Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Ar.)

341 Ἐκκαλαμᾶται· ἡ θυγάτηρ παππίζουϲʼ ἅμα τῇ γλώττῃ τριώβολο ἐκκαλαμᾶται.

[*](Δ)

342 Ἐκαλαμήϲαντο: ἀπεθέριϲαν.

[*](Ε)

343 Ἐκαλέϲαϲθαι: παραθῆξαι, παρορμῆϲαι. ἐκκαλέϲαϲθαι ϲπουδά ζυ τοὺϲ ἐπὶ πραγμάτων ταττομένουϲ πρὸϲ τὰϲ τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδαϲ.

[*](Σ)

344 Ἐκκαλεῖται: προκαλεῖται. ὁ δὲ Κεκίλιοϲ θεωρῶν αὐτὸν [*](Σ+) Εκατατεθαρρηκότα, βουλόμενοϲ ἐκκαλεῖϲθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ, ϲυνείχε τοὺϲ ϲτρατιώταϲ ἐντὸϲ τῶν πυλῶν. ἀντὶ τοῦ προκαλεῖϲθαι. καὶ Ἐκκαλλούμενοι, προκαλούμενοι ἢ προμηθούμενοι. τῆϲ δὲ βουλῆϲ οὐδὲ προθυμουμένηϲ, εἴτε τὴν καθ’ αὐτῶν ἐκκαλούμενοι διαβολήν, ἴνα μὴ δοκοῖεν αὐτοὶ Μάρκιον ἐπάγειν ἐπὶ τὴν πόλιν, εἴτε τῷ δήμῳ φιλονεικοῦντεϲ καὶ ἐθίζοντεϲ αὐτόν μὴ ῥᾳδίωϲ ἀνδρὸϲ πατρικίου καταδικάζειν.

[*](Δ)

345 Ἑκάλη: ὄνομα κύριον. ἡ ἡρωὶϲ ἡ παρὰ Καλλιμάχῳ, ἡ πρὸϲ [*](Kel.) ἑαυτὴν καλοῦϲα. ἔχε γὰρ τεῖχοϲ ἀκλήῖϲτον.

[*](Harp.)

346 Ἐκα λλίϲτρουν: Ἰακόν ἐϲτιν.

[*](Kel.)

347 Ἑκαμήδη: ἡ Νέϲτοροϲ παλλακίϲ. παρὰ τὸ ἑκὰϲ μήδεϲθαι, ὅ ἐϲτι βουλεύεϲθαι.

[*](Σ)

348 Ἔκαμον: ἐκοπίαϲαν.

[*](Σ)

349 Ἐκαπήλευϲεν: ἐδόλωϲεν.

[*](337 ═ Seleuc. ap. Et Gud, An. Ox. 2, 436,12, Et M. 319, 35; Γ 184 339 ═ Ba 211, 24, sch B 456, H, Et. Gen., Et. M. 319, 50 cf. L. 340 l. ═ Ambr 463 341 Ar. Vap. 607 —9 342 ═ H, Ambr. 433 343 ἐκκαλέϲεϲθαι alt. sq. Polyb. 3, 69, 4 344 — προκαλείται ═ Ba 212, 24, H vs 15 ὁ —17 πυλῶν Polyb. 1, 40, 3 vs. 18 τῆϲ—22 καταδικάζειν Cuss. D. temere altr. Mai, Cnllect. Vat. 2 p. 565 345 κύριον ═ Ambr. 379 ἡ pr.— καλοῦϲα cf. Et. Gen. ap. Reitx Ind. tecl. Rost. 1890 —1 p 14 (Kapp p. 16), Et M. 319, 43; ἡ tert. sq. ═ An. Ox. 2, 436,10; Call fr. 1 K. 41 S. 346 Harp. 347 cf. Seleuc. ap. Et Gud Et Gen Et. M. 320, 31, An. Ox. 2, 433, 27 348 ═ Ba 211, 25 cf. H 349 ═ Ba 211, 26)[*](337 hinc v. Δ 1569 338 ex v. Α 774 339 cf. 354. Z 680 340 Z 661 341 cf. v. παππίζω 342 —3 Z 662 344 cf. 1605, Z 661 —2 347 Kust. l. 861, 33 249 Z 662)[*](A(GITFVM))[*]( 1 δὲ om, V 1. 2 ἀπεθύϲαμεν] corruptelam perspexit Gaf. ἐθυμιάϲαμεν Bhd. ἐπεθύϲαμεν Hemst. 5 Ὅμηροϲ on. F V 338 om. F V 9 ἀπειροτκακῶ] ἀποκακῶ Dindorf, ἀπαγορεύω, ἀποκακῶ coll. 1602 Bhd. ποιῶ καὶ μὴ ἐκκακῶ suppl. Alberti 15 ὁ—24 ἀκλήιϲτον om. F 15 Κικίλιοϲ 18 προμηθούμενοι] προθυμούμενοι Port. προθυμοποιούμενοι Zon. Bhd. 21 πατρκοῦ A 23 Καλλιμάχου A cp. IT V ἡ πρὸϲ] πρόϲ V)
213

350 Ἐκκα πηλεύειν: δολοῦν, πανουργεῖν.

