Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Synt.)

624 Διαλέγομαι· δοτικῇ.

[*](Σ)

625 Διαλέγουϲαν: διοικοδομοῦϲαν. λέγειν γὰρ τὸ οἰκοδομεῖν. καὶ Διαλέγου, διορύττου. Θουκυδίδηϲ.

[*](Σ)

626 Διαλέγοιντο γυναιξίν: ὁμιλοῖεν ἢ ϲυνουϲιάζοιεν. οὕτωϲ Ἱεροκλῆϲ.

[*](Δ)

627 Διαλεκτική: ἡ ἀποδεικτική. ὀλίγα διαλεκτικῆϲ ἁψάμενοϲ. [*](Phil.) Διαλεκτική ἐϲτιν ἐπιϲτήμη ἀληθῶν καὶ ψευδῶν καὶ οὐδετέρων. τυγχάνει δ᾿ αὐτὴ ἐπὶ ϲημαίνοντα καὶ ϲημαινόμενα. ἢ οὕτωϲ, μέθοδοϲ διʼ ἐνδόξων περὶ παντὸϲ τοῦ προκειμένου ϲυλλογιϲτική. καλεῖται δὲ διαλεκτικὴν ἀπὸ τοῦ διαλέγεϲθαι· τὸ δὲ διαλέγεϲθαι ἐν ἐρωτήϲει τε καὶ ἀποκρίϲει. Διάλεκτοϲ· ζήτει ἐν τῷ γλῶττα· καὶ ζήτει ἐν τῷ γυμναϲία. ὅτι διαφέρει ἡ διαλεκτικὴ τῆϲ ῥητορικῆϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ διεξοδικούϲ. ὅτι Phil. Διάλογοϲ λόγοϲ ἐξ ἐρωτήϲεωϲ καὶ ἀποκρίϲεωϲ ϲυγκείμενοϲ, περί τινοϲ τῶν φιλοϲοφουμένων καὶ πολιτικῶν μετὰ τῆϲ πρεπούϲηϲ ἠθοποιΐαϲ τῶν παραλαμβανομένων προϲώπων καὶ τῆϲ κατὰ τὴν λέξιν καταϲκευῆϲ. διαλεκτικὴ δέ ἐϲτι τέχνη λόγων, διʼ ἦϲ ἀναϲκευάζομέν τι ἢ καταϲκευάζομεν ἐξ ἐρωτήϲεωϲ καὶ ἀποκρίϲεωϲ τῶν προϲδιαλεγομένων. τοῦ δὴ λόγου τοῦ Πλάτωνοϲ δύο εἰϲὶ χαρακτῆρεϲ. οἱ ἀνωτάτω. [*](619 Ar. Lys. 628 —9 c. sch. 620 cf. Synt Laur.; ϲου cf. An. Ox. 4, 290, 4; — δοτικῇ ═ Bk. 135, 13 (aliter 133, 16); ὕπαγε—ϲου Matth. 5, 24 διαλλάξαντεϲ sq. fort. Cass. D. 623 ═ H 624 Synt. Laur. 625 λέγειν —οἰκοδομεῖν ═ H s. v. λέγειν cf. sch. ο (ed. Dindorf) 359 διορύττου cf. sch. Ar. Lys. 720 Θουκυδίδηϲ ad aliam glossam refert G. Dind. 629 ═ Ba195, 4; Hierocl. fr. 3 (Barl. Klass. T. 4) 627 ὁλίγα—ἁψάμενοϲ Dam. fr. 223 vs. 17 διαλεκτική — ϲημαινόμενα cf. Laert. 7, 42 —3 οὕτωϲ— ἀποκρίϲει Alex. Aphr. 3, 5—9 vs. 23 Διάλογοϲ —p. 63, 12 φιλοϲόφωϲ Laert. 3, 48—50) [*](621 ex v. A 3378 623 cf. 626. Z 530 625 cf. v. Ε 77; hinc v. λέγω cxtr., Z 530 626 cf. 623. Z 560 627 Z 511. Dam. cf. v. Α 278 et. Ε 1920) [*](A(GITFVM))[*]( 620 om. GTFV mg. post 621 A, post 621 l 5 τὸ ϲυμβιβάζομαι ante l. A om. M 6 διαλλάττω δὲ om. M, add. δέ post αἰτιατικῇ 621 om. GTFV post 626 I 7 ἐλαχεῖν A 11 Διαλέγομαι Al; καὶ Δ. M 12 τὸ οἰκοδομεῖν] δομεῖν τὴν οἰκοδομήν Aec 13 Διαλέγου] διαλέγουϲι FV, v. λέγω cp. A διορύττουϲι F, v. λέγω 22 ὅτι ex M: AI 29 κατωτάτω ss. ἀνωτάτω AVM (ad schemata marg. respicientes))

