Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

502 Διαβαϲιλίζεται: τῆϲ βαϲιλείαϲ ἀντιποιεῖται.

[*](Σ)

503 Διαβάϲκει: περιέρχεται, περιέπει.

[*]( Ar.)

504 Διαβαίνω· αἰτιατικῇ.

[*]( Synt.)

505 Διαβηνόϲ: ὄνομα κύριον.

[*]( Δ)

506 Διαβηϲείονταϲ: ἐρωτικῶϲ ἔχονταϲ διαβῆναι. Ἀγαθίαϲ· ὁ δὲ [*](Ε) πύργουϲ ἐποίηϲεν, ἀπερύκειν τοὺϲ Ῥωμαίουϲ διαβηϲείονταϲ.

507 Διαβήτηϲ. ἐργαλεῖον ὁ διαβήτηϲ, εὔχρηϲτοϲ τέχναιϲ πολλαῖϲ, [*](Δ) τῷ λ ϲτοιχείῳ παρεοικώϲ. τούτου τὸ ἐν μέροϲ ἐντιθέντεϲ, τὸ Ar. δὲ ἕτερον περιάγοντεϲ κύκλουϲ ποιοῦϲι. ϲημαίνει δὲ καὶ ὄνομα καιροῦ παραϲτατικόν.

508 Διάβολοϲ· ζήτει ἐν τῷ Σατανᾶϲ. ὕτι διάβολοϲ διὰ τοῦτο, ὡϲ δυνάμενοϲ [*](Suid.) διαβάλλει καὶ ἐχθροὺϲ ποιεῖν τοὺϲ φίλουϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ δύναμιϲ.

50> Διαβούλιον: ὁ διαλογιϲμόϲ. ϲυλλαμβάνονται ἐν διαβουλίοιϲ, [*](Δ) οἷϲ διαλογίζονται. καὶ Διαβούλια, τὰ ἐκ λογιϲμῶν ἀτόπων [*](Σ) πταίϲματα.

510 Διαβούλομαι: ἀναπείϲω. Θουκυδίδηϲ.

[*]( Σ)

511 Διὰ βραχέοϲ: ἐν ϲυντόμῳ.

512 Διάβροχοϲ: οἰνωμένοϲ. ὡϲ δὲ ἐμέθυεν ὁ πορνοβοϲκὸϲ καὶ διάβροχοϲ ἦν πάνυ, τί μέλλομεν, ἔφη.

513 Διαβιαϲάμενοϲ: παραναγκαϲθείϲ. Πολύβιοϲ· διαβιαϲάμενοϲ δὲ [*](Ε) γὴν ἀϲθένειαν τῇ ϲυνηθείᾳ τῇ πρὸ τοῦ παρῆν ἐξ Ἄργουϲ εἰϲ Μεγαλοπολιν αὐθημερόν.

[*](500 παραλογίζεϲθαι cf. H Θουκυδίδηϲ vitium perspexit Bhd.; Cratct. fr. 47 vs. 4 αὐτόν —5 διαβάλλειν pr. Arr. An. 1, 11, 6 vs. 5 διαβάλλειν alt. — ποταμόν Arr. An. 3, 29, 3 Διαβάλλω sq. ═ Bk. 134, 6; αἰτιατικῇ ═ An. Ox. 4, 290,"14 Synt. Laur.; Cass. D. 46, 8, 3 502 ═ Bk. 241, 14. Et. M. 266, 47 503 ═ sch. Ar. Av. 486 504 ═ Synt. Laur. 505 ═ Ambr. 505 506 ὁ sq. Agath. 2, 4 p. 72 507 l. ═ L cf. Ambr. 452 ἐργαλεῖον —ποιοῦϲι sch. Ar. Nu. 178 509 διαλογιϲμόϲ cf. H ϲυλλαμβάνονται—διαλογίζονται Ps. 9, 23 Διαβοιύλια sq. ═ Ba 194, 11, Et. M. 267, 13 510 Θυυκυδίδηϲ errorem detexit Abresch 513 διαβιαϲάμενοϲ sq. Polyb. 23, 12, 2)[*](500 cf. 892 500 —1 Z 529 502 —3 Z 542 506 Z 542 507 Z 505 508 διάβολοϲ alt. sq. ex 1573 509 Z 523 510 Z 529 511 Z 535 ═ 555 512 Z 605)[*](2 διεκπερᾶν] διαπερᾶν FVM 6 καὶ — 7 προτετιμημένον om. GTFV A(GITFVM) 16 εὔχρηϲτον TF cf. sch. 508 om. TFV 20 ζήτει— τοῦτο om. GI 21 διαβάλλειν A: βάλλειν GIM καὶ—δύναμιϲ om. Gl 22 Δαβίδ mg. add. AM textu T 513 extra ord.)
52
[*](Prov.)

514 Διὰ γὰρ μαχαιρῶν καὶ πυρὸϲ ῥίπτειν δεῖ: ἐπὶ τῶν παραβαλλομένων καὶ ῥιψοκίνδυνα ποιούντων.

515 Διαγεγονότοϲ: παρελθόντοϲ. μετὰ τὸν πρῶτον ἀνοικιϲμὸν [*](Ε) τῆϲ πόλεωϲ τοὺϲ διαγεγονόταϲ. Διαγινώϲκειν δέ ἐϲτι τὸ διʼ ἀκριβείαϲ ἐπιϲτημονικῆϲ τὸ πρᾶγμα εἴϲεϲθαι μετὰ προλαβοῦϲαν γνῶϲιν.

[*](Ar.)

516 Διαγέγραπται: κατέξυϲται, ἀνῄρηται ἀπὸ τῆϲ τοῦ γραμματέωϲ δέλτου, ὅπου αἱ δίκαι ἀνεγράφοντο, καὶ αἱ εἰϲαγωγαὶ τῶν δικῶν Ἀριϲφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ἥδομαι, ὅτι πεντετάλαντόϲ μοι διαγέγραπτοι δικη.

[*](Synt.)

517 Διαγγέλλω· δοτικῇ. καὶ Διαγγελλομένουϲ, παρακελευομένουϲ. [*](Ε) Ξενοφῶν· ἐγίνωϲκον αὐτοὺϲ ἀπιέναι βουλομένουϲ καὶ διαγγελλομένουϲ. ἢ ἀντὶ τοῦ φανερουμένουϲ, δήλουϲ γινομένουϲ.

[*](Synt.)

518 Διαγελῶ· αἰτιατικῇ.

[*](Δ)

519 Διάγειν. οὐδὲ διῆγε τοὺϲ λόγουϲ οὐδὲ λεπτολογίᾳ ἐδίδου οὐδὲ εἰρωνευομένου τιϲ ἤκόυϲε. περὶ Ἀπολλωνίου φηϲὶ Φιλόϲτρατοϲ ὁ Λήμνιοϲ.

520 Διαγκωνιϲάμενοϲ: ἐπ᾿ ἀγκῶνοϲ καθίϲαϲ. ὁ δὲ διαγκωνιϲάμενοϲ ἐπὶ τοῦ ϲκίμποδοϲ, ἀποβλεψάμενοϲ εἰϲ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀϲκληπιοῦ εἶπεν· ὦ δέϲποτα, τί ἐκέλευϲαϲ.

[*](Σ)

521 Διαγνώμη: διάγνωϲιϲ, καὶ διάκριϲιϲ. ὥϲπερ καὶ καταβοή. ἡ λέξιϲ ἰδικὴ Θουκυδίδου.