Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Ar.)

1554 Δρύφακτοι: ξύλινοι θώρακεϲ, τὰ διαφράγματα, ἢ τὰ περι. τειχίϲματα, ἢ κιγκλίδεϲ, περιφράγματα, τὰ νῦν ταβλωτὰ καλούμενα, [*](Ε) γὰ τῶν οἰκοδομημάτων ἐξέχοντα ξύλα. ὁ δὲ τετρακοϲίαϲ φορτίδαϲ νῆαϲ ϲυϲχών, δρυφάκτουϲ τε ταύταιϲ πηξάμενοϲ ἐν κύκλῳ.

[*](Σ)

1555 Δρύφη: ξέϲματα.

[*](Σ)

1556 Δρῦφοι.

[*](Σ)

1557 Δρύψαι: ἀποξέϲαι.

[*](Hom.)

1558 Δοιά: δύο δοιὰ δὲ θέϲθαι ἄροτρα πονηϲάμενοϲ.

[*](Δ)

1559 Δοιδυκοποιόϲ: ὁ τὰ κοχλιάρια ποιῶν.

[*](Σ)

1560 Δοῖδυξ: ὁ ἀλετρίβανοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ὡϲ εἰ μὴ γένοιθ᾿ [*](Ar.) οὗτοϲ ἐν τῇ πόλει μέγαϲ, οὐκ ἂν ἤϲτην ϲκεύη δύο χρηϲίμω, δοῖδυξ καὶ ἀλετρίβανοϲ. ζήτει ἐν τῷ ἀλετρίβανοϲ.

[*](Δ)

1561 Δοίημεν: παράϲχοιμεν.

[*](Δ)

1562 Δοιοί. ἀντὶ τοῦ δύο. ὡϲ τό, δοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν Διὸϲ οὔδει.

[*](Σ)

1563 Δυάζει: φλυαρεῖ. ἀλογεῖ.

1564 Δυερόν: βλαβερόν, ἐπιβλαβέϲ.

[*](Ε)

1565 Δὕειν· Πολύβιοϲ· ἀπελθεῖν εἰϲ πόλιν, ἥ δυεῖν μὲν ἡμερῶν [*](Ε) ἀπεῖχε. καὶ αὖθιϲ· δυεῖν προελέϲθαι θάτερον, ἢ τὸ ἢ τό.

[*](Σ)

1566 Δύῃ: ἡ κακοπάθεια, ἡ δυϲτυχία. ὅθεν καὶ δοῦλοϲ, δυηλόϲ τιϲ [*](Call.) ὤν. Καλλίμαχοϲ· δύην ἀπόθεϲτ᾿ ἀλάλκοι. ἥν οὐδεὶϲ ποθεῖ ἐν Μύθοιϲ· τοὔνεκα τὴν ἰδίην οὔτιϲ ὄπωπε δύην.

[*](Δ)

1567 Δυηπαθήϲ: ὁ καρτερικόϲ. αὐτοῦ ϲοι παῤ ἅλωνι, δυηπαθὲϲ [*](Anth.) ἐργάτα μύρμηξ, ἠρίον ἐκ βώλου διψάροϲ ἐκτιϲάμαν.

[*](1553 ═ Σa cf. sch. Λ 86 ═ Et. M. 288, 28; — ὑλοτόμοϲ ═ Ba 201, 31, H 1554 ξύλα sch. Ar. Vap. 386;— περιτειχίϲματα ═ Ba 202, 2 cf Et. M. 288, 45 Et. Gen., H; vs. 4 τά—ξύλα ═ sch. Ar. Eq. 675 1555 ═ Ba. 202, 1 1556 ═ Σa cf. H 1557 ═ Ba 202, 4 cf. H 1558 δύο sch. β 46 δοιὰ alt sq]. Hesiod. O. 432 1559 cf. Ambr. 880 1530 — ἀλετρίβανοϲ pr. ═ H cf. Et. M. 289, 7 sch. Ar. Pac. 259 et 288, Bk. 79, 14, Hellad. ap. Phot. Bilbl. 532b 30 vs. 11 ὡϲ —12 δοῖδυξ Ar. Eq. 981—4 1561 aliter H 1562 δύο L; δοιοὶ alt sq. Ω 527 ex Ambr. 874 1563 ═ Ba 202, 6 cf. H 1565— ἀπεῖχε Polyb. fr. 32 vs 20 δυεῖν sq. Tolyb. fr. [33] 1566 ὤν ═ Ba 202, 8 cf. Et. M. 284, 49 290, 57; 291, 8; — κακοπάθεια ═ sch. ξ 215, Ap. S. 60, 32, Ambr. 1106; Ps. Herodian. 24; δυϲτυχία ═ sch. ξ 215, H δύην —ποθεῖ Call. (fr. 128 K. 302 S.) c. sch. cf. sch. Lycophr. 540 τοῦνεκα sq. Babr. p 220 1567 αὐτοῦ sq. Anth. 7, 209, 1—2)[*](1555 Z 572 1557 Z 574 1558 cf. Z 565 1550 Z 560 1560 cf. v. A 1146 1562 Z 560 1563 Z 584 1564 Z 581 1566 hinc 1420, Z 579 1537 Z 576. Anth. cf. vv. A 1373 et H 511)[*](A(GITFVM))[*]( 3 ταυλώματα Gl ταβλώματα sch. Eq). 4 οἰκοδομούντων V φορτίαϲ V Ps. πληξάμενοϲ A 1556 om. T 1560 sic T: Δοῖδυξ: κοχλιάριον (═ Zor. 560 Ps. Herodian. 24) 12 χρήϲιμα A χρυϲίμω V 13 ζήτει— ἀλετρίβανοϲ om. FV post l. AGl 1561 om. A post 1559 G post 1562 I 1562 om. T 1564 post 1565 FVM ante 1565 Δυοῖν add. Gl(T) 22 ἀπόθεϲτ᾿ GIM: ἀπόθ᾿ ὲϲτ᾿ A ἀποθέτ· F ἀπόθεϲθ᾿ V ἀπόθεϲτον Porson 23 Μύθω F cp. AVM ἰθείην A 24 ἅλωνι] ἄλλων A)
145