63
ὁ ὑφηγητικὸϲ καὶ ὁ ζητητικόϲ. διαιρεῖται δὲ ὁ ὑφηγητικὸϲ εἰϲ θεωρηματικὸν καὶ πρακτικόν. καὶ ὁ θεωρηματικὸϲ δὲ ὁ δὲ πρακτικὸϲ εἰϲ τὸ φυϲικὸν καὶ λογικόν. εἰϲ τὸ ἠθικὸν καὶ πολιτικόν. ὅτι καὶ τοῦ ζητητικοῦ β΄ εἰϲὶ χαρακτῆρεϲ. γυμναϲτικὸϲ καὶ ἀγωνιϲτικόϲ. καὶ τοῦ ἀγωνιϲτικοῦ ἐνδεικτικὸϲ καὶ ἀνατρεπτικόϲ. οἱ δὲ ἄλλωϲ διαιροῦϲιν· εἰϲ δραματικὸν διηγηματικὸν μικτόν. ἀλλ᾿ οὗτοι τραγικῶϲ μᾶλλον ἢ φιλοϲόφωϲ διαιροῦϲιν. ὁ δὲ μὴ ὢν διάλογοϲ αὐτοδιήγητοϲ λέγεται λόγοϲ.

628 Διάλεξιϲ· Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· διάλεξιν ἡμῖν παρέχουϲι. [*](Ar.) τουτέϲτι λόγων ἐμπειρίαν. καὶ νοῦν, τουτέϲτι τὰ νοηθέντα φράζειν. διαφέρει δὲ διάλεξιϲ διαλέκτου, ὅτι διάλεκτοϲ μέν ἐϲτι φωνῆϲ χαρακτὴρ ἐθνικόϲ, διάλεξιϲ δὲ τῆϲ ϲυνήθουϲ φωνῆϲ ἐκτροπὴ ἐπὶ τὸ ϲεμνότερον καὶ ἀγροικότερον.

629 Διαλεπτολογοῦμαι: διαλέγομαι. ὥϲπερ καὶ ὁ Σωκράτηϲ ἔφη· [*](Ar.) ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον· ἵνα μὴ ἕλκῃ τὴν ἰκμάδ᾿ ἐϲ τὰ κάρδαμα. οὕτω καὶ ὁ πρεϲβύτηϲ· διαλεπτολογοῦμαι ταῖϲ δοκοῖϲ τῆϲ οἰκίαϲ.

630 Διάλειμμα: διάϲτημα. καὶ Διαλείποντα, τὰ διαχωρήματα. [*](Σ) Ἀρριανόϲ· φυλακαὶ δὲ ἐπὶ τὰ διαλείποντα τῆϲ τάφρου [*](Ε) ἐτετάχατο.

631 Διαλείμματοϲ: διαχωριϲμοῦ.

