Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1459 Ἐντελόμιϲθοϲ. ὁ δὲ ἔπλεε νηῖ οἰκείᾳ ναύταϲ ἔχων ἐντελομίϲθουϲ, [*](Δ) οἴκοθεν Κρῆταϲ. τουτέϲτιν ἐντελῶϲ μεμιϲθωμένουϲ.
[*](Ε)[*](1450 ═ sch. A(Aristonic ) in K 75 1451 ═ Ba 220, 28 cf H 1452 sch. Ar. Lys. 664 1453 cf, H 1454 — vs. 16 κεχωριϲμένον cf. Philop 204, 1534 vs. 16 ἐντελέχειά—19 αὐτό Philop. 208, 37—209, 3, ἀνδριὰϲ cf Philop. 211, 22 1455 ═ Ba 220, 29 cf. H 1456 ═ ἄρξαντεϲ Tim. ἀρχοντικάϲ cf. H v. ἐντέλειαι ναυμαχίαϲ sq. App. Pun 122 1457 ὅϲτιϲ —διατελέϲει Artem 1, 12 τέλειοϲ cf. H v. ἐντελῶϲ ἐντελῆ sq. Polyb. 8, 1, 4 1458 ═ Synt. Gud. et Laur, An. Ox 4, 291, 31)[*](1450 Z 738 1452 cf. v. Δ 453. Z 751 1453 Z 768 1454 cf. v. Πορφύριοϲ. Z 730 1455 cf. Z 740 1456 —7 Z 719 1459 Z 719)[*](3 Ἐντεθηλότων Ba 4 θρίων] θηρίων F V M 6 θηρία F 13 τε condemnat A(GITFVM) Bhd. lac. statuit Dr. 20 καὶ pr. ex GIT ἐπεὶ] ἐπεὶ οὖν F ὁ] ή VM 28 ἔϲεϲθαι] καὶ add. GITFVM 33 μεμιϲθωμένοϲ A)1461 Ἔντερον: ἕτερον, καὶ οὐχ ὅμοιον. ἢ παρὰ τὸ ἐντὸϲ ῥεῖν.
1462 Ἐντερόνεια· τὰ ἐγκοίλια, τὰ ἀπὸ τῆϲ τρόπιδοϲ ἀνερχόμενα ξύλα, ἐντερόνεια καλεῖται· οἱ δὲ τὸ τῶν νεῶν ἔδαφοϲ· οἱ δὲ τὰ ἐγκοίλια. βέλτιον δὲ τὴν τῶν ἐγκοιλίων ὕλην λέγειν. Ἡρωδιανὸϲ ϲυϲτέλλει καὶ προπαροξύνει. οὖ δὲ τὴν ἐντεριώνην Ἀριϲτοφάνηϲ φηϲίν, ὅπερ ἐϲτὶ τὸ μεϲαίτατον τῆϲ νεώϲ· ὅ ἐϲτι ϲυνεκτικώτατον, ἥτιϲ ἐϲτὶ τρόπιϲ. καλεῖται δὲ καὶ μήτρα. φηϲὶ δὲ ὁ κωμικόϲ, ὅτι εἰϲ τὰϲ τριἥρειϲ ἡ θεὸϲ ἐντερόνειαν ἔπεμψεν.
1463 Ἐντετευτλανωμένηϲ: μετὰ τεύτλων ἑψηθείϲηϲ· μετὰ γὰρ τεύτλων ἤϲθιον τὰϲ ἐγχέλυϲ. λέγονται γὰρ τεύτλοιϲ ϲυνεψόμεναι ἥδιϲται εἶναι. Ἀριϲτοφάνηϲ· μηδὲ γὰρ θανών ποτε ϲοῦ χωριϲθείην ἐντετευτλανωμένηϲ.
1464 Ἐντέτηκεν: ἐγκεκόλληται, πέπηγεν. τούτοιϲ ἀντ’ ἀληθοῦϲ ψευδὴϲ ἐντέτηκε δόξα.
1465 Ἐντέτικε.
1466 Ἐντετριμμένη: ἀντὶ τοῦ ϲμηχθεῖϲα. ἢ εἰδυῖα. ὅπωϲ ἐντετρμμέη καννπηφορῆϲ. τὰ κανίϲκια ἔχουϲα. πολλοὺϲ δὴ θυλάκουϲ κάτω ϲτρέψαϲα ἐμούϲ. ἀντὶ τοῦ κλέψαϲα.
