Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ|)

322 Δειμαλέοϲ: εὐλαβήϲ. καὶ ὁ δειλίαϲ καὶ φόβου ἐμποιητικόϲ. [*](Anth.) Κέρβερε δειμαλέην ὑλακὴν νεκύεϲϲιν ἰάλλων, ἤδη φρικαλέον δείδιθι καὶ ϲὺ νέκυν.

[*](Σ)

323 Δειμάμενοι: οἰκοδομήϲαντεϲ. καὶ Δείμαϲθαι, οἰκοδομεῖν. καὶ Δειμᾶν ὁμοίωϲ.

[*](Σ)

324 Δειματώδηϲ: ὁ φοβερόϲ.

[*](ΣΔ)

325 Δειματῶν: φοβῶν. καὶ Δειματοῦται, φοβεῖται.

[*](Σ)

326 Δειμαίνει: φοβεῖται. Προκόπιοϲ· οὐδέ τι πρὸϲ τοῦ ξυν [*](Ε) δειμαίνουϲα δέοϲ οὔτε αἰδῶ τινα ἔργου ἐλάμβανε πώποτε. [*](Ε) πάντεϲ δειμαίνοντεϲ τοῦ εὐνούχου Εὐτροπίου τὴν ἀκοὴν ἐξεϲτήκεϲαν, καθάπερ οἱ μνηϲτῆρεϲ τὸν Ὀδυϲϲέα γυμνωθέντα τῶν ῥακίωνν ἰδόντεϲ [*](Σ) καὶ Δειμαίνοντα, φοβούμενον. οἱ δὲ μάλιϲτα μὲν καὶ ὡϲ ἀμφὶ [*](Ε) τῷ περιβόλῳ δειμαίνοντεϲ, χώραν περιβεβλημένῳ πολλήν.

[*](317 - ποιήϲαϲ ═ Ambr. 286 318 ἐξαπατήϲαϲ ═ H; Hermipp. c 88 (1, 251 Κ ) 319 — ἀπέθανεν ═ Zen. Ill 32 vs. 10 Δειλότεροϲ sq. Ar. Av. 1556—8 c. sch. 320 cf. Ambr. 190, L 321 - φόβοϲ ═ Ba 189, 27 Lex. Rhet. in Et. Gen., Et. M. 261, 44, Ambr. 242, sch. Ε 682, H τοϲόνδε sq. Arr. fr. Parth. vel Exc. 7 322 — εὐλαβὴϲ ═ Ba 189, 28, Lex. Rhet in Et. Gen., Et M. 261, 48, H δειλίαϲ cf. L Κέρβερε sq Anth. 7, 69, 12 323 ═ Ba 189, 29, 31 cf. L, H 324 ═ Ba 190, 1 cf. H 325 — φοβῶν Ba 190, 2, H, gl. Dionys. PG 4, 25 Δειματοῦται sq. ═ Ambr. 276, H 326 — φοβεῖται ═ Ba 189, 30 cf. H; Ambr. 285 ═ Ps. Herodian. 21, Zon. 489 οὐδὲ—πώποτε Proc h. a. 1, 13 πάντεϲ—ἰδόντεϲ Eunap. iure attr. Bhd, cf. fr. 66—7, FHG 4, 44 Δειμαίνοντα, φοβούμενον ═ Σa cf. H vs. 28 οἱ sq. Proc. bell. 2, 6, 24)[*](317—8 Z 489 319 l. cf. v. Ῥηγίνουϲ, Ar. cf. v. Πειϲάνδρου 325 cf. v. Ε 215)[*](A(GITFVM))[*]( 4 Δειληνήϲαϲ AF 7 ἰδὸν 8 ἀπελιθώθη—9 Ἡρακλέα om. A 15 δεινῶν] δεινῶϲ Koehler ἀποϲτῆναι Roos 20 Δείμαϲθαι] Δειμάϲαϲθαι FV 27 ῥακέων Gsf. 29 περιβεβλημένων A)

327 Δεῖμοϲ καὶ Φόβοϲ καὶ Κυδοιμόϲ, ὑπηρέται τοῦ Ἄρεωϲ, υἱοὶ τοῦ [*](Greg.) πολέμου· οἳ καὶ αὐτοὶ ϲυμπεπόνθαϲι τῷ Ἄρει, τοῦ Ἡφαίϲτου αὐτοὺϲ μὴ φοβηθέντοϲ.

328 Δείμωμεν: δειμάμενοι οἰκοδομοῦμεν.