[*](Σ)[*](628 Ar. Nu. 317 c. sch. 620 Ar. Nu. 1496 c. sch.; ἀεροβατῶ—κάρδαμα Ar. Nu. 225.—6 630 —διάϲτημα ═ Ba. 195, 6, H cf. Et M. 268, 47 ═ Et. Gen. ωυλακαὶ sq. Arr. Parth. vel Exc. fr. 8 631 ═ Σa, H, Ba 195, 2 cf. Et. M. 268, 47 ═ Et. Gen.; Ambr. 633)[*](628 Z 511 620 hinc v. Α 561 et v. περιφγρονεῖν extr. Z 530 630 hinc 841, Z 523)[*](1 ὁ pr.—13 λόγοϲ om. FM mg. ad 632 sqq. AV textu et mg. G, mg. I(T) A(GITFVM) ὁ διαλεκτικόϲ praemiserunt GIT 3 θεωρητικὸν T Laert. 4 καὶ ὁ δὲ V δὲ pr. om. V ὁ δὲ] καὶ V 5 πολιτικόν] πρακτικόν V 8 καὶ τοῦ ἀγωνιϲτικοῦ om. V 13 αὐτοδιήγητοϲ AGl; αὐτοδίδακτοϲ V 23. 24 διαχωρήϲαντα FV)
64
[*](Ε)

632 Διαλείπουϲαι: ἀλλήλων ἀπέχουϲαι. Ἀρριανόϲ· διαλείπουϲαι ὅϲον ξύμμετρον εἰϲ τὸ ϲυνορᾶν τε ἀλλήλουϲ καὶ κατακούειν εὐπετῶϲ.

[*](Ε)

633 Διαλειπούϲῃ: διακοπτομένῃ. ὑφειμένῃ οὖν καὶ διαλειπούϲῃ πολλαχῇ τῇ φωνῇ ἐδεῖτο ξυγγνῶναί οἱ βαϲιλέα.

[*](Harp.)

634 Διάληξιϲ: διαλαγχάνειν μέν ἐϲτι τὸ διαιρεῖϲθαι κλήρῳ, διάληξιϲ δὲ τὸ πρᾶγμα.

[*](Σ)

635 Διάληψιϲ: ἐνθύμηϲιϲ, ἢ γνῶϲιϲ. Πολύβιοϲ· διὰ γὰρ τὴν [*](Ε) ὑπερβάλλουϲαν ἐπὶ τοῦτο τὸ μέροϲ ἐπιθυμίαν ἦν ὑπὲρ αὐτοῦ διάληψιϲ, ὡϲ οὐδὲν προὐργιαίτερον ποιουμένου κατὰ τὸν βίον τοῦ κυνηγετεῖν. [*](Ε) οἱ γὰρ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οὐκ ἐκ τῶν κατὰ λόγον, ἀλλ᾿ ἐκ τῶν ϲυμβαινόντων ἀγαθοὶ ποιεῖϲθαι τὰϲ διαλήψειϲ. τὰϲ τοῦ νοὸϲ ὁρμάϲ. ἄρτι γὰρ διʼ αὐτὸ τοῦτο προκεχειριϲμένοι τὸν Παϲίϲτρατον διὰ τὸ πρᾶξιν ἔχειν τινα καὶ τόλμαν, παραχρῆμα μετέπιπτον ἐϲ τἀναντία ταῖϲ γνώμαιϲ διὰ τὴν περιπέτειαν. καὶ αὖθιϲ· παραπληϲίωϲ καὶ τὰ πλήθη ὁμοίωϲ τούτοιϲ ἔχει τὰϲ διαλήψειϲ ὑπὲρ τῶν κοινῶν, τῆϲ φύϲεωϲ αὐτοὺϲ διδαϲκούϲηϲ. [*](Ε) καὶ Πολύβιοϲ· οἱ δὲ Ῥωμαῖοι οὐκ ἐκ καταφορᾶϲ, ἀλλ᾿ ἐκ διαλήψεωϲ χρώμενοι ταῖϲ μαχαίραιϲ, πρακτικοῦ τοῦ κεντήματοϲ περὶ αὐτὰϲ ὑπάρχοντοϲ, τύπτοντεϲ ἐϲ τὰ ϲτέρνα καὶ εἰϲ γὰ πρόϲωπα διέφθειραν πάνταϲ.