1467 Ἐντεῦθεν: ἐκ τούτου.
1468 Ἔντευξιϲ: ἐντυχία. φηϲὶν ὁ Ἀριϲτοτέληϲ, ὡϲ ἔϲτιν ἡ διαλεκτικὴ [*](Phil.) φιλοϲοφία πρὸϲ γυμναϲίαν, καὶ πρὸϲ τὰϲ κατὰ φιλοϲοφίαν ἐντεύξειϲ. περὶ γυμναϲίαϲ προεγράφη ἐν τῷ γ ϲτοιχείῳ· ἐνταῦθα δὲ περὶ ἐντεύξεωϲ. ἐντεύξειϲ λέγει τὰϲ πρὸϲ τοὺϲ πολλοὺϲ ϲυνουϲίαϲ, οἷϲ δεῖ μὲν ἐντυγχάνειν κοινωνικούϲ τε ὄνταϲ καὶ φιλανθρώπουϲ, καὶ ἐτυγχάειν ὠφελίμωϲ. διὰ μὲν οὖν ἀληθῶν καὶ ἀποδεικτικῶν οὐχ ὁν τε κοινολογεῖϲθαι πρὸϲ αὐτούϲ· οὐδὲ γὰρ τὴν ἀρχὴν τῶν τοιούτω ϲυνιέναι δύνανται· ἀλλ’ οὐδὲ μανθάνειν ὑπομένουϲι. διὸ οὐδὲ ὡφελεῖϲθαι δύναιντ' ἂν διά τινοϲ τῶν τοιούτων, ὡν γε τὴν ἀρχὴν μηδὲ ϲυνιέναι δύνανται. εἰ δὲ διὰ τῶν ἐνδόξων τε καὶ δοκούντων καὶ αὐτοῖϲ ἐκείνοιϲ τὰϲ πρὸϲ αὐτοὺϲ ϲυνουϲίαϲ ποιούμεθα, παρακολουο· θοῖέν τε ἂν τοῖϲ λεγομένοιϲ καὶ ῥᾳδίωϲ μεταβιβάζοιντο διὰ τῶν τοιούντῶν λόγων, εἴ τι μὴ εἶεν ὀρθῶϲ τιθέμενοι. τῷ γὰρ τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν [*](1430 ═ Ambr. 937, Et. Gud. 1431 ═ An. Ox. 2, 436, 20 cf. Et. M 344, 32 Et. Gud. 1462 sch. Ar. Eq. 1185 cf. H 1463 Ar. Ach. 893-4 c. sch. 1434 πέπηγεν ═ Ba 220, 30, snh. Pl. Menex. 245d cf. H τούτοιϲ sq. lul 0r. 7, 206c 1465 Ar. Eccl. 732 -3 c. sch. 1467 ═ Ba 220, 31, H 1468— ἐντυχία ═ Ba 220, 32, Ambr. 950 φηϲὶν–22 ἐντεύξειϲ cf. Alex. Aphr. 27, 5–8. vs. 24 ἐντεύξειϲ sq Alex. Aphr. 28, 2 – 22) [*](1461 Z 738 1462 Z 732 1463 –4 Z 751 1466 Z 751 1467 Z 754 1468 cf. v. ⌈ 479) [*](A (GIΤFVΜ))[*]( 6 οὖ] οὕτω sch. 8 μήτρα l ech 1 μίτρα rell. 10 γὰρ om P V 11 γὰρ] δὲ F V 12 χωριϲθείην] χωρὶϲ εῖην Ar. 1465 om. G; ἀντὶ τορ ἀπέδω κεν 88. V 24 λέγει] λέγων Alex. cp. MM λόγουϲ V 26 ωφελίμουϲ GIT VM 33 λόγων om. F V εἶεν ὀρθῶϲ A Alex.; ἐνορθῶϲ GI V M ὀρθῶϲ TF)
1469 Ἐντευξόμενοϲ: διαλεχθηϲόμενοϲ.
1470 Εντεῖλαι: προϲτάξαι. καὶ Εντείληϲ αὐθυπότακτον καὶ [*](Δ) Ἐντείλωμαι ὁμοίωϲ.
