Suidae lexicon

842 Ἀκεϲίαϲ ἰάϲατο: ἐπὶ τῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον ἰωμένων. ἔοικε δὲ [*](Prov) ὁ Ἀκεϲίαϲ πρὸϲ τὸ χεῖρόν τινα θεραπεῦϲαι.

843 Ἀκέϲιοϲ· Ναυατιανῶν ἐπίϲκοποϲ· ὃϲ παρῆν ἐπὶ τοῦ μεγάλου [*](Ε) Κωνϲταντίνου. καὶ ἠρώτα αὐτὸν, εἰ δέχεται τὰ τῆϲ ϲυνόδου, τόν τε ὅρον τῆϲ πίϲτεωϲ καὶ τὸν ὁριϲμὸν τῆϲ τοῦ Πάϲχα ἑορτῆϲ· ὁ δὲ ϲυγκατέθετο. ἐπανερομένου δὲ τοῦ βαϲιλέωϲ, διὰ τί οὖν χωρίζῃ; ἐκεῖνοϲ τὰ ἐπὶ Δεκίου γενόμενα κατὰ τὸν διωγμὸν ἐδίδαϲκε καὶ τὴν ἀκρίβειαν τοῦ αὐϲτηροῦ κανόνοϲ· ὡϲ ἄρα οὐ χρὴ τοὺϲ μετὰ τὸ βάπτιϲμα ἡμαρτηκόταϲ ἁμαρτίαν, ἣν πρὸϲ θάνατον καλοῦϲιν αἱ θεῖαι γραφαὶ, τῆϲ κοινωνίαϲ τῶν θείων μυϲτηρίων ἀξιοῦϲθαι, ἀλλ᾿ ἐπὶ μετάνοιαν μὲν αὐτοὺϲ προτρέπειν, ἐλπίδα δὲ τῆϲ ἀφέϲεωϲ μὴ παρὰ τῶν ἱερέων, ἀλλὰ παρὰ τοῦ θεοῦ ἐκδέχεϲθαι, τοῦ δυναμένου ϲυγχωρεῖν ἁμαρτήματα. ταῦτα εἰπόντοϲ τοῦ Ἀκεϲίου ἐπειπεῖν τὸν βαϲιλέα· θὲϲ, ὦ Ἀκέϲιε, κλίμακα καὶ μόνοϲ ἀνάβηθι εἰϲ τὸν οὐρανόν. τούτων οὔτε Εὐϲέβιοϲ ὁ Παμφίλου οὔτε ἄλλοϲ τιϲ ἐμνημόνευϲεν. ἐκεῖνοι γὰρ πολλὰ παραλείπουϲιν, ἢ προϲπάϲχοντέϲ τιϲιν ἢ προϲώποιϲ χαριζόμενοι. οὕτω λέγει Σωκράτηϲ ἐν Ἐκκληϲιαϲτικῇ ἱϲτορίᾳ.

844 Ἀκεϲίλαοϲ: ὄνομα κύριον

845 Ἀκέϲιμον: θεραπευτικόν.

846 Ἄκεϲιν: ἴαϲιν.

847 Ἀκεϲίπονον: θεραπευτικόν.

848 Ἀκέϲματα: ὑγιάϲματα, ἰάματα. ἡ δὲ λαθοῦϲα τὰϲ φυλακὰϲ [*](Σ) ἅμα τῇ θυγατρὶ ἀνέδραμεν, ἄκεϲμα τῆϲ ἐϲομένηϲ ἐνδείαϲ ἐπιφερομένη. [*](Ε) ἀνὴρ ἦν ἐν τῇ Γαλεώτιδι, δεινὸϲ λύϲειϲ τε νόϲων εἰπεῖν καὶ ὥραν [*](Ε) ἀκαιρίαϲ ἀκέϲαϲθαι, ἀγονίαιϲ καὶ ἀκαρπίαιϲ διά τινων ἱερουργιῶν ἐπινοῆϲαί τε καὶ δοῦναι μεταβολὰϲ, καί τιναϲ εἰϲ εὐπορίαν ἀγαθὰϲ ὁδούϲ. [*](839 Et. M. 46, 24, sch. Y 39, H v. ἀκερϲεκόμοϲ cf. Ambr. 981 841 ═ P, Ba 53, 20 cf. H, Eust. O. 1647, 57 (Ael. D). fr. 29) 842 cf. Zen. I 52 843 Socr. h. e. 1, 10 844 ═ Ambr. 909 845 ═ Ambr. 1043 846 ═ P, Ba 53, 22, H 847 ═ P, Ba 53, 23 848 — ἰάματα ═ P, Ba 53, 24 cf. H ═ sch. O 394 ἀνήρ —ἀνιχνεύϲῃ Aelian. fr. 104) [*](829 cf. 855 840 Z 103 841 cf. v. ἠπήτρια 843 Ζ 98) [*](2 δενδροτομίου A δενδροτομίαϲ rell. 3 ξυνέθεϲαν] ξυνέϲθωϲαν A A(GITSM) 14 χωρίζῃ A G Socr. χωρίζει ISM 24 οὕτω— 25 ἱϲτορίᾳ om. S 25 Σωκράτηϲ om. GIT)