[*](Δ + Σ)

329 Δεῖν: δεϲμεύειν. καὶ Δεῖν Ἀριϲτοφάνηϲ ἀντὶ τοῦ δεῖϲθαι [*](Δ Ar.) δεῖν δ’ ἔοικεν. καὶ ἀντὶ τοῦ ὀφείλειν. καὶ Μικροῦ δεῖν, ἀντὶ [*](Σ) τοῦ παῤ ὀλίγον.

[*](Δ)

330 Δεῖν ψήθην: δέον εἶναι ὑπέλαβον, ἀναγκαῖον ἐνόμιϲα.

[*](Σ)

331 Δεινά· οὐχὶ δεινὰ ταῦτα τύπτειν τουτονί. ἀντὶ τοῦ μεγάλα.[*]( Ar.) καὶ Σοφοκλῆϲ· γνοὺϲ δ’ ὁ ἐξ Ἀθηνῶν δεινὸϲ ἡνιοϲτρόφοϲ, ἔξω περιϲπᾷ [*](Soph.) κἀνακωχεύει. ἀντὶ τοῦ ἔμπειροϲ.

332 Δεινὰ μὲν οὖν, δεινὰ ταράϲϲομαι ϲοφὸϲ οἰωνοθέταϲ, οὔτε [*](Soph.) δοκοῦντʼ οὔτʼ ἀποφάϲκονθ’· ὅ τι λέξω δ’ ἀπορῶ· πέτομαι δ’ ἐλπίϲιν οὔτʼ ἐνθάδ’ ὁρῶν οὔτʼ ὀπίϲω. δοκοῦντα δὲ καὶ ἀποφάϲκοντα οὔτε πιϲτὰ οὔτε ἄπιϲτα.

333 Δείναρχοϲ, Κορίνθιοϲ, ῥήτωρ, τῶν μετὰ Δημοϲθένουϲ ἐγκριθέντων [*](Hesy.) εἷϲ. υἱὸϲ τίνοϲ ἐϲτίν, οὐχ ἱϲτόρηται. γράψαϲ κατὰ μέν τιναϲ λόγουϲ τοὺϲ πάνταϲ ρξ΄. κατὰ δὲ τὸ ἀληθέϲτερον μόνουϲ ξ', τοὺϲ πάνταϲ δικανικούϲ· ὧν οἱ μέν εἰϲι δημόϲιοι, οἱ δὲ ἰδιωτικοί. ἐτελεύτηϲε δὲ οὗτοϲ ἐπιμελητὴϲ Πελοποννήϲου καταϲτὰϲ ὑπὸ Ἀντιπάτρου, μετὰ τὸ τελευτῆϲαι Ἀντίπατρον, Πολυϲπέρχοντοϲ αὐτῷ ἐπιβουλεύϲαντοϲ.

334 Δεινῆϲ ἀνάγκηϲ οὐδὲν ἰϲχυρότερον: ἀνάγκη γὰρ καὶ [*](Prov.) θεοὺϲ βιάζεται. καὶ Πλάτων φηϲίν, ἀνάγκην δὲ οὐδὲ θεοὺϲ βιάζεϲθαι

335 Δεινιάδαι: ὄνομα πόλεωϲ, ἢ τόπου.

[*]( Δ)

336 Δεινίαϲ: ὄνομα κύριον.

[*]( Δ)

