Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1313 Δμώϲ: ὁ δοῦλοϲ. καὶ Δμωόϲ.
1314 Δνοπαλίζω· οὕτωϲ δνοπαλίζειϲ διωλύγιοϲ φλυαρία.
1315 Δνοπαλίξειϲ: τουτέϲτι διὰ τῶν χειρῶν κινήϲειϲ καὶ ἐκτινάξειϲ. [*](Σ) ἡ εὐθεῖα Δνοπάλιξιϲ.
1316 Δνοφερόν: μέλαν, ϲκοτεινόν. ὠλοφύρατο χερϲὶν ἀμήϲαϲ [*](Σ) ἀνδροφόνοιϲ δνοφερὰν κρατὸϲ ὕπερθε κόνιν.
1317 Δοάξω: ἀμφιδόξω.
1318 Δόβειρα: ὄνομα πόλεωϲ.
[*](Anth.)1319 Δογματίζει: θεολογεῖ, φυϲιοῦται. Δογματίζειν ἐϲτὶ τὸ [*](Σ) δόξα τιθέναι, ὡϲ τὸ νομοθετεῖν νόμουϲ τιθέναι. δόγματα δὲ ἑκατέρωϲ [*](Phil.) καλεῖται, τό τε δοξαζόμενον καὶ ἡ δόξα αὐτή. τούτων δὲ τὸ μὲν δοξαζόμεο πρόταϲίϲ ἐϲτιν, ἡ δὲ δόξα ὑπόληψιϲ. δ τοίνυν Πλάτων περὶ μὲν ὧν κατείληφεν ἀποφαίνεται, τὰ δὲ ψευδῆ διελέγχει, περὶ δὲ τῶν ἀδήλων ἐπέχει. καὶ περὶ τῶν αὐτῷ δοκούντων ἀποφαίνεται διὰ τεϲϲάρων προϲώπων, Σωκράτουϲ, Τιμαίου, τοῦ Ἀθηναίου ξένου. εἰϲὶ δ᾿ οἱ ξένοι, οὐχ ὥϲ τινεϲ ὑπέλαβον, Πλάτων καὶ Παρμενίδηϲ, ἀλλὰ πλάϲματά ἐϲτιν ἀνώνυμα. περὶ δογμάτων. οἱ μὲν γενητόν, οἱ δὲ Ε ἀγένητον, καὶ οἱ μὲν ἔμψυχον, οἱ δὲ ἄψυχον. Ἀναξαγόραϲ δὲ καὶ Πυθαγόραϲ εἰϲ Αἴγυπτον ἀφικόμενοι καὶ τοῖϲ Αἰγυπτίων καὶ Ἐβραίων αὐτόθι ϲοφοῖϲ ὁμιλήϲαντεϲ τὴν περὶ τῶν ὄντων γνῶϲιν ἠκουτίϲθηϲαν· ὕϲτερον δὲ καὶ Πλάτων, ὡϲ Πλούταρχοϲ ἐν τοῖϲ Παραλλήλοιϲ φηϲίν. οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ θεοὺϲ Αἰγύπτιοι πρῶτοι τὸν ἥλιον καὶ τὴν ϲελήνην ὠνόμαϲαν καλέϲαντεϲ τὸν μὲν ἥλιον Ὅϲιριν, τὴν δὲ ϲελήνην Ἴϲιν, ὁρῶτεϲ αὐτοὺϲ δρόμῳ ἰόνταϲ καὶ θέονταϲ θεοὺϲ ἐκ τοῦ θέει καὶ ἰέναι.
1320 Δοθιῆνι ϲκορόδῳ ἠμφιεϲμένῳ ἔοικεν.
1321 Δοθιών: φῦμα φλυκταίνῃ ἐοικόϲ. ἔχουϲα δοθίωνα ὑποφυόμενον [*](Ar.) ἄρτι.
