Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

79

845 Διαψαλάττεϲθαι: τὸ διαϲτέλλεϲθαι εἰϲ ἔρευναν. τὸ γὰρ [*](Σ) ἀψάλακτον, ἄθικτον. οὕτωϲ Κράτηϲ.

[*](Ar. Σ)

846 Διάψαλμα: μέλουϲ ἐναλλαγή.

[*](Δ)

847 Διαψᾶν: διορύττειν, διαϲκαλεύειν. κελεῦϲαι πάνταϲ διαψᾶν τὴν [*](Ε) ἄμμον καὶ ποιεῖν βοθύνουϲ εὐμεγέθειϲ.

848 Διαψαίρουϲι: διαπνέουϲι. ψαίρειν γὰρ τὸ πνεῖν οἱ ναυτικοὶ [*](Σ) λέγουϲιν.

849 Διαψεύδονται· γενικῇ. ἐκπίπτουϲιν, ἀποτυγχάνουϲιν. διὸ τοῦ μὲν καλοῦ διαψεύδονται, τοῦ δὲ παῤ αὑτοῖϲ ϲυμφέροντοϲ ὡϲ ἐπίπαν οὐκ ἐπιτυγχάνουϲι.

850 Διαψήφιϲιϲ καὶ Ἀποψήφιϲιϲ· οἱ πολῖται ϲυνίαϲιν ἕκαϲτοι [*](Σ) κατὰ τοὺϲ αὑτῶν δήμουϲ καὶ περὶ τῶν αἰτίαν ἐχόντων ἢ παρεγγεγραμμένων εἰϲ τὴν πολιτείαν ψῆφον φέρουϲι κρύβδην· οἷον Ἀχαρνεῖϲ περὶ Ἀχαρνέων καὶ περὶ Ἐλευϲινίων οἱ Ἐλευϲίνιοι καὶ οἱ λοιποὶ δημόται παραπληϲίωϲ. καὶ τοῦτο διαψήφιϲιϲ καλεῖται. οἱ μὲν οὖν πλειόνων ψήφων τυγχάνοντεϲ ἀναμφιϲβητήτωϲ τὴν πολιτείαν ἔχουϲιν, ὅϲοι δ᾿ ἂν ἐλάττοναϲ ψήφουϲ λάβωϲιν, οὐκέτι νομίζονται, καὶ τοῦτό ἐϲτιν ἡ ἀποψήφιϲιϲ.

851 Διαψήφιϲιϲ: ἰδίωϲ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖϲ δήμοιϲ ἐξετάϲεων, αἳ γίνονται [*](Harp.) περὶ ἑκάϲτου τῶν δημοτευομένων, εἰ τῷ ὄντι πολίτηϲ καὶ δημότηϲ ἐϲτίν, ἢ ξένοϲ ὢν παρεγγέγραπται.

852 Διβητήϲια: διβίκια.

[*]( Δ)

853 Διγῆρεϲ: οἱ λαμπροί. ἢ οἱ ϲτρουθοί.

[*]( Δ)

854 Δίγλωϲϲοϲ: ὁ δύο γλώϲϲαϲ ἐπιϲτάμενοϲ. Ἀνάχαρϲιϲ Σκύθηϲ [*](Δ) ἦν, μητρὸϲ δὲ Ἑλληνίδοϲ. διὸ καὶ δίγλωττοϲ ἦν· ὃϲ ἔθηκεν νόμουϲ Σκύθαιϲ.

855 Δίγνωμοϲ: ὁ ἐπαμφοτερίζων τῇ γνώμῃ.

856 Διδαξάμενοϲ: τελέϲαϲ τι ὑπὲρ ἑτέρου διδαϲκάλῳ.