337 Δεινοκράτηϲ, Μεϲϲήνιοϲ, οὐ μόνον κατὰ τὴν τριβήν, ἀλλὰ καὶ [*](EV) κατὰ τὴν φύϲιν αὐλικὸϲ καὶ ϲτρατιωτικὸϲ ἄνθρωποϲ. τὸν δὲ πραγματικατὰ κὸν τρόπον ἐπέφαινε μὲν τέλειον, ἦν δὲ ψευδεπίγραφοϲ καὶ ῥωπικόϲ. ἔν τε γὰρ τοῖϲ πολεμικοῖϲ κατὰ μὲν τὴν εὐχέρειαν καὶ τὴν τόλμαν πολὺ διέφερε τῶν ἄλλων καὶ λαμπρὸϲ ἦν ἐν τοῖϲ κατ’ ἰδίαν κινδύνοιϲ. [*](327 sch Greg. Naz. in or. 5, PG 35, 705 a 328 l. ═ Ambr. 302; δειμάμενοι cf. H s. v. Et. M 262, 8 οἰκοδομοῦμεν ═ Ba 190, 4 cf. H ═ sch. H 337 329 — δεϲμεύειν ═ Ps Herodian. 270, H Δεῖν sec — ἔοικε Ar. Ran. 604 c. sch. (aliter sch. Ar. RV) ὀφείλειν ═ Ba 190, 3 Μικροῦ sq cf Ps. Herodian. 270 330 Ba 190, 7, Et. M. 262, 13; δέον ═ H, Ambr. 280 331 — μεγάλα Ar. Ran. 610 c. sch. γνοὺϲ —ἔμπειροϲ Soph. El. 731 01—2 c. sch. 332 Soph. OT 483—6 c. sch. 485 333 cf. Phot. bibl cod. 267; ἐτελεύτηϲε sq. ad alium Din. referendum coll. Plut. Plut. JPhoc. 33 perspexit Westerm. 334 ═ Zen. III 9 Pl. leg. 5, 741 a 335 πόλεωϲ ═ L cf Armbr. 187 306 ═ Ambr. 165 337 Polyb. 23, 5, 4—14 ═ EV 2, 169, 16 170, 16) [*](320 Μικροῦ δεῖν sq. cf v. 330 binc vid. ad 347 361 Soph. cf. v. περιϲπᾷ 337 cf. v. ῤωπικόϲ et v κωθωνίϲαι) [*](1 Ἄρεοϲ TFV 4 δειμάμενοι AIM; δειμώμενοι GFV 332 om. T, non A(GITFVM) nov. gl. V 13 δοκοῦντ’ GIM: δοκοῦντεϲ AF V 23 βιάζεϲθαι] βούλεϲθαι A 24 Δειλιάδαι FV 28 ἐπέφαινε AGT Exc.; ὑπέφαινε M, v. θωπικόϲ ῥωπικόϲ] ἀντὶ τοθ κεχρωϲμένοϲ (ex v. θωπικόϲ) mg. add. IM)

ὁμοίωϲ δὲ καὶ κατὰ τὴν ἄλλην διάθεϲιν ἐν μὲν ταῖϲ ὁμιλίαιϲ εὔχαριϲ καὶ πρόχειροϲ ἦν, παρά τε τὰϲ ϲυνουϲίαϲ εὐτράπελοϲ καὶ πολιτικόϲ ἅμα δὲ τούτοιϲ φιλέραϲτοϲ, περὶ κοινῶν ἢ πολιτικῶν πραγμάτων ἀτενίϲαι δὲ καὶ προϊδέϲθαι τὸ μέλλον ἐμφρόνωϲ, ἔτι δὲ παραϲκευάϲαϲθαι καὶ διαλεχθῆναι πρὸϲ πλῆθοϲ ἐϲ τέλοϲ ἀδύνατοϲ. καὶ ποτε κεκινηκὼϲ ἀρχὴν μεγάλων κακῶν τῇ πατρίδι, τελείωϲ οὐδὲν ᾤετο ποιεῖν, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν ἦγε τοῦ βίου, προορώμενοϲ οὐδὲν τῶν μελλόντων, ἐρῶν δὲ καὶ κωθωνιζόμενοϲ ἀφ᾿ ἡμέραϲ καὶ τοῖϲ ἀκροάμαϲι τὰϲ ἀκοὰϲ ἀνατεθεικώϲ. βραχεῖάν τέ τινα τῆϲ περιϲτάϲεωϲ ἔμφαϲιν ὁ Τῖτοϲ αὐτὸν ἠνάγκαϲε λαβεῖν. ἰδὼν γὰρ αὐτὸν παρὰ πότον ἐν μακροῖϲ ἱματίοιϲ ὀρχούμενον, παραυτὰ μὲν ἐϲιώπηϲε, τῇ δ᾿ αὔριον ἐντυγχάνοντοϲ αὐτοῦ καί τι περὶ τῆϲ πατρίδοϲ ἀξιοῦντοϲ, ἐγὼ μέν, ὧ Δεινοκράτη, πᾶν, ἔφη, ποιήϲω τὸ δυνατόν· ἐπὶ δὲ ϲοῦ θαυμάζω πῶϲ δύνῃ παρὰ πότον ὀρχεῖϲθαι, τηλικούτων πραγμάτων ἀρχὴν κεκιηκὼϲ ἐν τοῖϲ Ἕλληϲι. δοκεῖ δὲ τότε βραχύ τι ϲυϲταλῆναι, καὶ μαθεῖν ὡϲ ἀνοίκειον ὑπόθεϲιν τῆϲ ἰδίαϲ αἱρέϲεωϲ καὶ φύϲεωϲ ἀποδέδωκε. πλὴν τό γε παρεῖναι εἰϲ τὴν Ἑλλάδα μετὰ τοῦ Τίτου, πεπειϲμένοϲ ἐξ ἐφόδου τὰ κατὰ τὴν Μεϲϲήνην χειρωθήϲεϲθαι κατὰ τὴν αὑτοῦ βούληϲιν.

