Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2558 Ἐπιϲάξαι: ἐπαναβῆναι. Ξενορῶν· ἐὰν θόρυβοϲ γένηται, δεῖ [*](Ε) ἐπιϲάξαι τὸν ἵππον Πέρϲη ἀνδρὶ καὶ θωρακιϲθέντα ἀναβῆναι ἐπὶ τὸν ἵππον. ταῦτα δὲ πάντα χαλεπὰ ποιεῖν νύκτωρ, καὶ θορύβου ὄντοϲ.

2559 Ἐπὶ ϲαυτῷ τὴν ϲελήνην καθέλκειϲ: αἱ τὴν ϲελήνην [*](Prov.) καθέλκουϲαι Θετταλίδεϲ λέγονται τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τῶν ποδῶν ϲτερίϲκεϲθαι. εἴρηται οὑν ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖϲ κακὰ ἐπίϲπωμένων.

2560 Ἐπιϲεῖϲαι: ἐπενεγκεῖν. παρεκάλουν μὴ χαλεπώτερον αὐτοῖϲ [*](Ε) ἐπιϲεῖϲαι τὸν κίνδυνον. καὶ αὖθιϲ· ἅπαντα τρόπον ἀπάτηϲ τοῖϲ [*](EL) δεομένοιϲ ἐπιϲείϲαϲ ἀντὶ τοῦ ἐπαγαγών.

2561 Ἐπιϲημαίνεϲθαι: ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖν μὲν καὶ ἐπιφωνεῖν Ἴϲοκράτηϲ, [*](Harp.) ἀντὶ δὲ τοῦ ἐπιϲφραγίϲαι Ἰϲαῖοϲ.

2562 Ἐπιϲημαινόμενοϲ: διάφορα ϲημαίνει. καὶ νῦν Πολύβιοϲ φηϲί.

2563 Ἐπὶ ϲημείου: ἐπὶ ὕψουϲ.

[*](Σ)

2564 Ἐπιϲημήναϲθαι: βεβαιῶϲαι. ἐπιϲημηναμένων δὲ τῶν ἐκ [*](Σ) τῆϲ Ἐλλάδοϲ πρεϲβευτῶν. ἀντὶ τοῦ κυρωϲάντων. καὶ Πολύβιοϲ· [*](Ε) τὶϲ γὰρ οὐκ ἂν ἐπιϲημήναιτο; ἀντὶ τοῦ ἐκπλαγείη, θαυμάϲειεν. [*](Ε) καὶ αὖθιϲ· τοὺϲ μὲν χάριϲι τοὺϲ δὲ κολάϲεϲιν, ὡϲ καὶ τοῖϲ ἄλλοιϲ [*](Ε) παράδειγμα εἶεν, ἐπιϲημαίνεϲθαι.

2565 Ἐπίϲηϲ: ἐπίρρημα.

2566 Ἐπιϲίξει: ποιόν τινα ἦχον ἐπιβοήϲει. ἐκ τοῦ ϲίζω, ϲίτω.

[*](Δ)

2567 Ἐπίϲιον: τὸ αἰδοῖον τῆϲ γυναικόϲ.

[*](Δ)[*](2554 Ar. Vsp.705 2555 ═ Ba 231, 25 2557 ἐπιϲάλων sq. Th. Simoc. 6, 5, 5 2558 ἐὰν sq. Xen. An. 3, 4, 35 2559 ═ Zen. IV 1 2560 ἅπαντα—ἐπιϲείϲαϲ Me Prot fr. 25, F HG 4, 231a ═ EL 455,15 2561 Harp ═ An. Ox. 2, 495, 5 Iso r. 12, 2; lsae. fr. 82 2562 cf. B. W ad Polyb. fr. 46, Byz. Zt. 23, 26 2563 ═ Ba 231, 27 2564 βεβαιῶϲαι ═ Ba 231, 28 τίϲ—ἐπιϲημἡναιτο Polyb. 9, 9,5 τοὺϲ sη. Polyb. fr. 148 2567 cf. Et. M. 364, 1, H, Ambr. 1535)[*](2556 ex v. 53 2557 Z 794 ═ 804 2560 —1 Z 842 2533 Z 813 2564 ἐπιϲημηναμένων cf. v. Α 4356, Polyb. 9, 9 cf. 2081. Z 842 2566 cf. v. ϲίζον. Z 843)[*](1 ἐπὶ πηδᾷϲ A; ἐπιπηδήϲαϲ rell. 2556 om FV 3 πτερωτῶν A v. Γ 53; A(GITFVM) ζᾡων GIM 4 γεγάμψωκεν GIM v. 53: γειγάμτηϲ A οῖα GlM ἱέραξ] καὶ add. GIM 6 ἀμετάπτωτοϲ V 15 Ἐπιϲεῖϲθαι V Ἐπιπεῖϲαι F 20 post Ἐπιϲημαινόμενοϲ vs. 18 ἀντὶ—19 Ἰϲαῖοϲ iterat A; glossa corrupta 24 τῆϲ] τῶν A 2565 ex A 29 ἐπιβοἠϲειε FV ἐκ— ϲίτω] καταϲίζω, ϲίϲω FV ἐκ A Zon.: ἐν GIM)
378
[*](Harp.)

2568 Ἐπιϲίτια: τὰ εἰϲ τροφὴν καὶ εἰϲ τὸ ϲιτεῖϲθαι διδόμενα. ταῦτα δὲ ἐνίοτε καὶ ϲιτίον ἐκάλουν.

[*](Δ)

2569 Ἐπιϲιτίζω ἀεί· αἰτιατικῇ. καὶ Ἐπιϲίτιϲιϲ.

[*](Σ)

2570 Ἐπίϲιτοϲ: ὁ τροφῆϲ χάριν ἐργαζόμενοϲ.

[*](Ε)

2571 Ἐπιϲθένηϲ· οὖτοϲ ἦν ἐπὶ Σεύθου τοῦ Θρᾳκῶν βαϲιλέωϲ, ἐπίρρητοϲ ἐπὶ παιδεραϲτίᾳ.

[*](Ε)

2572 Ἐπιϲκαλμίϲι: τοῖϲ τῆϲ νηὸϲ μέρεϲι πτύα ὡϲ πλεῖϲτα ταῖϲ ἐπιϲκαλμίϲιν ἐντροπωϲάμενοι ἤρεττον.

2573 Ἐπιϲκευάϲαϲθαι: ἐπιφορτίϲαϲθαι.

[*](Synt.)

2574 Ἐπιϲκέψομαι· αἰτιατικῇ.

[*](Δ)

2575 Ἐπιϲκήνιον.

[*](Soph.)

2576 Ἐπιϲκήνουϲ· Σοφοκλῆϲ· μηδ’ ἐπιϲκήνουϲ γόουϲ δάκρυε.

[*](Σ)

2577 Ἐπιϲκήπτει· δοτικῇ. ἐπιτιμᾷ. τὸν μὲν οὖν λοιμόν, καίπερ [*](Ε) ἐπιϲκήψαντα ἐϲ τὴν ξύμπαϲαν, διέφυγον ἄνθρωποι οὐχ ἥϲϲουϲ ἢ ὅϲοιϲ [*](Synt.) διαφθαρῆναι τετύχηκεν. τὸ δὲ παρακαλῶ αἰτιατικῇ.