Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

201 Δέλτα: τὸ τέταρτον ϲτοιχεῖον. ϲημαίνει δὲ καὶ τὸ γυναικεῖον [*](Δ) αἰδοῖον. δέλτα παρατετιλμέναι.

202 Δέλτοϲ: πινακίδιον, τιτλάριον, ϲχεδάριον. Ζήνων ὁ Κιτιεὺϲ [*](Σ) Κλεάνθην τὸν αὑτοῦ διάδοχον ἀφωμοίου ταῖϲ ϲκληροκήροιϲ δέλτοιϲ, αἳ μόλιϲ μὲν γράφονται, διατηροῦϲι δὲ τὰ γραφέντα.

203 Δελτωτόν· ζήτει ἐν τῷ ἔμβολον.

204 Δέλφακαϲ καὶ Δελφάκιον: τοὺϲ μεγάλουϲ χοίρουϲ, οἱ δὲ [*](Ar. + Δ) καὶ τοὺϲ μικρούϲ. Ὅμηροϲ· ἔϲθιε νῦν, ὧ ξεῖνε, τά τε δμώεϲϲι πάρεϲτι χοίρει᾿· ἀτὰρ ϲιάλουϲ γε ϲύαϲ μνηϲτῆρεϲ ἔδουϲι. δέλφακοϲ ἄρρενοϲ λίθῳ τὴν κεφαλὴν παίοντεϲ ἀρῶνται. νέα γάρ ἐϲτιν, ἀλλὰ δελφακουμένη [*](Ar.) ἥξει μεγάλην τε καὶ παχεῖαν κέρκον.

[*](190 ═ Ambr. 221, Ps. Herodian. 18 191 Harp. ═ Et. M. 254, 39 cf. Bk. 234, 27 192 δεκαετήϲ H cf. Ambr. 133, Thom 86, 13 193 lo. Antioch. fr 149, FHG 4, 598 ═ EV 1, 195,9—11 194 ═ Ambr. 306 195 ═ H 196 οἱ sq. los. bell 2, 468 197 — δόλοϲ ═ Ba 190, 26, H cf. Et. M. 254, 49 Ps. Herodian. 18 τοῦ sq. Polyb. fr. 124 198— αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. Δελήτιον sq. Ambr. 250, Ps. Herodian. 18, Et. M 254, 53, Et Gen. 200 ═ H 201 ϲτοιχεῖον cf. Ambr. 244 ϲημαίνει sq. Ar Lys. 151 c. sch. cf. Eust. O. 1539, 33 202 — ϲχεδάριον ═ Ba 190, 27 Ζήνων sq. Laert. D. 7, 37 203 l. ═ Ambr. 239 204 — ἔδουϲι (praeter καὶ Δελφάκιον) sch. Ar. Ach. 739; ἔϲθιε—ἔδουϲι ξ 80—1 νέα sq. Ar. Ach. 785—7)[*](190 Z 79 194 Z 489 195 Z 474 196 Z 490 197 Z 482 200 Z 482 202 hinc v. πινακίδιον, v. τίτλοϲ fin., v. ϲχεδάριον; Z 460; Laert. hinc v. ϲκληρόκηγροι)[*](4 θηλυκῶϲ] θηλοὺϲ A 5 Φίλιπποϲ A 6 τοὺϲ alt om. V οὐ om. M A(GITFVM) 11. 12 παρατηρήϲαν F 12 κοιμώμενον GITM: κοιμώμενοι AFV κοιμωμένουϲ los. 198 om. FV mg. A post 200 M 16 Δελεάζω· αἰτιατικῇ om GT καὶ— δέλεαρ post 201 GIT 17 καὶ δελεάϲμαϲι om. FV 22 ἀδέλτοιϲ A 23 αἳ] ὃ GIT μόλιϲ] μόνω GIT 203 om. GTFV mg. AI 24 ζήτει—ἔμβολον om. l 27 χοίρει·] χοίῤ ἔμ GlT χοίρε᾿ Hom., sch. 29 ἤξει] ἕξει Ar.)
20
[*](Δ)

205 Δελφάκιον: ὁ μικρὸϲ χοῖροϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· οἴμοι κακοδαίμων, [*](Ar.) δελφάκιον γέγονα. τοῦτο εἴρηκεν ἀφευθεὶϲ τὸν πρωκτόν. ἀντὶ τοῦ φλογιϲθείϲ. μετὰ γὰρ τὸ τυθῆναι τὰ δελφάκια φλογίζονται, ἵνα ψιλωθῶϲι.

