Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
581 Ἐκ πλήξαϲ· γενικῇ.
582 Ἐκπλήϲει: πληρώϲει.
583 Ἐκπλινθεύϲαϲ: ϲαῖοϲ ἀντὶ τοῦ διαλύϲαϲ καὶ ἐξελὼν τὰϲ πλίνθουϲ.
584 Ἔκπλυτον: ἐξίτηλον. ἀφανέϲ.
585 Ἐκ ποδὸϲ εἴπετο κατόπιν: ἀντὶ τοῦ ϲύνεγγυϲ.
[*](567 ὁρῶν sq. Polyb 3, 103,7 568 ═ Synt. Laur 569 sch. Thuc 4, 125, 1 ═ Moer. 197,9 cf. H v. ἐκπλήγνυϲθαι, Thom. 151,8 570 Ἐκπηδῶ ═ Ambr 471 γνικῇ ═ Synt. Gud. cf. Synt. Laur. 571 sch. A. Ban. 578; ψ 762 572 ═ Synt Laur, An. Ox. 4,291,18 574 ἐκπλαγεῖϲ sec.—ἔφευγον Polyb. 1, 76, 7. οὕτωϲ —μέλλον Polyb. 3, 107, 15 θαυμαϲταί cf H ποιμένεϲ sq. Cosm. Hieros. can. 2, 126—7 575 πλήρη ═ Ba 214, 9 οἴ sq. Aelian. fr. 142 577 οἱ sq. Aelian. fr 240 578 μὴ sq. Aelian. fr. 37 579 ═ Amhr. 512 580 cf. H 581 ═ Synt. Laur. 582 ═ B. 214, 10 583 Harp. ═ An. Ox. 2, 493, 22; leae. fr. 21 584 —ἐξίτηλον cf. H (gl. Platonica))[*](585 — κατόπιν Polyb. 3, 68, I 537 Z 672 509 Z 672 571 hinc v. πηνίον extr., Z 672 57 Z 652 575 cf. 2685, Z 660 577—8 Z 672 578 cf. v κ 915 580 Z 657 582—3 Z 672 584 Z 660. ἀφανέϲ ex 1778 585 Z 652)[*](A(GITFVM))[*]( 5 γενικῇ om. TF V 10 δὲ om. F V M (Polyb.) 11 ἐκκλίναντεϲ AF 13 ποιμένεϲ—14 ἔτυχον om. TF V mg. A 20 ἐννεοἱ IF εὐνεοὶ G 24 ὁ φόβοϲ AIT 581 om. TF V mg. A 29 ἀφανέϲ om. F VM ἀϲθενέϲ Zon.)586 Ἐκποδών· γενικῇ. τὸ πρὸϲ ὀλίγον χρόνον ὑποϲτείλαϲθαι. Ἄριϲτοφάηϲ· [*](Ar.) οὖτοϲ αὐτόϲ ἐϲτιν ὃν ζητοῦμεν. ἀλλὰ δεῦρο πᾶϲ ἐκποδών. καὶ αὖθιϲ· Ἀργεῖοι δὲ καὶ Θηβαῖοι ἐκποδὼν ἔϲτηϲαν. καὶ παροιμία· [*](Ε) Αγδρὁ ϲ κακῶϲ πράϲϲοντοϲ ἐκποδὼν φίλοι.
[*](Prov.)587 Ἐκποδὼν γενέϲθαι: φυγεῖν, ἢ ἐξαλείφεϲθαι, ἢ ἐκ τοῦ μέϲου [*](Σ) γενέϲθαι.
588 Ἐκποκιῶ: τὰϲ τρίχαϲ ἐκϲπάϲω. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἐκποκιῶ ϲου [*](Ar.) τὰϲ ποκάδαϲ. ἐπὶ γυναικείων τριχῶν ὡϲ τὸ πολύ. παρετυμολογεῖ δὲ τὸ πόκον. Λυκόφρων δὲ ἁπλῶϲ τὰϲ τρίχαϲ. ἐμπλοκὴ δέ τιϲ φαίνεται καὶ πλοκαμίδεϲ ϲπανίωϲ ποτὲ ἐπὶ ἀνδρῶν λέγεται.
589 Ἐκ πολεμῶϲαι· αίτιατικῇ. ἀντὶ τοῦ είϲ πόλεμον καταϲτῆϲαι. [*](Harp.) γράφεται δὲ καὶ διὰ τοῦ η ἐκπολεμῆϲαι, ὡϲ καὶ παρὰ Ξενοφῶντι. Ἐκπο ολλ ἧϲ αι ϲυντάϲϲεται μετὰ αἰτιατικῆϲ. Ἐκπολεμῶϲαι δὲ τὁ πολεμμίουϲ ποιῆϲαι, οἷον ἐπὶ πόλεμόν τιναϲ παροξῦναι.
