Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1699 Ἐξεῖναι: δυνατὸν εἶναι.
[*](Δ)1700 Ἐξείνιϲαν: ἐξενοδόχηϲαν.
[*](Δ)1701 Ἐξείραντεϲ: ἐξελκύϲαντεϲ, ἐξελόντεϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· τὴν γλῶϲϲαν [*](Ar.) ἐξείρατεϲ αὑτοῦ ἐκκοψόμεθα.
1702 Ἐξείργειν: ἀπείργειν, κωλύειν.
1703 Ἐξείρετο: ἠρώτα.
[*](Σ)1704 Ἐξείρπυϲεν: ἐξεϲύρθη, ἐξῆλθεν. ἡ δὲ ἔχιδνα ἐξείρπυϲεν ὑπὸ τοῦ πυρὸϲ ἀναγκαϲθεῖϲα.
1705 Ἐξειϲιν: ἐξέρχεται.
[*](Δ)1706 Ἐξειϲτήκει: ἐξηλλάττετο. καὶ τρόμῳ εἴχετο, καὶ ἡ χρόα αὐτοῦ [*](Ε) ἐξειϲτήκει, καταδείϲαντι τὸ πλῆθοϲ τῆϲ ϲτρατιᾶϲ καὶ τῶν ὅπλων τὴν λαμπρότητα.
1707 Ἐξεῖρψεν: ἀνέδωκεν.
[*](Δ)1708 Ἐξῇ: αὐθυπότακτον. ἀντὶ τοῦ δυνατὸν ὑπάρχῃ.
[*](Δ)1709 Ἐξηγήϲαθαι τοῦ διηγήϲαϲθαι διαφέρει. διηγήϲαϲθαι μὲν γάρ [*](Σ?) ἐϲτιν εἰπεῖν ἁπλῶϲ, ἅ τιϲ αὐτὸϲ ἐπίϲταται, ἤτοι πρὸϲ ἀγνοοῦνταϲ τοὺϲ ἀκροωμένουϲ λέγων ἢ καὶ πρὸϲ εἰδόταϲ. τὸ δὲ ἐξηγήϲαϲθαι ἅμα λέγειν τε περὶ ὦν ἀγνοοῦϲιν οἱ ἀκούοντεϲ, καὶ διδάϲκειν αὐτούϲ, περὶ ὗν πθάνονται.
1710 Ἐξηγηταί: οἱ τοὺϲ νόμουϲ τοῖϲ ἀγνοοῦϲιν ὑποδεικνύοντεϲ καὶ [*](Σ) διδάϲκοτεϲ περὶ τοῦ ἀδικήματοϲ, οὑ ἕκαϲτοϲ γράφεται.
1711 Ἐξηγηταί: τρεῖϲ γίνονται πυθόχρηϲτοι, οἷϲ μέλλει καθαίρειν [*](Σ) τοὺϲ ἄγει τινὶ ἐνιϲχηθένταϲ. καὶ οἱ ἐξηγούμενοι τὰ πάτρια. καὶ Ἡρόδοτοϲ ϲὺ ἐϲ οἶκον τὸν βαϲιλέωϲ ἐξηγητὴϲ γίνεται πρηγμάτων [*](Ε) ἀγαθῶν, καὶ ταῦτα εὖ παρανέειϲ πάντα. Ἐξηγητήϲ, ἰδίωϲ ὁ ἐξηγούμεουϲ [*](Harp.) τὰ ἱερά. ἔϲτι δὲ καὶ ἀ πρὸϲ τοὺϲ κατοιχομένουϲ ὀνομα ζόμενα ἐξηγοῦντο τοῖϲ δεομένοιϲ.
