔτι; τουτέϲτιν οὐκ ἐν τούτῳ εἰμί, ὥϲτε ὀφείλει τοὺϲ θεοὺϲ ἐπαρκεῖν μοι, διὰ τὸ μὴ περιέχεϲθαι τοῦ ζῆν. οὐκέτι τοῖϲ θεοῖϲ ὀφείλω ἐγὼ ἐπαρκεῖν· ἀντὶ τοῦ οὐδὲν ἐπὶ τιμῇ πράττει τῶν θεῶν.

[*](Σ)

1126 Κατοιχομένου· νεκροῦ, τεθνεῶτοϲ.

[*](Ar.)

1127 Καττύεται: ἀντὶ τοῦ ϲυντίθεται, ϲυρράπτεται. Ἀριϲτοφάνηϲ· οἶδ’ ἐγὼ τὸ πρᾶγμα ταῦθ’ ὅθεν πάλαι καττύεται. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ὑποδημάτων.

[*](| Σ)

1128 Καττύει: εὐτρεπίζει. ϲυρράπτει, καϲϲύει. τὸν δὲ Βαρὰμ [*](Ε) τεϲϲαράκοντα χιλιάϲι καττύειν τὸν πόλεμον ἔλεγον. Καττύω γὰρ [*](Δ?) τὸ δόλουϲ ῥάπτω.

[*](Σ)

1129 Κάττυμα: ἀπάτη, δόλοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ὃν ἐγὼ κατατεμῶ [*](Ar.) τοῖϲ ἱππεῦϲιν εἰϲ καττύματα. καττύματα δέ ἐϲτι δέρματά τινα ἰϲχυρά καὶ ϲκληρά, ἅπερ τοῖϲ ϲανδαλίοιϲ καὶ τοῖϲ ἄλλοιϲ ὑποδήμαϲιν ὑπὸβάλλεται.

1130 Καυδώ: νῆϲοϲ πληϲίον Κρήτηϲ, ἔνθα μέγιϲτοι ὄναγροι γίνονται.

[*](Δ)

1131 Καύθωνοϲ: τοῦ μαλθακοῦ.

1132 Καυκίον παῤ ἡμῖν· κύλιξ δὲ παρὰ ϲοφοῖϲ.

[*](1120 κατοικιδίουϲ sq. Dionys. Hal. 13, 12, 2 1121 ═ Synt. Laur. et Gud. 1122 ὁ pr. — κατοικτίζετο Hdt. 3, 156, 2 1123 καὶ — ὑποχείριον Polyb. 11, 7, 1 1124 ═ P, Ba 274, 3 cf. H (in Abacuc 2, 5) 1125 Soph. Ai. 589—90 c. sch. 1126 ═ P, Ba 274, 5 cf. H 1127 Ar. Eq. 314 c. sch. 1128 ϲυρράπτει, καϲϲύει ═ Ba 274, 9, P cf. H τὸν — ἔλεγον Th. Simoc. 5, 9, 4 Καττύω sq. aliter Ambr. 431 1129 — δόλοϲ ═ P, Ba 274, 10 cf. H ὃν sq. Ar. Ach. 300 c. sch.)[*](1119 cf. 1102 1125 cf. v. Ο 999 1129 cf. 817)[*](ArF(GVM))[*](1 ὀρύϲϲον GM 5 Κατοικίδιοϲ F οἴκου F 17 τούτεϲτιν — 20 θεῶν om. F 22 ϲυντιθένται M ϲυρράπτονται GVM 25 Βαρὰμ] Ἀβραὰμ V cf. v Η 447 27 δούλουϲ V 28 κατατεμῶ] καττυμῶ F 1132 om. F 34 Κακίον V)