Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

390

2719 Ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων: ἐπὶ τῶν φθαϲάντων γενέϲθαι. [*](Ε) πρέϲβειϲ δὲ ἔπεμπεν διαϲαφοῦνταϲ, Πόπλιον μὲν εὐδοκεῖν τὴν εἰρή νην, τοὺϲ δὲ ἐν τῷ ϲυνεδρίῳ διαφέρεϲθαι καὶ φάναι διαμένειν ἐπὶ τῶ ὑποκειμένων. ἐνεϲτώτων.

[*](Δ)

2720 Ἐπιτραπέζια διηγήματα.

Ἐπιτεζώματα: τὰ ἐπιτιθέμενα τῇ τραπέζῃ βρώματα.

[*](Δ)

2722 Ἐπιτραχήλιοϲ κόϲμοϲ.

2723 Ἐπιτρέπει· δοτικῇ· χαρίζεται, παραδίδωϲιν. ὁ δὲ τῆϲ ἐμῆϲ ϲατραπείαϲ φυγάδα ἐλαύνει καὶ τούτῳ ἐπιτρέπει.

[*](Harp.)

724 Ἐπιτρέπειν τοῖϲ οἰκείοιϲ: Δημοϲθένηϲ ἀντὶ τοῦ δικαϲτὰϲ αὐτοὺϲ αἱρεῖϲθαι, Λυϲίαϲ δὲ ἐπέτρεψεν ἀνδράϲιν εἶπεν, ἀντὶ τοῦ ἐπιτρόπουϲ κατέϲτηϲεν.

2725 Ἐπιτρέχειν· δοτικῇ· τοῦ ἀποτρέχειν διαφέρει.

2726 Ἐπιτρέχειν τοῦ ἐπιδιώκειν διαφέρει. ἐπιτρέχει μὲν γάρ τιϲ τῷ μὴ φεύγοντι, διώκει δὲ τὸν φεύγοντα. ἔϲτι δὲ τὸ διώκειν οἷον ἐλαύνει. ἔνθεν καὶ ὑποδιώκειν λέγεται.

[*](Σ)

2727 ἐπιτριβείη: ἐντριβὴϲ γένοιτο, ἔμπειροϲ ὑπάρξοι, ἢ παρορμηθείη. ϲημαίνει δὲ καὶ ἀολεϲθείν

[*](Σ)

2728 Ἐπιτριβόμενοι: ἐπερχόμενοι.

[*](Ar.)

2729 Ἐπίτριπτοϲ: ὁ ἐπιτριβῆναι ἄξιοϲ.

[*](Harp.)

2730 Ἐπιτρίταιϲ· Ἰϲαῖοϲ ἐν τῷ κατὰ Καλλιφῶντοϲ· ἐξακοϲίαιϲ δραχμαῖϲ ἐπιτρίταιϲ. ἀντὶ τοῦ ἐπὶ η΄ ὀβολοῖϲ· κατὰ τὸ τρίτον εἶναι μερίδα τοὺϲ η΄ ὀβολοὺϲ τοῦ τετραδράχμου.

[*](Σ Ps.)

2731 Ἐπιτρῖψαι· αἰτιατικῇ. ἀπολέϲαι. καὶ Ἐπιτρίψειϲ, ϲυντρίψειϲ.

[*](Δ)

2732 Ἐπιτροπή: παρατροπή. ὁ δὲ Λεύκιοϲ προχειριζόμενοϲ διαπέμπεϲθαι [*](Ε) πρὸϲ τοὺϲ Λαπατηνοὺϲ καὶ λαλεῖν ὑπὲρ ἐπιτροπῆϲ ἀπαράϲκευοϲ ἦν εἰϲ τὸ μέλλον.

[*](synt.)

2733 Ἐπιτροπεύω· γενικῇ. αἰτιατικῇ δέ· καὶ ἐπετρόπευϲε μὲν τὸν υἱὸν Ἀλεξάνδρο τὸν Ηρακλέουϲ κληθέντα.