849 Ἀκεϲώ: ὄνομα κύριον, θηλυκόν.

850 Ἀκεϲώδυνον: θεραπευτικὸν τῶν ὀδυνῶν.

851 Ἀκέϲταϲ: ἰατρούϲ. καὶ Ἀκέϲτωρ, ἀκέϲτοροϲ, ὁ ἰατρόϲ.

852 Ἀκέφαλοϲ: αἵρεϲίϲ τιϲ, ἧϲ ἦν Σευῆροϲ ἔξαρχοϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ Εὐτυχήϲ.

853 Ἀκέφαλοϲ: ὁ ἄτιμοϲ. καὶ παροιμία· Ἀκέφαλοϲ μῦθοϲ. [*](Prov.) ἐπὶ τῶν ἀτελῆ λεγόντων εἴρηται ἡ παροιμία.

854 Ἀκειόμενοϲ: θεραπευόμενοϲ.

855 Ἀκειρεκόμηϲ: τὴν κόμην μὴ κειρόμενοϲ.

856 Ἀκεῖϲθαι: θεραπεύειν. Ἀκεῖϲθαί· λέγειν θεραπεύειν κωμῳδοῦντα.

857 Ἀκή: ἀκμὴ ϲιδήρου. καὶ Ἀκὴν, ἡϲυχίαν.

858 Ἀκή: πόλιϲ ἐν Φοινίκῃ, ἣν οἱ μὲν τὴν νῦν Πτολεμαΐδα καλουμένην οὕτω πάλαι φηϲὶν ὀνομάζεϲθαι, Δημήτριοϲ δὲ οὐ τὴν πόλιν, ἀλλὰ τὴν ταύτηϲ ἀκρόπολιν.

859 Ἀκήδεϲτοι: μηδεμιᾶϲ φροντίδοϲ τυχόντεϲ. ἢ Ἀκήδευτοι καὶ [*](Δ) ἄταφοι. καὶ Ἀκήδιϲτοι ὁμοίωϲ.

860 Ἀκηδήϲ: ἄταφοϲ, ἀμελήϲ. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τοὺϲ ἑαυτῶν πολεμίουϲ [*](Δ) ἀκηδεῖϲ οὐχ ὑπέμειναν παριδεῖν. καὶ Ἀκηδῶϲ, ἀντὶ τοῦ ἀτάφωϲ. [*](Ε) ἰδὼν ναυηγοῦ ϲῶμα ἐρριμμένον ἀκηδῶϲ καὶ ὀλιγώρωϲ παρελθεῖν οὐκ ἐτόλμηϲεν, ἀλλὰ ἔθαψε. τὸν τεθνεῶτα, θέαμα τῷ ἡλίῳ οὐδαμῇ φίλον ἀποκρύπτων ἀνθρωπίνῳ θεϲμῷ. λέγεται καὶ Ἀκηδὴϲ ἐν Μυθικοῖϲ· [*](Ε) πικρὴ μέν τε λύκοιϲ, αὐτὰρ χιμάροιϲιν ἀκηδήϲ. καὶ αὖθιϲ· διαλύει τὸν τάφον ἀκηδῶϲ καὶ ἀνοίκτωϲ καὶ ἀπὸ τῶνδε τῶν λίθων ἀνίϲτηϲι πύργον. ἐκεῖθεν ἑάλω ἡ πόλιϲ.

861 Ἀκήδεϲεν: οὐκ ἐφρόντιϲεν.