[*](Suid.)590 Ἐκ πολλοῦ: ἐκ παλαιῶν τῶν χρόνων. ἄγαλμα ἦν τιμώμενον [*](Ε) ὑπʼ αὐτοῦ ἐκ πολλοῦ.
591 Ἐκ πολλῶν ἀχ ύρων ὀλίγον καρπὸν ϲυνήγαγον: ἐπὶ [*](Prov.) τῶν πολλὰ μὲν πονούντων, ὀλίγα δὲ καρπουμένων.
592 Ἐκπομ πεύων: ἀχρειῶν, λοιδορῶν. ὁ δὲ ἐκπομπευθῆναι μὲν τὰ ἄγια τῶν ἁγίων ποιεῖ.
[*](Metaphr.)593 Ἐκ πορίζομεν: ἐξευρίϲκομεν.
[*](Ar.)594 Ἐκπορίϲαϲ: ϲυλλέξαϲ.
[*](Ar.)595 Ἐκπορποῦϲθαι: ἐκφιβλοῦϲθαι.
[*](Σ)596 Ἐκπρεπεῖϲ: ἐπίϲημοι.
[*](Σ)597 Ἐκ προνοίαϲ: ἑκουϲίωϲ.
[*](Σ)598 Ἐκ προϲαγωγῆϲ: ἀντὶ τοῦ πρὸϲ ἀνάγκην, καὶ οὐκ ἐκ φύϲεωϲ [*](Harp.) οὐδὲ ἁπλοικῶϲ.
599 Ἔκπωμα: φιάλη, ποτήριον. δῶρά τε λαμβάνει ἄλλα τε καὶ [*](Σ) ἐκπώματα ἀπὸ ἀργυρίου.
[*](588 2 ἐκποδών Ar. Ach. 239 —40 c. sch. Ἀνδρὸϲ sq. Zen. l 90 587 ═ Ba 214,12 cf. H, Et. M. 323, 37, Ambr. 514, Lex. Greg. An. Ox. 2, 478, 29 588 Ar. Th. 567 c. sch. 589 — αίτιατικῇ cf. Synt Gud., Br. 145, 18 ἀντὶΞενοφῶντι (Hell. 5, 4, 20) Harp. 590 ἄγαλμα sq. Aelisn. fr. 352 591 — Cohr Z. d. Par. 77, n. 46 592 ὁ sq. Dionys. Areop. PG 4, 597 b i. e. Metaphr. cf Bibl. hag. Gr. p. 278 n. 555 598 sch. Ar. Pl. 461 594 sch. Ar Lys. 421 595 ═ Ba 214,14 cf. H 596 ═ Ba 214,15 597 ═ Ba 214,16 598 Harp. 599 ποτήριον ═ Ba 214,11 cf. Bk. 245, 13; ποτήριον — Ambr. 392 cf. H)[*](586 Prov. cf. v. Α 2190 et v. οἰκονομῶ 589 cf. v. πολεμῶϲαι. Z 672. τε. 13 Ἐκπολεμῶϲαι sq. ex 1938 590 Z 653 593—5 Z 673 558 Z 657 599 Z 360)[*](3 καὶ alt. om. AM 7 ἐκποκιῶ] ἐκπίῶ A 8 παρετυμολογεῖται V A(GITFVM) 10 ἀνδρόϲ F sch. 11 αἰτιατικῇ om. F V ἀντὶ—καταϲτῆϲαι om. GI T 13 Ἐκπολεμῆϲαι— αἰτιατικῆϲ om. T; ϲυντάϲϲεται μετὰ αἰτιατικῆϲ mg. l Ἐκπολε μαῖϲαι—14 παροξῦναι om. TF V 15 ἐκ πuλαιῶν] ἔκπαλαι A 592 om. TF V M post 595 A poat 597 G 599 extra ord.)600 Ἐκποίητον γενέϲθαι: ἀποκηρυχθῆναι τοῦ γένουϲ. οἱ δέ φαϲι διαφέρειν ἐκποίητον ἀποκηρύκτου, ὅτι ὁ μὲν ἀποκήρυκτοϲ ἐπὶ κολάϲει ἐκβάλλεται, ὁ δὲ ἐκποίητοϲ ὑπὸ τοῦ φύϲει πατρὸϲ εἰϲ ἕτερον οἶκον δίδοται τῇ προθέϲει.