Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

1213 Διὸϲ ψῆφοϲ: οὕτωϲ καλεῖται, ἐν ὦ Ἀθηνᾶ καὶ Ποϲειδῶν ἐκρίθηϲαν. Κρατῖνοϲ Ἀρχιλόχοιϲ· ἔνθα Διὸϲ μεγάλου θᾶκοι πεϲϲοί τε καλοῦνται. ὁ γὰρ τόποϲ, ἐν ἐκρίθηϲαν, Διὸϲ ψῆφοϲ καλεῖται. τάττεται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἱερῶν καὶ ἀθίκτων.

[*](Σ)

1214 Διότι: ἔϲθ᾿ ὅτε καὶ ἀντὶ τοῦ ὅτι λαμβάνεται. οὕτωϲ γὰρ ἄλλοι [*](Phil.) τε πολλοὶ καὶ Ἱεροκλῆϲ. ὅτι κατὰ τρεῖϲ τρόπουϲ τὸ ϲαφέϲτερον ἡμῖν θεωρεῖται· καθ᾿ ἕνα μὲν τὸ ὅτι τοῦ διό· ϲαφέϲτερον γὰρ ἡμῖν καὶ πρῶτον εἰϲ γνῶϲιν· καὶ γὰρ ὅτι ἔχομεν ψυχὴν καὶ ὅτι ἀθάνατοϲ, προχειρότερον εἰϲ νόηϲιν τοῖϲ πολλοῖϲ μᾶλλον ἢ τὸ παραχωρῆϲαι καὶ ἐπιβάλλειν τῷ λόγῳ τῷ ταῦτα καταϲκευάζοντι. δεύτερον τὸ καθόλου καὶ ϲυγκεχυμένον τοῦ μερικοῦ καὶ διῃρημένου, οἷον τὸ εἰδέναι ἁπλῶϲ ὅτι ϲῶμα ἢ ὅτι τοιόνδε ϲῶμα, τουτέϲτιν οὐράνιον ἢ γήϊνον ἢ τοιῶϲδε ἢ τοιῶϲ κεκραμένον. τρίτον τὸ ὡϲ πρὸϲ ἡμᾶϲ μὲν πρῶτον, ὕϲτερον δὲ τῇ φύϲει· τῶν γὰρ ἁπλουϲτέρων, ἅπερ ἐϲτὶ τῇ φύϲει πρῶτα ἡμῖν, τὰ ϲυνθετώτερα γνωριμώτερα.

[*](Harp.)

1215 Διότιμοϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Σ)

1216 Διοτρεφήϲ: ὑπὸ Διὸϲ τεθραμμένοϲ.

[*](1209 vs. 1 καὶ μέντοι sq. Aelian. fr. 61 1240 cf. Eust. 0 1935, 9 e Paus. Att. (1935, 6). — τέθυται ═ H. χρῶνται sp. ═ Sabb. 1211 Philop. 354, 13, 14 353, 29—30 cf. 392, 32 1212 sch. Soph. OT 151; B 94 1213 ═ Sabb. cf. 11 Διὸϲ θᾶκοι; Crat. fr. 7 1214 Ἱεροκλῆϲ (fr. 4, Berl, Κlass. T, 4) Ba 200, 11 vs. 23 ὅτι sq. Philop 226, 10 —19 1215 Harp. 1216 ═ Σa, Ba 200, 1 cf. Ap. S. 59, 10, sch. B 98)[*](1211 hinc v. ῥίϲ, cf. v. ὀϲφραντικόν 1212 hinc v. A 3411 extr.)[*](A(GITFVM))[*]( 4 ἑκατέραν VM 5 καθ᾿ ἃϲ AGIT: ἐν αἷϲ VM 8 Κτηϲιδίῳ V 11 ὑποϲτρωννύντεϲ VM ὑπὸ ϲτγροννύντεϲ Sabb. ποϲὶ] παιϲὶ GIT 18 οὖτοϲ AVM 20 καλοῦνται] καλεῖται Gl καλοῖτε T 24 γὰρ ἡμῖν| μἐν γὰρ VM)
115

1217 Διοφάνηϲ· οὗτοϲ Μεγαλοπολίτηϲ ἦν. ὃϲ μεγάλην ἔξιν εἶχεν [*](EV) ἐν τοῖϲ πολεμικοῖϲ διὰ τὸ πολυχρονίου γεγονότοϲ τοῦ πρὸϲ Νάβιν πολέμου τοῖϲ Μεγαλοπολίταιϲ ἀϲτυγείτονοϲ πάντα ϲυνεχῶϲ τὸν χρόνον ὑπὸ τὸν Φιλοποίμενα τεταγμένοϲ τριβὴν ἐϲχηκέναι τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων ἀληθινήν. χωρίϲ τε τούτων κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ κατὰ τὴν ϲωματικὴν χρείαν ἦν ὁ ἀνὴρ δυνατὸϲ καὶ καταπληκτικόϲ. τὸ δὲ κυριώτατον, πρὸϲ πόλεμον ὑπῆρχεν ἀνὴρ ἀγαθὸϲ καὶ τοῖϲ ὅπλοιϲ ἐχρῆτο διαφερόντωϲ.

1218 Διοφανοῦϲ, τῷ Διοφάνεῖ.

1219 Διόφαντοϲ: ὄνομα κύριον.