[*](1311 ═ H, aliter Ambr. 865, sch. 476 1312 ═ Ambr. 863 cf. H 1313 ═ Ambr 860; δοῦλοϲ ═ sch. ῳ 256, Apion, H 1314 l. ═ Ambr. 872 1315 ἐκτινάξειϲ ═ Ba 200, 25 cf. Et. M. 281, 18, H, Ap. S. 59, 21 Δνοπάλιξιϲ cf. Ambr. 870, L 1316 — ϲκοτεινόν ═ Ba 200, 27, Et. M. 281,14, H; - μέλαν ═ sch. 15, Π 4, Ambr. 871, Ap. S. 59, 20 ὠλοφύρατο sq. Anth. 7, 241, 3—4 1317 cf. sch. N 458 ═ Et. M. 281, 41, H 1318 cf. L, Ambr. 933 1319 — φυϲιοῦται ═ Ba 200, 28 vs. 11 Δογματίζειν—19 ἀνώνυμα Laert. 3, 51—2 vs. 19 περὶsq. Georg. 75, 20— 76, 12 1320 Ar. Vsp.1171— 2 1321 ἐοικόϲ sch. Ar. Vap. 1172)[*](1311 —3 Z 556 1314 ax 1233 1316 cf. v. A 1578 1318 cf. v. A 26 1319 Georg. hinc v. AI 77 extr. 1320—1 Z 558)[*](3 κλίνεται δμωόϲ F cf Ambr. 1314 om GITFV mg A 10 Δόβηρα A(GITFVM) Ambr. Zon. 561 17 Σωκράτουϲ om. in lac. V Ἀθηναίου ξένου F Laert.: Ἀθ. ξένου AM Ἀθηναῖοϲ ξένου V Ἀθηνοξένου Gl 19 ἀντώνυμα VM γεννητόν A cf. Georg. 20 ἀγένητον F: ἀγέννητον AGIM ἀγένητοι V cf. Georg. 27 ἰἑναι ὠνόμαϲαν A)1323 Δόκηϲιϲ: ὑπόνοια. ἢ τὸ μὴ ὄν, νομιζόμενον δέ. ὅ ἐϲτι φαν ταϲία καὶ ϲκιὰ καὶ ὄναρ.
1324 Δόκηϲιϲ ἀληθείαϲ: περιφραϲτικῶϲ ἡ ἀλήθεια παρὰ Θου κυδίδῃ.
1325 Δοκηϲίϲοφοϲ: ἀντὶ τοῦ φρόνιμοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· νεανίαϲ δοκηϲίϲοφοϲ.
1326 Δοκίδεϲ: ἀϲτέρων ὀνόματα.
1327 Δοκιμάϲαϲ· αἰτιατικῇ κρίναϲ. καὶ Δοκιμαϲθείϲαιϲ, [*](EL) κριθείϲαιϲ, βεβαιωθείϲαιϲ. μαθὼν ὡϲ ταῖϲ ἤδη ὑπὸ Ζαχαρίου δοκιμαϲθείϲαιϲ ϲπονδαῖϲ οὐ ϲτέργουϲι Ῥωμαῖοι, ἐπαφίηϲι Τανχοϲδρὼ κατὰ τῆϲ Ῥωμαίων ἐπικρατείαϲ. καὶ Αἰϲχύλοϲ φηϲίν, οὐ γὰρ δοκεῖν δίκαιοϲ, ἀλλ᾿ εἶναι θέλω.
1328 Δοκιμαϲθείϲ: Δημοϲθένηϲ μὲν ἀντὶ τοῦ εἰϲ ἄνδραϲ ἐγγραφείϲ. λέγει γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν ἀρχόντων τὸ δοκιμαϲθῆναι. ἐλέγετο δὲ καὶ ἐπὶ τῶν πολιτευομένων τὸ δοκιμαϲθῆναι, εἰ καὶ μηδ᾿ ἥντινα ἦρχον ἀρχήν· ἐνίοτε δὲ καὶ αὐτῶν ἐξητάζετο ὁ βίοϲ. Λυκοῦργοϲ δὲ γ΄ δοκιτ μαϲίαϲ φηϲὶ κατὰ τὸν νόμον γίνεϲθαι. καὶ γὰρ μία μέν ἐϲτιν, ἣν οἱ θ΄ ἄρχοντεϲ δοκιμάζονται· ἄλλη δέ, ἣν οἱ ῥήτορεϲ, τρίτη δέ, ἣν οἱ ϲτρατηγοί, λέγει δὲ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ καὶ ἱππέων δοκιμαϲίαν.
1329 Δοκιμαϲίαν ἐπαγγεῖλαι: τὸ δίκην ἑταιρήϲεώϲ τινα καταγγεῖ λαι. γίνεται δὲ ἡ τῆϲ ἑταιρήϲεωϲ δοκιμαϲία οὐ πᾶϲιν, ἀλλὰ πολιτευο μένοιϲ ῥήτορϲι καὶ ψηφίϲματα γράφουϲιν.
1330 Δοκιμαϲτῆρεϲ: οἱ ἐταϲταί. ὁ δὲ ὢν καὶ πρότερον ἔν γε [*](EL) Ἰταλιώταιϲ πᾶϲι δόκιμοϲ μεῖζον ὡϲ τὸ εἰκὸϲ ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ κλέοϲ ἀπήνεγκε.
1331 Δόκιμοϲ καὶ Δοκίμων.
1332 Δοκιμώταται τῶν πάλεων