1471 ντείναϲ ἑαυτόν· Διόδωροϲ· ἐϲ τὸν ϲτρατιμωτικὸν καὶ εὐτελῆ [*](Ε) βίο ἐντείναϲ. ἀντὶ τοῦ ἐπιδούϲ. καὶ Ἐντεῖναι, τανύϲαι. καὶ [*](Δ) Ἐν τείν αντεϲ, ἐπιθέντεϲ. πληγάϲ τε ἐντείναντεϲ τῆϲ κεφαλῆϲ [*](Ε) ἀπετέμοντο. ἀντὶ τοῦ αἰκιϲάμενοι. καὶ αὖθιϲ· πληγάϲ τε τοῖϲ πρὸϲ πίπτοϲι ἐντεινόμενοι.
1472 ξΕντήκων: ἐμβάλλων, ἐνιείϲ. καὶ αὐτοῦ τῷ ϲτόματι ἐντήκων [*](Ε) χρυϲὸν καὶ ταῖϲ ἀκοαῖϲ ἄργυρον καὶ ἐϲ τὰϲ δίναϲ ἐγχέων τῆϲ ὕληϲ αὐτῆϲ ἀποκτεῖναι.
1473 Ἐντήξαϲ: ἀντὶ τοῦ ἐμβαλών, ἐμφυτεύϲαϲ, διδάξαϲ. καὶ ἐντήξαϲ [*](E) αὐτῶν ταῖϲ ψυχαῖϲ ἰϲχὺν λόγων ἄμαχον καὶ ϲειρῆνα εὐγλωττίαϲ ἐφολτ κοτάτην.
1474 Ἐντομίαϲ: ὁ εὐνοῦχοϲ. Θλαδίαϲ δὲ δ τεθλαϲμένοϲ.
[*](Σ)1475 Εντομίδαι: οἱ τοῖϲ ϲώμαϲιν ἐντεμνόμενοι. τοιαῦτα είώθαϲι [*](Σ) ποιεῖ ἐπὶ τοῖϲ νεκροῖϲ. ὅτι τοῖϲ νεκροῖϲ τὰ ἔντομα ἔθυον τῶν τε τραπόδω ὡϲ ἄγονα, γὰ δὲ ἔνορχα τοῖϲ θεοῖϲ. οἷον ϲφήξ, μέλιτται· οὕτε ἀναπνεῖ οὕτε πνεύμονα ἔχει.
[*](1469 a– Σ·, Ba 220, 33 1470– προϲτάξαι ═ Arnbr. 1057 cf H. Ἐν. τείλῃϲ sq. Arnbr 1118 1471 ἐϲ -ἐντείναϲ alt. Died. fr. 30 Ἐντεῖναι, τανύϲαι ═ Ambr. 1052 πληγάϲ– ἀπετέμοντο fort. Acliaim 1472 καὶ αὐτοῦ de Crasso vel da Manio sec Toup 1473 καὶ pr. sq. Aelian. fr. 247 (cf. By. Zi. 19, 279) 1474 —εὐνοῦχοϲ Ba 221, 1, H 1475 — νεκροῖϲ ═ Ba 221, 2 cf. H. ὅτι— θεοῖϲ cf. ech. Ap. Rh 1, 587, Et M. 345, 27 οἷον sq Ar. By. Epit. 3, 2-3)[*](1460-70 Z 751 1472 —a Z 752 1474 cf. v. Θ 389. Z 719 1475 Z 719 ═ 730 l. 738)[*](1 διὰ τοῦ δι’ αὐτοῦ A 4 τιϲ om. GIT 7 δοκῇ AV═M═ ν, l. Alex. A(GITFVM) αὐτὸ] αὐτῷ Alex. 9 δοκῇ AVM αὐτῷ αὑτὸ A 10 suppl. Kust. ═ Alex. 24 Ἐντήξαϲ—διδάξαϲ om. post alt. ἐντήξαϲ add καὶ διδάξαϲ V ad 1474 Σκύθ’ ng. l M 30 ἄγοντα V οῖον] ἔντομα δὲ οἰον Zon. 719 ἔντομα οἱον Zon. 738 ϲφήγξ GIF M)1477 Ἔντονοϲ: ἰϲχυρά.
1478 Ἐντοπίζω.