1220 Δἰ ὄχλου: ἐπιβαρέϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· κεἰ δἰ ὄχλου τοῦτ᾿ ἐϲτὶ [*](Ar.) τοῖϲ θεωμένοιϲ, ἅμωϲ ἔχει τι τερπνὸν καὶ κωμῳδικόν.

1221 Διοχλῶ· δοτικῇ· τὸ μὲν ὅτι τι πᾶϲι διοχλεῖ τοῖϲ ἐμοῖϲ, καὶ διοχλεῖϲ μοι. [*](Synt.) διοχλοῦμαι δὲ αἰτιατικῇ. πᾶϲαν διοχλεῖϲθαι γυναικωνῖτιν.

1222 Διώβολον καὶ ριώβολον, καὶ Ἡμιωβόλιον ὁμοίωϲ.

[*]( Δ)

1223 Διωγκωμένον: πεφυϲημένον.

1224 Διῴδει: ἐφλέγμαινε.

1225 Διῳδηκότα: ἐξωγκωμένον. ὅϲοι γὰρ ἐκ τῆϲ αὐτῆϲ ϲπορᾶϲ [*](Δ + Ε) γεγόναϲι, κάτω τὸν πόδα τὸν δεξιὸν ἔχουϲι διῳδηκότα καὶ βάδιϲιν ἀϲθεν τε καὶ νωθῆ. καὶ Διῳδηκὼϲ ὁμοίωϲ.

1226 Διωθεῖτε: ἀποϲτρέφετε. καὶ Διωθούμενοι, ἀνατρεπόμενοι, [*](Δ) ἐκβαλλόμενοι.

1227 Δίωκε ἀρετήν: ζήλου, ἐπιτήδευε.

1228 Διώκειν: εἰϲ ἀγορὰν ἄγειν. τοῦτο λέγεται, ὅταν προὐποφύγῃ [*](Ar.) τιϲ. τάττεται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ϲυντόνωϲ ἐλαύνειν. καὶ Διωκόμεθα, [*](Σ) ἀντὶ τοῦ κατηγορούμεθα.

1229 Διώκειν: ἐπὶ τοῦ ἄγειν εἰϲ κρίϲιν καὶ κατηγορεῖν καὶ ἐπὶ τοῦ [*](Σ) ἐπιθυμεῖν καὶ ὀρέγεϲθαι· διώκειν γάρ φαμεν ἀρετήν. καὶ ἐπὶ τοῦ διελθεῖν. αἱ δὲ νῆεϲ ἐϲ φυγὴν καταϲτᾶϲαι πολλοὺϲ μετεδίωξαν [*](Ε) τόπουϲ· αἱ μὲν γὰρ εἰϲ Ἰόνιον κόλπον ἐξέπλευϲαν, αἱ δὲ ἄλλη.

1230 Διῳκίϲατο: διεχώριϲεν, ἀπ᾿ ἀλλήλων ἐποίηϲε. διῳκίϲατο τοὺϲ ἀνθρώπουϲ ἀπὸ θεοῦ ἡ ἀνοϲιότηϲ. ὅϲτιϲ δὲ δἰ ἀρετῆϲ καὶ ὁϲιότητοϲ ἀπάγων ἑαυτὸν ἀπὸ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καὶ ϲπουδαϲμάτων [*](1217 Polyb. 21, 9, 1 —3 ═ EV 2, 167, 1 —8 1218 cf. Ambr. 504 1219 Harp. 1220 Ar. Eccl 888 —9 c. sch. 1221 cf. Synt. Laur. 1222 Διώβολον cf. Ps. Herodian. 20, L 1223 ═ L cf. Ambr. 702 1224 ═ H 1225 ἐξωγκωμένον cf. L, Ambr. 663 ὅϲοι sq. Aelian fr. 37 διῳδηκὼϲ cf. Σa ═ Ba 199, 20 1226 ἀποϲτρέφετε cf. Ambr. 664 Διωθούμενοι sq. Ba 200, 23 cf. H 1227 praeter ἀρετήν ═ Ba 200, 16, H 1228 — ἄγειν sch. Ar. Eccl 452 Διωκόμεθα sq. sch. Ar. Ach. 699) [*](1218 cf v. Πωλίων 1 1225 Z 554 1327—9 Z 554) [*](1218 ex AGl 11 ὄχλου alt.] ὅπλου V ὅπλουτον F 1221 om. GTFV(M) A(GITFVM) mg. Al; Διοχλῶ· γενικῇ· διοχλοῦμαι δὲ αἰτιατικῇ textu AM 14 γυναικωνῖτιν l: αἰκανῖτιν A 33 ἀπάγων extra structuram pos. sec. Bhd.)

116
ἐπ᾿ αὐτὸν τὸν θεόν, καὶ ζῶν τυγχάνει παρόντοϲ καὶ τελευτήϲαϲ μετῳ κίϲατο πρὸϲ αὐτόν.

[*](Σ)

1231 Διῳκιϲμένοϲ· γενικῇ. κεχωριϲμένοϲ.

[*](Δ)

1232 Διώκω ϲε: ἐλαύνω ϲε. τὸ δὲ κατηγορῶ γενικῇ. ὁ γὰρ διώκων [*](Synt.) τοῦ ψηφίϲματοϲ. καὶ, ἃ μὲν διώκει τῶν ψηφιϲμάτων, ταῦτά ἐϲτιν.