Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

179

303 Αἱρηϲαμένων: βουλευϲαμένων.

[*](Σ)

304 Αἱρήϲαϲθαι: λαβεῖν.

[*](Σ)

305 Αἱρήϲεται: λήψῃ.

[*](Δ)

306 Αἱρήϲειν: κρατήϲειν, ϲυλλαβεῖν, ἑλκύϲαι, χειρώϲαϲθαι, πορθῆϲαι.

[*](Σ)

307 Αἱρήϲω τάχα: οἱ πειρώμενοι μετελθεῖν τιναϲ εἰώθαϲι τοῦτο [*](Prov.) λέγειν. καὶ Αἱροῦντεϲ ἡρήμεθα, ἐπὶ τῶν ἐλπιϲάντων κρατήϲειν τινῶν καὶ ὑπʼ ἐκείνων ἁλόντων. αἱροῦντεϲ οὖν ἡρήμεθα, δοκοῦν τεϲ κρατεῖν ἐλήφθημεν.

308 Αἱρήϲομαι: λήψομαι, ϲκέψομαι, βουλεύϲομαι.

[*](Σ)

309 Αἱρείτω: καταϲχέτω.

[*](Δ)

310 Αἱριϲέων: ὄνομα ἔθνουϲ. καὶ Αἱριϲεύϲ.

[*](Δ)

311 Αἰρόμενοϲ: φερόμενοϲ.

[*](Σ)

312 Αἰρόπινον: ϲκοτεινόν· καὶ τὸ κόϲκινον, ἐν πυροὶ ϲήθονται, [*](Σ) ὑπὲρ τοῦ τὰϲ αἴραϲ διελθεῖν.

313 Αἱρούμενοϲ: βουλόμενοϲ. καὶ Δεῖπνον αἱρουμένοιϲ, [*](Σ) ἀντὶ τοῦ ἑλομένοιϲ δειπνεῖν. καὶ Αἱρῇ, ἀντὶ τοῦ λαμβάνειϲ. μετέχειϲ. ϲῖτόν τε αἱρῇ τὸν αὐτὸν ἐκείνοιϲ καὶ πόμα παραπλήϲιον.

314 Αἴρω: τὸ ἐπαίρω· αἰτιατικῇ.

[*](Synt.)

315 Αἶϲα: ἡ μοῖρα. ἐν Ἐπιγράμμαϲιν· οὐ φθονέω· τὴν ϲὴν ἤθελον [*](Δ Anth.) αἶϲαν ἔχειν. καὶ Αἶϲα, ἡ μανία. τὸν αἶϲʼ ἄπλαϲτοϲ ἴϲχει. τουτέϲτιν ἡ [*](Suid.) μαία.

316 Αἴϲακοϲ: ὁ κλάδοϲ τῆϲ δάφνηϲ, ὃν κατέχοντεϲ ὕμνουν τοὺϲ [*](Σ) θεούϲ.

317 Αἴϲηποϲ: ὄνομα ποταμοῦ.

[*](Δ)

318 Αἴϲιμα: τὰ προϲήκοντα, παρὰ τὴν αἶϲαν. ἐνίοτε δὲ τὰ καθήκοντα,[*]( Σ) ἢ τὰ ἀγαθά. ἔϲθ’ ὅτε δὲ τὰ εἱμαρμένα.

[*]( Δ)

319 Αἰϲιμία: ἡ μαντεία.

[*](Δ)[*](309 ═ P, Ba 46,10, Σe, H 304 ═ H cf. P ═ Ba 45, 15, Σe 305 cf. L, Ambr. 342 306 P, Ba 45,12 cf. Σe, sch. B 37, Apion, H 307 λέγειν cf. Philol. Suppl. 6, 230 n. 3. Αἱροῦντεϲ pr. —ἁλόντων Zen. I 35, fr. trag. ad. 576 αἱροῦντεϲ alt. sq. fort. Greg. Naz. 308 ═ P, Ba 45,17 cf. Σe, H, Ambr.348 309 Ambr. 343 314 ═ P, Ba 45,16, Σ 312 ═ P, Ba 48,12, H cf. Et. Al. 38, 47, Poll. 10, 114, Phryn 37, 4 313 βουλόμενοϲ ═ P, Ba 47, 3 cf. H, Ps. Heiodian. 36 314 cf. An. Ox. 4, 286, 7, Synt. Laur.; — ἐπαίρω ═ Ambr.338 Ps. Herodian. 36 315 — μοῖρα ═ L, Ps Herodian. 37, Theognost. An. Ox. 2, 7,3 H, Et. M, 38, 50, sch Α 416 aliter Ambr. 383 οὐ —ἔχειν Anth. 5, 294,2 313 ═ Ba 48, 11, H, P cf. Et. M. 38, 48, Theognost. 7, 7, Ambr. 358 317 cf. H, Nicet. p. 656, Ambr. 382 et 359 318 ═ P, Ba 48,18 cf. Ap. S. 16, 13, Et. M. 39, 23 cf. 3, a 45,19, Ambr. 396, Theognost. An. Ox. 2, 7, 3, sch. z 62 319 ═ Et. M. 30, 3, Ambr. 392)[*](303—4 Z 93 305 cf. 207 et v. H 496. Z 93 306 cf. v, H 502. Z 93 308—9 Z 94 310 Z 72 311 Z 94 312 Z 87 313 Z 94 315 Z 82. καὶ Αἶϲα sq ex v Α 3224 313 Z 72 318 Z 88 319 Z 82)[*](4 αἱρουμένων GIT 314 om GTFV mg. l 18 τὀ Al; καὶ M A(GITFVM) 19 φονέω A 20 καὶ— 21 μανία om FV ἄπλετοϲ T 20 τουτέϲτιν 21 μανία om. T 24 ποταμοῦ] τόπου F Ambr.359)
180
[*](Ar.)

320 Αἴϲιμοϲ: ὁ χωλὸϲ καὶ ἄτιμοϲ καὶ ἀμαθήϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ϲκοπεῖϲθʼ ἕκαϲτοϲ ὅ τι κερδανεῖ· τὸ δὲ κοινόν, ὥϲπερ Αἴϲιμοϲ κυλίν δεται.

[*](Δ+ Σ)

321 Αἴϲιον: τὸ καλόν, μέτριον, δίκαιον. καὶ περαίϲιον, τὸ [*](suid.) ὑπὲρ τὴν μοῖραν, ὑπὲρ τὸ προϲῆκον.

[*](Σ)

322 Αἴϲιοϲ: ὁ καθήκων, ἀληθήϲ. Μένανδροϲ· ἀλλ’ οὐκ αἰϲίωϲ [*](Ε) αὐτοῖϲ ἀπέπνευϲεν ἡ τύχη· οἱ γὰρ ἐθελοκακοῦντεϲ οὐχ ὑπεϲτάληε [*](Ε) ϲαν. καὶ αὖθιϲ· καὶ τοῦτο οὐκ αἴϲιον δόξαι ἂν βαϲιλεῖ. ὅτι [*](Suid.) Δημοϲθένηϲ ϲυνεφιλολόγηϲεν Αἰϲίωνι τῷ Ἀθηναίῳ.