[*](1690 ═ Ambr. 1273 cf. sch B 690 4697 ═ Ambr. 1215 1698 cf. Phryn. Ecl p. 37, Poll. 5, 155 1699 ═ Ambr.1236 1700 cf. Ambr.1213═ sch. 207 1701 Ar. Eq. 378 c. sch. 1703 ═ Ba 224, 1, Σa, H 1704 ἡ sq. ad Act. Apost. 28, 3 referre perspexit Pricaeus 1705 ═ Ambr. 1243a, H 1706 καὶ τρόμῳ sq. fort. Arr. Parth., p. 36, n. 130 R. 1707 ═ Ambr. 1242 1708 αὐθυπότακτον ═ Ambr. 1312. δύνατον cf. Ambr. 1223 1700 aliter. Bk. 241, 20 1210 ═ Lex. rhet. ap. Et Gen. et Et. M. 348,19 cf. Bk. 187, 10; 252, 4 ═ Et. M. 348, 22; soh. Pl. Euthyphr. 4c 1711 — πάτρια Tim. ═ ech. Pl. Lag. 916c ϲὺ -πάντα Hdt. 5, 31, 4 Ἐξηγητήϲ sq. Harp. (Dam. fr. 511))[*](1606— 7 Z 776 1698 Z 777 1700 cf. 1329. Z 777 1703 hinc 1743 1704 Z 777 1708 Z 777 1703 cf. 1735. Z 777 1709 Z 778 1710 Z 756)[*](4 δυνατὸν] ἀντὶ τοῦ V 9 Ἐξείρετο T Σ Ba Hes. Gaf., ordo poscit Ἐξἡρετο A(GITFVM) rell., 1743 13 αὐτοῦ] αὐτῷ Bhd. 14 ϲτρατιᾶϲ F: ϲτρατείαϲ GITV cp. AM 1707 extra ord 17 ἀντὶ τοῦ om. GITM ὑπάρχῃ ed. pr.: ὑπάρχει AIV Zon. ὐπάρχειν F cp. GlM 19 ἀγνοοῦνταϲ F1 ἀγνοοῦντα rell. Zon. 20 εἰδόταϲ F1 εἰδότυ rell. Zon. 21 τε] τὰ GIT om. Zon. 25 μέλει Tim. sch. 27 πραγμάτων AF)1713 ξξηγοῦμαι· δοτικῇ.
1714 Ἐξηγρόμην: ἐξηγειρόμην. Ἀριϲτοφάνηϲ· κἄτ’ ἔγωγ’ ἐξἠγρόμην. [*](Ar.) ἐπὶ τῶν ψευδομένων. εἰρηκότοϲ γάρ τοῦ Διονύϲου, ναυμαχήϲαϲ ναῦϲ τῶν πολεμίων ιγ' ἐπιφέρει ὁ Ἡρακλῆϲ, κᾷτ’ ἔγωγʼ ἐξηγρόμη. ϲκώπτων τὸν Διόνυϲον, καὶ ἐγώ, φηϲίν, ἀνέϲτην ἐξ ὀνείρων· δηλῶν, ὅτι ταῦτα ὄναρ ἔπραξε. τῶν ἐπίτηδεϲ ψευδομένων λεγόντων τοῦτο, καθὸ δηλοῦται, ὅτι ἐνυπνίῳ ἐᾡκει τὸ λεγόμενον.
1715 Ἐξῇεϲαν: ἐξεπορεύοντο.
1716 Ἐξ ἠθέων: ἐκ τῶν ϲυνήθων τόπων, ἐν οἷϲ
1717 Ἐξηκεϲτίδηϲ καὶ κλίνεται Ἐξηκεϲτίδου. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἐπὶ [*](Ar.) τῶν ἀμηχάνων. τοῦτον γὰρ ὡϲ ξένον διαβάλλουϲι καὶ πλάνον. οἱ δὲ ξένοι μᾶλλον ἴϲαϲι τὰϲ ὁδούϲ. ἐξαπορήϲαντεϲ οὖν τῆϲ ὁδοῦ καὶ ἀποπλανηθέντεϲ εἶπον· οὐδ’ ἂν Ἐξηκεϲτίδηϲ εὕροι τὴν εὐθεῖαν ὁδόν. εἴρηται οὖν ἐπὶ τῶν ὁδοῦ ἀποπλανηθέντων.
1718 Ἐξήκεϲτοϲ: ὄνομα κύριον.