Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
222 Ἔδη: τὰ ἱερά. τὰ ἐδάφη. ἐκ τοῦ ἔθοϲ.
223 Ἐδηδοκώϲ: καταφαγών. καὶ ἐσήδοκα καὶ ἐ δηδώϲ.
224 ἐδηλήϲαντο: ἔβλαψαν.
225 ἐδήμευϲαν: δημόϲιον ἐποίηϲαν. καὶ ἐκράτηϲεν ὁ φθόνοϲ, καὶ τὴν οὐϲίαν ἐδήμευϲαν αὐτῷ. ὁ δὲ ὑπεξαιρεῖται χρυϲίου 1 τάλαντα.
226 ἐ δημοϲίωϲαν: δημόϲιον ἐποίηϲαν. ὁ δὲ Θευδέριχοϲ ἐπὶ [*](Ε) Ζήνωνοϲ ἐδημοϲιώθη χιλίαϲ καμήλουϲ προπέμψαϲ χρυϲίου καὶ ἀργυ [*](Soid.) ρίου. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ Αἰϲχίνηϲ, ἐπειδὴ ϲυναίρων ἐν δίκῃ τινὶ διέφθειρε τοὺϲ δικαϲτάϲ, ἐμβληθεὶϲ ἄμα αὐτοῖϲ ἐν δεϲμωτηρίῳ καί κώνειον πιὼν ἀπέθανε, καὶ τὰ πράγματα αὐτῶν ὡϲ ἀτέκνων ἐδημοϲιώθη.
227 ἐδημώθη: ἐν τῷ δήμῳ διεδόθη, δῆλοϲ πᾶϲιν ἐγένετο. οὕτωϲ Δίων ἐν Ῥωμαϊκῶν ἑπτακαιδεκάτῳ· καί τιϲ λόγοϲ περὶ αὐτῶν τοιόϲδε ἐδημώθη.
228 ἔδηξεν: ἔδακεν.
229 ἐδήουν: παρὰ Θουκυδίδη ἀντὶ τοῦ διέκοπτον, διέφθειρον. [*](Ε Σ) ἄπαϲαν κατεδῄουν τὴν ἀνατολικὴν χώραν. καὶ ἐ δήωϲαν, ὁμοίωϲ.
230 ἔσδηϲα: ἐδέϲμευϲα.
231 ἐδητύοϲ: βρώϲεωϲ.
232 ἐδιδαξάμην: ἐπαιδευϲάμην διʼ ἑτέρου, αὐτὸϲ ἐπιμεληθεὶϲ τούτου. παθητικὸν ἀντὶ τοῦ ἐνεργητικοῦ. δύναται εἶναι μεϲότητοϲ Ἀττικῶϲ, ἀντὶ τοῦ ἐξεπαίδευϲα.
233 ἐδἰδαξεν: ἔπειϲεν, ἠρέθιϲεν. ἐδίδαξεν αὐτοὺϲ ἀνάγκη κατα ϲκηνῆϲαι, οὗ πρῶτον εἶδον κώμαϲ.
234 ἐδίδη: ἐδέϲμευεν.
235 ἐδίδοϲαν.
236 ἐδικανόωντο: ἐδεξιοῦντο.