[*](Harp.)

206 Δελφίνιον: ἔϲτι μέντοι χωρίον ἐν Χίῳ· ἔϲτι δὲ καὶ ἐν Ἀθήηϲιν ἱερὸν Ἀπόλλωνοϲ οὕτω καλούμενον, ἔνθα ἦν τὸ ἐν Δελφινίῳ δικαϲτήριον.

[*](Σ)

207 Δελφίϲ: πρὸϲ ναυμαχίαν πολεμιϲτήριον ὄργανον. ὅθεν κοὶ δελφινοφόρον ναῦν Θουκυδίδηϲ ἐν τῇ ζ΄ φηϲίν· ἔπειτα αὐτοὺϲ αἱ κεραῖαι ὑπὲρ τῶν εὔπλων, αἱ ἀπὸ τῶν ὁλκάδων δελφινοφόροι, ἠρμένοι ἐκώλυον.

[*](Δ)

208 Δελφίϲ: ὁ ἰχθύϲ. καὶ ὄργανον ναυτικὸν ϲιδηροῦν, ἢ μολίβδινον. [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ· πρὶν ἐκεῖνον προϲικέϲθαι ϲου, πρότερον τοὺϲ δελφῖναϲ μετεωρίζου καὶ τὴν ἄκατον παραβαλοῦ. δελφίν, ϲιδηροῦν καταϲκεύαϲμα ἢ μολίβδινον, εἰϲ δελφῖνα ἐϲχηματιϲμένον. τοῦτο δὲ ἐκ τῆϲ κεραίαϲ τοῦ ἱϲτοῦ ἠφίεϲαν εἰϲ τὰϲ τῶν πολεμίων καὶ κατεδύοντο. δελφινοφόροϲ τε ἡ ναῦϲ. τὴν ἄκατον δὲ παραβαλοῦ· ἀντὶ τοῦ ἕτοιμον ποίει, ὡϲ εἴ τιϲ κίνδυνοϲ ἐκ τοῦ ἀνέμου, ἐϲ αὐτὴν ἐμβηϲομένοιϲ.

[*](Prov.)

209 Δελφὸϲ ἀνὴρ ϲτέφανον μὲν ἔχει, δίψει δὲ ἀπόλλυται. ἐπεὶ οὗτοι διὰ τὸ ἱερᾶϲθαι τῷ θεῷ ἐϲτεφανωμένοι, τῶν δὲ ἐπιτηδείων ἀποροῦντεϲ οὐκ ἀπαλλάϲϲουϲιν.

210 Δελφοί: τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοϲ. οὕτω δὲ ἐκλήθη διὰ τὸ τιὸ Δελφύνην δράκοντα ἐκεῖ εὑρεθῆναι, ὃν ἀπέκτεινεν ὁ Ἀπόλλων. [*](Δ) Πυθὼ δέ διὰ τὸ ἐκεῖ ϲαπῆναι. καὶ Δελφίϲ, ἡ Δελφική, ἡ τοῦ [*](Anth.) Ἀπόλλωνοϲ. Δελφὶϲ γὰρ φάμα τόδ᾿ ἐθέϲπιϲεν, ὄφρα γενοίμαν τᾶϲ κείνου νύμφαϲ ϲῆμα καὶ ἱϲτορίη.

[*](Σ)

211 Δελφύϲ: μήτρα. ἔνθεν ἀδελφόϲ. ὁ ἐκ τῆϲ αὐτῆϲ μήτραϲ.