[*](Hesy.)

338 Δεινόλοχοϲ, Συρακούϲιοϲ, ἢ Ἀκραγαντῖνοϲ, κωμικόϲ. ἦν ἐπὶ τῆϲ ογ΄ Ὀλυμπιάδοϲ, υἱὸϲ Ἐπιχάρμου, ὡϲ δέ τινεϲ, μαθητήϲ. ἐδίδαξε δράματα ιδ΄ Δωρίδι διαλέκτῳ.

[*](Δ)

339 Δεινομάχη: ὄνομα κύριον. καὶ Δεινόμαχοϲ, ὄνομα κύριον.

[*](Soph.)

340 Δεινόν· δεινὸν μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη κακόν, ὦ ξεῖν᾿, ἐπεγείρειν. τουτέϲτι τὸ ἐπεγείρειν καὶ ἀνακινεῖν τὰ πάλαι ϲυμβάντα δυϲχερέϲ· ὅμωϲ δὲ μαθεῖν ἐπιθυμῶ τὴν αἰτίαν τῆϲ πηρώϲεωϲ. καὶ [*](Ar.) Καλλὶμαχοϲ· τὶ δάκρυον εὗδον ἐγείρειϲ; Ἀριϲτοφάνηϲ· δεινὸν μὲν γὰρ οὕτωϲ ὀμφακίαν πεφυκέναι τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥϲτε βάλλειν καὶ βοᾶν ἐθέλειν τ᾿ ἀκοῦϲαι μηδὲν ἴϲον ἴϲῳ φέρον. ἀντὶ τοῦ ὠμὸν καὶ ϲκληρόν· μεταφορικῶϲ ἀπὸ τῶν ὀμφάκων. οὕτω δὲ αἱ ϲταφυλαὶ δριμεῖαι οὖϲαι καὶ οὔπω πέπειροι καλοῦνται. ἐκ γὰρ τοῦ ἐναντίου πεπανὸν τὸ ὥριμον καὶ ἡδύ. θηλυκῶϲ δὲ τὰϲ ὄμφακαϲ. καὶ Πλάτων ὁ κωμικὸϲ ἐν δράματι Ἑορταῖϲ· καὶ τὰϲ ὀφρῦϲ ϲχάϲαϲθε καὶ τὰϲ ὄμφακαϲ. ἴϲον δὲ ἴϲῳ φέρον, ἀντὶ τοῦ δίκαιον καὶ ἐξ ἴϲου· ἀπὸ μεταφορᾶϲ τοῦ κιρναμένου οἴνου πρὸϲ ἴϲον ὕδωρ. λέγει δὲ κατ᾿ ἴϲον [*](Ε) εἰπεῖν καὶ ἀκοῦϲαι. καὶ αὖθιϲ· ἀνθρώπουϲ ἐϲθίειν βλέπονταϲ καὶ [*](339 ═ Ambr. 215 et 169 340 vs. 27 ἐγείρειϲ Soph. OC 510—1 c. sch.; Call. fr. 150 K., 273 S. vs. 27 δεινὸν—36 ἀκοῦϲαι Ar. Ach. 352—4 sch.; Pl. com. fr. 32 ἀνθρώπουϲ sq. Aelian. fr. 108) [*](340 Ar. cf. v. ὀμφακίαν; Aelian. cf. v. Κλείϲοφοϲ) [*](A(GITFVM))[*]( 2 πρόχειροϲ AGl Exc.: πρόθυμοϲ M 8 κωθωνιζομένων A 28 γὰρ om. V 33 ϲχάϲαϲθαι AacF ϲχαλάϲαϲθε V 34 δὲ om. FV)

δεινοὺϲ κατὰ γαϲτέρα· λέγω δὴ Κλειϲόφουϲ τε καὶ Θήρωναϲ καὶ Στρουθίαϲ καὶ Χαιρεφῶντοϲ.

341 Δεινοπαθεῖ: δεινῶϲ ἔχει, χαλεπὰ πάϲχει.

[*]( Σ)