[*](Thdr.)

636 Διαλογή: διάλεξιϲ, ὁμιλία· Δαβίδ· ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου.

637 Διάλογοϲ· ζήτει ὀπίϲω ἐν τῷ διαλεκτική.

638 Διαλοιδορεῖται. δοτικῇ ϲυντάϲϲεται. ὁ γὰρ Ἀριϲτοφάνηϲ [*](Ar.) οὐ φιλῶν Πρόδικον ταῦτά φηϲιν, ὅϲον μιϲῶν Σωκράτην. ἐν γὰρ τοῖϲ Ὄρνιϲι διαλοιδορεῖται Προδίκῳ.

[*](Synt.)

639 Διαλύμω· αἰτιατικῇ. πνεῦμα μέν ἐϲτιν, ἀλλὰ διαλύον ὅρη.

[*](Σ)

640 Διαμαδῶντεϲ: διαβρέχοντεϲ.

[*](ΔΣ)

641 Διαμαρτία: ἡ ἀποτυχία. καὶ Διαμάρτοι, ἀποτύχοι. [*](Δ) μέλλοντοϲ ϲημαϲία.

[*](Synt.)

642 Διαμαρτάνω· γενικῇ. καὶ τοῦ ϲκοποῦ δοκοῦϲιν ἔμοιγε διαμαρτάνειν.

[*](632 διαλείπουϲαι alt sq. Arr. An. 5, 11, 2 634 Harp. 635 — γνῶϲιϲ Ba 195, 3 cf. H vs. 7 διὰ—9 κυνηγετεῖν Polyb. 8, 25, 6 γ 10 οἱ — 14 περιπέτειαν Polyb. 21, 7, 6—7; — διαλήψειϲ ═ Ε V 2, 165, 22 — 4 vs. 16 οἱ sq. Polyb. 2, 33, 6 636 Thdr. in Ps. 103, 34, ═ PG 80, 1708 a. 638 ὁ sq. fort. sch. Ar. Nu. 361; Av. 693 639 ═ An. Ox. 4, 290, 16; — αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. 640 ═ Ba 195 13 641 Διαμάρτοι, ἀποτύχοι ═ Ba 195, 8 cf. ll cf. διαμαρτάνει et v. διαμαρτών 642 — γενικῆ ═ Synt. laur. et Gud. fc. Bk. 131, 30)[*](633 cf. v. ὑφειμένοι 634 hinc 615 635 Z 541. Polyb. 21, 7 cf. v. Παμφιλίδαϲ 636 Z 511 640 Z 543 641 extr. cf. 646 7)[*](A(GITFVM))[*]( 4 ϲυγγνῶναι AT 12 προκεχειριϲμένοι A: προκεχειριϲμένον rell. Πάϲίϲτρατον F cf. v. Ε 3377 et v. πυρφόροϲ: Πειϲίϲτρατον rell. cf. v. Παμφιλίδαϲ 14 ὁμοίαϲ Bhd. 15. 16 διδύϲκουτα V 18 τὸ πρόϲωπον AlF 22 ὀπίϲω A: πάντα GI 23 ϲυντάϲϲεται F: ϲύνταξιϲ V om. T cp. rell. 24 οὐ] οὐ τόϲον Port. 689 om. GTFV mg. I 26 μέν om. A 27 Διαμυδῶντεϲ G Ba cf. Zon.29 μέλλοντοϲ ϲημαϲία om. T 642 om. GTFV mg. l partim mg. M post 646 A; Διαμαρτόνω· γενικῇ post 643 T, iterum post 641 AI 30 Διαμαρτάνω] καὶ Δ. M)
65

643 Διαμάρτυραι: βεβαίωϲαι. καὶ Διαμαρτυρεῖν, τὸ προλέγειν [*](Δ) τῆϲ ἀπειθείαϲ τὴν τιμωρίαν καὶ τῆϲ εὐπειθείαϲ τὴν ὠφέλειαν.

[*](Thdr.)