351 Ἐκαραδόκηϲεν: ἀπέβλεψεν. ἢ ἐμοὶ προϲέθετο τὴν κεφαλὴν [*](Ar.) μετεωρίϲαϲ. παρὰ τὸ Ὁμηρικόν· καί τʼ Ὠρίωνα δοκεύει

352 Ἐκκαρπωϲάμενοι: προϲόδουϲ μεγάλαϲ λαβόντεϲ.

353 Ἐκαγρ πώϲαντο: μετειλήφαϲιν. οἱ ἡϲϲηθέντεϲ φυγῇ ἐκαρπώϲαντο [*](Ε) τὸ εἶναι.

354 Ἑκάϲ: πόρρω. ὅτι μέντοι οὐχ ἑκὰϲ οὐδὲ ἀπὸ ϲφῶν τὸν [*](Δ) κίκδυνον ἡγοῦντο, εἰ οἱ πολέμιοι κρατήϲειαν, ϲυνηγείροντο ἑκούϲιοι [*](Κ) καὶ οὐκ ἐπίκλητοι.

355 Ἐκ αϲτάτω: πορρωτάτω. Προκόπιοϲ· ἑκαϲτάτω τῆϲ τοῦ [*](Hom.) βαρβάρου ἐπιβουλῆϲ ὄντεϲ.

356 Ἐκαϲταχῇ: ἀντὶ τοῦ πανταχοῦ. ταῦτα μὲν οὐν ἐκαϲταχῇ [*](Δ) ἐπράϲϲετο.

357 Ἐκάϲτοτε: ἀντὶ τοῦ ἀεί. οὐ γὰρ λέγεται πάντοτε. Βάβριοϲ· [*](Σ) τῶν οὖν τριχῶν ἑκάϲτοθ’ ἡ μὲν ἀκμαία ἔτιλλεν, ἂϲ εὕριϲκε λευκανθι ούϲαϲ. καὶ αὖθιϲ· τοὺϲ μὲν φιλεῖν βουλομένουϲ δεδοίκατε, τοὺϲ [*](Ar.) δʼ οὐκ ἐθέλονταϲ ἀντιβολεῖϲθ’ ἑκάϲτοτε. ἀντὶ τοῦ ἀεί.

358 Ἐκ καταλόγου: τῶν εἰϲ ϲτρατιώταϲ τελούντων. τὴν γάρ τοι [*](Ε) πληθὺν καὶ τοὺϲ ἐκ καταλόγου ἐῶ νῦν, Αἰλιανόϲ φηϲιν.

359 Ἑκαταῖοϲ, Ἀβδηρίτηϲ, φιλόϲοφοϲ· ὃϲ ἐπεκλήθη καὶ κριτικὸϲ [*](Hesy.) γρααμματικκόϲ, οἷα γραμματικὴν ἔχων παραϲκευήν. γέγονε δ’ ἐπὶ τῶν διαδόχῳ. βιβλία αὐτοῦ ταῦτα· Περὶ τῆϲ ποιήϲεωϲ Ὁμήρου καὶ ϲιδο.

360 Ἑκαταῖοϲ, Ἡγηϲάνδρου, Μιλήϲιοϲ, γέγονε κατὰ τοὺϲ Δαρείου [*](Husy.) χρόνουϲ τοῦ μετὰ Καμβύϲην βαϲιλεύϲαντοϲ, ὅτε καὶ Διονύϲιοϲ ἦν δ Μιλήϲιοϲ, ἐπὶ τῆϲ ξέ Ὀλυμπιάδοϲ· ὶϲτοριογράφοϲ. Ἡρόδοτοϲ δὲ ὁ Ἁλικαρναϲεὺϲ ὠφέληται τούτου νεώτεροϲ ὦν· γέγονε γὰρ μετ’ αὐτόν. καὶ ἦν ἀκουϲτὴϲ Πρωταγόρου δ Ἑκαταῖοϲ. πρῶτοϲ δὲ ἱϲτορίαν πεζῶϲ ἐξήνεγκε, ϲυγγραφὴν δὲ Φερεκύδηϲ· τὰ γὰρ Ἀγηϲιλάου νοθεύεται.