1568 Δῦθι: ἔνδυϲαι.

[*](Δ)

1569 Δύμαϲ ὁ Φρύξ, ὁ πατὴρ Ἑκάβηϲ, εἰϲ Ἴλιον Πριάμῳ τὴν ἑαυτοῦ ἐξέδοτο [*](Suid.) θυγατέρα, ὅθεν Πρίαμοϲ καὶ Φρυξι ϲυμμαχεῖ. ἤδη καὶ Φρυγίην εἰϲήλυθον ἀμπελόεϲϲαν. Ὅμηροϲ.

1570 Δύμη: πόλιϲ. καὶ Δυμαῖοϲ, ὁ πολίτηϲ.

[*]( Δ)

1571 Δύναμιϲ: ὁ ϲτρατόϲ. ϲυναχθείϲηϲ δυνάμεωϲ θαυμαϲτῆϲ ἡλίκηϲ τὸ μέγεθοϲ. καὶ αὖθιϲ, πλείϲτηϲ ὅϲηϲ, κατὰ Ἀττικὴν ϲύνταξιν, ἀντὶ τοῦ πολλῆϲ τὸ πλῆθοϲ. Δύναμιϲ λέγεται καὶ ἡ ἰϲχὺϲ καὶ [*](Δ) ὁ ϲτρατόϲ. τῷ ἀνὰ τοὺϲ ἑῴουϲ πολέμουϲ τὰϲ Ῥωμαίων τετράφθαι [*](Ε) δυνάμειϲ.

1572 Δύναμιϲ: καὶ ἡ ἰϲχύϲ. Δαμάϲκιοϲ περὶ Ἰϲιδώρου· ὁ δὲ [*](Δ) ἐμελέτα ἄττα τῶν ποιητικῶν, οὐχ ὅϲον δυνάμεωϲ, ἀλλ᾿ ὅϲον ὀρέξεωϲ

