Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

1619 Ἐξελίϲϲουϲι: κινοῦϲιν.

[*](Ε)

1620 Ἐξελοφίζετο· ἡ δὲ γῆ ἐκ τῶν Δικαιαρχείαϲ γεωλόφων ἐξελοφίζτο.

[*](Ar.)

1621 Ἐξεμεῖν: ἐκκενοῦϲθαι. Ἀριϲτοφάνηϲ· μὴ δῆθ’ ίκετεύω· τουτἐϲτι μὴ ὅλωϲ εἴπῃϲ· πλήν γ' ὅτε μέλλω ἐξεμεῖν. τότε, φηϲίν, λέγε, ἐπιτηρήϲαϲ ὅτε μέλλω ἐξεμεῖν· ῥᾷϲτα γὰρ ἂν μᾶλλον ἐξεμέϲαιμι.

[*](Synt.)

1622 Ἐξέμ ηναν· αἰτιατικῇ

[*](Ε)

1623 Ἐξεμηρύϲατο: διεξῆλθεν, ὁ δὲ Ἀννίβαϲ ἐν ὅλῃ τῇ νυκτὶ μόλιϲ ἐξεμηρύϲατο τῆϲ χαράδραϲ,

1624 Ἐξ ἐμοῦ: παρ' ἐμοῦ.

1625 Ἐξ ἐν αντίαϲ: ἐπίρρημαα.

[*](Ε)

1626 Ἐξένευϲαν: παρῃτήϲαντο, ἀπηρνήϲαντο. οἱ δὲ μὴ θέλοντεϲ βοηθεῖ αὐτοῖϲ, ὡϲ πρὸϲ ἄλλουϲ πόλεμον ἔχοντεϲ, ἐξένευϲαν γῆν βοήθειαν.

[*](Thuc.)

1627 Ἐξένευϲαν: ἐξεκολύμβηϲαν. Θουκυδίδηϲ· τὰϲ δὲ ἄλλαϲ [*](Ε) ναῦϲ ἐπικαταλαβόντεϲ ἐξέωϲάν τε πρὸϲ τὴν γῆν καὶ πολλοὺϲ ἀπέκτειναν, ὅϲοι μὴ ἐξένευϲαν αὐτῶν.

[*](Harp.)

1628 Ἐξένιζεν: ἀντὶ τοῦ ξένοϲ ἦν. Δίδυμοϲ δέ φηϲιν ἀντὶ τοῦ, οὐκ Ἀττικοῖϲ ἀλλὰ ξένοιϲ ῥήμαϲι διελέγετο.

[*](Δ + Soph.)

1629 Ἐξένιϲεν: ἐξενοδόχηϲε. καὶ ἀντὶ τοῦ ἀπέκτεινεν. Ἡλέκτρα [*](1618 sch. Grepg. Ann. 239 n. 56 1619 ═ Ba 224, 5, H 1621 Ar. Ran. 11 c. sch. plenior. 1623 ὁ sq. Polyb. 3, 53, 5 1627 ἐξεκολύμβηϲαν sch. Thuc. 2, 90, 5 τὰϲ sq. Thuc. 2, 90, 5 1628 Harp. ═ An. Ox. 2, 494, 8 Didym. p. 315 Schm. 1629 ἀντὶ sq. Soph. El 96 c sch. 94 et 96; Archil. fr 7) [*](1617 διώκουϲιν ex v. Α 410; κάτα sq. ex v. Δ 546 1618 —20 Z 771 1621 cf. v. μέλλω 1622 cf 497 1623 Z 771 1626 —7 Z 771 1629 ἐξενοδό χηϲε cf 1700; Soph. cf v ξενία) [*](A(GITFVM))[*]( 1617 om. FV 6 Ἐξελίξαντεϲ et cett. ἰtem A 7 καὶ αὖθιϲ om. G περίοδον A 12 τὸ] τόν G T 14 Δικαιαρχείαϲ γεωλόφων Gaf.; Δικαιααρχν 88. A 88. ═ εἰναι VΜ) τεω λόφων AVM M Δικαιαρχίαϲ τε λόφων F δικαιαρ χιϲττελόφων GlT δικαιαρχαϲτέλων λόφων Zon. 17 μηδόλωϲ F V; γρ μὴ ὅλον F ═ 20 Ἀννίβαϲ AF V Zon.; Ἀνανίαϲ GITM 1625 om. FV)

307
φηϲί· ὁ δὲ Ἄρηϲ, φηϲίν, οὐκ ἐξένιϲεν αὐτόν. τουτέϲτιν οὐκ ἀπέκτεινε· ξενία γὰρ Ἄρεωϲ τραύματα καὶ φόνοι. καὶ Ἀρχίλοχοϲ· ξείνια δυϲμεέεϲι λυγρὰ χαριζόμενοϲ. ταῦτα θρηνεῖ ἀδελφὴ τοῦ Ὀρέϲτου.

1630 Ἐξ ἐνὸϲ τὰ πάνθ’ ὁρᾶν: ἐπὶ τῶν παρορώντων.

[*](Prov.)

1631 Ἐξέ πεϲον: πόρρω ἀπέφυγον. καὶ τελευτῶντεϲ τῆϲ νήϲου ἐξέπεϲον. ἀντὶ τοῦ ἐξεβλήθηϲαν.

1632 Ἐξ ἐπιμέτρου· ἡ τῶν Ἐϲϲαίων αἵρεϲιϲ, οἴ εἰϲιν Ιουδαῖοι, τῶν [*](Ε) Φαριϲαίω καὶ γραμματέων τὴν δικαιοϲύνην ἐξ ἐπιμέτρου διανέϲτηκεν.

1633 Ἐξεπιώκατον: θλίβουϲιν, ἢ ἐθλίψατε. ὡϲ ἐμοῦ γε τὼ ξύλω [*](Ar.) τὸν ὑμὸν ἐξεπιώκατον. Ἀριϲτοφάνηϲ Λυϲιϲτράτῃ.

1634 Ἐξ ἐπιπέδοῦ.

1635 ξξ ἐπιπολῆϲ: οἷον οὐκ εἰϲ βάθοϲ, ἀλλ’ εἰϲ ὄψιν.

1636 Ἐξ ἐπιτάγματοϲ· καὶ ὁ Καῖϲαρ παρῆν ἐξ ἐπιτάγματοϲ, ἀλλ’ [*](Ε) ἐϲιώπα καὶ εἴπετο.

1637 ξΕξεπίτηδεϲ καὶ Ἐπίτηδεϲ: ἑκατέρωϲ λέγουϲιν Ἀττικοί. [*](Αr.) ἀντὶ τοῦ μάτην, ἐξ ἀνάγκηϲ, ἀργῶϲ. οὐκ ἐξεπίτηδεϲ ἡ πόλιϲ ἄρχειν καθίϲτηϲι δικαϲτάϲ.

1638 Ἐξέπλευ ϲεν: ἐξώκειλε, παρετράπη. ὁ δὲ ἐξέπλευϲε τῶν [*](Ε) φρενῶν πολλὰ εἰϲ τὸ ἄγαλμα παρώνηϲεν.