Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

1439 Ἐνϲπονδοϲ: ὁ ἀπὸ πολέμου γινόμενοϲ φίλοϲ. Ἀππιανόϲ· [*](Ε) Λατῖνοι ἔνϲπονδοι Ῥωμαίοιϲ ὄντεϲ ἐϲτράτευον ἐπ’ αὐτούϲ. καὶ [*](Ε) αὖθιϲ· ὡϲ παλαιὸν δή τι νόμιμον καὶ ἔνϲπονδον ἐκλείποντι ἐπικαλῶν.

[*](Δ)

1440 Ἐνϲταϲιϲ κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆϲ αἱρεθεῖϲαν ἔνϲταϲιν τῆϲ ζωῆϲ. τουτέϲτιν καὶ πᾶϲαν ἔνϲταϲιν θάμνου καὶ πᾶϲαν πέτραϲ προϲβολὴν διερευνηϲάμενοι. ἔνϲταϲιν οὖν τὴν ϲυνηρεφῆ ἔκφυϲιν καὶ πυκνὴν τῶν θἀμνων λέγει.

[*](Soph.)

1441 Ἐνϲτάτηϲ: ὁ κατὰ πάντα ἐνιϲτάμενοϲ, ἰδικῶϲ δὲ ἐπὶ τῆϲ κρίϲεωϲ, οἷον ἀντίδικοϲ· κυρίωϲ δὲ ἐνϲτάτηϲ λέγεται, ὁ ἐν τῇ ὁδῷ ἀντιϲτήκων τινί, ὡϲ εἰ λέγοι τιϲ τὸν Οἰδίποδα τοῦ Λαῖου ἐνϲτάτην γεγενημένον. [*](Ε) καὶ Αἰλιανὸϲ ἐν τῶ Περὶ θείων ἐναργειῶν φηϲί· κατά τινα χρηϲμὸν βουληθεὶϲ ἰλεώϲαϲθαι τὸν τῷ οἴκῳ αὐτῷ γεγενημένον ἐνϲτάτην δαίμονα. καὶ αὐθιϲ· πικρότατοϲ αὐτοῖϲ ἐνϲτάτηϲ ἦν.

1442 Ἐνϲτατικόϲ· ὁ δὲ Ἰϲίδωροϲ ἐνϲτατικὸϲ ὢν ἀήττητοϲ ἔμενεν. ἀντὶ τοῦ ἔνϲταϲιν πρόϲ τινα ποιούμενοϲ.

[*](Σ)

1443 Ἐνϲτερνιϲάμενοϲ: περιπτυξάμενοϲ.

[*](Ε)

1444 Ἐνϲτομιϲμάτων· ἔπραϲϲε δὲ ταῦτα ὁ βαϲιλεὺϲ χρῄζων ἐνϲτομιϲμάτων τῇ ἀρετῇ τῶν Ἰουδαίων ἀδελφῶν εἰϲ φιλίαϲ κτήϲαϲθαι.

[*](Δ)

1445 Ἐνϲτροβιλήϲαϲ: ἀντὶ τοῦ ϲυντρίψαϲ.

[*](Σ)

1446 Ἐντακείϲ: ἐμφυείϲ.

[*](Δ)

1447 Ἔνταϲιϲ: ἡ ἐπίταϲιϲ. καθ’ ὅϲον ἡ τοῦ βίου ἔνταϲιϲ ἐπεδέχετο κυνικωτέρα προελθοῦϲα καὶ φύϲει καὶ ἐπιτηδεύϲει.

[*](Tact.)

1448 Ἔνταξίϲ ἐϲτιν, ἐπειδάν τιϲ προαιρῆται τοὺϲ ψιλοὺϲ εἰϲ τὰ διαϲτήματα τῆϲ φάλαγγοϲ ἐντάϲϲειν, ἄνδρα παρ᾿ ἄνδρα. ἔνιοι δὲ τοῦτο καὶ παρένταξιν ὀνομάζουϲιν.

[*](Synt.)

1449 Ἐνταφιάζω· αἰτιατικῇ.

[*](1436 cf H ═ Et. M. 344, 30 1437 ═ Synt. Gud. et Laur. 1438 ═ Zen IlI 71 1439 — φίλοϲ ═ Ba 223, 3 cf sch. Thuc. 1, 31, 2 Λατῖνοι — αὐτούϲ App. Bas. fr. 13 ὡϲ sq. fort. Aelian. 1449 κατὰ—ζωῆϲ Dam. fr. 29 vs. 9 καὶ— 11 διερευνηϲάμενοι fort Metaphr. 1441 γεγενημένον sch. Soph. Ai. 104 vs. 15 κατά—17 δαίμονα Aelian. fr. 23, πικρότατοϲ sq. Aelian. fr. 248 1449 ὁ—ἔμενεν Dam. fr. 29 1443 ═ Ba 220, 26, H 1444 los. Ant. 18, 330 1445 cf. H 1445 ═ Ba 220, 27 H 1447 καθ’ ὃϲον sq. Dam. fr. 88 1448 Tact. 46 1449 ═ Synt. Gud, et Laur.)[*](1439 App. cf. v. πάρεϲιϲ. Z 718 1441- Z 718 1443 cf. Z 750 1444 Z 738 1445 Z 750 1443 Z 751 1447 Z 729 1448 cf. post litt. 4v. Z 729)[*](A(GITFVM))[*]( 1 ἐνπαγείϲ A 3 ὀχεῖϲθαι V 5 ὁ om GI γενόμενοϲ GI T 7 ἐπικαλῶν F V, ἐπὶ καλῶν rell. 8 εὑρεθείϲαν V M 9 τουτέϲτιν om. T post voc. lac. in M καὶ —11 λέγει om. TFV 10 οῦν om. M 12 ἐπὶ] καὶ ἐπὶ M 16 αὑτῷ] αὐτοῦ V cp. F 17 δαίμοναν A ἦν] ὡν A γρ. ἦν A 1444 om. l 21 Ἐνϲτομιϲθέντων· ἔπραξε V 22 φιλίαν F los. 27 προαιρῆται TVM, post. litt. Ψ: προαιρεῖται AGΙF, Zon., Coisl. 347)
293