237 ἐδικαίου: δίκαιον εἶναι ἔλεγε. καὶ μὴ τὴν βαϲιλείαν ἑαυτῷ ἀποδίδωϲί τιϲ, ἀλλὰ τοῦ γε ἀπαλλάϲϲεϲθαι κύριοϲ ἐδικαίου εἶναι [*](221 —ἐδέετο cf. H. ἐδεϲμεῖτο ═ Ambr. 211 222 cf. H; —ἱερά Ba 206,12, Et. M. 317, 2 τὰ alt. sq. ═ Armbr. 187 et 180 cf. Dam. ap. Phot Bibl. 350b 31 223 — Ambr. 194 et 196 224 ═ Ambr 213, ech. Α 156 Ap. S. 62,12, Et. M. 316,1 cf. H 225 ἐποίηϲαν cf. a 226 καὶ sq fort. Aelian. 226 — ἐποίηϲαν ═ Ba 206, 16, Lex. rhet. ap Et. M 316, 8 et Bt Gen. ὁ sq. Malcho attr. Bhd. 227 ═ Ba 206,16, Et M 316, 5, Et. Gen ; οὕτωϲ sq. Sabb.; Cass. D. fr. 80 228 ═ Ambr. 205 229 Θουκυδίδη 2,12, 5 Ἐδήϲαν sq ef. Ba 206, 18 230 ═ Ambr. 202 231 Ba 206, 17, ech Α 469 Ps. Herodian. 27, H cf. Et. M. 316. 31, Et. Gen. 232 sch Ar. Nu. 1338 — τοιύτου ═ Tim. 233 ἐδίδαξεν alt. sq. Χen. An. 3, 4, 32 234 ═ Ambr 200 235 cf. Ambr. 222 236 ═ Ambr. 217, H cf. sch 0 86) [*](221 cf. 230 et v. Δ 299. Z 615 222 cf. 209 et 219 224 cf v Δ 404 225—7 Z 616 226 vs. 7 ὁ sq. ex v. Α 347 228 cf v. Δ 482 Z 616 230 cf. 221 et v. Δ 299 232 cf. v Δ 857 Z 616 233 Z 616 234 cf. V Δ 863 Z 616 236 Z 617 237 Z 617 vs. 28 δίκαιον sq cf. v. Δ 1078) [*](A(GITFVM)[*]( B καὶ pr ἐδηδὡϲ on F 9 κμὶ—11 ἐδημοϲιώθη ex Amg l (post 225) 22 ἐδηλιώθη A 18 ἐδέϲμευϲαν A 21 τοῦ om. V M εῖναι] οῦν M 22 ἐξεπαίδευϲαν A 25 ἐδέϲμευϲεν GF)
238 ἐδ δικαιώθ ηϲαν: δίκαιοι ἐκρίθηϲαν. ϲημαίνει δὲ καὶ τὸ ἐναντίο, [*](Σ) κατεδικάϲθηϲαν δικαίωϲ. Δίων ἐν Ῥωμαῖκοῖϲ πεντεκαιδεκάτῳ· ἔκ τε γὰρ τῆϲ ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου ἀξιώϲεωϲ καὶ ἐκ τῆϲ παλαιᾶϲ πρὸϲ τοὺϲ Ῥωμαίουϲ φιλίαϲ οὐκ ἤνεγκαν δικαιωθέντεϲ, ἀλλ’ ἐπεχείρηϲαν καὶ οἱ Καμπανοὶ τοῦ Φλάκκου καὶ οἱ Συρακούϲιοι τοῦ Μαρκέλλου κατηγορῆϲαι, κατεδικαιώθηϲαν ἐν τῷ ϲυνεδρίῳ. πολλαχοῦ δὲ οὗτοϲ κέχρηται τῇ λέξει ταύτῃ ἐπὶ τοῦ εἰρημένου ϲημαινομένου, ὡϲ καὶ ἐν τῷ ις΄ πάντεϲ ἀποθανεῖν ἐϲτε ἄξιοι· οὐ μέντοι καὶ ἐγὼ πάνταϲ ὑμᾶϲ θανατώϲω, ἀλλ’ ὀλίγουϲ μέν, οῦϲ καὶ ϲυνείληφα ἤδη, δικαιώϲω, τοὺϲ δὲ ἄλλουϲ ἀφίημι. καὶ ἀλλαχοῦ δὲ πολλαχοῦ ὁμοίωϲ.
239 Ἐ δικαίωϲαχ: ἀντὶ τοῦ κατέκριναν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι καταγαγόντεϲ [*](Ε) αὐτὸν ἐδικαίωϲαν θανάτῳ.
240 Ἐδίνευον: κύκλῳ περιῇεϲαν, ὠρχοῦντο.