[*](2719 πρέϲβειϲ—ὑποκειμένων Polyb. 14, 2, 11 2720 ═ Ambr. 1547; Basil. PG 29, 164B 2721 ═ Et. Gen., Et. M. 366, 52, Ath. 4, 170 e; 14, 641 b ═ H 2723 δοτικῇ cf. Synt. Laur. 2724 Harp.; Dem 27, 1; Lys. fr. 63 2725 δοτικῇ of. Synt. Gud. 2727 παρορμηθείη ═ Σa, Ba 233, 7 ἀπυλεϲθείη ad Ar. Th. 557 rettulit Gaf. 2728 ═ Ba 233,15 2729 ═ sch. Vict. Ar. Pl. 275 cf. Ba 233, 5—6 ═ Σ, sch. Luc. 63, 12; sch. Ar. Pl. 619 2730 Harp. ═ Et. Gen., Et. M 366, 53 cf. Bx. 25,13; lsae. fr. 79 2731 αἰτιατικῇ cl. Synt. Gud. ἀπολέϲαι ═ Ba 233, 6 Ἐπιτρίψειο sq. ═ H (in Ps. 92, 3) 2732 ὁ sq. Polyb. fr. 151 2733 αἰτιατικῇ cf. Synt. Laur., Bk. 145, 27; γενικῇ ═ Synt. Gud.)[*](2710 Z 818 2721 Z 816 2723 —4 Z S47 2725 cf. v Α 4612 2726—8 Z 848 2732 Z 805)[*](A(GITFVM))[*](2 ἔπεμπον GIFVM 6 βρώματα] ἐπιτραπεζώμμτα add. A 9 τοιὑτων Fac 10 δικαϲτόὰϲ—11 τοῦ om. A 2725 on. FV 14 ἀποδιώκειν A 15 μὴ om. 17 μπυροϲ GIVM 18 δὲ om. A καὶ] τὸ add. F 21 Ἰϲαἰοϲ ex A Harp. Et. 22 et 23 η] ν΄ A 22 τρίτον GIM Harp. Et.; τγρίτην AFV 24 αἰτιατικῇ om. FV καὶ —ϲυντγρίψειϲ om. AFV 2733 om. FV post 2734 A 29 αίτιατικῇ δέ om. A 30 βληθέντα GIM)
391

2734 Ἐπιτροχάδην: ἐπειγμένωϲ, ὥϲπερ τρέχων. ἢ κεφαλαιωδῶϲ, [*](Σ) ταχέωϲ. κόραξ ἐπιτρόχωϲ φθεγγόμενοϲ χειμῶνα ϲημαίνει.

2735 Ἐπὶ τροχοῦ δεῖ ϲ᾿ ἐκεῖ ϲτρεβλούμενον εἰπεὶν ἃ [*](Ar.) πεπανούργηκαϲ· Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ. παροιμία ἐπὶ τῶν πονηρῶν. τροχὸϲ γάρ τιϲ ἦν ἐν Ἀθήναιϲ, ἐν ᾧ δεϲμούμενοι οἱ οἰκέται ἐκολάζοντο.

2736 Ἐπιτυχοῦϲιν: εὐτελέϲι. περὶ ὑπάτων μὴ ῥᾳθύμωϲ ϲκοπεῖν, [*](Ε) ὡϲ οὐ τοῖϲ ἐπιτυχοῦϲι δέον ἐγχειρίϲαι τὴν ἀρχήν, τοϲούτων περιεϲτηκότων κινδύνων τὴν πόλιν.

2737 Ἐπιτυφῇ: ἐπικαῇ, ἐκπυρωθῇ. οὕτωϲ Ἀριϲτοφάνηϲ. ὅπωϲ [*](Σ) ἂν ἀνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιϲτά μου. ἐπικαυθῇ ἐπʼ ἐμοί.

[*](Ar.)

2738 Ἐπιτυγχάνω· γενικῇ.

[*](Synt.)