[*](Prov.)

212 Δελφῖνα νήχεϲθαι διδάϲκειϲ: ἐπὶ τῶν ἐν ἐκείνοιϲ τινὰ παιδοτριβούντων, ἐν οἷϲ ἤϲκηνται. καὶ Δελφῖνα πρὸϲ τὸ οὐραῖον δεῖϲ· ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων· διὰ τὸ εὐκίνητον καὶ ὀλιϲθηρόν.

[*](Σ)

213 Δέμνια: ἐγκοίτια ϲτρώματα. καὶ Φυγοδέμνιοϲ, ἡ παρθένοϲ.

[*](205 — χοῖροϲ ═ L, Ps. Herodian. 18 cf. H, Et. M. 255, 7 οἴμοι sq. Ar Th. 236 c. sch. 206 Harp. 207 — Θουκυδίδηϲ (7, 41, 2) ═ Paus. Att fr. 118 ex Eust. l. 1221, 26 cf. H, Et. M. 255, 26, Poll. 1, 85 208 ἰχθύϲ cf. Et M. 255, 25 καὶ ὄργανον sq. Ar. Eq. 761—2 c. sch. cf. Paus. Att. fr. 118 209 ═ Paroem. ed. Gsf. 35, n. 337 210 — ϲαπῆναι cf. sch. Ι 405 Δελφίϲ alt. sd. Auth. 7, 154, 5—6 211 cf. Et. M. 16, 9; 254, 57, H v. ἀδελφοί; — ἀδελφόϲ ═ Ba 190, 28 cf. H 212 ═ Zen. llI 30 et 38 213 — ϲτρώματα ═ Ba 190, 30 Et M. 255, 44 cf. H, sch. δ 297, Ap. S. 57, 28)[*](205 hinc v. Α 4594 207 Z 476 210 cf. v. Πυθώ 1 et 2; Z 476 211 Z 480 213 cf v. φυγοδέμνιοϲ)[*](A(GITFVM))[*]( 2, 3 ἀντὶ τοῦ φλογιϲθείϲ om. G(T) mg. AM ss. post εἴρηκεν F 3 λογιϲθείϲ A 5 μέντοι] μέν τι GacT Harp. 10 ἄπλων F ἔϲπλων Thuc. 18 ἐμβηϲόμενοϲ sch. 19 δίψει IF: σίψη rell. 21 ἀποροῦντεϲ T paroem. ed Gsf.: 1 ἀπορροῦντεϲ GF ἀποροῦν VM ἀπορροῦν Al οὐκ ἀπαλλάϲϲουϲιν] οὐ καταλλάϲϲουϲιν F 211 om. GIT; mg. β et ad 212 α add A 31 ἐγκοίϲια A)
21

214 Δέμαϲ: ϲῶμα. δέμαϲ πυρόϲ. λείπει τὸ ὡϲ, ἵν᾿ ᾖ ὡϲ πῦρ.

[*]( Σ Hom.)

215 Δέμω· αἰτιατικῇ. οἰκοδομῶ. ἐξ οὗ καὶ ἐδείματο.

[*]( Δ)

216 Δεννάζων: βλαϲφημῶν. κακὰ δεννάζων ῥήματα.

[*]( Soh.)

217 Δενδίλλων: τοῖϲ ὄμμαϲι νεύων.

[*]( Hom.)

218 Δένδρεϊ: τῷ δένδρῳ. λύϲιϲ ὀνείρου· ξηρῶν φανέντων δενδρέων [*](Δ) ενοὶ κόποι.

[*]( On.)

219 Δενδροκόμουϲ: τὰϲ κομώϲαϲ τοῖϲ δένδροιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ [*](Ar.) Νεφέλαιϲ· δενδροκόμουϲ κορυφάϲ.

220 Δενδρώτηϲ: ἡ τῶν δένδρων αὔξηϲιϲ.