1450 Ἔντεα: οὐ πάντα τὰ ὅπλα, ἀλλ’ ἀϲπὶϲ καὶ περικεφαλαία· τὰ [*](Hom.) δὲ δόρατα κατ’ ἐπικράτειαν.

1451 Ἐντε θηλόντων: θαλλόντων.

[*](Σ)

1452 Ἐντε θρίωται: ἐνεϲκεύαϲται. ἀπὸ τῶν θρίων. ἢ τὸ ἐντετυλίχθαι [*](Ar.) λέγεται ἐντεθριῶϲθαι ἀπὸ τοῦ ϲκευάϲματοϲ, ὃ ἐν τοῖϲ, φύλλοιϲ τῆϲ ϲυκῆϲ εἱλεῖται ἃ λέγεται θρία.

1453 Ἐντελέϲτερον: τελειότερον.

[*]( Δ)

1454 Ἐντελέχεια: ἡ τελειότηϲ καὶ τὸ εἶδοϲ τοῦ ὑποκειμένου· τουτ [*](Phil.) έϲτι, τὸ εἶδοϲ τὸ ἐπιγινόμενον ἐκ τῆϲ τοιᾶϲδε ϲυνθέϲεωϲ τῶν ϲτοιχείων τῇ ὕλη· ἤτοι τὸ ἀχώριϲτον εἶδοϲ τοῦ ϲώματοϲ. καὶ γὰρ ἐντελέχειά ἐϲτι τὸ εἶδοϲ καὶ ἡ τελειότηϲ τοῦ ϲώματοϲ. λέγεται δὲ ἐντελέχεια τὸ κεχωριϲμένον τοῦ ϲώματοϲ, ὡϲ ὁ πλωτὴρ τοῦ πλοίου. ἥτιϲ ἐντελέχεια ἔξωθέν τε οὖϲα τάττει καὶ διακοϲμεῖ καὶ τελειοῖ τὸ ὑποκείμενον. ὅταν οὖν ἐντελέχειαν λέγῃ τὴν ἄλογον καὶ φυϲικὴν ψυχήν, τὸ ἀχώριϲτον εἶδοϲ τῆϲ ἐντελεχείαϲ λέγει· ὅταν δὲ τὴν λογικὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν λέγῃ, τὸ κεχωριϲμένον. ὅτι ἐντελέχειά ἐϲτι τὸ εἶδοϲ παρὰ τὸ ἓν καὶ τὸ τέλειον καὶ τὸ ϲυνέχον. καὶ γὰρ ἐνώϲεώϲ ἐϲτι τῇ ὕλῃ τὸ εἶδοϲ αἴτιον καὶ τελειώϲεωϲ· ἐπεὶ καὶ τελειότηϲ ἐϲτὶ τοῦ ὑποκειμένου καὶ ϲυνέχει αὐτό. ἀπὸ γὰρ τῆϲ οἰκείαϲ ἐντελεχείαϲ μάλιϲτα ἔκαϲτον, ὅ ἐϲτι, καὶ κατ᾿ ἐκεῖνο λέγεται· ἐπεὶ καὶ ὁ ἀνδριὰϲ αὐτὸ τοῦτο ἀνδριὰϲ λέγεται καὶ οὐ χαλκόϲ. ἐντελέχειαν λέγει ὁ Πορφύριοϲ τὴν ψυχήν, ὁ κατὰ Χριϲτιανῶν γράψαϲ Τύριοϲ φιλόϲοφοϲ.

1455 Ἐν τέ λει: ἐν ἀρχῇ.

1456 Ἐντελεῖϲ: οἱ ἄρχοντεϲ, καὶ οἱ ἄρξαντεϲ. πανοπλίαϲ ἐντελεῖϲ [*](Σ) καταϲκευάϲαντεϲ. τουτέϲτιν ἀρχοντικάϲ. Ἀππιανόϲ· ναυμαχίαϲ δὲ [*](Ε) γενομέννηϲ καὶ βοῆϲ παμμιγοῦϲ ὡϲ ἐν τῷδε λοιπὸν Καρχηδονίοιϲ τῆϲ [*](Ε) ϲωτηρίαϲ οὔϲηϲ, Ῥωμαίοιϲ δὲ τῆϲ νίκηϲ ἐντελοῦϲ.

1457 Ἐντελήϲ: ὅϲτιϲ οἴεται ἄνευ φύϲεωϲ ἐντελὴϲ ἔϲεϲθαι, ἀτελὴϲ καὶ ἀπέραντοϲ τόϲῳ μᾶλλον, ὅϲῳ πλείονα ἔξιν ἔχει, διατελέϲει. ἀντὶ τοῦ τέλειοϲ. ἐντελῆ ϲτρατόπεδα ἐκάθητο δύο Ῥωμαϊκά.

[*](Ε)

1458 Ἐντέ λλομαι· δοτικῇ.