1573 Δύναμιϲ· εἴ τιϲ τῶν φευκτῶν τινοϲ τὴν δύναμιν ἀποδοίη· [*](Phil.) οἷον ἄν τιϲ τὸν κλέπτην ἢ ϲοφιϲτὴν ἢ διάβολον ὁριζόμενοϲ λέγῃ τὸν μὲν διάβολον τὸν δυνάμενον βάλλειν καὶ ἐχθροὺϲ ποιεῖν τοὺϲ φίλουϲ, τὸν δὲ κλέπτην τὸν δυνάμενον λάθρᾳ τὰ ἀλλότρια ἀφαιρεῖϲθαι, τὸν δὲ ϲοφιϲτὴν τὸν δυνάμενον ἀπὸ φαινομένηϲ ϲοφίαϲ χρηματίζεϲθαι. οὐδεὶϲ γὰρ τούτων τοιοῦτόϲ ἐϲτι τῷ δύναϲθαι, ἀλλὰ τῷ προαιρεῖϲθαι τοιαῦτα. δύναμιν μὲν γὰρ καὶ οἱ ἀγαθοὶ ἔχουϲι τοῦ τὰ φαῦλα δρᾶν, ἀλλ’ οὐ δρῶϲιν αὐτὰ τῷ μὴ προαιρεῖϲθαι. ἔϲτι δὲ δύναμιϲ ὀργανικὸν ἀγαθὸν δι᾿ ἄλλο αἱρετόν. δυνάμει, ἢ ἐνεργείᾳ ἢ ἐντελεχείᾳ. ἀντὶ μὲν τοῦ ϲώματοϲ ἐχρήϲατο Ἀριϲτοτέληϲ τῇ δυνάμει, ἀντὶ δὲ τοῦ ἀϲωμάτου τῷ ἐντελεχείᾳ, περὶ ψυχῆϲ τὸν λόγον διαιρῶν. καὶ γὰρ τῶν ϲωμάτων τὰ μὲν ἐν γενέϲει καὶ φθορᾶ δυνάμει ἐϲτὶ καὶ κατ᾿ οὐϲίαν καὶ κατὰ ποιότητα καὶ ποϲότητα καὶ τὴν ἐκ τόπου εἰϲ τόπον μεταβολήν. δυνάμει γάρ ἐϲμεν ἄνθρωποι ἐν τῷ ϲπέρματι καὶ ἐν τῷ καταμηνίῳ, καὶ δυνάμει παῖδεϲ ὄντεϲ ἔχομεν τὸ τοῦ ἀνδρὸϲ μέγεθοϲ· ὁμοίωϲ καὶ ἐπὶ τοῦ ποιοῦ, δυνάμει ψυχροὶ θερμοὶ ὄντεϲ καὶ δυνάμει κινούμεθα καθήμενοι. τὰ δὲ οὐράνια ἐν τῇ κατὰ τόπον μεταβολῇ μόνον ἔχουϲι τὸ δυνάμει· ἀνατέλλων γὰρ ὁ ἥλιοϲ δυνάμει μεϲουρανεῖ, καὶ μεϲουρανῶν δυνάμει δύνει. καὶ ἐπὶ τῆϲ ἄλληϲ αὐτοῦ κινήϲεωϲ καὶ τῶν ἄλλων ἀϲτέρων ἐν τῇ κατὰ τόπον μεταβολῇ τὸ δυνάμει ἐϲτὶ θεωρεῖν. ὅτι αἱ δυνάμειϲ τῷ χρόνῳ μὲν τῶν ἐνεργειῶν πρότεραι, τῷ [*](1568 ═ H cf. sch. Π 64, Et. M 289, 52, Ambr. 1151 1570 cf. L, Steph. Byz.; Δυμαῖοϲ cf. Ambr. 1102—3 1571 et 1572 ἡ ἰϲχὺϲ ═ Et. M 290, 17, H 1572 ὁ sq. Dam. fr. 61 1573 vs. 22 αἱρετόν Alex Aphr. 348, 24—32; 349, 18—19. vs. 22 ἀντί—34 θεωρεῖν Philop. 34, 6—19. vs. 34 αἱ—p. 146, 6 παραϲκευαζόμεθα Philop. 264, 12—20) [*](1568 Z 584 1569 ex v. Ε 337 1570—1 Z 580 1572 cf v. Α 4304 1573 hinc 508) [*](1569 om FV mg. A post 1570 T 1570 om. AG mg. l, sed habet Zon. A(GITFVM) 6 ϲτρατόϲ] ϲτρατηγόϲ FVM 9 ϲτρατηγόϲ F Ῥωμαίων FVM: Ῥωμαϊκάϲ GIT cp. A 13 εἶχε] εἴχειν AV om. F 16 βάλλειν] cf. Alex. 19 τούτων om. GITM 24 τῷ] τὸ F)

146
λόγῳ δὲ δεύτεραι· πρότεραι μὲν γὰρ τῆ διδαϲκαλίᾳ καὶ ϲαφέϲτεραι ἡμῖν ἐιϲιν εἰϲ γνῶϲιν αἱ ἐνέργειαι τῶν δυνάμεων τῇ τελειότητι· τελειότηϲ γὰρ τοῦ δυνάμει ἡ ἐνέργεια· ταύτηϲ γὰρ ἕνεκα ἡ δύναμιϲ, τὸ δὲ οὖ ἕνεκα πρότερον τοῦ οὑ ἕνεκά του. καὶ παντὸϲ δὲ τὸ μὲν τέλοϲ τῷ χρόνῳ ὕϲτερον, τῷ δὲ λόγῳ πρότερον· προτιθέμενοι γὰρ τῷ λόγῳ τὸ τέλοϲ, οὕτω τὰ πρὸϲ αὐτὸ ζητοῦμεν καὶ παραϲκευαζόμέβᾳ. δυνάμειϲ γεωμετρικαὶ ε΄· Πιϲίδηϲ· τὰϲ πέντε δυνάμειϲ Ἀρχιμήδουϲ εἰϲ μίαν ϲυνάψαϲ ὅλην, εἰϲ τὸ κινῆϲαι μόλιϲ τῶν δυϲτραχλων ἐξ ὀχῶν τὰ φορτία. ὅτι Φίλων ἔφη δύο δυνάμειϲ εἰϲ πάϲαν ψυχὴν ϲυνέρχεϲθαι, ϲωτήριόν τε καὶ φθοροποιόν. οὐδ᾿ ὄναρ οὗτοϲ τῆϲ ϲωτηρίου ἐπήϲθετο, ἀλλ᾿ ὅλοϲ ἄκρατοϲ ἐκ τῆϲ φθοροποιοῦ ὑπέϲτη.