[*]( Σ)

857 Διδάξομαι· Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ἀλλ᾿ εὐξάμενοϲ τοῖϲ θεοῖϲιν [*](Ar.) διδάξομαι. ἀντὶ τοῦ διδαχθήϲομαι. νῦν μὲν παθητικῶϲ ἀποδεκτέον, [*](845 — ἔρευναν ═ H τὸ—ἄθικτον sch. Ar. Lys. 275 (Stein) Κράτηϲ fr. 46 848 ═ Et. M. 271, 55, Et. Gen. cf. H, sch Av. 1717 849 γενικῇ cf. Synt. Laur., Bk. 135, 1 850 cf. Psell. PG 122, 1012a, Bk. 486, 7 sch. Dem. 57, 26 851 Harp. ═ sch. Dem. 57, 26 853 οἱ ϲτρουθοί ═ Ambr. 447, H 854 Ἀνάχαρϲιϲ sq. Laert. 1, 101 856 Tim. 857 Ar. Nu. 127 c. sch.) [*](845 cf. v. Α 4723. Z 536 847 Z 536 848 Z 530 849 Z 536 850 cf. v. Α 3658 854 hinc v. Σκύθηϲ extr. cf. v. Α 2130 855 Z 506 850 — 7 Z 543 857 cf. v. Ε 232) [*](1 διαψαλλάττεϲθαι A 4 ὀρύττειν V 5 βοθύναϲ A 11 ἕκαϲτοι Bas.: A(GITFVM) ἑκάϲτοιϲ omnes; Bhd.: latet uccurata temporis significatio 12, 13 παρεγγραμμένων V 16 ἀναμφιϲβήτωϲ ἀμφιϲβήτωϲ M 21 παραγέγραπται TVM cf. Harp. 25 νόμηϲ A 26 Σκύθηϲ A 28 ante διδαϲκάλῳ longum spatium in A; διδαϲκάλῳ nov. gl. Gl om. T 29 ἀλλ᾿ ] inc. rursus F θεοῖϲ GIT Ar. 30 παθητικῶϲ GcpT sch.: παθητικόν AcpIM cp. V παθουϲ F)

80
τουτέϲτι διδαχθήϲομαι. ἔϲτι δὲ τῶν μέϲων, παθητικὸν μὲν γὰρ ἔχει τὸν ϲχηματιϲμόν, ἐνέργειαν δὲ δηλοῖ. εἴποι γὰρ ἂν διδάξομαι τὸν υἱὸν φιλοϲοφεῖν κυριώτερον ἢ διδάξω. διδάξω μὲν γὰρ ὁ διδάϲκαλοϲ ἐρεῖ, διδάξομαι δὲ ὁ πατὴρ καὶ πᾶϲ ὁ παραδιδοὺϲ ἕτερον μανθάνειν. δυνατὸν οὖν καὶ νῦν μὲν εἶναι τὸ αὐτό· ἵν᾿ ᾖ νοούμενον, διδάξομαι, ἐπεὶ οὐ τὸν υἱόν, ἐμαυτόν. τοῦ μέτρου οὐκ ἐπιτρέποντοϲ εἰπεῖν ἐμαυτὸν διδάξαϲ, ἔφη αὐτὸϲ βαδίζων εἰϲ τὸ φροντιϲτήριον.

[*](Δ)

858 Διδαϲκαλεῖον: τὸ ϲχολεῖον. Διδαϲκάλιον δὲ αὐτὸ τὸ μάθημα.

[*](Harp.)

859 Διδάϲκαλον· ἰδίωϲ διδαϲκάλουϲ λέγουϲι τοὺϲ ποιητὰϲ τῶν διθυράμβων [*](Soph.) ἢ τῶν κωμῳδιῶν ἢ τῶν τραγῳδῶν. καὶ Σοφοκλῆϲ· οἱ δ᾿ ἀκοϲμοῦντεϲ βροτῶν διδαϲκάλων λόγοιϲι γίνονται κακοί.

[*](Suid.)

860 Διδάϲκαλοϲ· κανών· δαίω, τὸ μανθάνω, δαίϲω, δαΐϲκω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ι, δάϲκω· ἐπειδὴ τὰ εἰϲ κω κοινολεκτούμενα οὑ θέλουϲι δίφθογγον ἔχειν· ἀναδιπλαϲιαϲμῷ διδάϲκω, καὶ ἐξ αὐτοῦ διδάϲκαλοϲ.

[*](Synt.)

861 Διδάϲκω· αίτιατικῇ.

[*](Σ)

862 Διδαχή: ἀντὶ τοῦ διδαϲκαλία. Ἡρόδοτοϲ γ΄.

[*](Δ)

863 Δίδημι: τὸ δεϲμεύω.

[*](Δ)

864 Διδίαϲ: ὄνομα κύριον.